Pas muleh sekolah aku karo kanca-kancaku duwe rencana arep nyambangi Andi sing wes gak
melbu sekolah ono seminggu. Jare konco-koncoku si Andi iku loro tipes, terus aku due ide
urunan gae gawakne roti lan buah-buahan sing di senengi Andi. Aku lan koncoku liane numpak
sepedah bareng mergakne omahe Andi ugo gak adoh tekan sekolahan. Ndilalahe pas nek tengah
dalan ora sengojo ban sepedahku kenek paku.
“Do, pedahku kok kroso aneh ya lek di tumpak i”, aku muni nek Edo !!
“Lha emange konopo?” jawabe Edo.
“Sek jajal mandek tak delok e disek”, balesku.
Terus aku karo Edo jajal mandek gawe ndelok pedahku sak temene kenek opo, Sementara konco-
koncoku liane budal disek gak enek sing eruh. Mbasan di delok, tibak e pedahku kenek paku lan
ban e gembos ora iso ditumpak i. Akire aku dikancani Edo nuntun pedah golek I tukang tambal
ban. Amergo posisi pas kui tibak e ora ono tukang tambal ban, aku due rencana nitipke sepedahku
ing omahe salah siji warga cedak kunu. Terus aku di gonceng Edo nyusul koncoku sing wes podo
budhal disek menyang omae Andi. Aku matur suwun banget karo Edo, amergo Edo salah sijine
sahabtku kang becik atine. Edo gelem mbantu koncone pas lagi kesusahan.