BABAK I
Dirumah Abah Amat, sanja parak adzan maghrib kaluarga Abah Amat habut handak makanan.Abah Amat
duduk dimuka tipi sambil manunggui bini manyiapakan makanan.
Abah Amat : Sudah jua kah mama nyawa bememasak, lapar banar dah nah abah.
Aluh Ijum : Sudah bah ai, mama sudah beeandak dimeja tinggal manunggui nini, pian handak makan wahini kah atau
manuntungakan malihat barita?.
Abah Amat : Wahinian gin nak ai, sadang kiau nini gin sana
Abah Amat balalakas kadapur dan si ijum mengiauakan Nini Timah. Ijum mambuka lawang kamar nini Timah.
Aluh Ijum : Nini lajui kita makanan, mama tuntung dah bamasak.
Nini Timah : Iih iih, ikam badahulu ha, nini betimpungas hulu.
Dimeja makan, Abah Amat, Mama Idah, Nini Timah, Aluh Ijum, Aluh Inur sudah siap handak makanan.
Bekekajutan ada nang mengetok lawang sambil baassalamualaikum.
Abah Amat : Siapa tuh besesanjaan hari, lihati pang mama nyawa.
Mama Idah manuju ruang tamu ,malihati siapa gerang yang beketok tu. Mama Idah mambukai lawang.
Amang Udui : Anu nah aku handak batamu pang lawan Amat satumat ada nang handak dipandirakan,panting.
Mama Idah : Ay iyakah, inggih masuk dulum pian duduk ulun mangiau akan.
Mama Idah : Itu Amang Udui handak bapandir lawan pian satumat, penting jar.
Abah Amat : Bah iyakah, mana parut lapar nah, ayuja dimana sidin?
Aluh Inur: Uma kayapa ni ma?ulun lapar banar sudah, bila mahadangi abah kalawasan kena.
Mama Idah: Ayuja sudah makan makan ha buhan pian, ma lajui ma pian makan jua badahulu.Mama handak manuangakan
banyu dulu nah.
Diruang Tamu
Amang Udui : Anu Mat ai aku handak bapadah lawan ikam tadi siang ada dosen UMLAM karumah ku, anu jar inya ni
bapadah handak batitip kakanakan kuliahan wadah ku,kayapa yu?jar nya tadi kakanakan./bapikir,uuu iih KKN kah jar tadi.
Amang Udui : Nah iih,kakanakannya baampat kawakah aku batitip dirumah ikam ni tataiga malam?.
Abah Amat : Ini uma nya ai ada nang handak bamalam wadah kita ni,kakankan kuliahan baampat handak KKN,kayapa?
Mama Idah : Ayuja bah ai, tapi rumah nang kaini pang mang dui ai,kadapapa lah?.
Amang Udui : Bah kada papa, ngarannya jua inya tugas sakulah mau kada mau ai.
Amang Udui: Isuk aku habari lagi Mat ai dipahumaan kah kina, kuminum lah?
Mama Idah mangunci lawang, jui bah makanan ai kita.Kaisukan harinya dimuka palataran Mama
Idah bedadai tapasan. Datanglah Amang Udui lawan urang baampat.
Mama Ida: Hadang ulun kiau akan, sidin mandi tadi limpah bulik kapahumaan,duduk dulu mang ai.
Wahyu : Iya pak,bu ini kami ber empat ada tugas kuliah disini.
Mama Idah : Uuu ada lakiannya jua kah?nah kada kawa nih kami manampungakan,takutan kalo pina kanapa napa ngalih
kina kita.
Amang Udui : Ayy hiih leh bujur jua,hann kada kapikiran lagi aku
Widia : Yu, kita yakin mau tinggal disini?banyak nyamuk ah, kumuh lagi.
Wahyu : Yaudah Bu,Pak si Ayu sama Widia tinggal disini aja, kami bisa nyari tempat yang lain.
Amang Udui : Yasudah yang babiniannya pahadangan dirumah sini haja hulu.
Mama Idah,Ayu, dan Widia masuk kedalam rumah sambil beberes barang barang mereka dikamar.
Amang Udui : Ayuja Mat ai aku mancariakan wadah gasan nang lalakian badua ni.
Amang Udui lawan lakian nang badua tadi bajalan sasambil Amang Udui bapikir kamana maandak
bubuhannya ni.
Kai Iyus : Kada,Dani ke Kelurahan tadi ada apa nih dui?ay duduk dulu duduk.
Amang Udui : Ini kai ai,ulun handak bapandir lawan pian,lakian nang badua ni mahasiswa, handak KKN disini.
Amang Udui : Nah,ulun ni mancariakan pangguringan hagan nang badua ni.Yang badua babinian tadi dirumah si
Amat,wadahnya teparak kai ai disini.
Dani datang bakandaraan,bingung malihat ada urang dipalataran.
Kai Iyus : Ini nah Dan,sidin handak batitip lakian badua ni,handak KKN jar,pas banar tempatnya parak sini.
Bima : Iya pak bolehkan kami tinggal disini?enak kayanya ya yu bersih juga ga kaya rumah yang tadi
Amang Dani : Ayuja tuh ada ai kamar bebuangan dihiga kamar kai tuh.
Ayu : Wid,harusnya kamu bangun nya dipagiin lagi dong,bantu bantu Ibu Idah juga, kita kan udah numpang.
Widia : Iihhh kamu kenapa sih aku kan masih ngantuk,males juga ah bantuin rumahnya kumuh gitu jijik.
Widia : Ihhhh bibi diem deh gausah ikut ikutan,jualan sayur aja sana.
Wahyu : Husttt Wid gaboleh gitu ga sopan,ga enak didenger warga kalo teriak teriak gitu.Ayo dah jalan.
Sesampainya ditengah sawah ,Bima dan Widia berfoto-foto,sedangkan Wahyu dan Ayu asyik mengobrol
soal project KKNnya.
Julak Enong : Uma liati nang badua ngitu,pina anu banar bagambar,kakanakan dari mana tih?.
Amang Juhri : Hiih leh kakanakan mana yu?
Ditukang sayur
Acil Bayah : Harat banar lah muha kakanakan wahini,kada tahu supan santun kah yu, buhan mana kah ngituh
Acil Nani : Iih buhan kakanakan mana lah,asaan suah malihat dirumah Amat kah tadi tu.
Acil Bayah : Itu nah ni ai, ada kakanakan tadi baampat badirian disitu pina habut habut ulun tagur ai
Acil Nani : Iih ni ai bujur, mambari sangkal lalu ,ditagur Acil Bayah kada tahu tahu muhanya
Nini Timah tadiam sambil bapikir ,bafirasat kayanya buhan kakanakan yang bamalam dirumah sidin yang
dipandirakan Acil Bayah wan Acil Nani.
Kada seapa lewat Idah habis manukar uyah lawan gula diwarung, malihat Nini Timah Idah basinggah ditukang
sayur.
Sasampainya dirumah, Nini Timah lawan Idah langsung kadapur handak bamasak.
Nini Timah : /mengisai baras.Itu dah ai tadi Acil Bayah lawan Acil Nani tadi memandirakan kakanakan binian nang
bamalam dirumah kita tu.
Nini Timah : Ada yang binian dari awal datang kasini yang kada tahu muha tu,kada sopan jar tadi tuh lawan Acil Bayah.
Nini Timah : Iyaam,tapi kada nyaman jua kita lawan warga,ngarannya kita nang manampung inya.
Malamnya si Bima datang karumah Abah Amat handak batamu lawan Widia yang sudah mereka rencanakan siang
tadi.
Bima : Yuuu
Bima dan Widia langsung keluar tanpa pamit dengan Abah Amat dan Mama Idah. Sambil dijalan mereka membuat
warga sekitar tidak nyaman dengan kelakuan mereka.
Julak Enong : Iih siapa tuh pina kaarah hutan situ bakadap kadap
Acil Nani : Ayy itu aku asa pinandu kam,pinanya kakanakan nang KKN dirumah Amat lawan Kai Iyus tu.
/Bima wan Widia tekajut. Lakas lakas Widia bealih pada Bima.
Julak Udin : Umaa ngitu beapaan tadi lah, wajib dipadah akan nih lawan pak eRTe
Isuk harinya, Julak Udin bekisah pas bekumpulan lawan warga lain masalah si kakanakan KKN.
Acil Bayah : /menyahuti sambil menyusuni sayur. Kita padah akan ja pang lawan Udui, kalo pina kanapa napa kita nang
ngalih.
Amang Udui : Wa’alaikum salam… /amang Udui tekajut. Nangapa nih pina barumbungan.
Acil Nani : Malam tadi Dui ai, kami malihat kekanakan KKN bedua, lakian wan binian bejalan kearah hutan. Suruh ai Julak
Udin mendatangi.
Amang Udui : /takajut. Ayy iyakah,yang mana yu urangnya,inya baampat sumalam lakian badua binian badua.
Acil Bayah : Nang itu nah, nang kutagur diparak pahumaan semalam sapa ngarannya. Biniannya nang pina aksi putih
urangnya, bedandan dandan
Amang Udui : ohhhh… Bisa si Widia wan Bima nih. Kelakuannya dasar mina melalain mulai awal.
Julak Minah : Kami nih mehaya akan kalu kenapa-napa. Kena warga nang kana, kasian jua pian. Amun ada kejadian nang
kada baik, habis am kampong kita viral.
Amang udui : Kayni nah Mat ai, ini masalah kekanakan nang bemalam wadah ikam. Jar buhan warga, buhan kekanakan nih
ada nang bekelakuan, meulah warga kada nyaman. Jadi aku kesini nih handak memadahi ai dulu.
Amang Udui : Ujar buhannya ada pang, malam tadi talihat lakian wan binian bededuaan handak kearah hutan.
Abah Amat : /muha abah Amat pina kada nyaman. Hadang kukiau akan buhannya.
Amang Udui : Bujur kah sumalam buhan ikam ada nang beduaan.
Nini Timah : iih mengaku ja nah sapa nang tadi malam dilihat buhannya.
Amang Udui : Kada beapa-apa lo buhan ikam. Soalnya kena kampung kami nang kana. Ayuja dah kdpp, kena buhan ikam
jangan kyni lagi.
“Jadi buhan ikam berataan bebisa bisa membawa diri wadah urang, jangan sembarangan, sakulah bulih tinggi tapi tatakrama
itu nang paling penting.”