Anda di halaman 1dari 13

ETIKA PROFESI DAN HUKUM KESEHATAN

PENYALAHGUNAAN PEMASANGAN ORTHODONTI (BEHEL)

Dosen Pembimbing
H. Fahmi Said, S.Si.T, M.Pd
19590203 198301 1002

Oleh
Ahmad Ripaldi (P07125117180)
Anggi Trisna Sylvia (P07125117185)
Desy Ramadhani A.G (P07125117186)
Dona Diah Tarwiky (P07125117190)
Elma Kurniati (P07125117191)
Herliana (P07125117196)
Novia Khairiyah (P07125117209)
Rahmadani (P07125117211)
Rani Aulia Wahyu Ningtia (P07125117212)
Siti Alfiyah Rusdi (P07125117215)

KEMENTERIAN KESEHATAN REPUBLIK INDONESIA


POLITEKNIK KESEHATAN BANJARMASIN
JURUSAN KEPERAWATAN GIGI
DIPLOMA III
2019
Pemeran
Ahmad Ripaldi : Tukang Gigi
Anggi Trisna Sylvia : Resepsionis
Desy Ramadhani A.G : Teman Herliana
Dona Diah Tarwiky : Teman Herliana
Elma Kurniati : Ibu Herliana
Herliana : Herliana
Novia Khairiyah : Ibu Rani
Rahmadani : Tukang Sayur/Tetangga
Rani Aulia Wahyu Ningtia : Rani
Siti Alfiyah Rusdi : Dokter gigi

Pagi ini, sekali lagi Rani diejek teman-teman sekelasnya. Bukannya tanpa
alasan, melainkan karena giginya yang bisa dibilang agak tonggos dan juga tidak
rata. Karenanya, tidak ada yang mau berteman dengannya. Karena sudah tidak
tahan lagi, akhirnya Rani meminta untuk pindah sekolah pada Ibunya.
Namun, pindah sekolah tidak merubah apa-apa. Sepulang sekolah dengan
raut wajah yang sedih, Rani menemui Ibunya.
Rani : “Huhu.. Ma.. Mama!!” teriak Rani tersedu-sedu.
Ibu Rani : “Kenapa, Nak?”.
Rani : “Anu Ma ai, kawanan ulun kadada yang hakunnya bekawan
lawan ulun”.
Ibu Rani : “Nah, kenapa? Ikm bekalahi kah lawan kawan?”.
Rani : “Kada Ma ai”.
Ibu Rani : “Terus pang kenapa?”.
Rani : “Anu Ma ai..”.

Belum sempat Rani melanjutkan kata-katanya, sudah dipotong oleh


Ibunya.
Ibu Rani : “Ikam berebutan pacar kah? Maa ai masih halus sudah bepacaran
anakku nih!”.
Rani : “Uma ai Mama nih, belum imbah ulun bepandir..”.
Ibu Rani : “Imbah pang kenapa tadi?”.
Rani : “Ulun disambati Ma ai oleh kawan”.
Ibu Rani : “Disambat apa Nak?”.
Rani : “Ulun disambati gigi juhing Ma ai..”.
Ibu Rani : “Umaa ai.. Anakku nang bungas banar nih disambati keitu.. siapa
tadi yang menyambati Nak? Mama mendatanginya nah!”.
Rani : “Itu tuh Ma ai, si Herliana anaknya Paman Hadran nang sugih
banar tuh..”.
Ibu Rani : “Bah, kakanak ngintu kah? Kada usah didengari gan kakanak
behingusan tuh. Sugih tu abahnya banarai, inya nya kada. Kasi
nah kita mendatangi ke rumahnya”. Sambil menarik tangan
Rani.

Sesampainya di rumah Herliana, Ibunya Rani lalu memanggil-manggil


didepan rumah yang besar itu.
Ibu : “Uhh Assalamualaikum.. Adakah urangnya!!” menggedor pintu
dengan keras.

Beberapa saat kemudian, keluarlah Ibunya Herliana.


Ibu Herliana : “Waalaikumsalam, Astaghfirullah.. ono opo to Mbak? Kok
bengok bengok”.
Ibu Rani : “Hah? Napanya nang bengkok?”.
Ibu Herliana : “Aduh Mbak, kok bengkok? Bengok bengok iku lo.. Maksudnya
tu teriak-teriak Mbak...”.
Ibu Rani : “Uhh kaitu kah.. kada mangarti pang aku.. langsung haja gin aku
lah, anakmu tuh nah lah menyambati anakku gigi juhing habis
inya kadada kawan. Kada melihat kah anakku nih sing bungasan
kaini. Nah! Nah! Nah! Dilihati bubujur” sambil menampakkan
muka Rani.
Ibu Herliana : “Ah ayu soko ngendi, wong koyok ngono kok ayu? Ayu an juga
anakku daripada anakmu”.
Ibu Rani : “Hah napa jer ikam nih bebujur pang bepandir!”.
Ibu Herliana : “Oh nggak Mbak, anak Mbak loh emang cantik! Kan dia ngehits..
kaya artis siapa itu.. Ah, kayak Raisa!”.
Ibu Rani : “Nyata ai anakku bungas, nah lihati umanya bungas kalo? Han!
Dilakasi dah kiau am anakmu tu setumat!”.
Ibu Herliana : “Bentar ya Mbak.. ndok, reneo ndok!”.
Herliana : “Hadang Ma” sambil berteriak dari dalam kamar sembari menuju
keluar.
Herliana : “Apa pang Ma mehiyau ulun? Ulun nih lagi dandan di kamar..
Nih nah Ma tecurit muha ulun, pian pang mehiyau-hiyau ulun..”.
Ibu Herliana : “Itu loh Nak, Ibunya Rani cari kamu”.
Herliana : “Kenapa Cil mencarii ulun?”.
Ibu Rani : “Ikam kah nang menyambati anakku gigi juhing tih, wani
bangat!”.
Herliana : “Kadada Cil ai, wayahapa ulun ada menyambat? Anak pian
bedusta kalo?!”.
Rani : “Ikam menyambati aku disekolah tadi.. Sakit hati aku tahu lah?!”.
Ibu Rani : “Awas lah ikam mun sakali lagi meyambati anakku pulang, ku
lapor akan km lawan pulisi! Dah kita bulikan Nak ai!”.

Keesokan harinya, Ibu Rani sedang menyapu di teras rumah sambil terus
mengoceh tentang Rani kemarin. Tiba-tiba lewatlah si Tukang Sayur sambil
membawa gerobaknya.
Tukang Sayur : “Yur.. sayurr..!! Cil handak kah nukar sayur?” tanya si Tukang
Sayur.
Ibu Rani : “Uhhh hiih hiih.. singgah hulu sini Man ai.. han parak kada
melihat aku..”.
Tukang Sayur : “Kenapa Cil muha pian pina merangut-rangut mulai jauh tadi
ulun lihati? Kada bungas lagi kaina Cil ai..”.
Ibu Rani : “Bah ai Paman nih, tahu ai aku pada bungas. Anakku tu nah
dihuluti kawanannya disekolahan” sambil memilih-milih sayur.
Tukang Sayur : “Dihuluti apa tih Cil?”.
Ibu Rani : “Anakku tu disambati kawannya gigi juhing Man ai, maka
anakku ti sing bungasan nang kaya aku nih jua bungas..”.
Tukang Sayur : “Mana pang Cil anak pian, malihat pang ulun?”.
Ibu Rani : “Hadang lah Man, ku kiyau akan.” Ibu Rani memanggil Rani.
“Rani.. Uu.. Rani, kasini Nak satumat”.
Rani : “Apa Ma?”.
Ibu Rani : “Kasi Nak kita kaluar dulu”.

Ibu Rani pun membawa Rani keluar menuju halaman rumah tempat si
Tukang Sayur tadi. Sambil bersemangat membawa Rani, Ibunya lalu berkata,
Ibu Rani : “Uuu...Paman.. Nah anakku nang bungas banar tih”.
Tukang Sayur : “Menahan tawa dalam hati melihat gigi Rani yang tonggos, ia lalu
berkata, “Ini kah Cil anak pian tih?”.
Ibu Rani : “Hiih Man ai, han bungas kalo lah anakku Man?”
Tukang Sayur : “Anu lah Cil,... Anu... Ulun nih kada pang manyambati anak pian,
tapi han.. Minta maaf ai dulu ulun lawan pian, ulun jujur haja Cil
lah. Dasar bujur jua pang han Cil ai..”.
Ibu Rani : “Dasar bujur bungas kah Man?”
Tukang Sayur : “Dasar bujur giginya Cil ai tejuhing...”
Rani : “Pian nih Man uumpatan kawanan ulun kah mehuluti ulun!!”
Rani berlari kedalam rumah dengan raut muka yang sedih.
Ibu Rani : “Bah si Paman nih uumpatan kawanannya haja mehuluti jua..
Kalu pina kada ku tukari sayur nih Man ai. Jaka bantui ha mun
kaitu tu!” marah Ibu Rani.
Tukang Sayur : “Jaka bawa ha Cil ai ka dokter kah anak pian, bepasang behel Cil
ai nang kaya orang wahini jua. Sakira tebaik gigi anak pian..”
saran si Tukang sayur.
Ibu Rani : “Bujurkah Man? Mun ka Dokter tih larang saku Man ai.. Laki ku
balum mengirimi duit maka.. adakah nang tamurah Man nang
sakira kada tatangis aku membayari?!” tanya Ibu Rani.
Tukang Sayur : “Dintu kah Cil, hadang ulun meingat akan. Nah hiih, semalam
ada kaluarga ulun giginya kaya anak pian nih. Lalu inya tih
bepasang behel ke Tukang Gigi Cil ai. Murah haja jar disitu
tuh..” ujar si Tukang Sayur.
Ibu Rani : “Bujuran kah Man? Dimana tih alamatnya nyaman aku manuju
jua.. Kalo pina aku handak jua bepasang Man ai, kalo mau
beanum”.
Tukang Sayur : “Umai Cil bawa beingat.. Inya dikampung sabalah tu nah Cil ai,
di Tukang Gigi si lakinya Acil Kudak tu nah, ulun kada ingat
lagi jua nah ngaran laki sidin.
Ibu Rani : “Ohh.. Yakah Man, makasih ai nah sudah madahi. Nah Man
sayurku bungkus akan dahulu”.
Tukang Sayur : “Nah Cil, 12.000 Cil ai”.
Ibu Rani : “Nah Man duitnya, tukarlah”.
Tukang Sayur : “Inggih Cil, jual”.

Lalu si Tukang Sayur pun pergi dan Ibu Rani juga masuk kedalam
rumahnya. Setelah berbelanja, Ibu Rani pun memasak hasil belanjanya tadi di
dapur. Sambil memasak, tiba-tiba ia teringat dengan pembicaraannya dengan si
Tukang Sayur tadi. Ia ingin membawa anaknya ke Tukang Gigi yang disarankan
oleh si Tukang Sayur tadi. Kemudian Ibu Rani pun memanggil Rani yang sedang
nonton TV di ruang tengah.
Ibu Rani : “Rani.. Kasini Nak setumat..”.
Rani : “Kenapa Ma??”.
Ibu Rani : “Mama Nak ai keingatan lawan pamandiran Tukang Sayur tadi,
jar nya ada nak ai tukang gigi nang kawa mangawati gigi kaya
ikam nih sakira baik gigi ikam.. tamurah pulang Nak ai jar..”.
Rani : “Nah yalah Ma, kasi Ma kita nah kesana!! Kasi Ma.. Kasi..”.
Ibu Rani : “Umai Nak, balum lagi nah.. Mama bamasak lagi kada malihat
kah? Imbah akan setumat Mama bamasak, luku pina hangit”.
Rani : “Ayuja Ma ai, amun kaya itu imbah akan ja bamasak nya, ulun
handak mandi dulu jua nah, kaina bila imbah mama bamasak
kiyau ja ulun dikamar”.
Beberapa saat kemudian Ibu Rani pun selesai masak dan Rani juga selesai
mandi, lalu mereka siap-siap untuk menuju ke Tukang Gigi tersebut.
Ibu Rani : “Ayo Nak, kasi kita dah ke Tukang Gigi”.
Rani : “Inggih Ma”.

Beberapa saat kemudian mereka pun sampai ditempat tukang gigi tersebut.
Bel rumah tukang gigi pun dipencet oleh ibu Rani. Ting Tong... Ting Tong.., lalu
si Tukang Gigi pun keluar.
Tukang gigi : “Kanapa Cil, ada yang kawa ulun bantu kah?”.
Ibu Rani : “Bujur lah ini tukang gigi laki si Acil Kudak?”.
Tukang Gigi : “Inggih bujur banar, masuk dulu Cil ai nah. Silahkan
duduk” Mempersilahkan untuk masuk dan duduk. “Jadi kanapa
tih Cil pian datang ka wadah ulun?”.
Ibu Rani : “Jadi kaya ini lakinya si Acil Kudak ai, aku nih ada dapat info
dari si Tukang Sayur langgananku tu, ujar nya tih wadah pian ni
kawa merapi akan gigi, bujurkah?” tanya Ibu Rani.
Tukang Gigi : “Hadang hulu Cil lah, sebelum ulun jawab ulun handak
mamperkenalakan nama ulun dulu, supaya pian kada
menyambat ulun laki si Acil Kudak. Kapanjangan Cil ai kalo
pina pian lapah, tambah panjang kena kisahnya. Maras buhan
penonton. Jadi lah Cil nama ulun nih si Paldi, tapi biasanya tu
ulun lebih terkenal disambat si Babang Tampan. Lantaran muha
ulun nang tampan banar kaya Steven William”. Ucap si Tukang
Gigi panjang lebar.
Ibu Rani : “Oh, ayuha, bararti aku manyambat si Babang Tampan ai tu”.
Ucap Ibu Rani sambil menahan tawa.
Tukang Gigi : “Inggih Cil ai, nah jadi Cil lah bujur aja ujar si Tukang Sayur tadi
bahwa disini kawa merapi akan gigi”.
Ibu Rani : “Nah pas banar tu, tolong ai nah rapi akan gigi anakku nang
tonggos nih. Amun kawa Bang ai nang bewarna-warni sakira
kawanannya behirian berataan..”.
Rani : “Inggih Man ai, nyaman baik gigi ulun!”.
Tukang Gigi : “Oh iya ayuja kawa banar, ayu nah langsung haja keruangan
praktik ulun”.

Si Tukang Gigi pun mempersilakan Ibu Rani dan Rani ke ruangan praktik.
Tulang Gigi : “Ayu sini ding duduk Paman masang akan kawat giginya”.

1 jam kemudian Tukang Gigi pun selesai melakukan pemasangan kawat


gigi terhadap Rani.
Tukang gigi : “Nah imbah sudah”.
Ibu Rani : “Bah capat haja lah si Babang Tampan nih manggawi”.
Tukang gigi : “Bah.. Nyata ai.. Babang Tampan gitu lohhh”.
Ibu rani : “Barapa pang Bang upah nya nih?”.
Tukang gigi : “Bah... Amun gasan pian nih murah haja Cil ai, dua satangah gin
Cil ai”.
Ibu rani : “Nah.. Pas banar aku mambawa duit saitu an nya jua nah, murah
haja lah diwadah mu nih, nah Bang duitnya. Berilaan lah Bang.
Amun kaya itu aku bulik ai dah nah. Terimakasih banyak lah”.
Tukang gigi : “Hiih berilaan jua, sama-sama Cil ai”.

Ibu Rani dan Rani pun menuju keluar untuk pulang. Keesokan harinya,
Rani sangat bersemangat untuk pergi kesekolah untuk memamerkan kawat gigi
nya yang baru. Setiba disekolah Rani bertemu dengan si Herliana and The Gang.
Rani : Tersenyum lebar.
Herliana : “Jeah... Kenapa ikam tekurihing seorangan? Sudah merasa jadi
artis kah ikam...” tanya Herliana dengan nada mengejek.
Rani : “Umalah.. Ikam kada melihat kah kawat gigi ku nang warna-
warni nih, nah lihati nah.. nah.. Bungas kalo aku”. Rani
tersenyum lebar lagi memperlihatkan behel barunya.
Herliana : “Hah literlii... Paling kawat gigi murah an itu tih, nang kaya pagar
rumah ha maka nang warna-warni yet” ejek Herliana.
Dona : “Iya am nah.. Kalihatan banar pada murahan. Dasar kamseupay!”.
Desy : “Ihhhh bujur banar, kada mau jua gigi ikam tu baik amun kawat
nya aja murahan”.
Herliana : “Biar kaya apa haja tatap ai bungas aku dimana mana”.
Dona : “Ihhhhhh mana ada nang ada tu bungas aku..”.
Desy : “Sudah sudah lihati tuh si juhing menangs” Desy menunjuk ke
arah Rani.

Mereka bertiga pun menertawakan Rani yang sedang menangis.


Rani : “Awas ja buhan ikam amunnya aku bungas kaina” tangis Rani.
Herliana and The Gang : “Literli bodo amat... Kami kada perduli!!! huuuuuu”.

Akhirnya Rani pun berlalu sambil menangis dan menghentakkan kakinya


dengan keras. Setelah beberapa saat kemudian, bel sekolah berbunyi menandakan
jam pulang sekolah dan Rani pun pulang kerumah, setibanya di rumah..
Rani : “Mama..!!” Rani berteriak dari luar pintu dan sambil menangis
Memanggil Ibunya.
Ibu rani : “Astaga ai lih Rani, bulik sekolah jakanya meucap salam kah.
Kanapa pulang maka menangis Nak?” tanya Ibu Rani.
Rani : “Itu nah Ma, Herliana and The Gang tuh mehuluti kawat gigi ulun
murahan jer. Sangkal banar ulun” jelas Rani.
Ibu rani : “Uma lah Nak, biar akan ha sudah. Kaina amun gigi mu bagus
sudah tahu maka tahu” ucap Ibu Rani.
Rani : “Ayuha sudah Ma ai. Nyaman buhannya hiri lawan ulun!”.

Dua minggu setelah gigi Rani menggunakan behel dari Tukang gigi
Babang Tampan, bukannya giginya membaik tetapi malah sakit. Malam hari,
setelah makan malam selesai Rani merasa giginya mulai sakit kembali.
Rani : “Aaa… Mama.. Gigi ulun Ma…. Sakit banar” Rani menangis
sambil memegang pipinya.
Ibu rani : “Ai kenapa gigi ikam Nak?” tanya Ibu Rani khawatir.
Rani : “Tahu Ma ai gigi ulun sakit banar Ma ai huhuhuhuh” tangis Rani.
Ibu Rani : “Minumi obat dulu Nak ai esok kita ke klinik”.
Rani : “Inggih Ma ai”.
Keesokan harinya gigi Rani masih terasa sakit, namun Rani harus tetap ke
sekolah karena ada ulangan. Ketika Rani sampai di sekolahan tiba-tiba Herliana
and The Gang menghapirinya.
Herliana : “Eh eh eh guys lihati guys pipi si juhing bangkak guys ai!!” teriak
Herliana pada Gang nya.
Dona : “Apa apa... Ahahaha apa nih pagar tanaman pang nang di pakai
makanya kaya itu jadinya yet!” ejek Dona.
Desy : “Ihhhhh bujur!! Jar pacangan jadi bungas tapi jadi kaya... Eh tapi
bujur ai jadi bungas tapi kenapa nih pipinya bangkak kaya
disangat panyangat...” ejek Desy.
Rani : “Kenapa garang buhanmu ni, aku nih kesakitan gigi banar
tahulah, bisa kada lah kada membuli aku sehari ini ja...” sambil
memegang pipinya.
Herliana and The Gang : Tertawa terbahak-bahak. “Kada bisa rame pang
hahahahaha” lalu Rani pun lari meninggalkan mereka
untuk masuk ke kelas.

Setelah beberapa jam selesai ujian Rani pun pulang kerumah.


Rani : “Ahh Mama aduh Mama gigi ulun masih ja nah sakit Ma ai..”.
Ibu Rani : “Ah iyakah Nak ayuja ikam berganti baju kita ke klinik Dokter .
Dokter siapa itu nak yang cantik banar tu” ucap Ibu Rani.
Rani : “Dokter Siti tu nah Ma, ayuja Ma ai ulun beganti baju dulu
setumat” ucap Rani.

Setelah beberapa saat kemudian berangkatlah Rani dan Ibunya ke klinik


dokter Siti. Setelah sampai diklinik mereka menuju administrasi untuk mengambil
nomor antrian.
Administrasi : “Selamat siang Bu, ada yang bisa saya bantu?”.
Ibu rani : “Ini nah Bu, aku handak memeriksa akan gigi anakku nih, ada aja
kalo lah Dokternya?”.
Administrasi : “Iya bu ada Dokternya, makanya kliniknya buka. Tapi
sebelumnya mohon untuk mengambil nomor antrian terlebih
dahulu.”

Ibu Rani pun mengambil nomor antrian dan duduk di ruang tunggu sambil
menunggu panggilan. Tidak lama kemudian, panggilan untuk Ibu Rani tiba.
Administrasi : “Nomor antrian 10.. Silahkan menuju ruangan pemeriksaan”.
Ibu Rani dan Rani lalu menuju ruangan pemeriksaan.
Dokter Gigi : “Selamat siang Ibu dan Adek, silahkan duduk”.
Ibu Rani : “Inggih Dok” lalu duduk.
Dokter Gigi : “Sebelumnya ada yang bisa saya bantu?”.
Ibu Rani : “Jadi kaini nah Dok, anak ulun nang paling bungas nih nah di
huluti tarus di sekolahan maraga giginya tuh tajuhing, habis tuh ulun bawa
mamasang behel. Sakalinya samingguan nih sakit giginya Dok ai, kira-kira
kanapa lah Dok?” jelas Ibu Rani.
Dokter Gigi : “Sebelumnya kita periksa dulu ya Bu.. Adek nya silahkan duduk
dulu disebelah sini..”.
Rani : “Inggih Dok”.
Beberapa saat kemudian setelah Dokter Gigi selesai memeriksa, dia
kembali menghampiri Ibu Rani.
Ibu Rani : “Jadi kayapa dok, anak ulun nih?”.
Dokter Gigi : “Jadi Ibu, sebelumnya saya mau tanya Ibu nya masang behel
anaknya dimana?”.
Ibu Rani : “Ulun minta pasang akan dok ai ka tukang gigi, murah pang dok
ai..”.
Dokter Gigi : “Nah itu salah Ibu sendiri! Siapa suruh Ibu masangnya ke Tukang
Gigi. Kalo mau pasang behel itu, harusnya ke Dokter Gigi Ibu.
Sekarang gigi anak ibu malah makin rusak loh ini..” tukas
Dokter Gigi.
Ibu Rani : “Nah iyakah Dok?! Imbah pang kayapa Dok anak ulun nih..
minta tolong banar Dok ai sakira gigi anak ulun nih di baiki
akan..” Ibu Rani memohon kepada Dokter.
Dokter Gigi : “Mohon maaf Ibu, kalau yang seperti ini saya tidak bisa
membantu. Karenanya Ibu bisa kembali ke yang bersangkutan
untuk masalah perbaikan tersebut..”
Ibu Rani : “Please dok!! Ulun mohon banar kasian anak ulun kesakitan
banar inya..” tangis.
Rani : “Tulungi akan Dok ulun.. huhuhu..” tangis Rani.
Dokter Gigi : “Mohon maaf Ibu dan Adek, saya tidak bisa membantu
dikarenakan hal ini harusnya dikembalikan kepada yang
bersangkutan untuk dilakukan perbaikan pada gigi anak Ibu”.
Ibu Rani : “Inggih ayuja Dok ai amun kaitu. Ayu dah Nak kita bulikan”.

Akhirnya mereka pulang, namun kemudian berpikir untuk mendatangi si


Tukang Gigi. Sesampainya disana..
Ibu Rani : “Assalamualaikum, uhh Babang Tampan!! Adakah dirumah!!”.
Tukang gigi : “Waalaikumsalam, hadang dahulu!!”.

Akhirnya keluarlah si Tukang Gigi.


Tukang gigi : “kanapa tih Bunda? Handak bapasang kah pian jua behel?” goda
si Tukang Gigi.
Ibu Rani : “Bunda Bunda!! Bangat banar ikam nih Tukang Gigi ai!! Nah
lihati anakku imbah ikam pasangi behel kadanya bebaik malah
besakit inya!!” marah Ibu Rani.
Tukang Gigi : “Jah kanapa Bu? Diapai anak pian behelnya?” tanya si Tukang
Gigi.
Ibu Rani : “Kada usah bealasan ikam!! Baiki nah gigi anakku!! Ganti rugi
ikam!!” marah Ibu Rani.
Tukang gigi : “Nah kada kawa Bu ai, lain salah ulun ngintu. Dasar gigi anak
pian tu nah nang kada baik” jawab si Tukang Gigi.
Ibu Rani : “Amun kaitu ku laporakan ke polisi nah ikam!” ancam Ibu Rani.
Tukang Gigi : “Ayuja laporakan ha situ aku kada takutan lain salah ku jua”.

Akhirnya Ibu Rani pergi ke kantor polisi. Sesampainya disana Ibu Rani
menceritakan kejadian tersebut kepada Pak Polisi. Kemudian beberapa Polisi
mendatangi rumah Tukang Gigi untuk kemudian menangkap si Tukang Gigi, dan
menemukan bukti berupa kawat gigi yang tidak sesuai standar, lem yang
digunakan untuk memasangkan behel, dan bahan-bahan yang tidak seharusnya
digunakan untuk pemasangan behel.
Polisi : “Saudara Babang Tamvan anda kami tangkap atas tuduhan
malpraktik pemasangan behel, dengan korban bernama Rani”.
Tukang Gigi : “Aku kada salah Pak ai” bela si Tukang Gigi.
Polisi : “Nanti kamu jelaskan saja dikantor polisi”.

Akhirnya Babang Tamvan mengakui perbuatannya. Atas perbuatannya dia


dikenai hukuman penjara.

-The End-

Anda mungkin juga menyukai