PKU3033 Intervensi Awal Dan Khidmat Sokongan Kanak-Kanak Berkeperluan Khas

TAJUK 1 PENGENALAN KEPADA INTERVENSI AWAL

1.0 SINOPSIS

Tajuk ini akan memberi pengenalan umum tentang intervensi awal yang
dilaksanakan kepada kanak-kanak berkeperluan khas. Di dalam tajuk ini
perbincangan akan dibuat mengenai konsep, keperluan dan komponen-
komponen dalam intervensi awal untuk kanak-kanak berkeperluan khas.

1.1 HASIL PEMBELAJARAN

Di akhir tajuk ini, anda akan dapat

a. Menjelaskan klasifikasi konsep dan keperluan untuk melaksanakan

intervensi awal kepada kanak-kanak berkeperluan khas.

b. Menerangkan tentang komponen-komponen dalam intervensi awal.

1.2 ISI KANDUNGAN

KANDUNGAN

1.2.1 Pendahuluan

Tahun-tahun awal kelahiran kanak-kanak adalah jangka masa yang sangat penting.
Roopnarine dan Johnson (1993) menegaskan bahawa kanak-kanak perlu di beri
pendidikan seawal mungkin kerana sebelum berumur enam tahun, kanak-kanak
melalui perkembangan yang paling sensitif. Bloom (1964) dan Hunt (1961)
membuktikan bahawa perkembangan otak yang kritikal dan perkembangan
kecerdasan berlaku sebelum berusia lapan tahun. Tahun-tahun awal pendidikan ini
terutamanya pada tahap pra sekolah adalah tempoh asas kecerdasan
kecerdasan seseorang
individu pada usia 18 tahun terbina 80 % pada umur sebelum enam tahun. Kanak-
kanak berkeperluan khas memerlukan satu program khas supaya masa belajar yang
begitu berharga tidak terbuang dan pengalaman untuk menerima intervensi hilang
begitu sahaja. Menurut Warnock Committee (1978) dalam Broadhead (1996)
menekankan betapa pentingnya pendidikan intervensi untuk kanak-kanak
 PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas

berkeperluan khas.

1.2.2 KONSEP INTERVENSI AWAL

 Maks ud intervens
inter vens i awal
awal

Intervensi awal
awal adalah
adalah perkhidmatan
perkhidmatan yang diberikan dan
dan usaha-usaha
usaha-usaha tersusun
yang disediakan untuk kanak-kanak yang mengalami ketidakupayaan dan masalah
kelewatan perkembangan bagi meningkatkan perkembangan bayi dan kanak-kanak
bermula selepas kelahiran hingga 36 bulan, ia juga melibatkan keluarga kanak-
kanak tersebut (Bowe, 2000). Intervensi awal bermaksud memberi perkhidmatan
rawatan, pemulihan, bimbingan dan khidmat nasihat kepada kanak-kanak dan juga
ibu bapa sebaik sahaja sesuatu kecacatan dikesan atau dikenal pasti dialami oleh
kanak-kanak (Kail, 2001). Perkhidmatan ini perlu diberikan seawal mungkin agar
kanak-kanak tersebut boleh diberikan bantuan dari pelbagai aspek seperti bahasa,
sosial, emosi dan psikomotor bagi memastikan perkembangan dalam aspek tersebut
tidak ketinggalan terlalu jauh dari aspek perkembangan umur dan fizikal
dibandingkan dengan kanak-kanak lain yang seusia.

Kanak-kanak harus menerima bantuan pada usia seawal yang mungkin.

Tujuan adalah untuk membantu mereka memperkembangkan potensi pada tahap
maksimum. Intervensi awal adalah peringkat pertama dalam proses persediaan
untuk kanak-kanak untuk hidup dalam masyarakat dan proses ini haruslah
berterusan. Sasarannya adalah kanak-kanak baru lahir sehingga pra sekolah
setelah mengenalpasti masalah kanak-kanak. Dunst (1996) menyifatkan intervensi
“to a range of services provided to children, parents and families
awalan sebagai “to
childhood”. Hal ini juga ada dinyatakan dalam
during pregnancy, infancy and/or early childhood”. Hal
PL 94 -142 dan dilanjutkan kepada PL 99 –
99  – 457.
 457.

Menurut Shonkoff dan Meisels (2000), perkhidmatan intervensi awal adalah

melibatkan perkhidmatan daripada pelbagai disiplin, merangkumi aspek pendidikan,
psikologi, perubatan, khidmat sosial, penjagaan kanak-kanak, patologi pertuturan
dan komunikasi, terapi cara kerja, terapi fizikal, kejururawatan dan kesihatan.

2
 PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas

Intervensi awal yang sistematik boleh mengurangkan kesukaran yang bakal dihadapi
oleh seseorang insan berkeperluan
berkeperluan khas dalam
dalam suasana persekitaran
persekitaran sebenar. Ini
kerana kanak-kanak berkeperluan khas memiliki potensi, cabaran, masalah dan
keperluan yang berbeza-beza serta saling berkait antara satu sama lain. Oleh itu,
biasanya mereka memerlukan perkhidmatan melibatkan lebih daripada satu disiplin.
Sebagai contohnya, seorang pakar terapi pertuturan perlu mendapat kerjasama
daripada ibu bapa, guru ataupun pakar profesional lain dalam usaha untuk
mengembangkan kemahiran pertuturan kanak-kanak bermasalah pendengaran yang
menjadi tanggungjawabnya. Bentuk kerjasama seumpama ini adalah sangat penting
bagi membolehkan kesemua pihak mencapai objektif program intervensi awal yang
telah ditetapkan. Penglibatan ibu bapa dalam program intervensi awal dapat
membantu kedua-dua pihak iaitu kanak-kanak yang terlibat dan ibu bapa itu sendiri
untuk meningkatkan diri ke arah yang lebih baik.

The Warnock Report (DES, 1978 dalam Tilstone, 1995) telah menyatakan
bahawa kejayaan sesuatu program pendidikan untuk kanak-kanak dengan
keperluan khas bergantung kepada penglibatan sepenuhnya daripada ibu bapa
kanak-kanak tersebut. Hardman et.al (1996) menyatakan bahawa ibu bapa yang
mempunyai anak-anak khas memainkan peranan amat penting untuk menjalankan
latihan-latihan dan intervensi
intervensi awal bagi mengelakkan
mengelakkan ketidakupayaan
ketidakupayaan sampingan
lain.Model tingkahlaku “parenting” yang baik dan
baik dan cara menjaga anak-anak. Ibu bapa
biasanya mengalami kekejutan, kekecewaan dan keletihan. Intervensi awal
mengajar ibu bapa bagaimana menjadi agen yang berkesan dalam membesarkan
kanak-kanak cacat dan mengurangkan tekanan mempunyai anak cacat. Intervensi
awal merupakan suatu elemen yang sangat penting dalam pengenalpastian serta
pemberian perkhidmatan kepada seseorang insan berkeperluan khas.

1.2.3 Keperluan intervensi awal

Program intervensi awal bertujuan memberi bantuan kepada ibu bapa untuk
mengambil langkah tertentu supaya pengesanan dan rawatan lebih awal dapat
dilakukan dan mengurangkan keterukan ketidakupayaan, permasalahan atau
kecacatan yang dialami oleh individu berkeperluan khas. Menurut Hallahan dan

3
 PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas

Kaufman (2003), kebanyakan pendidik dan ahli sains

sains sosial percaya
percaya bahawa lebih
awal kecacatan seseorang individu dikenal pasti dan diberi program pendidikan yang
bersesuaian atau rawatan tertentu, lebih baik penghasilan yang bakal diperolehi oleh
seseorang anak berkeperluan khas. Intervensi awal yang intensif bertujuan untuk
mengurangkan kesan sesuatu kurang upaya kepada pembelajaran dan
mengelakkannya menjadi lebih ketara apabila kanak-kanak memasuki alam
persekolahan.

Program intervensi awal juga dapat menyediakan sokongan kepada anak dan
keluarga dalam pencegahan kepada pertambahan masalah atau keterukan
kecacatan yang dialami (Kaiser 2000). Melalui program tersebut bantuan keluarga
membuat penyesuaian ke atas anak mereka dapat diberikan. Selain itu, program
intervensi awal juga memberi latihan kemahiran kepada ibu bapa yang sewajarnya
mengikut keperluan anak untuk dikendali di rumah bagi memantau pembelajaran
anak-anak dan membantu keluarga mengenal pasti khidmat sokongan tambahan
yang bersesuaian seperti kaunseling, pembantu perubatan atau peruntukan
kewangan. Program intervensi awal juga merupakan kaedah paling baik
mewujudkan kolaborasi antara ibu bapa dengan kumpulan pelbagai disiplin dan
komuniti (Cook, Tessier & Klein, 1992).

Selain daripada itu, intervensi awal juga mendidik kanak-kanak yang lewat
tumbesaran agar mencapai potensi yang maksima dan menyediakan kanak-kanak
lewat tumbesaran ke arah pendidikan formal. Di samping itu, menimbulkan
kesedaran dalam kalangan ibu bapa dan komuniti tentang kanak-kanak
berkeperluan khas serta memberi kesedaran kepada ibu bapa dan para profesional
lain tentang prosedur dan kepentingan memberi intervensi awal pada usia yang
seawal mungkin. Intervensi awal membantu dan menggalakkan perkembangan
pembentukan kumpulan sokongan dan penyertaan ibubapa yang mempunyai anak-
anak berkeperluan khas.

Intervensi awal memberikan maklumat dan Ibu bapa diajar dengan

kemahiran-kemahiran yang dapat mengukuhkan anak-anak mereka di rumah
sebagaimana yang telah dipelajari di sekolah. Program intervensi awal juga

4
 PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas

menyediakan kanak-kanak untuk memasuki sistem persekolahan formal di samping

memulakan proses integrasi daripada pra-sekolah khas kepada pra-sekolah normal.
Ibubapa dan masyarakat juga diberi pendedahan agar mempunyai kesedaran yang
lebih dan penerimaan yang lebih baik terhadap kanak-kanak yang mempunyai
perkembangan yang lambat. Ibubapa dan golongan profesional diberi kefahaman
tentang kepentingan memulakan intervensi terhadap kanak-kanak lambat
perkembangan bermula seawal mungkin

Kajian-kajian menunjukkan bahawa intervensi awal membawa kesan positif

kepada kanak-kanak kurang upaya dan yang berisiko tinggi dalam jangka masa
pendek dan jangka masa panjang. Di Amerika Syarikat perkhidmatan intervensi awal
(3 tahun ke bawah) diwajibkan untuk kanak-kanak yang mengalami perkembangan
lewat dan kanak-kanak berisiko tinggi (IDEA, 1990). Mengapa? Intervensi awal
memainkan peranan penting dalam melengkapkan kanak-kanak berkeperluan khas
dengan kemahiran asas sebelum mereka masuk ke sekolah rendah. Intervensi awal
yang komprehensif dan intensif adalah berfaedah kepada keluarga dan masyarakat.
Intervensi awal mempunyai impak yang positif kepada persekitaran terdekat kanak-
kanak berkeperluan khas. Atas sebab ini juga, setiap individu dalam sesebuah
komuniti perlu sedar akan tanggungjawab masing-masing ke atas kanak- kanak
berkeperluan khas (Lerner, 2003).

Intervensi awal dapat membantu perkembangan pelbagai kebolehan kanak-

kanak dan mengelakkan perkembangan yang lewat. Contohnya, seorang kanak-
kanak bermasalah pendengaran yang diajar menggunakan bahasa isyarat secara
tidak langsung dapat mempertingkatkan mindanya dan membuka peluang untuk dia
berinteraksi dengan kanak-kanak lain. Kejadian masalah lain yang terikat dengan
kesukaran awal boleh diatasi melalui perkhidmatan intervensi awal. Contohnya
kanak-kanak yang mengalami masalah penglihatan tetapi tidak diberi intervensi
awal, mungkin mengalami masalah emosi seperti perasaan kecewa. Intervensi awal
yang intensif dan berkesan mampu mengelakkan penambahan keterukan masalah
yang dihadapi dan mengurangkan beban penyediaan pendidikan khas pada
peringkat sekolah rendah dan menengah. Bilangan kanak-kanak yang memerlukan
perkhidmatan pendidikan khas mungkin berkurangan.

5
 PKU3033 Intervensi Awal dan Khidmat Sokongan Kanak-kanak Berkeperluan Khas

Ringkasnya, intervensi awal boleh meningkatkan intelek, meningkatan

perkembangan fizikal dan meningkatkan penguasaan bahasa kanak-kanak
berkeperluan khas. Intervensi awal yang sistematik menghalang kewujudan masalah
lain, mengurangkan tekanan kepada keluarga, dan mengurangkan pembinaan
institusi khas. Dengan adanya intervensi awal yang teratur, keperluan untuk
pendidikan khas di peringkat persekolahan dapat dikurangkan dan ini menjimatkan
perbelanjaan negara yang dikhaskan untuk kemudahan penjagaan, kesihatan dan
pendidikan. Juga dapat mengurangkan kesan masalah dan mencegah berlakunya
masalah sampingan serta menentukan kemahiran-kemahiran yang perlu dipelajari
oleh kanak-kanak berkeperluan khas dan memberi latihan
l atihan yang bersesuaian kepada
mereka. Kelewatan intervensi akan menyebabkan pemerolehan pengalaman awal
yang terhad seterusnya menyebabkan sistem sensori tidak terangsang dan boleh
merosakkan sistem ini. Kelewat Intervensi boleh membawa kerencatan sistem
sensori. Sistem sensori seperti penglihatan bukan sahaja merosot akibat kurang
ransangan awal tetapi turut menjejaskan sensori yang lain seperti pendengaran.

Berdasarkan maklumat yang telah dipelajari:

1. bincangkan apakah konsep intervensi awal yang perlu dalam

kalangan kanak-kanak berkeperluan khas.

2. Jelaskan kebaikan yang akan diperolehi daripada intervensi

awal, dan jelaskan kesan kelewatan intervensi awal terhadap
kanak-kanak berkeperluan khas