Anda di halaman 1dari 5

GURUKU TULAK

OLEH SITI RAHAYU, S.Pd


Tanah Laut

Ari masih baisukan banar, jam manunjuk akan pukul pitu. Di


palataran muka SMP Tunas Bangsa I talihat daun mahoni, wan
kaliandra basapai. Dua talu ikung murid mulai badatangan, kada
lawas barumbungan cangulan am murid. Sakulahan nang
asalnya sunyi mulai rami. Tadangar kanakan bapapandiran,
bagayaan, bataguran wan kawan-kawannya.
Hari ini Sanayan, wayahnya upacara bandira. Amun kada salah
nang dapat giliran jadi patugas upacara kalas 9C.
pukul 7. 10 manit Ibu Siti Khadijah datang, guru nang saikung
ni pasti sudah tu pang paling panyungsungnya. Biasanya, kada
liwat pukul pitu sidin sudah ada di sakulahan. Takananya hari
ini sidin ta siang pada biasanya, kanapaankah. Amun dilihat
muha sidin pina mancarunung banar, alahan pada hari-hari nang
lain. Pangrasaku sidin tu bahias kaya biasanya aja, basahaja
banar, rapi, awak sidin ba bau harum tarus. Muntung sidin
tarancak takurihing dari pada marangutnya. Pandir sidin
nyaman banar didangar kanakan, jarang sarik, tapi tagas, masin
pandirnya. Kada parnah sidin tu kangalihan maatur kanakan. Sa
sakulahan kawa haja sidin saurangan haja maatur, kada sawat
tujuh manit ranai dah kanakan, simpun. Bila mangiyau
muridnya, pasti diawali Nak. Ba piyan ba ulun lawan murid.
Santun, ramah, pangurihingan, harat mamutivasi murid, katuju
mambari cuntuh langsung panambaian manyuruhi kanakan.
Pukuknya Bu Khadijah ni idula tu pang. Matan kalas tujuh
sampai kalas 9. Sidin harat banyanyi, harat jua manyair
shalawat, harat jua bacaramah dalil-dalil agama padahal sidin
guru IPS. Bila sudah maajar IPS beeehhh rami tu pang, kadada
kanakan nang baburiniknya pas rahatan sidin manjalaskan,
kadada nang kada himung bila sudah sidin mangisahakan
pulitik dunia, sistim ekunumi, kultur wan budaya, umai jagau
banar.

Kaya nang biasanya, kada lawas imbah sidin datang, pasti


mahidupi palantang suara. Amun sudah babunyi gresek-gersek
di toa sakulahan, pasti satumat lagi suara sidin nang hapuk ta
dangar saalaman sampai ka rumah Paman Diono 800 mitir pada
sakulahan. Sudahnya tatangga higa mahiga sakulahan, hapal tu
pang wan suara sidin nang hapuk nitu.

“Asalamualaikum Warohmatullahi Wa barakatuh, salam


baisukan anak-anak sabarataan. Mudahan pian-pian wigas wan
salamatan sabarataan tatap samangat manuntut ilmu hari ini,
aamin,” jar sidin panambaian manyapa samuan warga sakulah.

Kada lawas imbah itu, tadangar am sidin maatur kegiatan piket


harian siswa sasuai jadwalnya. Imbah tuntung maatur, pasti
sidin maambil kakarik umpat jua manyapui halaman sakulahan.
Damintu pang sidin, pasti mancutuhakan kada sahibar manuduh
haja.

Kada lawas datangan am guru kapala lawan guru-guru nang


lain. Pambina OSIS mulai maatur patugas upacara, murid-murid
nang piket di palataran tuntung sudah. Nang lain hancap tuju ka
lapangan upacara. Maambil pusisi masing-masing, baris tiap
kalas. Bu Khadijah wan guru ulah raga ba mara ka murid,
maatur supaya barisan peserta hancap simpun. Aku malihat
muha sidin masih kaya tadi, pina lain parasaku.
Daripada aku managguh surangan baik kuucapakan lawan
kawan.
“Diah, parasaku muha Bu Dijah pina lain le. Parasa ikam pang
kayapa?”
Iya garang, Ti?”
Diah kawanku nang kubawai bapandir manyahut.
“Bujur Rida ai, dasar aura sidin pina lain. Bacahaya muha sidin.
Palihatku sigar banar sidin, iyalah?”
“Hi ih,” Rida manyahut.
Barisan simpun, Bu Dijah lawan Pak Tri guru ulah raga ba balik
tuju ka barisan dewan guru. Pambawa acara mulai mambaca
susunan acara. Tiba ka acara nang ka 4, rahatan Pambina
Upacara masuk ka lapangan, ada bunyi mandabuk gugur ka
tanah, kada lawas ta dangar suara buhan guru ribut, ada nang
takuriak takajut, ada nang tadzikir, pambina upacara babalik ka
arah suara mandabug tadi. Kada lawas buhan murid tumbur.
‘Bu Dijah, Bu Dijah Rabah.” Haauuu kanapaan sidin?”
Ya Allah Ya rasulullah kanapa Bu Dijah?”
Tumbur daur kakanakan, abut buhan guru babinian handak
maangkat awak bu Dijah.
Buhan petugas PMR SMP Tunas Bangsa I sigap maangkat
awak sidin ka tandu, lalu mambawa sidin ka ruang UKS diiringi
buhan guru-guru damintu jua Bapak Kepsek,

“Kita ampihan, upacara Bapak bubarakan, ujar sidin.”

Guru-guru bibinian masuk ka ruang UKS bausaha manggarak


manyadarakan bu Khadijag. Hidung sidin dikasai minyak kayu
putih, dikiyau diguyang-guyang awak sidin, tapi tatap haja sidin
kada mambuka mata. Muha sidin mulai kalas, tapi nang sawat
kuhatiakan lihum sidin kada hilang jua, tarikan hinak sidin
lambat banar. Guru-guru magin habut, lalu diambil kasapakatan
sidin di bawa ka rumah sakit haja.

Pambina OSIS mangumpulakan kami murid-murid, sidin


mahimbau supaya murid-murid mandu’akan bu Dijah. Imbah tu
kami disuruh masuk kelas, balajar nang kaya biasa. Pas
balajaran aku kada kawa konsentrasi, pikiranku aur tatuju ka
wadah bu Dijah. Guru nang disayangi wan dihurmati banyak
murid. Sabarataan murid ai muhanya sadih.

Sampai di UGD RS. Sehati bu Dijah diperiksa intinsif, matan


tekanan darah sampai ka jantung. Ada pang mandua jam
pamariksaan nitu. Dipasang jua oksigen ka hidung sidin. Ka
akhirannya sidin dimasukakan ka ICU. Talu hari sudah bu Dijah
dalam ICU kadada jua tanda-tanda sidin handak siuman matan
kuma, sidin kuma jar dokter nang marawat. Panyabab kuma
kada dikatahui napa. Kawan-kawan marayu guru-guru supaya
bulih malihati bu Dijah, tamasuk aku jua. Alhamdulillah, kami
ba ampat dibulihiakan mawakili OSIS manjinguki sidin ka
rumah sakit. Asa himung, tapi banyak haranya parasaanku,
napakah. Aku ma akui, aku sayang banar lawan baliau. Guru
nang bungas langkar, bawibawa, baik hati, ringan hati
manulungi murid-muridnya dalam masalah napa haja. Sampai
di ICU titikan banyu mata kami malihati sidin matan kaca,
Masyaallah muntung sidin tatap haja lihum. Bungas langkar.
Tanang kaya talaga.

Hari kaampat.
Ujar habar. Awak bu Dijah dingin nang kaya is, ba magin kalas
warna kulit sidin, kadada reaksi napa-napa. Bakajutan layar
munitur ditiksi jantung bamandak ta dangar bunyi tiiiiiiit
panjang, saling nyaringan. Kada lawas duktur wan parawat
bahancap mambari kajut jantung ka bu Dijah, tapi sidin tatap
kada bariaksi. Imbah babarapa kali kadada jua tanggapan,
duktur wan parawat manyarah. Lalu manjapai nadi wan gulu
sidin. Imbah itu duktur maucap “Innalillahi wa innailayhi
rojiun.”
Laki wan anak bu Dijah lamas ta tunduk. Sidin maninggal tapat
Kamis, pukul 18.30 malam Jumahat sudah. Bagusnya…..

Pukul 20.00 Kamis malam habar sudah masukan ka grup-grup


wa. Manangisan warga sakulah, kada guru, kada murid, sama
barataan manangis. Guru kami nang baik hati wan panyanyang
tulak kada bapadah bulik kada bakalan datang lagi. Tapi aku
ingat banar pasan sidin saban handak manutup palajaran, bila
piyan-piyan kaina suksis jangan kada ingat nak lah mamuliakan
kuitan piyan, kaluarga wan guru-guru. Tapi bila piyan marasa
kada bahasil jadi urang, jangan putus asa bulikakan sabarataan
lawan Allah Ta’alla. Du’a ibu kada bapagatan, mudahan piyan
suksis salamat dunia akhirat. Damintu papadah sidin saban
manutup palajaran. Guruku nang baik hati wan panyayang tulak
kada bakalan babulik lagi.

Anda mungkin juga menyukai