Anda di halaman 1dari 2

Lampiran 1 Dialog antara seorang pemuda yang bernama Farkhan dengan jiran tetangganya Farkhan : Assalamualaikum semua.

Apa khabar ? Lama tak jumpa abangabang,kakak-kakak, pak cik, mak cik semua ni. Semua orang : Waalaikummussalam. Alhamdulillah sihat lagi. Pak Cik Ali : Eh, Farkhan, ya lah lama betul tak jumpa, selalu aku nampak kau jalanjalan di sekitar taman pada waktu macam ni (waktu senja). Pak Cik Amo : Eh betullah, lama tak nampak kau. Kau sibuk sangat ke? Farkhan : Nak kata sibuk tu tidaklah sangat. Tapi bolehlah. Ini pun baru balik dari kerja. Biasalah kerja semakin banyak sekarang. Pak cik datang seorang diri ke? Mana cucu-cucu? Pak Cik Amo : Itu hah (sambil tunjuk ke arah seorang kanak-kanak yang sedang bermain layang-layang). Aku datang sini bawa cucu aku jalan-jalanlah. Kalau bukan sebab dia, tak naklah aku datang. Jauh sangat nak jalan kaki. Mak Cik Ani : Itulah awak, muda-muda dulu tak nak bersenam, sekarang ni jalan kaki sikit dah letih. Tengok saya ni. Cergas walaupun dah berumur. Kakak Suzi : Ha ha, kelakarlah mak cik ni. Kenakan suami dia sendiri. Tapi betullah, saya tengok mak cik ni seorang cergas walaupun dah berumur. Farkhan : Ha ha, kelakar betullah mak cik . Tidak mengapa pak cik, yang penting bergaya walaupun dah tua. Bukan begitu kakak? Ha ha. Eh pak cik tak bimbang ke cucu pak cik bersendirian main layang-layang tu ? Abang Abu Farkhan : Eh betullah, bahaya pak cik biarkan kanak-kanak bersendirian macam tu. : Hah ! itulah saya nak pesan macam abang cakap tadi. Bahaya tinggalkan kanak-kanak bermain seorang diri ni. Zaman sekarang dah tak selamat macam dulu lagi. Tengok kes-kes penculikan kanak-kanak sekarang ini, semakin berleluasa. Lepas diculik malah dibunuh dengan kejam lagi kanakkanak sekarang. Pak Cik Ali : Eh betullah. Bahaya Amo, kau tinggalkan bersendirian macam tu cucu kau tu. Nanti diculik orang baru kau tahu.

Abang Abu

: Ya. Saya setuju dengan pendapat Farkhan.

Pak Cik Amo : Oh ya ke? Aku tak tahulah banyak betul kes-kes macam tu sekarang. Maklumlah dah tua-tua sekarang ni jarang betul aku baca surat khabar. Mak Cik Ani : Itulah awak. Suka sangat biarkan cucu awak tu bersendirian. Cepat! Pergi panggil dia. Pak Cik Amo : Ya lah, lepas ini saya tak akan biarkan dia berseorangan lagi (sambil berjalan menuju ke arah cucunya). Farkhan : Eh dah lewat ni, dah nak masuk waktu Maghrib dah ni. Eloklah saya pulang dululah ya abang, kakak, mak cik dan pak cik. Jumpa lagi. Assalamualaikum semua. Semua orang : Waalaikummussalam.

Anda mungkin juga menyukai