TUGAS BAHASA JAWA

NASKAH DRAMA RAMAYANA

Nama Kelompok:
Ahmad Firli Sanusi (4)
Dwi Aini Udaimatun. N (13)
Firdausi Wahyu Kirono (17)
Karna Abadi (20)
Michael Fernando (22)
Moch. Miftahul Ulum (25)

Jl Krakatau 78 Telp. 0336-321212

Kencong Kab.Jember 68167

Tahun 2019/2020
Crita iki nyritakake babagan kasucian katresnan Rama lan Shinta. Diwiwiti kanthi kontes
sing diatur Prabu Janaka saka Karajan Wideha. Nalika ing kontes, Rama bisa menang kontes
lan njaluk Shinta. Rama dadi raja ing Ayodya sing mulya, jujur, prihatin, mantep, lan setya.
Praupane katon nggumun banget lan apik banget, mula dheweke gampang narik kawigaten
wong wadon ing saindenging jagad. Agunge putrane ayu sing jenenge Shinta. Dheweke
mung wanita sing ditresnani Rama lan dadi garwane Rama. Shinta minangka wanita sing ayu,
lembut, lan seneng banget.
Rama lan Shinta urip kanthi bungah. Kabeh dina sing diisi banyolan, ngguyu, lan katresnan,
bisa nggawe kabeh rumangsa cemburu karo kulawarga iki. Nyatane, ana wong wadon sing
cemburu banget karo Shinta. Dheweke Sarpakenaka. Sarpakenaka minangka putri
MakLemper, ahli sihir saka negara Alengka, uga adhine Rahwana utawa Dasamuka, raja ing
Alengka. Sanajan Rama lan Shinta wis bebojoan, Sarpakenaka terus njaluk lan njaluk supaya
Rama dadi bojone. Sarpakenaka percaya yen Rama kudu dadi duweke, dheweke yakin
manawa pertandhingane Rama dadi dheweke, dudu Shinta. Kajaba iku, ana uga wong sing
sengit karo pernikahané Rama lan Shinta. Dheweke yaiku Rahwana, sedulur Sarpakenaka.
Dheweke sengit pasangan kasebut amarga dheweke tresna karo Shinta.

... (Swara Gendhing Jawa)

Sepisan wektu, Rama diutus dening Prabu Desarata kanggo tapa ing alas Dandaka. Dheweke
ditampingi karo garwane, Shinta lan adhine Laksmana. Bareng padha menyang alas Dandaka
kanggo nindakake amanat saka Prabu Desarata. Sore iku, sawise mlaku adoh saka Ayodya,
akhire tekan hutan ing Dandaka.
Rama: "Dinda, misale wis teka, awakmu wis kesel ta?"
Shinta: "Ora kakanda, selagi aku ana ing samping sampeyan ora bakal krasa kesel"
Rama: "Ah ...! Dinda bisa nindakake iki! Aku kecekel ... "
Shinta: "Napa ... Kepiye aku kesandung Kakanda?"
Rama: "Eh ... Maksudku nguciwani, Dinda!"
Shinta: "Oh ... suwara! Aku rumangsa gelo karo tembung-tembungku ... "
Rama: "Ya dudu bojoku, tembungmu wis ...! Hem ... Dadi ayu lan gak oleh pisan nyawaku. "
Shinta: "Ah ... Kanda!" (Ngengingi Rama lirih)
Rama: "Aduh, Dinda ...! Kepiye carane kita wis nguciwani - nguciwani awake dhewe, nganti
ora lali yen kita diiringi adhine sing ditresnani. "(Nggoleki Lakshman sing lagi cedhak)
Shinta: "Oh ya! Iki adhiku, kenapa isih ana? "(Nyedhak Laksmana)" Nuwun sewu, Laksmana
Dik, iku dudu maksud kita ... um ... "(durung rampung ngomong banjur dipotong dening
Laksmana)
Laksmana: "Ayo Sis Shinta, ora apa-apa! Kejaba iku, aku uga seneng ndeleng keakraban Ibu
Rama lan Ibu Shinta. "
Shinta: "Sampeyan pancen bener adhine Laksmana. Kanda untung banget yen nduwe adhine
apike Laksmana! ”(Nyawang Rama)
Rama: "Bener Dinda! Laksmana pancen adhine apik banget. "(Patting Laksmana ing
pundhak)
Laksmana: "Aja kesusu, Kak Shinta lan Kak Rama ora kudu muji aku kabeh. Kita bakal terus
nganti wengi lan pungkasane ora ana papan kanggo ngaso.
Ehm ... !! Sis, kepiye carane nggawe tenda ing kene. Katon papan kasebut banget goyang lan
wiyar ing kene. "
Rama: "Ya!" (Nodding sirahe) "Apa sampeyan mikir babagan Dinda?"
Shinta: "Ya Kanda, kita luwih apik nyiyapake tarub ing kene."
Rama: "Apik! Banjur kita nyiyapake tarub ing kene! Dik Laksmana, mangga nggawa kémah
ing tas! "(Banjur ngadegake kémah karo Laksmana lan Shinta kanggo nggawe minuman
kanggo Rama lan Laksmana)
Shinta: "Sis, sampeyan mesti kesel. Ayo dhisik ngombe banyu iki, supaya sayah ilang.
"(Bathuk Rama bathuk nganggo cukur)" Abang Laksmana uga, ngaso dhisik! "Sampeyan
bakal terus ngombe banyu mengko."
Laksmana: "Ya ... Sis, Shinta! Ora suwe, metokake ...! "(Isih sibuk ndandani tarub)
Ram: "Aja kesusu, sedulur! Pancen bener kandhane adhine, Shinta, muliha dhisik! "
Laksmana: "Ya sudaaah ... saya leren ..." (mandhegake pakaryan banjur lungguh ing cedhak
Rama lan ngombe karo ngombe)
Ing wektu sing padha nanging ing papan sing beda, Sarpakenaka, Rahwana, lan Mak Lemper
lagi mirsani romantisme Rama Shinta saka bal kristal. Dheweke nonton kanthi lara. Suka
banget kanggo ndelok keimetan pasangan bojo.
Sarpakenaka: "Huh ... Iki pancen ora adil !! Napa kedadeyan karo aku? Aku ora seneng
ndeleng dheweke seneng. Amarga Rama kudu dadi bojomu ... Huhuhu ... Simbok !!" (nangis)
MakLemper: "Aja meneng, sayang ... Tenang ..."
Sarpakenaka: "Duh gusti ... Simbok, ndelok dheweke, dheweke katon cedhak banget. Aku
ora kuwat ndeleng dheweke. Atiku trenyuh kaya piso sing cetha, huhuhu ... Iki lara!" (isih
nangis)
MakLemper: "Nafas ... Nafas ... Aja kuwatir ... Simbok bakal nulungi ..."
Sarpakenaka: (nangis kanthi nangis) "Kanda Rahwana! Apa sing kudu kita lakoni? Napa
Kanda ora ujar apa-apa? Apa Kanda uga ora tresna karo Shinta? Napa Kanda nglilani
dheweke, ha? Whyaa !?" (dramatis bin alay)
Ravana: "Sampeyan pancen bising !! Aku meneng ora ateges ngurus! Aku mikir! Aku ora
kaya sampeyan sing tumindak tanpa mikir dhisik !! Sampeyan bocah cilik Alay !!"
Sarpakenaka: "Pancen, kepiye sampeyan wani marang aku. Kepiye carane sampeyan ngala-
ngini kaya aku."
MakLemper: "Hei! Hey! Hei! Aja gelut !! Rungokake aku, Sarpakenaka, Kandamu sampeyan
pancen bener. Kita butuh strategi kanggo misahake Rama lan Shinta, supaya tenang dhisik
mikir babagan apa sing kudu sampeyan lakoni ..."
Sarpakenaka: "Oalah, mbok ..." (mandheg sedhela wae)
MakLemper: "Yeeeeee ... aku entuk ide !!"
Sarpakenaka + Ravana: "Opo idene?"
Mak lemper: "Ok, ayo dakkandhani. Shinta minangka salah sawijining bocah wadon sing
gampang narik kawigaten sing menarik. Kaya kidang emas. Dadi, Ravana ... Telpon weteng
lan nggawa ing kene supaya aku nggawe kancil kanggo narik perhatian Shinta. Lan Shinta
bakal ngomong Rama supaya mburu dheweke ... "
Ravana: "Wah bener. Banjur, Rama lan Laksmana bakal ninggalake Shinta sing bener, ta?
Lan aku bisa nyulik Shinta lan nggawa dheweke menyang Alengka ... "
MakLemper: "Tumben sampeyan pinter."
Sarpakenaka: "Apa aku, mbok? Apa sampeyan mung mikir nasib Kanda Rahwana?" (njaluk
tulung menyang MakLemper)
MakLemper: "Bocah bodho. Aku mikir babagan sampeyan !!" (jeda sedhela) "Dadi ngono ..."
Sarpakenaka: "Pripun mbok? Apa sampeyan arep ngganti aku menyang Shinta utawa
kepiye?"
MakLemper: "Pandhita. Sawise Shinta dijupuk dening Ravana, aku bakal dadi sampeyan
menyang Shinta lan sampeyan bakal urip bebarengan karo Rama ..."
Sarpakenaka: "Saestu ?? Matur nuwun kanggo simbol tresnaku ... (Sarpakenaka ngambung
pipi ibune)
Ravana: "Apik ... Banjur aku bakal langsung ngundang abdi sing setya." (njupuk ponsel,
nyoba nelpon, tulisan) "Um, poking, ana masalah alit ... Aku wis ngubungi dheweke liwat
SMS, BBM, Facebook, Twitter. Nanging, dheweke ora mangsuli ... "
MakLemper: "Sampeyan wis nimbali dheweke nganggo telpon?"
Ravana: "durung. Iki amarga aku ora duwe kredit, hehe ... aku dadi raja sing adhem ..."
Sarpakenaka: "Ckkk .... Cukup sampeyan pengin aku ngirim pulsa. Ngerasa !! Kepiye carane
raja Alengka, pulsa dhewe ora duwe. Kepiye sampeyan ndhukung masyarakat sampeyan
mengko?"
Ravana: "Ora isin. Ngirit dhuwit, Nduk." (Ngecat sirah Sarpakenaka)
Sarpakenaka: "Wah, aku pengin manikur peduli karo seniman Hollywood ing Los Angeles.
Mengko sawise Rahwana nyulik Shinta, ajak aku njaluk mrene ... "(Sarpakenaka godhong
Rahwana lan Mak Lemper)
Sawise Sarpakenaka ninggal Rahwana lan Mak Lemper, dheweke isih ngenteni tekane abdi
Ravana nganti ditutupi. Pungkasane, sawise limang jam ngenteni, ana telung abdi Ravana
teka, dheweke diwenehi jeneng Maricha, Bharata, lan Angkara.
Ravana: "Kepiye sampeyan wani nggawe kita ngenteni suwe. Apa sampeyan pengin dikutuk
dadi watu? Heh? "(Slaps sirah ing padharan)
Maricha: "Nyuwun pangapunten, Kehormatan sampeyan. Iki salahku. Internet ora nyambung,
dadi ora bisa surfing ing Facebook lan Twitter.
Ravana: "Ah, sampeyan ujar-ujar banget. Ya, aku duwe tugas sing gedhe kanggo sampeyan,
ayo mrene ..." (Ravana bisik-bisikake marang abdine)
Bharata: "Aku wis siyap nindakake penawaran sampeyan, pakurmatan sing apik. Aku ora
bakal nguciwani sampeyan."
MakLemper: "Apik. Saiki, siyap lan tahan kayu iki, aku bakal dadi sampeyan kijang emas,
Maricha. Lan sampeyan, Bharata lan Angkara, aku bakal dadi rusa ireng minangka pengiring
Maricha. Apa sampeyan wis siyap?" (nyiapake mantra abdi)
Angkara: "Ngandika Rahwana ngendika sadurunge, kita dikandhani supaya bisa narik
perhatian Shinta. Kepiye carane dadi rusa? Apa tegese? "
MakLemper: "Ya, sawise aku bakal dadi kancil, aku mrentahake supaya narik perhatian
Shinta kanthi tarian kancil!"
Maricha: "Banjur sawise nari, apa sing kudu dak lakoni, Sire?"
Ravana: "Aduh ...! Pancen penake tenan. Katrok-katrok! Sawise sampeyan nari lan sampeyan
ndeleng dheweke wis minat mburu sampeyan. Sampeyan mung mlayu supaya Rama lan
Laksmana ngejak sampeyan lan pungkasane Shinta ditinggalake sepi. Inggih ... Sawise iku
aku bisa nglakokake Shinta! Ngerti? "
Angkara: "Kita ngerti, Sire ..."
Bharata: "Ibu Ratu Lemper ... Kita siyap sampeyan ngganti ..."
MakLemper: "Hopla. Menehi aku A, Menehi kula B, Menehi kula C, ABC ... Ngganti!"
Mak Lemper ujar mantra kasebut lan wiwit ngganti telu abdi kasebut. Ora suwi, Angkara,
Bharata, lan Maricha dadi telu menjangan. Sakwuse iku, kidang telu kasebut langsung mlayu
menyang Rama Shinta ing alas Dandaka lan banjur nindakake misi kasebut. Dheweke
nyritakake kidang kanthi nyenengake lan narik perhatian Shinta.
Shinta: "Kanda, Laksmana, deleng! Kancil iku pancen ayu !! ”
(nuding ing kancane nari)
Rama: "Ya Dinda, ayu banget gerakane dheweke!"
Laksmana: "Ya Sis, kidang lucu banget!"
Shinta: "Kanda, deleng! Ana kidang tanduk emas, aku kepengin banget yen kancil emas,
Kanda! Apa pingin golek kancil kanggo aku? "
Rama: "Apa kowe pengin, bojoku?"
Shinta: "Ya, kanda! sampeyan pengin nyekel kanggo aku? "(tenan pangarep-arep)
Rama: "Oalah, demi sampeyan, bojoku sing dak tresnani, aku bakal mburu kancil emas
kanggo sampeyan" (nyiapake gear kanggo mburu) "Lan sampeyan dadi mbakyuku, tulungake
adhimu, Shinta, selawase sampeyan arep golek rusa. Amarga aku wedi yen Ravana bakal tiba
terus ngajak Shinta lunga. "
Laksmana: "Ya sis! Aku ngerti, gampang banget, aku bakal tetep Sis Shinta menyang tetes
getih sing pungkasan. "(Nalika ngepelake pitik sampeyan)
Rama: "Apik sedulurku, aku percaya karo sampeyan, aja lunga menyang ngendi wae nganti
bali."
Shinta: "Ati-ati, kanda! Aku yakin Kanda bakal enggal bali karo kidang emas kanggo aku
"(nalika ngambung tangane Rama)" Kanda, aku pancen tresna sampeyan "(nalika nyekel
tangane Rama)
Rama: "Aku tresna banget karo sampeyan, Dinda!" (Nyukur rambut Sinta)
"Hayo, saiki aku arep, mula kidang bakal mlayu."
"Nggawe sedulur!" (Patting Laksmana ing pundhak lan ninggalake)
Laksmana: "Ya sis, percoyo marang aku. TiTi DJ sis! ”(Saking melambai)
Sawise Rama pamitan, Shinta lan Laksmana ngemuk barang-barange ing kemah. Ing
sandhinge wit banyan, Ravana isih nggronjal nganggo bal kristal sing wis utang saka Mak
Lemper. Dheweke bingung mikir Laksmana sing ora melu goleki kijang emas.
Ravana: "Aduh ... ! kepiye Durya iki, kenapa Laksmana ora teka golek burung. Sanajan
bayanganku Laksmana gabung karo kidang emas. Wah ...! Saiki kepiye sampeyan Laksmana
pisah karo Shinta? (ndelok Durya sing meneng) Durya ...! napa sampeyan meneng, tulung
aku mikir! "
Durya: "Abdi pendhita uga mikir, sepira! Nalika nggoleki, nalika ana wi-fi "
Ravana: "Oo ..! mulane saiki kita mikir bebarengan. "
Lima, sepuluh, lima belas, malah rong puluh menit padha mikir cara kanggo nyingkirake
Laksmana saka sisi Shinta. Gagasan bodho dadi pikiran, nanging Laksmana mesthi bisa
ngatasi. Dheweke terus mikir kanthi mantep lan raket supaya bisa nemokake cara sing paling
apik kanggo nglakokake misi iki.
Durya: "Nah! Ketoke! "
Ravana: "Hus ...! aja padha surak, dheweke bakal ngrungokake.
Durya: "Nuwun sewu, Sire! Dhuh, Sang Prabu, sampun manggih margi. "
Ravana: "Ya, kepiye?"
Durya: "Delengen kene, sire" (bisik-bisik)
Ravana: "Apik! ide sampeyan apik banget, ternyata cerdas sampeyan uga Durya? "
Durya: "Ya, Tuanku! Aku lulusan sekolah S2 Node Godean Tengah! Ing kana para siswa
cerdas! Gurune wis keren maneh! Mangkono, sekolah ing Negsago! "
Ravana: "Ciyus? Rasane kaya aku! "
Durya: "wow ... iku padha karo aku, Pak?"
Rahwana: "Heh, becik ngerti yen sampeyan bakal padha karo aku, mula kowe wis padha
guyonan (dheweke nangis kanthi banter) saiki aku bakal ngganti swara dadi swara bapak.
Hem ... Shinta! sampeyan mesthi bakal dadi duwekku! "(ujare kanthi yakin)
Sawise Shinta lan Laksamana rampung ngresiki barang-barange ing kemah, dheweke banjur
leren. Nanging dumadakan keprungu swarane Rama. Rama kaya-kaya njaluk tulung.
Kedadean apa? Mikir babagan iki ...
Ravana: "Mangga! Mangga Dik Laksmana, tulung aku! "(Bengok-bengok karo swara sing
padha karo rama, ndhelik ing wit)" Hihihi ... Durya ... Mesthi iki bisa digunakake ... "(lirih)
Shinta: "Adik cilik! sampeyan wis krungu apa-apa? "
Laksmana: "Ya Sis! kuwi Sis Rama, malah sing njerit nyebut jenengku. Aku yakin iki Sis
Rama! Sis Rama butuh pitulung, aku kudu nulungi dheweke ”(ujare kanthi kuwatir)
Shinta: "Ya sis! saiki kowe mung bantu kakanda saiki ayo dakwenehi njaga barang-barang
kita "
Laksmana: "Nanging Sis, aku janji karo Rama Rama supaya Sis Shinta"
Shinta: "Ora apa-apa, bro! Saiki sampeyan butuh pitulung ing Laksmana. Dik laksmana
mung meneng. Aku ora apik ing kene! "
Laksmana: "Apik, aku bakal nulungi Sis Rama. Nanging aku bakal nggawe perlindungan
kanggo kak shinta luwih dhisik (Laksmana nggawe bunder sulap sing bakal njaga Shinta saka
apa wae)
Laksmana: "Sis, mangga, adhi saiki, lebokna ing bunder iki!"
Shinta: "Iki ana apa, sis?" (Nalika mlebu bunderan sihir) "kenapa sampeyan takon main?
Laksmana: "Houm ......!" (Ngeja mantra) "Hap! Saiki bunder iki wis dadi bunderan sihir "
Shinta: "Bunder Sakti?"
Laksmana: "Ya, bunderan sihir iki ora bisa ditembus utawa mlebu sapa wae, supaya Kak
Shinta ora bakal disentuh karo sapa wae. Nanging yen Sis metu, Sis ora bakal bisa mlebu
bunder iki maneh. "
Shinta: "Opo maneh! Saiki sampeyan bisa tenang, apa kowe ora ninggal aku? "
Laksmana: "Ya sis, nanging Sis Shinta kudu janji ora bakal metu saka bunderan sihir iki.
Nganti aku lan Sis bali maneh! "
Shinta: "Ya, Sis, aku janjeni marang janji, saiki kowe lunga, jimat Rama, ora apa-apa?"
Laksmana: "Oalah, aku arep! Ndedonga kanggo sampeyan sis! Aku bakal bali maneh
"(ngucapake wilujengan nganggo set alat memanah)
Laksmana enggal-enggal ngepasi angin kaya dene kakunge, Rama. Saliyane Rahwana, sing
wis sukses ngusir Laksmana, tetep dadi bingung. Ya, dheweke bingung kepiye carane njaluk
Shinta metu saka bunder banjur nggawa dheweke menyang Alengka.
Ravana: "Aduh! Kepiye carane? Aku mikir sawise lunga saka Laksmana, aku langsung bisa
nggawa Shinta, nanging saiki aku ora bisa nyentuh Shinta "(nalika lagi ngepel-timeni lan
ngepel)" Durya, kepiye? Apa sampeyan ora duwe ide liyane? "
Durya: "Kula nyuwun pangapunten, misale yen wektu iki aku pancen ora ngerti carane
njupuk Dewi Shinta saka bunderan sihir, amarga aku percaya yen aku ora bakal bisa
nembus!"
Rahwahna: "Ah, apa sing koklakoni! jarene dheweke ngaku menyang sekolah lor Godean
Market, ana masalah kaya ngono, bingung. "
Durya: "Nanging sampeyan uga bingung?"
Ravana: "Dadi sampeyan nggodha aku? Ya?! ”(Bengok-bengok nalika mbedhong sirah
Durya)
Durya: "Nyuwun pangapunten! Aku ora kaya ngono! "
Ravana: "Ya, saiki kita mikir maneh!" (Meneng nalika lagi mundur)
Ravana: "Nah! Aku saiki duwe ide! "
Durya: "Kepiye sampeyan raja?" (Nyedhak rahwana)
Ravana: "Inggih ..." (bisik-bisik)
Durya: "siap, raja! Aku wis siyap kanggo nindakake "
Rahwana: "Ora, wektu iki aku bakal nindakake, supaya mengko aku bisa langsung nggawa
Shinta menyang istana"
Durya: "Oh ... raja bagus!" (Nodding sirahe)
Rahwana: "Nanging sampeyan isih kene nonton, sing ngerti Rama lan Laksmana bakal bali.
Lan sampeyan kudu ngalangi, ora masalah! "
Durya: "Siap, Mulia!"
Ravana: "Apik. saiki aku bakal ngganti wujudku dadi wong tuwa. Houm! "(Nyembah mantra,
nalika Durya nyelehake aksesoris ing Ravana)" Hap! "
Eyang: "Apik tenan ?? Apik, aku bakal lunga mrene lan sampeyan njaga kene, Durya! "
Durya: "Kelangan, Sejatine ... Sukses, Sire! Cemungutt eeaakk! Go Sire Go !! ”
Pungkasane, kanthi penampilan sing yakin lan luar biasa, Rahwana mlaku lemah menyang
Shinta. Dheweke yakin Shinta bakal nresnani dheweke lan metu kanggo nyedhaki dheweke.
Sawise iku? Pikirake, para pamirsa ...
Shinta: "Eyang, kenapa kowe tengah alas? Eyang kakung durung tuwa, napa sampeyan ora
tetep ning omah? "
Eyang: "Eyang arek golek mangan mbahku! Eyang kakung durung mangan lan ngombe
sajrone seminggu. "(Mustache tiba)
Shinta: "Napa ...! kumisnya ambruk "
Eyang: "Hah ... endi?" (Fingering kumis banjur nggoleki dheweke)
Shinta: "Ya kek, ......"
Eyang: "Ya ... bok manawa mustakku durung nate golek nutrisi saputra. Dadi bathi kaya
ngono! "(Nuding kumis)
Shinta: "Eyang kakung iki wis bisa ...!"
Eyang: "Yo cu ...! Aku yakin manawa liwat wektu kabeh rambut ing awak bakal ilang
amarga aku ora tau menehi panganan "
Shinta: "Oh dear ...! kepiye 'nganti kuwi? "(ujar karo sayang
Eyang: "Ya cu ....! Mangga mbah cu ..., wenehi simbah pangan lan omben supaya mbah
kakuwatan bisa urip. "
Shinta: "Nanging Eyang ...!"
Eyang: "mangga cu ....! Yen ora mangan aku yakin bakal mati. "
Shinta: "Apik mbah ...! saiki mbah ngenteni dhisik. Aku bakal golek panganan lan minuman
kanggo mbah. ”
Eyang: "Matur suwun cu ... sampeyan pancen bocah wadon sing apik, muga-muga para allah
nate nyalekake kabecikanmu. "(gaya mberkahi umat Hindu)
Shinta: "Matur suwun, sayang ...! Enteni sedhela, ora! "(Metu saka bunder, njupuk panganan
ing tenda)
Shinta pungkasane metu saka bunderan sihir sing digawe Laksmana. Dheweke mlaku mlebu
ing tarub lan njupuk panganan ana ing kono. Lan ... apa sing kedadeyan? Apa? Apa?
Nalika Shinta metu saka kémah, PENTING APA?!?! Wong tuwa mau wis dadi buta Ravana
sing gagah prakosa. Shinta kaget banget. Enggal-enggal nyelehake kabeh panganan sing
digawa.
Ravana: "Ha ... ha ... ha ... ha ... ......!"
Shinta: "Hah, Ravana! Dadi sampeyan ………
Ravana: "Ya ...! Aku dadi mbah kakung, banjur kidang lan swara njaluk tulung kabeh dadi
teknikku. Ha ... ha ... ha ...! "
Shinta: "Sampeyan pancen Rahwana sing licik. Sampeyan pengin saiki? "
Ravana: "Aku pengin sampeyan melu aku!"
Shinta: "Ora ...! Aku ora pengin ...! "
Ravana: "Ora gelem? Ya, Hap ... ! "
Rahwana mantra Shinta saengga Shinta seneng. Tutul! Sawise Shinta kesusu, Rahwana
langsung nggawa Shinta menyang Alengka. Gendhing kaya angin banjur ilang ing ngisor
méga.
Sasampunipun Rahwana nggawa Shinta menyang Alengka, Mak Lemper lan Sarpakenaka
siyap siap ing adegan. Dheweke siyap nindakake misi sabanjure. Ing nyamar.
Mak Lemper: Hei Sarpakenaka teka kene ...
Sarpakenaka: Duh Gusti. Bentar Simbokk ... (mlaku nyedhaki alay) Simbok ... Simbok ...
Simbok minangka wong sing paling ayu lan paling cerdas ing jagad ...
Mak Lemper: Ya mangga. Saiki aku bakal nggawe sampeyan Shinta, njagong sampeyan ing
bunderan kasebut (Sarpakenaka nods lan lenggah ing bunder)
Mak Lemper mesem karo mantrae. Lan sumunar. Hongmilahom !! Sarpakenaka dadi ayu
kaya Shinta. Ora katon ayu kaya Shinta, nanging satus persen padha karo Shinta. Saka
ndhuwur nganti ora ana bedane.
Mak Lemper: Sarpakenaka saiki urip luwih dhisik ... Sampeyan nang kene ...
Sarpakenaka: Matur suwun Simbok sing paling apik ... (ngrangkul Mak Lemper) Rama,
akhire sampeyan sing mine .. Selawase ...
Mak Lemper: Ok, seneng-seneng, kekasihku ... (ninggalake Sarpakenaka)
Nalika Mak Lemper, Sarpakenaka, lan Rahwana seneng karo sukses ing misi, Rama lan
Laksmana padha berjuang kanggo mburu kidang emas sing mlaku. Nalika yakin manawa
target panah, Rama nembak panah saka gandhewo. Cuuusss !! Lan kancil emas dipateni.
Nanging ujug-ujug kidang emas lan kijang loro mau dadi manungsa.
Maricha: Kepiye sampeyan bisa mateni inkarnasi inkarnasi emas !! Bharata, Angkara ...
Wangsulanku marang Rama !! (swara keselak, banjur mati)
Rama: Nyuwun pangapunten ... Kula namung kepengin ngrampungake kekarepan bojoku ...
Angkara: Sampeyan didhawuhi dadi Raja Ayodya. Nganggo Gusti Siwa, ngutuk sampeyan !!
Laksmana: Aja mung sumpah adhiku !! Sampeyan ngutuk amarga ora wani nyumpat
sedulurku !! (nesu)
Bharata: Aku, keturunan Resep Kintama ... Ngutuk kowe, Rama ... (swara banter) Yen
sampeyan duwe hubungan karo wanita! Utawa sampeyan muter karo wanita kasebut ...
Sampeyan bakal mati !! Mati !! Mati !! (Rama gaweyan, sanalika Bharata lan Angkara metu
saka panggung)
Rama: (njerit kanthi prustasi) Yaiku !! Apa pelayan sing salah !! (Merga Laksmana) Adikku
... Aku ora bakal duwe anak maneh ... (sedhih)
Laksmana: Wis ngono ... Banjur keliwat. Ayo bali maneh. Apik banget shinta nunggu kita ...
(tenang Rama nalika ngrangkul dheweke lan mlaku ing omah)
Sawise kutukan kasebut, Rama lan Laksmana mlaku maneh menyang papan pamitane. Rama
mlaku kanthi tenang, murih, lan sengsara amarga kutukan saka keturunan Rishi sadurunge.
Dene Laksmana minangka adhine sing apik mesthi meneng adhine nalika lelungan kasebut.
Nalika tekan ing Resor, Rama nemokake Shinta sing pingset ing jero bunder. Enggal Rama
kaget lan lali kabeh kerusuhan, dheweke nyedhaki Shinta.
Rama: Adinda, tangi adinda ...
Sarpakenaka: (awaked) aa ... Ramaaa ... Rammaaa ... Pungkasane sampeyan bali maneh!
Rama: Emb? Apa sampeyan biasane ora ngarani Rama?
Sarpakenaka: Oh Maksudku kakanda ...
Rama: Sampeyan ora apa-apa? Apa sampeyan repot karo Mak Lemper utawa Rahwana?
Sarpakenaka: Ora, Rama ... eh Kanda ... Shinta ora apik,
Krishnamurti: Duh, matur suwun, nuwun sewu ora nggawa kancil. Aku disumpahi, wee ...
Sarpakenaka: Duh Gusti ... Oh Ora Ana ... Oh My Wow !! Sapa sing dipatèni? (Flashback
kanggo ngipat-ipati. Angkara teka lan ipat maneh)
Sarpakenaka: Ganda apa ... Apa !! Triple onk aduh ... Tapi Rama ... Apa sampeyan OK?
Rama: (bingung karo kesalahan Shinta) Ya, hla kowe wis papa, ta?
Sarpakenaka: Ya. Aku ora apa-apa.
Rama: Pandhuan apik. Shinta, sampeyan luwih ayu. (nggombal) Dhuh sun, sliramu madhangi
..
Sarpakenaka: Oh anakku Halo !! Rama sampeyan pancen tresna marang aku .. Eh, Maksude
Sisanda ..
Rama: Adinda, kowe apik banget ta? Apa sampeyan lara, sampeyan katon beda ...
Sarpakenaka: Wah, Adinda ora apa-apa, Kanda ... Wah, Dinda masak panganan favorit
Kanda dhisik ... (Sarpakenaka masak. Laksmana lan Rama santai)
Sarpakenaka cepet-cepet menyang pawon tenda, lan bingung arep masak apa, amarga
dheweke ora ngerti apa sing dadi panganan favorit Rama. Dumadakan entuk ide, dheweke
kelingan pariwara ing TV wektu iku. Tukang daging bakar nutul khusus !! Lan Sarpakenaka
wiwit masak.
Sarpakenaka: Kakanda, kene, sajian khusus kanggo kanda, daging pitik khusus kanggo nutul
mie ...
Rama: Haa ... ?? Mie sing paling disenengi yaiku rasa Soto, kenapa ayam bakso khusus,
sanajan aku pancen ora seneng karo rasa kasebut, sampeyan Adinda aneh ... Sapa sampeyan?
Sarpakenaka: Aku Shinta kakanda, bojomu, brahala ...
Rama: Ora, sampeyan dudu Shinta, bojoku Shinta ora padha kaya sampeyan ... Lan yen
sampeyan Shinta kenapa sampeyan ora ngerti panganan favoritku? Banjur apa kuwi? (ndelok
tanda lahir kaya tompel ing lengen) Tompel ing lengen? Sampeyan ora Shinta !! (meksa
shinta) Sapa koe ?!
Sarpakenaka: Sis, aku bener Shinta ... (njaluk tulung)
Krishnamurti: ngapusi, ngaku sapa sampeyan utawa sing bakal sampeyan panah? (nyiapake
panah lan busur)
Sarpakenaka: Aja mateni aku .... Rama ..
Rama panah wis siap mabur. Target dadi tepat ing njero ati Sarpakenaka. Sarpakenaka ora
duwe pilihan liyane. Dheweke kudu ngakoni sadurunge panah ngunekke dhadhane lan
mateni.
Sarpakenaka: Dhuh Gusti Siwa, tulung aku !! (nyembah dewa, ngaso sedhela, ambegan) Ok
aku ngaku, aku dudu Shinta bojomu, aku Sarpakenaka, putrane Mak Lemper. Rama, kenapa
kowe tetep tresna marang Shinta? Dheweke saiki bareng karo Kanda Rahwana ing negara
Ayodya ... Saiki dheweke ora resik maneh, sampeyan luwih apik saiki karo aku ... (ngusik)
Rama: Apa ??? (kaget sewu kaget) ... Dadi iki kabeh rencana sampeyan ...
Sarpakenaka: Yen ngono, saiki sampeyan ora duwe pilihan kajaba aku, arep menyang endi?
Pengin lunga? Hhahaha Sampeyan ora bisa metu saka alas iki, sampeyan mung meditasi ...
Ayo Rama, mula lali lali karo Shinta, isih ana aku sing bakal ngancani dina sampeyan ..
Pindhah, Rama !!
Rama: Hah, terus sampeyan bareng? Mokal lan ora bakal kelakon ..
Rama langsung ora nggatekake Sarpakenaka lan bengok ing pojokan panggung karo adhine.
Rama lagi dioyong-oyak gempur-giris banget. Sanajan ing Alengka ... Shinta lan Rahwana
bakal ngalami wengi pisanan ing ruangan pribadi.
Ravana: Shintaa ... Ayo mrene ... (nada nggoda)
Shinta: Aja Ravana !! Aja !! Mboten nate !!
Ravana: Ayo ... Mung siji wengi ... Hei bayi wenehi sewengi maneh ... (Lagu Dolanan Liyane
Kanggo muter tas reff)
Shinta: Ora. Aku ora tau melu karo kowe !! Ayo kula lunga !!
Ravana: Shinta, Rama ora bakal teka. Sampeyan mung karo aku ing wengi iki, mung loro
sampeyan.
Shinta: Ora !! Aku mesthi bakal njaga awake dhewe mung kanggo Rama !!
Ravana: Oke yen sampeyan ora pengin dina iki. Mungkin sesuk. Nanging, sampeyan bakal
slamet ing kene. (Ravana metu ruangan pribadi)
Shinta: Ya Allah ... Lindungi aku. Muga-muga Kanda Rama bisa nggawa aku mulih saka
neraka ... (ngemis)
Ing Hutan Dandaka, Rama isih mbebayani. Dheweke nyoba nyidhamake mbakyune.
Dheweke takon kepiye carane njaluk balik Shinta. Lan apa sing kudu ditindakake? Para
penonton? Tulung Rama huh ...
Ram: Shinta diculik karo Rahwana. Lan aku kudu nyimpen ... Nanging ... ! anggere aku kudu
mikir ing alas iki, aku ora bisa metu saka alas Dandaka iki. Apa sing kudu tak lakoni saiki?
Laksmana: Tenang Kanda ... yen duwe kanca ing Gua Kiskenda ...
Rama: Ah iya !! Anoman, ya ... Anoman bisa nulungi aku !! (Nyandak ponsel lan nelpon
Anoman ...)
Rama: "Halo ...! Anoman bali? "
Anoman: "Ya, Anoman wis ana kene. Sopo iki? "
Rama: Iki aku, Rama, wong! "
Anoman: "Oh ... Rama! Ana apa, Bro ... Tumben kowe nyeluk aku! "
Rama: Aduh, Anoman! Aku pancene butuh pitulungmu. Apa sampeyan pengin teka saiki?
Aku neng alas Dandaka, aku arep nerangake kene!
Anoman: "Okey pren! Aku mrene saiki. Sampeyan njupuk gampang! "
Tuut ... Tuut ... Nalika telpon wis dipateni, Anoman mandheg menyang alas Dandaka. Kanthi
kekuwatane banjur mlumpat kanthi bisa sabanjure banjur mlaku ing Hutan Dandaka. Lan
kanthi cepet, Anoman wis teka kanthi tarian tandatangane.
Anoman: "Ana apa, bro! Napa rai sampeyan katon bingung banget? Terus kenapa kowe nang
alas iki?
Laksmana: "Critane suwe banget, mengko mengko crita. Saiki, monggo njupuk Shinta saka
tangane Rahwana. Shinta diculik, lan Kanda Rama diarah dening Prabu Desarata dipenjara
ing kene lan ora kudu ninggalake alas iki. Dadi sampeyan mung wong sing bisa nulungi
sedulurku. Kakang pengin nulungi aku? Mangga "
Anoman: Dadi apa sing sampeyan lakoni ora mbantu, Laksmana?
Laksmana: Aku kene njaga Kanda Rama. Aku wedi yen dheweke nesu lan pungkasane bunuh
diri ...
Anoman: Oalah, sampeyan bisa nyetel. Wani Piro?
Rama: Kanda Anoman !! Aku serius !! (nesu)
Anoman: Tenang wong lanang ... Tenang! Aku mesthi bakal nulungi kowe ”(nepak Rama ing
pundhak, banjur telu mau ngrangkul)
Anoman: "Ya, saiki aku arep nylametake Shinta, sampeyan mung ndedonga supaya bisa
ngrebut Shinta saka tangane Rahwana!"
Rama: (njaluk tulung karo para dewa) Ya Allah ... Simpen Shinta. Aja dikepung karo
Rahwana ... (Laksmana setuju)
Anoman langsung ninggalake sedulur loro kasebut kanthi tarian merek dagang. Dheweke
langsung mara menyang Alengka lan wis siyap njupuk Shinta. Ora suwe, dheweke tekan
Alengka, negara raksasa. Suwalike, Anoman ora wedi njupuk Shinta. Gage kasebut kudune
rong jempol. Setuju? Nanging ... Gaswatnya, tekane Anoman ing Alengka dikenal Rahwana.
Ravana: Hee .. Ana apa ta, Anoman? Iki kratonku apa sing dilakoni !!
Anoman: Aku diutus dening Rama aku kudu nggawa Shinta mulih ...
Ravana: Oh, sampeyan ora bisa, sampeyan mung nangkep Shinta adoh saka aku ...
Anoman: Heh wong tuwa, wong sing ngrebut sampeyan, Rama lan Shinta pancen katresnan.
Sampeyan ora isin banget ... Wong tuwa !! Pop lawas !! Mripat bakul Keladi lawas, johns !! ”
Ravana: Kepiye sampeyan ora sopan, ilatmu kaya ora tau sekolah, apa-apa yen sampeyan
pengin njupuk Shinta, mundhak jenahe ... (lagi perang)
Pungkasane Rahwana lan Anoman gelut siji-siji. Anoman meh kalah nalika Ravana ngobong
buntut kasebut kanthi geni sing panas banget. Nanging, mujur Anoman duwe pikiran sing
cerdas. Dheweke langsung mlumpat banjur mudhun supaya geni ing buntut kasebut ngobong
istana. Dheweke ngusap buntut ing endi wae. Lan Anoman bisa ngobong omah istana
Alengka.
(Lagu Anoman obong)
Sawise sukses kobong kraton, Anoman langsung nggoleki Shinta lan ngajak mulih. Rahwana
lan kabeh pendhudhuk kraton kuwatir amarga kraton sing diobong diobong.
Anoman: "Ha ... ha ... Ha .... "
Rama: "Kakang Anoman, Kakang wis kondur, nanging endi bojone Shinta? Apa sampeyan
bisa njupuk maneh saka tangane Rahwana? "
Anoman: "Kula nuwun kanca paling apik! Ravana kuwat banget, aku ora bakal bisa
ngalahake dheweke. Malah buntutku kobong! Bayangake! Kepiye rasane, Mas Bro !!
Gangguan !! "
Rama: "Ora usah !! Aku yakin punggunge Anoman luwih kuat tinimbang Ravana.
Anoman: Nyuwun pangapunten kanca sakedhik, nanging sampun nate nggantos kula ganti.
Rama: Ganti? Apa tegese pengganti sampeyan? Ora, aku ora pengin ngiyanati bojoku Shinta,
aku tresna banget marang dheweke! "
Anoman: "Ya, aku ngerti! Nanging mung nonton! "(Nyawang Shinta)" prawan Okey, mlebu
...! "
Wong wedok sing ayu nyedhaki Rama nalika lagi nari anggun. Nanging raine ditutupi
sepotong tela. Sopo ngerti sapa? Karawitane pancen lucu Rama. Apa bocah wadon bisa
nggawe Rama maju? Ayo mriksa!
Anoman: Kula ngaturaken panjenengan ... Shinta ...
Shinta: (mbukak kain nutupi) Kanda Rama ... (nyedhaki Rama)
Shinta: Sis! Napa sampeyan meneng? Apa sampeyan ora seneng ndeleng Dinda maneh?
Krishnamurti: Aku seneng bali, nanging sampeyan mesthi bakal bali menyang negara sing
wis dicelupake dening Rahwana. Sampeyan ora murni ...
Shinta: Duh gusti! Sawise pirang-pirang wulan omah-omah, isih Kanda isih ora percaya?
Aku terus dadi siji !! (gaya iklan lifebuoy)
Rama: Dindaaa !! (Alay)
Shinta: Napa sampeyan duwe pikiran kaya ngono? Malah ing kahanan apa wae, dinda tetep
lan tetep njaga kesucian dinda kanggo sampeyan.
Rama: Wah ... aku percaya karo bojoku, nanging kowe ngerti yen Ravana ndemek sampeyan
nalika sampeyan ora sadar?
Shinta: Nanging aku yakin Kanda, Ravana durung nglakoni apa-apa marang aku !!
Krishnamurti: Apik, sampeyan, sampeyan pengin mbuktekake?
Shinta: Ya Kanda, apa sampeyan kudu mbuktekake? "
Krishnamurti: Inggih ... (nggawe geni) Saiki dakjaluk supaya sampeyan mlaku ing geni iki,
yen sampeyan mbakar, tegese sampeyan wis dioda. Nanging yen ora ngobong, sampeyan isih
suci!
Shinta: Ora apa-apa, kanggo nresnani aku, aku bakal daklakoni! Burn kula, lan buktakake
tresnaku ...
Pungkasane Shinta mlaku. Ora mung kuwi, Shinta uga milih mbakar awake dhewe ing geni
sing murub. Nanging apa sing kedadeyan? Shinta ora kobong maneh. Ora kena diobong. Pas
sawise metu saka geni, raine Shinta dadi luwih ayu. Lan atiné luwih murni. Iki bukti bukti
kesinta Shinta marang Rama.
Krishnamurti: Dinda, ketoke Dinda isih resik. Nyuwun pangapunten, bojoku, sampeyan wis
nuduh Dinda kanthi cara aneh. Aku tresno karo kowe uga, Dinda!
Shinta: Apa sampeyan dipercaya Dinda? Aku tresno banget karo kowe! "
Dheweke katon saben liyane romantis. Kaya biasane ing film nalika katresnan sejati iku
dienggo bareng. Meh nalika dheweke bakal ... Akaann ... Tangan. Ravana dumadakan teka
karo wadya balane ewu. Dheweke nuntut dendam !! Penculik Shinta, pengusiran
Sarpakenaka, pembunuhan Maricha, lan pembakaran kraton.
Ravana: Stop !! Halo Rama, yen sampeyan pengin garwane tetep dadi duweke, ngalahake
layonku, Rama. Dadi wong lanang. Ayo gelut, sapa sejatine katresnan mesthi bakal menang
... Aja dadi Rama sing kalah sampeyan ..
Laksmana: Katresnan sejati yaiku Kanda Rama karo Shinta. Sampeyan lagi wae wong tuwa
!!
Ravana: Sassy sampeyan !!
Laksmana: Kanda Rama ... Ayo kula ngadhepi raksasa. Kanda mending njaluk tentara
Ayodya !!
Rama: Ora, Laksmana !! Aku bakal nglawan.
Perang ora bisa dihindari. Ravana siap mbanting bocah wadon lan Rama siap nembak Ravana
sing tepat ing njero ati. Shinta ndhelik ing Laksmana kanthi wedi. Perang iki bakal dadi
macem. Lan ora kalah narik karo perang Bharatayudha.
Pak Haji: Stoopppp !!! (kabeh padha nyawang Pak Haji)
Pak Haji: Hai, sedulur, kenapa awakmu gelut? (maca ayat lan tegese) nyatane pratandha
babagan karusakan sawijining bangsa yaiku penerapan ilmu agama, panyebaran moral lan
penurunan drunks lan nyebarake tumindak laku jina. HR Bukhory.
Ravana: Oh, ngono? Nanging, Shinta duweke !!
Pak Haji: Rahwana ... Sampeyan kudu ikhlas lan nrima Rama Shinta iku sejatine katresnan.
Sampeyan ora pantes ngganggu urip sing seneng. Aja shirk utawa meri, kabeh wong duwe
kekuwatan lan kelemahane. Kabeh wong duwe kabegjan lan takdir sing ditemtokake dening
Gusti ..
Narator: (Nuju ing panggung lan menehi pasulayan Pak Haji) Heh Pak haji !! Ing skenario iki
ora ana adegan !! Ngethok !! Ngethok !! Mung ngrusuh sampeyan. Hush !!
Laksmana: Narrator, Pak Haji bener. Kita kudu gawe tentrem kan? Ayo padha ngapura,
setuju !!
Kabeh: Setuju !!
Narator: Nanging ora cocog karo mburi Ramayana ...
Pak Haji: Sing penting seneng mungkasi. Apa sampeyan pengin donya dadi luwih rusak yen
perang terus?
Narator: Ya ... Ora. Ya, nyuwun pangapunten ...
(Banjur para pemain ing panggung njaluk ngapura. Minal aidzin wal faidzin * reff, mula
kabeh pemain metu. Wong sing ana ing panggung isih ana ing panggung. Sing liyane ing
ngisor ngubengi panggung. Setel lagu tentrem lan kita bakal nari bebarengan (Perdamaian
lagi tamat. Kabeh wong mudhun kajaba Narrator lan Rama-Shinta. Rama-Shinta katon raket)
Pungkasane crita Ramayana dudu Shinta sing ilang ing bumi utawa Ravana sing tiwas.
Nanging pungkasane Ramayana yaiku Ravana nyerah lan milih golek wanita liyane.
Sarpakenaka uga nesu. Rahwana narik kabeh tentarae maneh lan ngatur Kraton Alengka
luwih apik. Déné Rama lan Shinta? Umm ... Dheweke urip kanthi seneng bareng terus.
Nganti pungkasaning urip.
Mula, dheweke urip kanthi seneng terus. (Kabeh omah mlebu ing panggung)
Katresnan ora mung kanggo wingi, nanging kanggo dina iki, sesuk lan sapiturute. Lan elinga
manawa katresnan ora katon ing pasuryan utawa bandha. Nanging ing ati. Mangkono critane
Ramayana, muga-muga dadi pelajaran sing penting banget kanggo kita kabeh. Babagan
katentreman, kasucen katresnan, sesrawungan lan paseduluran.