Dina hiji poe, Ningsih, Onah, Ipeh jeung Mimi keur ngerjakeun tugas babareungan di
kelas. Ningsih ngacung-ngacungkeun pananganna bari api-api mikir.
Ningsih : “Eh...emangna kuring teh penyihir, puguh atuh, kuring mah keur mikir
Ipeh : ”Biasa wae atuh Ningsih nyariosna, mani sewot kitu nya???” (menta
Onah : “Batu atuh !!!” (celetuk Onah, beri panon na ngareret ka Ningsih)
kumaha kuring wae atuh, naha mani rujit !!! Wew (bari ngajeubi)
Onah, Ipeh jeung Mimi silih ngareret. Teu pati lila sumping Fi’ah lulumpatan bari
nyndak sapu injuk.
Mimi : “Aya naon atuh Fi’ah aya naon??? Siga di toel ku juring !!!”
Fi’ah : “(jejeretean) Eh... sanes kitu teteh, euhh tadi aya jalmi teu eling
Fi’ah : “Ah wios weeee atuh wew” (bari ngajeubi) Ningsih ngaledek ka Fi’ah
Ningsih : “Oh jadi ieu istri nu dipikahewa jeung nu sok nganyernyeri alo kuring
teh !!!” (Ningsih terus maju mojokkeun Fi’ah terus undur-unduran)
Mimi : “Alo???”
Bari nyantai) Ningsih : “Atuh da jalma jiga kieu mah moal nyadar !!!
(bari ngebug tak tak Fi’ah)
ngaledek)
Ningsih : “Tong teuing apal, percuma maneh mah moal nyadar, neundeun ceuli
Ipeh : “Atuh ari teu pagah-puguh mah perlu diamankeun !!!” (pimilueun
Mimi : “Maksudna???”
Teu lila, datang Midin nu lulumpatan da nempo Fi’ah tiguling, diditu namah ek jadi
pahlawan kabeurangan ceunah (Haha)
Fi’a : “Ih nanaonan sih maneh Midin??? Kuring teu butuh bantuan maneh !!!”
(bari ngalesotkeun pananganna ti Midin)
Ningsih : “Maneh teh nya !!! (bari nyurungkeun dei tak tak Fi’ah)
“Geus untung ditulungan, eh teu nuhun-nuhun acan, teu boga kaera pisan” (bari
molotot)
Midin : “Cicing atuh Ningsih ge ulah padu nyurungkeun wae !!! Karunya Fi’ah !!!”
Fi’ah??? Naha atuh kalah hayuh wae di bela??? Hah??? Jawab !!!
( bari molotot)
Fi’ah : “Naon atuh salah kuring??? Naha mani kalasar pisan ka kuring???”
Midin : “Fi’ah mah teu salah nanaon ieuh !!!” (bari seuri ka Fi’ah)
Fi’ah : “Midin, ulah kitu geura da teu enak kalah ge !!! Bari nage kuring mah
Midin : “Sanes kitu Fi’ah, Midin mah mung alim ningali Fi’ah di pojokeun kieu,
Onahq : “Fi’ah mah kitu geningan, meureun duduhkeun Midin teh ek Caper we !!!”
Ningsih : “Nu kitu oge teu apal atuh Mi, oon pisan !!!” (bari nyungklukeun sirah Mimi)
Ningsih : “Ih budak teh pikaseubeuleun pisan atuh !!! Hewa, geus goreng ka alo
Urang !!!”
pernah robih wae !!! Cing atuh sing peka kana rarasaan kuring salila
ieu !!! Hayuh wae egois, egois, jeung egiossssssss !!!” (ngagorowok
kana ceupil Fi’ah) “Nyadar teu??? Kuring teh geus sabar ku prilaku
anjeun anu hayuh wae judes jeung kasar, kuring sabar ku anjeun tina
sagala poyokan, tapi kuring kumaha??? Naon balasan ti anjeun
Fi’ah???” L (bari ningalikeun raray Fi’ah)
Mimi terus wae mirintil-mirintil tiungna, Ningsih ngegel biwir, Ipeh jeung Onah cungar
ceungir.
Mimi : “Eh ulah gandeng, ke sakeudap deui geura !!!” (bari nyerengeh) J
Midin : “Kuring kitu soteh pedah BOGOH ka anjeun, kuring NYAAH pisan ka
Ipeh : “Oh My God Onah, euh oon dasar !!! (bari nyungklukeun sirah Onah)
Onah : “Eh uhun tah eta maksud teh !!! (bari pulunyah pelenyeh)
Ningsih “Boga nyali oge alo kuring !!!”
Fi’ah : “M.....”
Ipeh : “Kumaha???”
Fi’ah : “Enya, kuring ge Nyaah pisan ka Midin” (bari sura seri era)
Ningsih : “Midinnnnnnnnnnnn....!!!”
Midin !!!”
(Fi’ah sura seuri). Midin asup deui ka kelas, bari nyamperkeun Fi’ah
Midin : “Beneran Fi’ah Nyaah ka Midin ???” (bari nyepeng panangan Fi’ah)