Anda di halaman 1dari 11

SCENE 1 - PANGGILAN VIDEO

(1) Irfan : َ ‫ﺎح‬


.‫اﻟﺨﯿْﺮ‬ ُ ‫اﻟﺴ َﻼ ُم َﻋﻠَﯿ‬
َ .‫ْﻜ ْﻢ َﯾﺎ ُﻣ َﺰاﻣِﺮ َو َﻋ ِﺮف‬
َ ‫ﺻ َﺒ‬ ‫ﱠ‬
Assalamulaikum Muzamir dan Arif. Selamat pagi?

(1) Arif : .‫ﺎح اﻟﱡﻨﻮر‬


َ ‫ﺻ َﺒ‬
َ .‫اﻟﺴﻼم َﯾﺎ ﻋﺮﻓﺎن‬ ُ ‫َو َﻋﻠَﯿ‬
َ ‫ْﻜﻢ‬
Waalaikummusalam, Irfan. Selamat pagi.

(1) Muzamir : .‫ َﯾﺎ ﻋﺮﻓﺎن‬،‫اﻟﺴﻼم‬ ُ ‫َو َﻋﻠَﯿ‬


َ ‫ْﻜﻢ‬
Waalaikummusalam, Irfan.

(2) Irfan : ‫ْﻒ َﺣﺎﻟُ َﻚ َﯾﺎ ُﻣ َﺰاﻣِﺮ َو َﻋ ِﺮف؟‬


َ ‫َﻛﯿ‬

Apa khabar Muzamir dan Arif?

(2) Arif : ّ ‫اﻟﺤ ْﻤﺪ‬


.‫ أ َﻧﺎ ِﺑ َﺨﯿﺮ‬،‫اﷲ‬ َ
Saya sihat Alhamdulillah.

(2) Muzamir: ‫ َوأَ ْﻧ َﺖ؟‬،‫ أ َﻧﺎ ِﺑ َﺨﯿﺮ‬،‫اﷲ‬


ّ ‫اﻟﺤ ْﻤ ُﺪ‬
َ
Al-Hamdulillah, saya sihat. Kamu pula bagaimana ya Irfan?

(3) Irfan : ‫ َﻫﯿﱠﺎ أَ ْذ َﻫﺐ إِﻟَﻰ َﻗ ْﺮ َﯾﺘِﻲ ﻓِﻲ اﻟ ُﻌ ْﻄﻠَﺔ‬،‫ﺻ ِﺪ ْﯾﻘِﻲ‬ ً ‫ أ َﻧﺎ ِﺑ َﺨﯿﺮ أَﯾ‬،‫اﷲ‬
َ ‫ َﯾﺎ‬.‫ْﺾ‬ ّ ‫اﻟﺤ ْﻤﺪ‬
َ
!‫اﻟ َﻘﺎ ِد َﻣﺔ‬

Al-Hamdulillah, saya juga sihat. Kawan-kawan, jom pergi ke kampung


saya pada cuti akan datang!

(3) Arif : ً ‫َﻋﻨِﻲ أُ َﻓ ﱢﻜﺮ أَ ﱠو‬


.‫ﻻ‬ ْ‫د‬

Biar saya fikir dahulu.

(3) Muzamir : .‫َوأََﻧﺎ َﻛ َﺬﻟِﻚ‬

Begitu juga saya.

(4) Arif : َ ‫َﻣﺎ ﻓِﻲ َﻗ ْﺮ َﯾﺘ‬


‫ َﯾﺎ ﻋﺮﻓﺎن؟‬،‫ِﻚ‬

Apakah yang ada di kampung kamu?

(4) Irfan : .‫ُﺴ َﺘﺎن َواﻟ َﻤ ْﺮ َﻋﻰ‬ َ ‫ُﻫ َﻨ‬


ْ ‫ﺎك ﺑ‬
Disana ada dusun dan ladang ternakan.

(4) Muzamir : َ ‫ُﺴ َﺘﺎﻧ‬


‫ِﻚ َﯾﺎ ﻋﺮﻓﺎن؟‬ ْ ‫َﻣﺎ َﺗ ْﺰ َرع ﻓِﻲ ﺑ‬
Apa yang kamu tanam di dusun wahai Irfan?

(5) Irfan : ‫أَ ْز َرع اﻟ ُﻤﻮز َو ﱠ‬


.‫اﻟﺮ ْﻣﺒُﻮ َﺗﺎن‬
Saya menanam pisang dan rambutan.

(5) Arif : ‫َﻣ َﺘﻰ َﺗ ْﻘ ِﻄ ْﻒ اﻟ َﻔ َﻮاﻛِﻪ؟‬

Bila kamu memetik buah-buahan?

(6) Irfan : ِ ‫أَ ْﻗ ِﻄﻒ اﻟ َﻔ َﻮاﻛِﻪ ﻓِﻲ ُﻣ‬


.‫ﻮﺳﻢ اﻟ َﻔ َﻮاﻛِﻪ‬

Saya memetik buah-buahan pada musim buah.

(5) Muzamir : ‫ﻼل؟‬ َ ‫َﻫ ْﻞ ﻓِﻲ َﻗ ْﺮ َﯾﺘ‬


‫ِﻚ َﻧ ْﻬﺮ َو َﺷ ﱠ‬

Adakah di situ ada sungai dan air terjun

(7) Irfan : .‫ﺎﺣﺮ‬


ِ ‫ﻼل َﺳ‬ ْ ‫ َو َﻗ ِﺮﯾْﺐ ﻣِﻦ ﺑ‬،‫ْﻌﺎ! أَ َﻣﺎم َﺑ ْﯿﺘِﻲ َﻧ ْﻬﺮ َﻧ ِﻈﯿﻒ‬
‫ُﺴ َﺘﺎﻧِﻲ َﺷ ﱠ‬ ً ‫َﻃﺒ‬

Sudah tentu, di hadapan rumah saya ada sungai yang bersih, dan
berdekatan dengan dusun saya ada air terjun yang menakjubkan.

(6) Arif : .‫ﺎﺳﻼم! َﻣﺎ أَ ْﺟﻤﻞ اﻟ َﻘ ْﺮ َﯾُﺘ َﻚ‬


َ ‫َﯾ‬
Wow, cantiknya kampung kamu.

(8) Irfan : ‫ﺎزا َﺗ ْﻔ َﻌﻞ ﻓِﻲ َﯾﻮم َﻏ ًﺪا؟ َﻫﻞ َﺗ َﺘ َﺠ ﱠﻮل ﻓِﻲ اﻟ َﻤﺪِﯾ َﻨﺔ؟‬
َ ‫ َﻣ‬،‫َﯾﺎ ُﻣ َﺰاﻣِﺮ َو َﻋ ِﺮﯾﻒ‬

Wahai Muzamir dan Arif, apakah yang kamu lakukan pada hari esok?
Adakah kamu bersiar-siar di bandar?
(6) Muzamir : .‫ﻻ ﻟُ ْﻤ ُﻔﻮر‬
َ ‫ َﻧ َﺘ َﺠ ﱠﻮل ﻓِﻲ َﻣﺪِﯾ َﻨﺔ ُﻛ َﻮا‬،‫ َﯾﺎ ﻋﺮﻓﺎن‬،‫َﻧ َﻌﻢ‬

Betul ya irfan, kami bersiar-siar di bandar Kuala Lumpur.

ّ
ِ ‫َﻧ ْﺤ ُﻦ ُﻧ ِﺮﯾ ْﺪ اَﻟﱠﺘ َﺴ ﱡﻮ ْق ﻓِﻲ اﻟ َﻤ َﺤﻞ اﻟﱢﺘ َﺠ‬
(7) Arif : ."​​Mid Valley" ‫ﺎري‬

Kami ingin membeli belah di pusat beli-belah Mid Valley.

(7) Muzamir : ‫َﻫﻞ َﺗ ْﺬ َﻫﺐ َﻣ َﻌ َﻦ؟‬

Adakah kamu mahu pergi bersama kami?

(9) Irfan : ‫ﺎﻇﺮ ﻓِﻲ اﻟ َﻤﺪِﯾ َﻨﺔ؟‬ َ ‫ َﻛﯿ‬.‫ أَ ُزور َﺟ ﱢﺪي ﻓِﻲ اﻟ ُﻤﺴ َﺘ ْﺸ َﻔﻰ‬.‫ ُﺷ َﻜ ًﺮا‬،‫ﻻ‬
ِ ‫ْﻒ اﻟ َﻤ َﻨ‬ َ

Tidak mengapa, terima kasih. Saya mahu melawat datuk saya di hospital.

(8) Arif : .‫ﻮﺟ ْﺪ ﻓِﯿﻬﺎ اﻟ َﻤ َﺒﺎﻧِﻲ اﻟ َﻌﺎﻟَِﯿﺔ َواﻟ َﺒ ْﻨﻚ َواﻟ ُﻔ ْﻨ ُﺪق‬
َ ‫ ُﺗ‬،‫ﺎﻇ ْﺮ ﻓِﻲ اﻟ َﻤﺪِﯾ َﻨﺔ َرا ِﺋ َﻌﺔ‬
ِ ‫اَﻟ َﻤ َﻨ‬

Pemandangan di bandar menarik, disitu ada bangunan-bangunan yang


tinggi, bank dan hotel.

‫ﱠ‬ َ ‫ﺎرﯾﱠﺔ َﻛﺜ‬


ِ ‫ َواﻟﺸ َﻮ‬.‫ﺪا‬ ‫ِﯿﺮة ِﺟ‬ ِ ‫َر َﺟﺔ َﻧ‬
(8) Muzamir : ‫ارع‬ ‫ﱠﺎرات َود ﱠ‬ َ ‫اﻟﺴﯿ‬
‫ﺻ ِﺤﯿﺢ َﯾﺎ َﻋ ِﺮف ﱠ‬ َ
‫ َو َﻣ َﻊ َﻣ ْﻦ َﺗ ْﺬ َﻫﺐ إِﻟَﻰ اﻟ ُﻤ ْﺴ َﺘ ْﺸ َﻔﻰ َﯾﺎ ﻋﺮﻓﺎن؟‬.‫َﺣ َﻤﺔ َﻋﺎ َد ًة‬
ِ ‫ُﻣ ْﺰد‬

Benar ya Arif, kereta dan motor banyak sangat. Jalan-jalan sesak


biasanya. Dan dengan siapa kamu hendak pergi ke hospital ya Irfan?
(10) Irfan : ‫ َﻣﺎ َﺳ َﺘ َﺘ ﱠﻮق ﻓِﻲ اﻟ َﻤ َﺤ ّﻞ‬.‫ﱠﺎرة‬ ‫َﺳَﺄ ْذ َﻫﺐ َﻣ َﻊ ِأﺑﻲ إِﻟَﻰ اﻟ ُﻤ ْﺴ َﺘ ْﺸ َﻔﻰ ِﺑ ﱠ‬
َ ‫ﺎﻟﺴﯿ‬
ِ ‫اﻟﱢﺘ َﺠ‬
‫ﺎر ّي؟‬

Saya akan pergi ke hospital bersama ayah saya dengan menaiki kereta.
Apa yang kamu akan beli di pusat beli-belah Mid Valley?

(9) Muzamir : َ ‫أُ ِرﯾﺪ أََﺗ َﺴ ﱠﻮق اﻟ َﻤ َﻼ ِﺑﺲ َﺟﺪِﯾﺪ ﻓِﻲ َﻣ َﺤ ّﻞ اﻟ َﻤ‬
.‫ﻼ ِﺑﺲ‬

Saya mahu membeli pakaian baru di kedai pakaian.

(9) Arif : .‫ﺼ ِﻔ َﯿﺔ َو َﻋ ْﺮض َﺧﺎص‬ َ ‫ُﺗ‬


ْ ‫ﻮﺟ ْﺪ ﻓِﯿ َﻬﺎ َﺑﯿﻊ اﻟ َﺘ‬
Di situ ada penghabisan jualan dan tawaran istemewa.

(11) Irfan : .‫ أََﺗ َﻤﱠﻨﻰ ﻟَ َﻚ ِر ْﺣﻠَ ًﺔ َﺳﻌِﯿ َﺪ ًة َﯾﺎ أَ ِﺧﻲ‬،‫َﻃﯿْﺐ‬

Baiklah, saya doakan kamu selamat perjalanan wahai kawan.

(10) Arif : .‫ َوأَ ْﻧ َﺖ َﻛ َﺬﻟِﻚ‬.‫ َﯾﺎ ﻋﺮﻓﺎن‬،‫ُﺷ ْﻜ ًﺮا‬


Terima kasih, wahai Irfan. Begitu juga dengan kamu.

(12) Irfan : .‫ﻼ َﻣﺔ‬ ‫ َﻣ َﻊ ﱠ‬.‫َﻋ ْﻔ ًﻮا‬


َ ‫اﻟﺴ‬

Sama-sama. Selamat tinggal.

(10) Muzamir : .‫إﻟَﻰ اﻟﻠﱢ َﻘﺎء‬


Selamat tinggal.

(11) Arif : .‫إﻟَﻰ اﻟﻠﱢ َﻘﺎء‬

Selamat tinggal.

SCENE 2 - DALAM KERETA

(12) Arif : ‫ َﻣﺎ ِﻫ َﻮا َﯾﺘِﻚ؟‬،‫َﯾﺎ ُﻣ َﺰاﻣِﺮ‬

Wahai Muzamir, apakah hobi kamu?

(11) Muzamir : َ ‫ﺻﯿ‬


‫ْﺪاﻷ ْﺳ َﻤﺎك‬ َ ‫ِﻫ َﻮا َﯾﺘِﻲ‬
Hobi saya memancing.

(13) Arif : ‫ﺎر ُﺳ َﻬﺎ؟‬ َ َ‫أ‬


ِ ‫ﯾﻦ ُﺗ َﻤ‬
Dimanakah kamu melakukannya?

(12) Muzamir : َ ‫أُ َﻣﺎر ُﺳ َﻬﺎ ﻓِﻲ ﺑ ْﺮ َﻛﺔ‬


.‫اﻷ ْﺳ َﻤﺎك‬ ِ ِ
Saya melakukannya di kolam ikan

ِ ‫َﻣ َﺘﻰ ُﺗ َﻤ‬


(14) Arif : ‫ﺎر ُﺳ َﻬﺎ؟‬
Bilakah kamu melakukannya?

ّ َ ‫ أَﯾ‬.‫ﺎر ُﺳ َﻬﺎ ﻓِﻲ اﻟ َﻤ َﺴﺎء‬ ُ


ِ ‫ْﻦ اﻟ َﻤ َﺤﻞ اﻟﱢﺘ َﺠ‬
(13) Muzamir : ‫" َﯾﺎ َﻋ ِﺮف؟‬Mid Valley" ‫ﺎري‬ ِ ‫أ َﻣ‬
Saya melakukannya di waktu petang. Di manakah pusat membeli
belah Mid Valley wahai Arif?

Arif : ...

ّ ْ َ ‫ﺎﺳﱢﯿﺪِي! َﻛ‬
ِ ‫ﯿﻒ َﻧﺬ َﻫﺐ إﻟَﻰ اﻟ َﻤ َﺤﻞ اﻟﱢﺘ َﺠ‬
(14) Muzamir : ‫؟‬Mid Valley" ‫ﺎر ّي‬ َ ‫َﯾ‬
encik! Bagaimana kami hendak pergi ke pusat membeli belah Mid
Valley?

ّ ْ
ِ ‫ َواﻟ َﻤ َﺤﻞ اﻟﱢﺘ َﺠ‬،‫اِذ َﻫ ْﺐ َﺣﱠﺘﻰ َﺗ ِﺠﺪ اﻟ ﱠﺪ ﱠوار‬
‫" ُﻣ َﻘ ِﺎﺑﻞ‬Mid Valley" ‫ﺎر ّي‬
(13) Irfan
(Pejalan Kaki) :
."The Boulevard" ‫اﻟ ُﻔ ْﻨﺪق‬

Pergi sehingga kamu nampak bulatan, dan pusat beli-belah Mid Valley
bertentangan dengan Hotel The Boulevard.

(15) Arif : .‫ﻼ َﻣﺔ‬ ‫ َﻣ َﻊ ﱠ‬،‫ُﺷ ْﻜ ًﺮا‬


َ ‫اﻟﺴ‬

Terima kasih, selamat tinggal.

(14) Irfan .‫ إِاﻟﱢ َﻘﺎء‬،‫َﻋ ْﻔ ًﻮا‬


(Pejalan Kaki) :
Sama-sama, selamat tinggal.
SCENE 3 - DI PUSAT BELI-BELAH

Muzamir (15) : َ ‫ِﺴﻢ اﻟ َﻤ‬


‫ﻼ ِﺑﺲ؟‬ َ ‫ﻟَ ْﻮ َﺳ َﻤ ْﺤﺖ أَﯾ‬
ْ ‫ْﻦ ﻗ‬
Maaf, dimanakah bahagian pakaian?

(15) Irfan (Pekerja ‫ِﺴﻢ‬


ْ ‫ﻼ ِﺑﺲ ِﺑ َﺠﺎﻧِﺐ ﻗ‬ ْ ‫ ُﺛ ﱠﻢ َﺗ ِﺠﺪ ﻗ‬،‫اﻟﺴﻠﱠﻢ اﻟ ُﻤ َﺘ َﺤ ﱢﺮك‬
َ ‫ِﺴﻢ اﻟ َﻤ‬ ‫ﻣﺶ َﺣﱠﺘﻰ َﺗ َﺮى ﱡ‬
ِ ِ‫ا‬
Aeon 1) :
َ
.‫اﻷﻟ َﻌﺎب‬

Jalan sehingga kamu lihat tangga bergerak, kemudian kamu akan nampak
bahagian pakaian disebelah bahagian permainan.

(16) Muzamir : !‫ُﺷ ْﻜ ًﺮا‬

Terima kasih.

(16) Irfan (Pekerja .‫َﻋ ْﻔ ًﻮا‬


Aeon 1) :
Sama-sama.

(17) Muzamir : ‫ِﺑ َﻜﻢ َﻫﺬا َﻗﻤِﯿﺺ؟‬

Berapa harga baju ini?

(17) Irfan (Pekerja .‫ِﺑﻤِﺎ َﺋ َﺘﺎن ِر ْﻧ ِﺠﯿ ًﺘﺎ‬


Aeon 2)
200 ringgit.
(16) Arif : ‫ َﻫ ْﻞ ُﻫ َﻨﻚ َﺗ ْﺨﻔِﯿﺾ َﯾﺎ َﺳﱢﯿﺪِى؟‬،‫ﺎل‬
ٍ ‫َﻫ َﺬا َﻏ‬
Ini mahal, ada tak diskaun encik?

(18) Irfan (Pekerja َ


.‫ﻻ‬
Aeon 2) :
Tiada.

(18) Muzamir : .‫ﺪا‬ ‫ﺎل ِﺟ‬ َ ‫ َﻫ َﺬ‬،‫ ﻻأُ ِرﯾ ُﺪ ُه‬،‫َﻻ‬


ٍ ‫اﻏ‬
Takpalah, saya tak mahu, ini sangat mahal.

(19) Muzamir : ‫ِﺑ َﻜﻢ َﻫﺬا َﻗﻤِﯿﺺ؟‬

Berapa harga baju ini?

(19) Irfan (Pekerja .‫ِﺑﻤِﺎ َﺋﺔ َو ِﻋ ْﺸ ُﺮ ْو َن ِر ْﻧ ِﺠﯿ ًﺘﺎ‬


Aeon 2) :
120 ringgit.

(20) Muzamir : َ ‫َﻫ ْﻞ أَ ِﺟﺪ ِﺑ ِﺴ ْﻌﺮ‬


‫أرﺧﺺ َﯾﺎ َﺳﱢﯿﺪِي؟‬

Adakah boleh saya dapat dengan harga yang lebih murah encik?

(20) Irfan (Pekerja .‫ َﻫ َﺬا َﻗﻤِﯿﺺ َﺗ ْﺨﻔِﯿﺾ أَ ْر َﺑ ُﻌﻦ ِر ْﻧ ِﺠﯿ ًﺘﺎ‬.‫َﻃ َﺒ ًﻌﺎ‬
Aeon 2) :
Sudah tentu. Baju ini ada diskaun 40 ringgit.
(21) Muzamir : !‫ﺪا! أُ ِرﯾﺪ أََﺗ َﺴ ﱠﻮق‬ ‫أرﺧﺺ ِﺟ‬
َ ‫َﻫ َﺬا‬

Ini sangat murah! Saya mahu beli!

(21) Irfan (Pekerja .‫َﻃ ِﯿ ْﺐ‬


Aeon 2) :
Baiklah.

(17) Arif : َ ‫ِﺴﻢ‬


.‫اﻷﻏ ِﺬ َﯾﺔ‬ ْ ‫ َﻫﯿّﺎ َﻧ ْﺬ َﻫ ْﺐ ﻗ‬،‫ أََﻧﺎ َﺟ ْﻮ َﻋﺎن‬،‫َﯾﺎ ُﻣ َﺰاﻣِﺮ‬
Muzamir, saya lapar, mari pergi bahagian makanan.

(22) Muzamir : ْ ‫َﻫﯿﱠﺎ‬


!‫ﻧﺬ َﻫﺐ‬

Marilah pergi!!

- TAMAT -

Anda mungkin juga menyukai