Anda di halaman 1dari 3

Nama : Nesti Setya Daningrum

Kabupaten Banjar

Bimtek Balai Bahasa

Sumangat Hasan

Gerimis sesubuhan mulai malam tadi kada beampihan. Suara jangkrik sasahutan menambah
dinginnya hari. Hari masih kadap Hasan turun mulai rumah mamakai sandal sapit nang sudah tipis
aus, tulak ka langgar balakang rumahnya sambil babukah-bukah maranjah lubak banyu malewati
jalanan licak nang licin.

Sampai di langgar sunyi urangnya. Ada julak Laras sudah di dalam. Balakas Hasan maambil
mic, suara azan subuh langsung tadangar bagama ka panjuru kampung, mengiau urang-urang gasan
menjalankan kewajiban sumbahyang subuh.

Matahari mulai batimbul bagamatan, sasan siang sasan batinggi. Hujan Nang malam tadi daras
sudah pina taduh. Sigaran rerumputan imbah disimbur banyu. Rami kakanak lalu di muka rumah Acil
Sanah tulak ka sakulah. Acil Sanah ngaran mama Hasan. Tinggal batiga baranak di rmh nang pina parak
rabah. Rumah peninggalan Pamah Usuf, Abahnya Hasan.

Tiga tahun sudah Abah Hasan maninggal dunia. Abah Hasan maninggal haratan bagawi. Abah
Hasan ni bagawi manjadi pandulang intan. Sidin wani, wani masuk ka taruwungan-taruwungan
tabukan gasan manngali pasir urang nang mandunlang.

Hari itu pas Hasan masih kalas 2SD, hari sama habis hujan, buhan pandulangan tulak, rami
asing asingnya manggawi gawian saurang-saurang. Tiba-tiba kadada angin kadada hujan Tumbur urang
bakuciak-kuciak, bukah bahamburan. Banyak urang abut badatangan. Hasan kada tapi paham napa
nang tajadi. Rami urang-urang di pandulangan tadi mendatangi rumahnya. Sekalinya Abahnya mati
tatimbun longsor tabukan. Kada sawat bukah, tatimbun hidup-hidup. Nang kaya mimpi rasanya. Hasan
jadi anak yatim.
Imbah Abahnya maninggal Hasan harus meambili tugas Abahnya. Kayapa caranya Hasan Nang
masih sakulah kalas 5 SD harus bisa bacari duit. Mamanya sudah mulai gagaringan. Manggah sidin,
imbah dipariksa duktur sekalinya Mama Hasan takana penyakit tuberkolosis atau panyakit paru-paru.
Hasan jua baisi saikung ading bibinian bangaran Sari nang masih 5tahun.

Hasan ni walaupun kada tapi pintar inya rajinan. Bisa haja inya maumpati palajaran di sakulah
nang kaya kakawanannya jua. Urang tuntung inyan tuntung jua. Mun di sakulahan Inya paling katuju
olahraga. Inya harat bakunyung. Inya jua rancak dikirim buhan sakulahan mawakili sakulahan lomba
sampai ka kabupaten. Minggu dudi Inya umpat lomba tingkat provinsi. nitu pang lagi nang kawa
dibanggaakan matan kaluwarga Hasan.

Imbah Bulik sakulah Hasan badadas ka pandulangan. Inya maambil upah napa haja nang kawa
digawi di sana. Bujur awaknya halus tapi inya kuat. Hari ini inya jadi tukang tembak, gawiannya
manembak maingkuti selang banyu nang ganal nitu. Sumangat Inya maingkuti di muka badua Julak
Opek. Julak Opek ni masih rumahnya parak Hasan, Sidin rancak mambantui kaluwarga Hasan.

"Satu, dua, tiga, tembak..." Ujar Julak Opek.

"Bruuuussss..." Banyu daras ka luar mangikis liang.

"Lakasi Julak kita bamaju lagi," ujar Hasan.

"Sadang gin San, jangan tapi ta kasana, limbah hujan kalau runtuh tanahnya," ujar Julak.

Tiba-tiba suara gamuruh pina nyaring banar. Tanah pina bagoyang. Liang yang ditembak Hasan
tadi runtuh. Bukah lakas Hasan wan Julak Opek. Ditarik Julak Opek awak Hasan supaya kada takana
ratuntuhan.

Julak Opek selamat. Tapi Hasan kada sawat lagi buka bajauh. Tangannya subalah tatindih
batu ganal. Abut urang sakampungan manolongiakan membawa ka rumah sakit.
Seminggu Hasan di rumah sakit. Tangannya nang tandih batu gonol tadi ramuk, harus ditatak.
Mau kada mau Hasan harus kehilangan tangan kanannya. Tangannya ditatak sampai ka siku. Rasanya
kadap. Dunia Hasan makin ngalih.

Baminggu-minggu Hasan kada mau bapandir lawan siapa haja nang mailangi Inya di rumah.
Inya masih kepikiran tangannya. Rasa Nang kaya mimpi, kakanak Nang harat bakunyung nitu wahini
kada bisi tangan alias kutung subalah. Hilang sudah harapan Hasan gasan manang lomba bakunyung
Nang harusnya Inya umpati.

Anda mungkin juga menyukai