Anda di halaman 1dari 5

Aku lan kanca-kanca sekelas lunga berlibur menyang pantai baron sing ana neng kutha

jogjakarta. Tepate neng kabupaten wonosari.

Kita mangkat gebug 07.00 wib karo menyewa bus sing beruntungnya pas kanggo kita kabeh,
amarga bus sing Aku lan kanca-kanca sewa lumayan cilik. Sanganti neng watesan antara
magelang lan jogjakarta dumadakan bus sing Aku lan kanca-kanca munggahi mogok.
Kepeksa Aku lan kanca-kanca kudu nunggu sopir membenahi bus tersebus nganti buyar sing
wayahe lumayan suwe.

Aku lan kanca-kanca nganti neng pantai baron gebug 10.00sesampai neng pantain baron aku
lan kanca-kanca ngono seneng, amarga neng kana awake dhewe bisa ndeleng kahanan sing
seje karo biyasane. Awake dhewe ndeleng pantai sing amba, karo ombak sing wektu kuwi
lumayan tenang. Aku lan kanca-kanca bisa bebas neng kana. Kabeh kanca-kanca dak kedelok
ngono menikmati kebecikan neng kana.

Aku lan kanca-kanca ora segan-segan kanggo nglangi dann nelesi awak Aku lan kanca-kanca
karo banyu pantai baron kutha jogja. Aku lan kanca-kanca ngono ucul nganti Aku lan kanca-
kanca ora eling menawa Aku lan kanca-kanca berfoto lan becanda karo wong sing ora Aku
lan kanca-kanca kenal. Ning Aku lan kanca-kanca ora menghiraukan kuwi.

Nganti wayah nunjukake gebug 12.00wib Aku lan kanca-kanca isih jugs nglangi neng pantai
kuwi. Hinga siji saben siji saka Aku lan kanca-kanca nyoba ndhikiki kanggo buyar nglangi
lan cepet nggenti kelambi neng panggon sing wis neng cawiske.

Sakwise buyar nggenti kelambi Aku lan kanca-kanca kabeh bergegas menuju panggon
pangan, amarga rasa ngelih sing wis ora bisa neng kuwawa lagi.setelah buyar pangan, Aku
lan kanca-kanca bergegas menuju puser tukon neng kutha jogja yaiku malioboro. Ning neng
tengah dalan tiba-tibabus kesebut malik arah, aku bingung, jebulna tas kanca aku kari neng
panggon aku lan kanca-kanca pangan.

Sakwise buyar kanca aku njupuk tasnya, Aku lan kanca-kanca mlanjutkan dalan, sanganti
neng puser tukon sing kit a tuju. Aku lan kanca-kanca ora segan-segan kanggo memborong
oleh-oleh khas jogjakarta. Lan tuku aneka souvenir lan panganan.
Cerkak Sanese: Cerkak Bahasa Jawa Liburan ke Bandung
Sakwise buyar Aku lan kanca-kanca bergegas bali menyang panggon bus Aku lan kanca-
kanca parkir amarga wayah wis nunjukake oukul 18.00 wib. Dina kuwi Aku lan kanca-kanca
kabeh ngono seneng.

Dina senin sanganti neng sekiolah aku lan kanca neng celuk saka guru bk lan guru wali kelas
aku. Dumadakan Aku lan kanca-kanca kabeh neng takon macem-macem macam pitakonan
babagan liburan neng kana. Amarga ana salah siji saka kanca Aku lan kanca-kanca sing ijin
karo wong tuwane karo ora jujur menawa kuwi yaiku kemempengan Aku lan kanca-kanca
dhewe artine kemempengan kuwi dudu kemempengan saka sekolah.

Aku lan kanca-kanca kabeh diwenehi layang saka sekolah, lan jebulna layang kuwi yaiku
layang celukan kanggo wali murid. Karo kepeksa wong tuwa Aku lan kanca-kanca neng
undang menyang sekolah ben ngerti masalah kesebut.

Karo pambengen kuwi aku menyesal lan ora arep mbalenane meneh. Lan arep luwih ngati-ati
jero njupuk keputusan bareng kanca-kanca nek keputusan utawa liburan kesebut mung nyalah
arep nunakne wong tuwa awake dhewe.

Dina kuwi yaiku dina Idul fitri 1437 H tanggal 6 Juli 2016. Esuk-esuk aku tangi nuli aku
njaga kanggo lunga menyang masjid cedhak omah kanggo nglakoni sholat ied (idul fitri).
Aku lan warga sekitar menumandangke takbir kanthi khidmat.

Sakwise aku buyar sholat ied. Aku nuli menyang ngomah mbah kakung, lan ngumpul karo
keluarga gedhe neng kana. Aku kabeh pada ngapuran-ngapuranan lan mangan bareng.
Sakwise kuwi aku lan keluarga tindak omah tangga kanggo silaturahmi marang dekne kabeh.
Pas jam nunjukan gebug 13.00 awan, aku lan keluarga lunga menyang ngomah mbah buyut,
kuwi wis ngrupakne tradisi dikeluarga ku saben taune.

7 Juli 2016 Dina kapindho sakwise amban keluarga saka bapak aku sing tinggal neng
Semarang teka kanggo silaturahmi menyang omah ku, aku seneng banget amarga wis suwe
aku ora ketemu karo dekne kabeh. Kabehe ngumpul neng ngomahku.

8 Juli 2016 Aku lunga menyang Solo ngunjungi keluarga aku, aku mangkat sakwise sholat
Jemuwah aku lunga mrana mung karo simbok lan adhi aku merga bapak ora nderek. Aku
mrana numpak kereta saka stasiun bogor, aku nggunakne kereta pramek jurusan Jogja
Surakarta.
Waos Ugo: Cerkak Pengalaman Pribadi Menyenangkan Bahasa Jawa
Sakwise simbok tuku tiket kereta wis meh kebak lan arep mangkat. Kereta kebak banget
sesak karo penumpang, aku mudhun neng stasiun Balapan Karanganyar. Pas meh ketuk, aku
njupuk barang-barang lan nuju menyang lawang gerbong. Sakwise kereta mandheg aku
embok lan adhi ku mudhun. Ning neng lawang gerbong kebak pisan karo penumpang sing
pada ameh numpak neng stasiun Balapan Solo, dadine rada rekasa kanggo metu, simbok lan
adhiku wis mudhun ning aku isih neng njero kereta amarga aku nggawa barang akeh, aku
hampir kari neng kereta ning akhire aku bisa metu sadurung kereta mangkat.
Sawise kui aku lan keluarga numpak bis kota nganti neng omah sedulur ku kanthi slamet.
Aku nginep neng omah sedulur ku kuwi. Keesokan dinane aku lan keluarga ku sing neng
Solo lunga menyang Tawangmangu kanggo silahturahim keluarga ku uga. Kami mrana
nggunakne usungan kutha utawa bis kota. Ora suwe kami nganti neng omah sedulur aku
kuwi. Pas wayah nunjukan gebug 1.30 awan aku, embok lan adhi aku pamit kanggo mulih
menyang Jogja. Ngono uga keluarga sing saka Solo.

Aku mulih munggah kereta meneh, saka stasiun Balapan. Simbok tuku tiket pramek, lan
nunggu kereta neng kana. Ora suwe kereta teka, kereta kebak banget saka penumpang simbok
aku lan adhi aku wis mlebu ning aku durung amarga akeh gawan sing kudu tak pinggul, ning
aku ngupadi kanggo mlebu. Aku nggawa tas sing isinya cukup akeh. Nek aku nggendong tas
aku neng ngarep awak aku arep terjepit saka lawang kereta, ning nek aku menggendonge
neng sisih mburi tas aku sing arep gejepit, dadi aku munggahake tas mendhuwur sirahku, lan
aku ngadeg neng ngarep persis lawang kereta, sing nek dumadakan bukak aku mesti tiba,
amarga nyat aku sendean ing lawang kereta, nek kereta mandheg lan lawang bukak aku ora
kudu ngadek.
Waos Ugo: Cerkak Bahasa Jawa Menabung di Bank BNI
Ana sawong bapak-bapak sing nyarankan kanggo ndelehke tas u menyang panggon
penyimpanan barang sing ana neng dhuwur kursi penumpang, ning aja meneh njangkah
ngobah wae ora bisa, lan antara saka aku adeg pun adoh. Ana sawong pemuda sing nulung
aku, lan dheweke ndelehke tas ku kanthi estapet kanggo diwenehke neng panggon
penyimpanan barang. Pas kereta mandheg neng stasiun Lempuyangan, penumpang banjur
aku simbok lan adiku mudhun.

Sakwise nganti neng stasiun Lempuyanang aku lega banget. Aku, simbok lan adhi aku teras
mulih neng omah amarga wis kesel banget. Kuwi pambengen sing ala banget sing aku alami.

Win mbenake kemule. Eluh sing krasa leleh nelesi pipine. Sabenere dheweke ora pengen
nangis. Win ngrasa kuciwa kuwi sik wis meksa deweke kanggo nangis. Suwe pisan dheweke
termangu neng dhuwur paturone.

Bayangan kanca-kancane sing arep ngucakpe slamet nggawe dheweke lumuh lunga sekolah.
Nganti akhire krungu ketukan lembut neng lawang. Disusul karo celukan sing ngaranekne
jenenge. Kuwi suwara embok.
Karo lumuh dheweke ngadeg. Tanpa sengaja dheweke noleh menyang arah pangilon. Lan
dheweke kaget ndeleng matane sembab.

“Win.. Tangi, dong. Wis awan, nih,” celuk embok.


“ya, Mbok.. “ jawabe alon karo cepet-cepet mbrusak eluhe ben sembabe ngurang.
Win nampake embok ndeleng uga matane kuwi, sanajan embok ora ngematke dheweke.
Embok mung meluk karo berbisik. “slamet ambal warsa, Win … “

Tanpa pesta. Tanpa kado. Win menghela napas dawa. Dheweke ora wani nakonke kapindho
hal kuwi nang embok. Padahal kabeh kanca sekelase ngerti yen dina iki dheweke ulang taun.

Win ulang taun Ana kebiyasan saka kanca-kancane, yaiku ntraktir jajan kanca sekelase
pangan bakso lan ombe es teler neng warung pak Comel.

Yuli uga ngono. Sak-uga dheweke ulang taun, dheweke ngajak kabeh kanca sekelas pangan
pitik goreng neng siji restoran.Sawadine Win uga pengen nggawe ngono. Win dheweke ora
wani nglorke dheweke nang embok.

Amarga dheweke ngerti kaanan kedhuwitan embok. Dadi pegawai cendhekan, nang udhar
tuwa mangkene tentu opah Papa wis nipis banget.
Waos Ugo: Pawarta Peringatan Sumpah Pemuda Bahasa Jawa
Jangkahe gontai wektu dheweke mleboni ruang kelase. Titi cepet nyerbu ngono ndeleng
ketekane. “Nah, iki dheweke sing ulang taun. Slamet, ya!” Turene karo nyalami Win. “Nih
kado saka aku.”
“Wah, aku nggak gawe acara apa-apa, “ tembung Win lesu.
“Lho? Nyate kado diwenehna mung nang acara pesta?” Sahut Titi.

Ana cerpen bahasa jawa acara ulang tahun Win mung ngesem ndeleng ketulusan kanca-
kancane kuwi. Dheweke sing rumangsa bersyukur amarga ora ana sijia kanca-kancane sing
nagih kanggo ditraktir. Bokmenawa dekne kabeh kabeh ngerti arep kaanan wongtua Win.

Nganti nang jam piwulang paling akhir. Ngono bel muni, Bu guru dumadakan ngumumake.
“anak-anak, aja mulih dhisik.”

Anak-anak sing semula wis adeg cepet linggih bali. “dina iki ana kanca sing ulang taun,”
tembung Bu guru.

Win dadi pucet. Astaga! Bu guru ngarani-nyebut ulang taune. Kepriye iki?
“amarga kuwi bu guru ngajak kowe kabeh kanggo ndungo bareng kanggo Win.” Rai Win
tambah pucet.

Dheweke rumangsa cemas. Wedi yen kanca-kancane takon.!! Mung doa bareng? Win ora ana
sijia sing ngeluh. Karo tenang dekne kabeh nundukkan sirah lan merem. Bu guru sing
mangarepi donga.
“Nah, saiki ayo awake dhewe rayake ulang taun, Win..” Tembung Bu guru sakwise
ngucapkan amin.
Jantung Win sarasa mandheg berdegup. Rayake? Aduuuuh, apa sih Bu guru iki. Dheweke ta
ora tau ngomongke arep ngrayake ulang taune. Win dadi tegang.
Waos Ugo: Cerkak Bahasa Jawa Horor Menakutkan
Lan.. Lan.. Dheweke kaget wektu lawang kelas dibukak. Simbok mlebu karo nggawa sega
tumpeng siji nampan gedhe.

Oh, simbok… pikir Win. Atine diliputi rasa seneng. Sanajan lauk sega tumpenge mung urap
sayuran lan sambal goreng tempe, Win kabeh kanca sekelase nyerbu kanthi seneng.
Sewentara Win ndeleng dekne kabeh karo mata neles amarga terharu. Matur nuwun mbok,
batine.

Demikian cerpen perayaan ulang tahu Win yang diadakan di dalam kelas sewaktu ia berada
di bangku kelas 7 SMP. Semoga dapat memberikan pelajaran bagi kita bahwa tidak semua
orang mampu merayakan ulang tahun namun tidak pula semua perayaan ulang tahun harus
dilaksanakan dengan mewah.

Anda mungkin juga menyukai