ض ِ عتْبَةَ بْنَ َربِيعَةَ َوأ ُ َميَّةَ بْنَ َخلَفٍ َك َما أ َ ْخ َر ُجونَا ِم ْن أ َ ْر
ِ ضنَا ِإلَى أ َ ْر َ اللَّ ُه َّم ْالعَ ْن
ُ ش ْيبَةَ بْنَ َر ِبيعَةَ َو
ِ َْال َوب
اء
Wahai Allah ! Laknatlah Syaibah bin Rabî’ah, ‘Utbah bin Rabî’ah, dan
Umayyah bin Khalaf, sebagaimana mereka telah menyebabkan kami
keluar dari negeri kami ke negeri derita.[1]