Malin Kundang : -
Saudagar : -
Jaman biyen ing Pantai Air Manis, Padang, Sumatera Barat, ana randha jenenge Mande Rubayah, randha kuwi duwe
anak lanang jenenge Malin Kundang. Malin Kundang tresna banget marang ibune amarga wiwit wis ditinggal bapake.
Saiki Malin Kundang wis gedhe, lan dheweke rumangsa kudu bisa ngowahi urip ekonomi kulawargane. Sawijining
dina Rasyid sing ora liya kancane Malin Kundang ngerti yen ana kapal gedhe sing miring ing pantai Air Manis lan
dheweke duwe niat ngajak Malin Kundang lunga bareng.
Malin Kundang : Wah, kebeneran, aku uga wis kesel urip mlarat, aku pengin ngganti nasibku, aku pancene
pengin, kapan kita miwiti?
Ing wayah bengi Malin Kundang langsung nyuwun restu marang ibune sing nembe muleh nyambut gawe.
Malin Kundang : Malin nggeh mboten sampe ati, buk. nanging Malin nggeh kersa ngowahi nasibe kita lan
Mande : Ya, lin. yen kuwi sing kokarepake, ibuk uga pengin kowe dadi wong sugih lan sukses. Ibuk
mung bisa dunga supaya kowe bisa sukses. Kapan kowe lunga, le?
Malin Kundang : nggeh, buk! Rantosipun Malin kondur kanthi kasugihan sing cekap damel awake dhewe.
Malin Kundang lan Rasyid bidhal menyang tanah perantauan. Dene ibune Malin Kundang tetep ana ing Pantai
Kampung Air Manis
Malin Kundang : Ahhh... akhire tekan pelabuhan. aku kudu golek penggawean pas tekan kutha.
Malin Kundang : injih kulo kersa, pak. Nalika kita saged miwiti nyambut damel?
Saudagar : njenengan saged miwiti nyambut damel mbenjang injing ing griyo kula.
Malin Kundang bidhal menyang dalem e sudagar. Sudagar kuwi nyewakake salah sawijining kamar ing omahe
kanggo Malin Kundang. Esuke Malin Kundang Mulai nyambut gawe lan diawasi kalih sudagar kuwi, jebule Malin
Kundang pancene sregep banget.
Nganti sawijining dina, ana pesta ing omahe sudagar lan putrine sudagar sing jenenge Putri bakal nari karo kanca-
kanca liyane. Lan ing wektu iku Malin Kundang weruh putri lan langsung tresna marang dheweke.
Malin Kundang : Hei apa aku iso kenalan karo sampeyan? Jenengku Malin Kundang
Sakwise kenalan, Malin lan Putri akhire tambah akrab nganti akhire Malin mutusake arep rabi.
Sewulan sawise rabi dheweke lunga dagang ing desa Pantai Air Manis
Nalika Rasyid ngandhani ibune Malin yen Malin wis mulih, ibune langsung mlayu metu saka omah menyang
pelabuhan nemoni Malin karo nangis tansaya bungah.
Mande : maliiin!!! Tekan ngendi wae, le? Ibuk kuwatir banget tapi ibuk bungah mergo kowe wis muleh lan
duwe garwa sing ayu.
Mande : iki ibumu, le! Opo kowe ora iling ibuk, le?
Malin Kundang : aku ora kenal karo kowe. Ngaleh sing adoh!
Malin nyurung ibune ngantu dhawah, akhire ibune nangis lan ndedonga supaya Malin entuk hidayah.
Mande : Ya Allah, anakku siji-sijine kok kaya ngono. Aku wis nglairake lan nggedhekake, ya Allah. Paringana
pepenget marang dheweke, satemene dheweke bocah duraka!
Mande : DAKKUTUK KOWE DADI WATU, MALIN! MERGO KOWE DADI ANAK DURAKA!
Lan dumadakan ana udan deres lan bledheg sing nyamber, lan ing wektu iku Malin dadi watu.
Pesan moral ingkang saged kita pendhet, inggih menika, mboten duraka dhateng tiyang sepuh, kalih ibu saha bapak,
amargi piyambake sedaya ingkang ndongakaken kita supados saged sukses, amargi Allah SWT mboten remen kaliyan
tiyang ingkang duraka dhateng tiyang sepuh. Tresnaa kaya dene nalika isih cilik, aja gumunggung mung amarga
bandha.