Anda di halaman 1dari 14

:anak-anak hari ini kita kedatangan murid baru,mari nak silahakan masuk,,

:Terimakasih bu…teman-teman perkenalkan nama saya nurhasanah berkat saya biasa dipanggil sanah,saya murid pindahan dari smp
suka maju
:sanah kamu duduk di sebelah widya ya….

nah menuju bangku yang terletak disebelah widya)

:ha si item , pendek duduk disamping aku malessss banget


:ee…kamu wid jangan suka ngatain orang,urus aja diri mu sendiri sudah sanah kamu duduk aja…
:sudah-sudah jangan ribut sekarang kalian kerjakan soal hal 333 no 1-25 dikumpul, ibu ada urusan sebentar kalian jangan ribut…
:wid,aku boleh minjem buku kamu gak,saya belum beli..
:ha..apa..kamu mau minjem buku aku gak boleh..
;ih…kamu ni wid,kamu jangan pelit dong wid,,
Kalau mau pelit hidup aja dihutan..pinjemi lah sanah tu bukunya..
:gak ah siapa kamu terserah aku dong mau minjemin atau nggak!!!
:sudah, ni sanah pinjam buku kami aja..gak usah lah pinjam buku widya pelit tu..

lajaran ke 4 dan 5)

:wid,,kamu liat kotak pensil aku gak???


:ooooo..kotak pensil yang murahan,jelek,dan yang pasti itu hasil colongan kan!!!
:wid,kamu ni ngomong gak pernah sopan ya..mulut kamu tu harus nya dijahit biar gak ngomong yang gak sopan lagi,,hargailah sanah tu
wid,
:berapa harganya 200,300 atau1000ah tapi kemahalan 100 aja lah..
:iiiih,,kamu ni wid,aku ni serius,kamu enak aja hina kotak pensil sanah,kayak kotak pensil kamu bagus aja sih,
;Sudahlah woy,kamu ni jangan ribut kelas sebelah mau belajar,kamu disini ribut.ni juga kamu wid,kamu tu jangan sombong ,jangan sok
deh,,

merasa malu akhirnya widya pergi,beberapa saat kemudian )

:nah,datang lagi ni orang utan,,,,


: woy… ada yang liat jam tangan aku yang paling mahal tu gak????, itu hadiah dari dedi aku, dedi aku beli nya di amerika…
:alah baru segitu aja bangga, mau di amerika, belanda , germany terserah kamu lah. Eh ngapa gak di Australia aja… dedi kamu bawain
kembaran kamu juga kan wid,
:apa an tu?????
:koala…., mirip banget ama kamu wid…
:wid ni jam tangan kamu gak???
:ha kan sudah ku tebak, pasti mak itam ni yang ngambil jam tangan aku..
:ha wid ………
:wid kamu ni jangan sembarang nuduh dong, kamu nuduh sanah tanpa bukti… sungguh lah wid malu aku bersahabat dangan kamu tu wid,
dah 13 tahun kamu dak berubah jugo wid…
:dah kamu berdua jangan ribut, kita ni bersahabatan dah lama kamu masih juga bertengkar.sekarang kita kasih kesempatan sanah
menjelaskan semua…
:alah mana lah dia mau ngaku…
:diam wid dengar dulu penjelasan sanah…
:tadi waktu widya keluar jam tangan nya ketinggalan dibawah meja ,sumpah bukan aku yang ngambil jam tangan kamu..
:ha..wid sudah dengar kan penjelasan sanah,aku nyesal bersahabat dengan kau selama ini..
:sanah,risky sini dulu,,
Wid sekarang kamu minta maaf sama sanah dan risky,
:aku gak mau,gengsi dong,secara gitu seorang widya minta maaf,
:kamu ni wid,sudah salah gak mau minta maaf lagi,
Kalau kayak gitu aku gak mau bersahabatan dengan kamu,
:ya udahlah,,
Sanah,risky maafin aku ya hari ini aku banyak kesalahan sama kalian berdua dan buat kalian marah
:ya,tapi semua kesalahan kamu hari ini jangan diulangi lagi ya,tapi kalian bertiga maukan jadi teman aku??
dya,Rizky :ya pasti lah,
a bu guru datang)

:anak-anak kumpulkan tugas kalian sekarang!!!


:ya belum bu..
:gimana si kalian ini ibu suruh kerjakan malah main,pokoknya sekarang kalian berempat berdiri didepan kelas!!
:janji deh bu gak ngulangi nya lagi,,
:SEKARANG!!!!!!
:ya bu…

Kecemplung Kalen
Dinten Rebo sekolahan mbubaraken para siswa saderengipun adzan Dzuhur amargi guru-gurunipun badhe ngawontenaken rapat. Sedaya
siswa sami bungah, samanten ugi Diana. Saking bungahipun, Diana mlampah sinambi mesam-mesem piyambak.
Saking tebih, Dinda kaliyan Anggi, kancanipun Diana ingkang sanes kelas, mangertosi Diana.
Anggi : Dinda, kae Diana ta?
Dinda : Sing endi? Sing cilik mlaku dewe kae ta?
Anggi : Iyo. Ayo padha diparani wae. Aku kepengen weruh kenapa kok ngguya-ngguyu dewe.
Dinda : Ayo.
Dinda kaliyan Anggi lajeng marani Diana.
Dinda : Wee, enek uwong edan anyaran!
Diana : Sapa, Nggi? Sapa?
Anggi : Lha iya kowe iku, Di. Awit mau disawang-sawang kok ngguya-ngguyu dhewe. Ana apa ta?
Diana : Kepo!
Dinda : Astagfirullah, ditakoni malah wangsulane sadis. Ya uwis Din, ayo mulih dhisik wae. Ben Diana mulih dhewe, ben dicolong wewe
yo uwis ben.
Anggi : Ayo!
Diana : Ehhhh, aja! Aku gur guyon, ya. Ayo tak critani sinambi mlaku mulih.
Anggi, Diana, kaliyan Dinda mlampah wangsul dhateng griyanipun piyambak-piyambak kanthi sesarengan. Diana crita kaliyan Anggi saha
Dinda panyebab piyambakipun mesam-mesem wau. Kajawi amargi bubaran sekolah ingkang mboten kados adatipun, Diana ugi diparingi arta 100
ewu saking Bapak Guru Basa Jawa amargi bijinipun ulangan Basa Jawa 100.
Anggi : Kowe? Oleh 100? Tenanne?
Diana : Tenan. Gur aku dhewe, lho.
Dinda : Kowe nelak sapa?
Diana : Sapa ya? Saking akehe aku wis lali je sapa wae.
Dinda : Wuu, gene telakan! Kaya aku lho, ora nelak. Haha, ning ya tetep remidi.
Anggi : Lha wong aku sing nelak gek remidi biasa wae, kok. Kowe padha lebay dasare.
Dinda, Diana : Wuuuu.
Lare tiga menika mlampah wonten ing sakpinggiripun margi kanthi jejer tiga. Ing wekdal menika, kathah mobil mlampah santer saking
wingking lare-lare menika.
Diana : Mobil jaman saiki padha banter-banter ya? Olehe mlaku loro-loro wae, ya. Mundhak ana sing kesrempet mengko.
Anggi : Kepiye arep loro-loro nek bocahe gur telu?
Diana : Ya salah siji mlaku dewe ning ngarep.
Dinda : Ora usah. Dalane cukup ya. Awakdewe gur cilik-cilik kok. Cukup ya.
Diana : Ya uwis nek ngono karepmu. Ning aku ora tanggung lho nek mengko enek sing kesrempet?
Anggi : Ora enek sing kesrempet angger kowe njajakke aku karo Dinda saka dhuwitmu 100 mau.
Dinda : Nah, bener!
Diana : Enak wae. Aku sing oleh biji 100, kok kowe penak gur gari ngrasakke.
Anggi : (nyikut Diana) Medit saiki.
Lare-lare menika lajeng sami sikut. Padahal saking sakwingkingipun wonten mobil ingkang mlampah banter sanget. Nalika liwat, toya
wonten ing margi muncrat saengga ngagetaken Anggi. Anggi nubruk Dinda, Dinda nubruk Diana. Jejeripun Diana menika kalen. Diana lajeng
kecemplung.
Diana : Haaa, kecemplung kalen! Tulungiiiiii
Dinda, Anggi : Hahahaha!
Diana : Tulungi!!
Dinda : Mengko dhisik, aku golek uwong liya dhisik sing luwih kuwat. Nek gur aku karo Anggi mundhak melu mlebu kalen kabeh.
Dinda lajeng pados tiyang sanes. Dhewekipun tepang kaliyan tiyang saking sabin ingkang badhe kondur. Asmanipun Pak Mitro kaliyan Bu
Mitro. Pak kaliyan Bu Mitro menika tiyang sepuhipun Diana, ananging Dinda mboten mangertosi.
Dinda : Pak, kanca kula kecemplung kalen. Saged nulungi mboten, Pak?
Bu Mitro : Sapa sing kecemplung?
Dinda : Kanca kula, Bu.
Pak Mitro: Kalen ngendi?
Dinda : Kalen lor, Pak.
Ibu Mitro : Ya uwis, Pak, ayo ditulungi!
Dinda lajeng eling menawi Diana mboten saged nglangi. Dinda nggeret astanipun Pak Mitro.
Pak Mitro: Weeee, karo uwong tuwa kok digeret-geret! Ora, aku isa mlaku dhewe.
Dinda : Selak keblebeg, Pak! (mlayu)
Bu Mitro : Bocah jaman saiki ora duwe tatanan tenan. Mosok ning kalen arep keblebeg.
Dinda kaliyan Pak Mitro lajeng marani Diana ingkang kecemplung kalen.
Pak Mitro: Diana! Kowe ngapa, nok, kok kungkum?
Diana : Eh, Bapak! Anu... kecemplung, Pak!
Dinda kaliyan Anggi padha bingung.
Anggi : Di, iki bapakmu?
Diana : Iya, gek sing mburi kui ibuku.
Dinda : (bisik) Kok kowe ora ngomong nek kui wong tuwamu?
Diana dipuntulungi minggah. Diana lajeng crita kaliyan tiyang sepuhipun panyebab piyambakipun saged kecemplung wonten ing kalen.
Pak Mitro : Bocah jaman saiki pancen ora duwe tata krama. Mbok kira iki dalane simbahmu apa? Ing dalan iku mlakune loro-loro. Gek
minggir. Ora gojegan wae.
Dinda, Anggi : Inggih, Pak.
Bu Mitro : Karo uwong tuwa iku sing ngajeni. Uwong tuwa kok digeret-geret, kan ya ora bener. Bocah enom ya kudu isa basa
alus. Aja kaya werkudara sing ora isa basa! Basa lan tata krama ki penting kanggo uripmu tekan tuwa sesuk.
Dinda : Inggih, Bu, Pak. Kula nyuwun pangapunten.
Bu Mitro : Ya uwis, sesuk ora dibaleni maneh ya.
Pandu : (panik) Cah…piye iki aku durung garap PR !

Nita : PR apa ta Ndu..?? (Sisiran + Ngaca)

Pandu : PR e Bu Putri,sing kongkon ganti aksara jawa dadi aksara latin kae lho…

Nita : Waduucchhh….aku ya durung…lali aku.

Desi : (mlebu kelas) Assalamu’alaikum…(ndelehke tas karo lungguh) kok dha ribut..ana apa
ta..??

Nita : PR..PR e Bu Putri, aku karo Pandu durung garap.

Desi : Ana PR ta ? aku kok ora ngerti,apa aku sing lali ya..??

Pandu : Uwiss..aja dha ribut wae,piye yen niru lina wae..mesthi dheweke uwis garap.

Nita : Ora ah…mendhing niru Lina wae.

Lina : Kok nyebut-nyebut jenengku,ana apa ta..??

Desi : Uwis garap PR e Bu Putri..??

Lina : Uwis..

Nita & Pandu : Niru…

Desi : Aku ya niru Lin…Hehhe


Lina : Niru kabeh..??

Nita : Ora papa ta..dadi wong aja pelit-pelit.

Pandu : Iya Lin..cinta ora jane karo aku..?

Lina : Yawis… (njupuk buku banjur diwenehke Pandu) iki bukune..

(Nita,Pandu,Desi garap PR)

Bu Putri : (masuk kelas) Assalamu’alaikum..

Nita,Lina,Pandu,Desi : Wa’alaikum salam…

Bu Putri : Sugeng enjang..

Nita,Lina,Pandu,Desi : Sugeng enjang bu..

Bu Putri : Kados pundi kabaripun..???

Nita,Lina,Pandu,Desi : Alhamdulillah sae bu..

Lina : Ni’matu sakit bu.

Bu Putri : Ni’matu sakit..?? sakit menapa..??

Pandu : Sakit hati bu..

Nita : (kipas-kipas) Bibar putus kaliyan Pandu bu…

Lina : Uwis ta..aja guyon wae,malah ra ndang diwiwiti pelajarane.

Desi : Ni’matu sakit types bu.

Bu Putri : Nggih sampun.Mugi-mugi enggal mantun.Samenika PR-ipun dipunkempalaken wonten


ngajeng.
(Pandu,Lina,Nita,Desi maju ngumpulake PR)

Bu Putri : Enjang menika kita gladhen babagan geguritan.Wonten ingkang mangertos geguritan
mboten..??

Pandu : Puisi bu..

Bu Putri : Geguritan inggih menika karangan awujud lelagon ingkang mawa purwakanthi
swara,utawi pungkasaning gatra runtut,migunakaken basa kang endah,lumrahipun dipunwiwiti ngagem
tembung “sun gegurit”.

Lina : Geguritan ingkang mboten ngginakaken tembung “sun gegurit” menika kados pundi
bu..??

Bu Putri : Geguritan ingkang mboten ngginakaken tembung “sun gegurit” menika dipunwastani
geguritan gagrag anyar (modern) .

Pandu : Ooo…makaten ta bu.

Lina : Ndamel geguritan menika wonten aturanipun menapa boten bu..?

Bu Putri : Boten,ananging ndamel geguritan menika ingkang sae migunakaken tembung ingkang
endah.

Desi : Bu kula badhe nyuwun pirsa.


Bu Putri : Nggih mangga.

Desi : Ingkang bentenaken macapat kaliyan geguritan menika menapa bu..?

Bu Putri : Macapat menika puisi tradhisional,terikat kaliyan aturan kadasta guru lagu,guru
wilangan lan guru gatra.Lajeng geguritan menika puisi jawa modern,boten terikat kaliyan aturan.

Desi : Emmhhh… makaten ta bu.

Bu Putri : Nggih..wonten pitakenan malih menapa boten..?

Pandu : Boten bu..!!

Bu Putri : Menika wonten geguritan..kula nyuwun tulung Pandu maosaken.

Pandu : Kula bu..?? Kula mboten saged bu..Nita mawon bu..

Nita : Emoh…sing didhawuhi Bu Putri kowe kok.

Bu Putri : Pandu..Ayo majeng..dipuncobi rumiyin.

Pandu : Nggih bu (mlaku ning ngarep kelas)

(maca geguritan)

Sawijining Wengi ing Njero Taman


Ing panyapane rembulan kang ndadari
Atising wengi krasa
Ndhodhog lawang ing ati
Saka wengi baka wengi kang gilir gumanti
Taman iki sejatine wis aspal
Marang sapa kang isih tidha-tidha
Kaya tumekaku ing wengi iki pancen wis dak grahita
Aruming kembang ajeg alus anyugata
Cahyaning rembulan ajeg ngrerujit telenging nala
Ing saben mangsane rembulan ndadari
Tan liya mung wedharing rasa wuyung
Kang saka netrane pinanjer lintang-lintang
Kang saka langite atine ginambar biruning katresnan
Mula banjur ing punjering taman
Kembang-kembang katon mekar mengambar-ambar
(Nita,Desi,Lina tepuk tangan)

Bu Putri : Nggih matur nuwun Pandu.Mangke sinau malih nggih…

Intonasi kaliyan ekspresi taksih kirang.

Pandu : Nggih bu.

Bu Putri : Cobi samenika Nita ingkang maos

Nita : Nggih bu.. (maju lan maca)

Bu Putri : Samenika mangga siswa-siswa ndamel geguritan temanipun bebas.

Nita,Pandu,Lina,Desi : Nggih bu…

Nita : Hadecchh…males banget aku..pikiranku lagi puyeng iki.

Pandu : Ngapa ta nit..?? apa putus karo pacarmu.?


Nita : Ora putus Ndu,nanging ameh putus.

Desi : mesakne temen ta nit..nit..

Lina : Aja dha crita dhewe ta..ndang digarap.

Pandu : Garapke ndang lin..kowe kan pinter.

Lina : Nggarap dhewe…

Desi : Aku bingung.

Lina : Bingung apa Des..?

Desi : Aku iki ora ngerti tembung sing endah kuwi sing piye.

Bu Putri : Sampun rame piyambak nggih..

Nita : Nggih bu ngapunten.

Bu Putri : Menapa tugasipun angel..??

Nita,Lina,Desi,Pandu : Boten bu..

(teeetttt…teettttt… jam pelajarane Bu Putri uwis entek)

Bu Putri : Sampun dados siswa-siswa…???

Nita,Lina,Desi,Pandu : Dereng bu..

Bu Putri : Nggih sampun..dipunlajengaken wonten nggriya kemawon.Kaliyan kula paringi tugas


kelompok.

Lina : Tugasipun menapa bu..??

Bu Putri : Pados geguritan utawi damel piyambak,lajeng dipunmaos kanthi intonasi lan ekspresi
ingkang sae.Banjur divideo..dipunkempalaken minggu ngajeng.

Desi : Temanipun bebas menapa boten bu..??

Bu Putri : Nggih bebas…

Pandu : Setunggal kelompok tiyang pinten bu..??

Bu Putri : Sekawan…Nggih sampun..kula cekapi dumugi semanten. Kepanggih malih minggu


ngajeng.Sampun kesupen tugas kalawau. Sugeng enjang… Wassalamu’alaikum wr.wb
Nita,Pandu,Desi,Lina : Wa’alaikum salam wr.wb
WONG SABAR REJEKINE JEMBAR

Ibu Wati anak pengusaha kang gedhe . Ana kadadean kang kudu ditrima marang awake dewe
yaiku diusir marang kaluwargane amarga isin kudhu nanggung kelakuan anake sing gawe gawe ala
jeneng kalwarganekanyata Ibu Wati ngandung anak kang durung kaiket dene pernikahan . Akhire
Ibu Wati mutusake lungo menyang Semarang . Modal duit sing digowo suwe-suwe mulai entek
amarga sifat Bu Wati kang boros . Duit sak piro – piro ludes kanggo urip sugihe . Kanthi ngrasakake
kang arane serete duit . Melbu wulan ke 9 luwih 10 dina anak kang sing ora dikarepake lairbayi
kembar kanthi kahanan kang kurang cukup. Bayi kuwi dikei jeneng yaiku Bowo lan kembarane ora di
asuh karo ibu Wati nanging di asuh marang bidan kang bantuproses kelairan bocah mau kang ora
lain yaiku mbakyune Pak Yono . Nanging ibu wati ora ngerti nek bidane niku mbakyune Pak Yono,
anak kang di asuh pak Yono di paring asma Jimen. Pak yono termasuk pengusaha kang berhasil.
Kang duweni pirang – pirang perusaan lan manggon ing kabupaten Semarang.

17 tahun sakwise, Bowo kang urip aben dina disia-sia marang ibune . Bowo awit cilik wis
gelem rekoso dodol koran kanggo kebutuhan uripe lan sekolahe amarga ibune wis ora gelem biayai
Opo meneh wanci pendaftaran SMA arep dimulai .
Ing wengi seminggu sak durunge wanci pendaftaran dimulai .
: “Bu, kula sampun lulus SMP . kula badhe nerusaken wonten SMA .”
: “ Haaaa , nduwe duit po ra ? “
: “ Ngeeh ,ibu menika pripun? “
: “ Maadang wae rekoso , arep sekolah ? “
“ Emang sekolah duwur-duwur gawe kowe sugih po ? “
“ Wong Mas Tono sing lulusan UGM wae gaweane lontang lantung kok ! ! “
: “ Nggeh pun bu , menika ibu mboten kersa biayani kula badhe ngandalaken koran kula . “
: “ Yo kono nek karepmu ngono ! “

Akhire dina pendaftaran SMA dimulai . Wowo’ ketrimo ana ing SMA unggulan kutha tinggale .
Seminggu wis mlaku . Sekolah dimulai . Wowo’ entuk konco anyar asmanipun Jimin.
Esuk-esuk ing sekolahan .
Jimin : “ Eh Kowe “ . ( nunjuk wowo’ )
Wowo’ : “ Ono opo ? “ ( nyedaki Jimin )
Jimin : “ Tak emat-emat aben esuk kok kringeta to ? “
Wowo’ : “ Hehe ,aku aben dina esuk dadi loper koran .”
Jimin : “ Wah aku salut karo uripmu , penuh perjuangan . “
Wowo’ : “ Yoo , aku nek ora koyo ngono ora iso sekolah .”
Jimin : “ Eh jenengmu sapa ? “ ( ngulurke tangan )
Wowo’ : “ Wowo’ “ ( ngulureke tangan salaman )
Bel mlebu sekolah muni . Pak Guru mlebet wonten kelas .
Guru : “ Sugeng enjang putra – putra . “
Siwa : “ Enjang paaaak .” (serempak )
Guru : “ Piye rasane dadi cah SMA ? “
Mono : “ Ra piye-piye pak . Haaa Bp piye mbiyen pas SMA ? “
Kanggo pengantar pelajaran akhire Pak Guru nyritakake pengalaman pengalaman masa-
masa SMAne . Rampung crita ,banjur Pak Guru ngekei tugas marang siswane yaiku tugas kelompok
kang pasang – pasangan .
: “ Kowe karo aku yo bro . “ ( nepuk geger Wowo’ sing nig sebelahe )
: “ Yo wis gampang .”
: “ Lha meh garap kapan ? Ning ndi ? “
: “ Aku manut wae sing penting o jo wayah wengi . “
: “ Ning omahmu piye? “
: “Mmmm..piye yooo ? “ ( muka bingung )
“ Asline rapopo Min , tapiek engko ora nyaman piye ? “
: “Nyaman –nyamaan . Santai wae nek karo aku Wo’ . Maksute ning omahmu ben aku ngerti alamat
omahmu .” ( ngrangkul pundakke Wowo’ )
: “ Yo wis , pakem ya ning omahku . Oh yo dinone Minggu sore wae Min jam 5 piye , iso ra ? “
: “ Iso banget wi Wo’ “
: ‘ Siiip “
Srengenge wis ketok nandakake wayah bocah - bocah podo mangkat sekolah . Ana ing
sekolah akeh kegiatan kang dilakoni bocah – bocah kanthi ora kroso bel bali sekolah muni . Wowo’
lan Jimin bali mlaku bareng . Ing mburine ono Tutik lan Mono kang ngglendengi Wowo’ lan Jimin .
: “ Mon mon , kae hlo Mon . ( nyikut Mono )
“ Wowo’ karo jimin klop banget yo podho – podho plolore hahaha . ‘
: “ Biasa to paling gek adaptasi . “
: “ Aku kok penasara yo karo yo Wowo’ ono sing bedo wae . “
: “ Aaaa, ada butiran cinta ya ? “
“ Tak omongke po ? “ ( guyonan )
: “ Ah kowe ki ra lucu Mon , masak aku karo Wowo’ ?? “ ( ngacungi awake dewe )
: “ Ati –ati benci bisa jadi cinta “
“ Wislah gas ndang bali. “
Minggu sore Jimin moro ning omahe Wowo’ .
: “ Assalamu’alaikum , Woo’ ? “ ( ngetuk pintu )
: “ Sopo yo , ganggu wong turu wae ! “
: “ Ngapunten bu, niku kanca kula . “
: “ Kowe mesti meh dolan to ? “
: “ Mboten bu mboten . Kula badhe garap tugas .” ( mlaku arep buka pintu )
: “ Yo wis kono cepet bukakke lawange , selak brisik ! “
: “ Nggeh bu . “
Wowo’ alon – alon metu, buka pintu .
: “ Wo’, aku ganggu yo ? “
: “ Ora kok Min , ibuku gek kesel wae .”
: “ Tenan ki ? “
: “ Iyo tenan kok . “ ( ngrangkul pundak Jimin ngajakmlebu )
: “ Yo wis yo lek ndang garap , terus rampung .”
: “ Ok Ok . “
Akhire garapane rampung. Dina Senene tugase diwaca ana ing ngarep kelas .
Guru : “ Para siswa piye tugase , wis padha rampung durung ? “
“ Sap sig arep maju ndisik ? “
Wowo’ : “ Kula pak .” ( ngancungke telunjuk )
Tutik : “ Kemlinthi , cilik – cilik kewaneen .”
Bowo : “ Eghmm , tapi kan ganteng “
Mono : “Ah sombong koyo ganteng wae ‘
Guru : “ Wis –wis ojo do ribut . Ayo Wo’ cepet maju . “
Rampung presentasi Jimin marani Tutik lan Mono kang uwis nyletuk sing ora – ora marang
Wowo’ .
: “ Tik , tik kowe ki kok isone nyengeti uwong . “ ( gedek – gedek)
: “ Aku uwonge emang ngene kok , Daripada kowe sok jagoan. “
: “ Yo ra ngono , dhewe kan konco masak iyo podhapadhu eleke uwong sing durung tentu benere ? “
: “Karepmulah ! “
Ora kroso wektu nunjukake jam mulih , murid- murid ribut siap –siap bali . Bocah – bocah
banjur wis podho bali . Ora koyo bocah liyane Wowo’ bali sekolah ora langsung menyang omah
nalika nyambut gawe dadi tukang semir ana ing plataran mesjid agung kutha kuwi . Gawean kuwi
dilakono amarga kabutuhan kang durung kacukupan .Ana ing mesjid agung Wowo’ ketemu
pengusaha jang asmane BPak Yono kang orang lain bapake Jimin .
: “ Paaak semir paaaak “ ( nawar – nawari )
Pak Yono : “ Le , mrene le . Tulung nggon aku iki desemirke yoo ? “ ( karo ngawe )
“ Le , ora sekolah po ? Yah mene kook nyemir sepatu ? “ ( ngemat jam tangan )
: “ Mboten kula sampun wangsul “
Pak Yono : “ Wah kowe kok rupane mirip anakku . “ ( kening mengkerut )
“ Eh wis ya tak solat ndisik . Le , nek durung solat mbok solato ndisik engko lagi nyemir eneh
“ ( ngelus rambut )
: “ Nggeh pak monggo “
Rampung solat Pak Yono ngancani Wowo’ kang lagi nyemir sepatune . Sak wise rampung di
semir Pak Yono balik menyang kantor .
Pak Yono kondur wonten dhaleme wanci sore .
Pak Yono : “ Jimiiiiin, bapak bali “
: “ Nggeh paaak “ ( mlaku mara bapake )
“ Wah tumben sepatune kinclong ? “ ( nyangking sepatu )
Pak Yono : “ Sopo ndisiik , bapakmu kok . “ ( ngelus rambut )
“ Le iki mau sing nyemir sepatu bocah sak pantaranmu lho . Bocahe kuwi prihatinan . “
: “ Wah nasibe koyo kancaku , tapi nek konco ku kuwi saben esuk dadi loper koan . Pak
nek pareng koncoku dibantu yooo ? “
Pak Yono : “ Sesok yen bapak ning omah , dijak dolan mrene wae “
: “ Ok man ! “
Esuk – esuk ing sekolahan .
: “ Wo’,kapan –kapan ning omahku yo ? “ ( ngadeg jejeran ana lawang )
: “ Ngopo ? “
: “ Heeh mingir – minggir aku meh lewat !”
: “ Monngo ratu , ratu judes .”
: “ Kok nyolot we ? “
: “ Lha piye to ? “
: “ Uwis ta masalah cilik we diributke . Mbendini kok mung ece – ecean “ ( misahke tutik )
: “ Piye towe , kowe ki belani sopo jare koncoku ?”
: “ Ono opo iki cah ? “ ( guru lewat )
: “ Mboten kpk pak , mboten wonten napa – napa. “ ( mesem )
: “ Wis saiki pada bubar wae , podo ngapuran –ngapuranan “
: “ Wo’ dingapura ya , ne slama iki aku mung ngeceni kwe terus “ ( ngulurake tanagan )
: “ Iyo ra popo Tik , ra ece – ecean ki ra asik “
: “ Ya wis kanggo tanda ngapuraku mengko ning kantin cah loro pas ngaso yo ? “
bu muni , siswa-siswa pada lugguh ana bangkune dewe- dewe
: “ Mon Mon tak omongi tentang Wowo’ “
: “ Aaa..mesti sing mau esuk ? ? “
: “ Ora yoo.. Aku mung tammbah penasaran karo Wowo’ “
: “ Penasaran po penasaran ? “
Wektu kanthi alon – alon mlaku , Wowo’ suwe- suwe cedak karo Tutik . Ra dikiro bocah loro
kuwi podo – podo duwe rasa tresna kajaba ora gelem ngomongake langsung anane mung tamat –
tamatan nanging tingkahe ora bisa ngapusi konco – koncone . Suwe –suwe tingkah lakune nek
ngetoki seneng .
Bel bali sekolah kumandang nandakake siswa – siswa wayahe bali sekolah
Jimin : “ Min , ning omahku yo ? “
“ Mumpung bapakku ning omah “
Wowo’ : “ Saiki ? “
Jimin : “ Ora ! sok bodho , yo saiki laah . “
Wowo’ : “ Yo ayo , tapi ra suwe to ? “
Jimin : “Ora kok . “
Jimin lan Wowo’ langsung menyang omahe Jimin . Banjur podo nemoni bapakke Jimin .
: “ Pak...Bapak ? “
Pak Yono : “ Opo Min ? “
: “ Ki hlo ono kancaku sek tak critakke wingi .”
Pak Yono : “ Yo , kon njagong sek “
: “ Nggih pak “
“ Wo’ njagong sik kono “
Pak Yono nyamperi koncone Jimin
no : “ Loh le , kowe kok ning kene ? “ (kaget )

: “ Enggih pak , niki kula dijak Jimin mriki “


Pak Yono : “ Oalaaah jebul kowe k koncone anakku , pentes lo nek kakang adi karo anakku “
: “ Hehe . enggih nopo Pak ? “
Pak Yono : “ Wo’ kowe ki asline mirip ..... ora ding ora popo , Min kono kancamu gawekke
wedang sik ! “
: “ Mboten sah repot – repot pak , matur suwun “
: “nyoh wo’ wes tak gawek’e”
P. Yono : “wo’ kwe kie saiki cita – cita mu apa?”
: “ nika pak , dokter . hahaha”
: “ hehe, mboten ding”
P. Yono : “ ojo ngono wo’ nek kwe pancen karep, apa sing ra munggkin ge uwong pinter ko kwe.”
: “ngeeh pak , pandongane mawon”, “ ngeeh pun pak kula wangsul rumiyen, Assalamu’alaikum”
Jimen lan P. Yono : “ yo ati – ati wassalamu’alaikum”
Wowo’ akhire bali marang omahe.
: “ Pak kae mau asline bali merga di goleki ibune nek ora ya biasa laah loper koran “
Pak Yono : “ Hla ibune piye tooo ? “
: “ ibune niku , pripun nggeh ,.... niku we mlbu SMA empun bejo “
Pak Yono : “Laa bejo piye?? Bapake??
: “ Haaa Wowo’ kadose mpun mboten gadahbapak kok ! “
Pak Yono : “ mati po?? “
: “ ngeeh niku kula ngeeh mboten ngertos”
Pak Yono : “ Yowes sesok tak nemoni Gurumu”
Enjangipun pak yono dateng marang sekolahan kanthi tujuan konsultasi tentang Bowo’
: “ assalamu’alaikum “
: “ walaikumsalam, eh pak Yono “
Pak Yono : “nyuwun ngapunten pak, ngrepoti, sepindah silaturrahmi kaping kalih kulo badhe nyuwun
pirso tentang mas bowo”
: “bowo sinten nggeh, kelas pinten ?”
Pak Yono : “ bowo sing sak kelas kalian jimen putra kula”
: “owalah bowo supriyono , sing seneng topo noto boto ambruk sedoyo noto meneh sepuluh dino”
Pak Yono : “ Nggeh kintene niku pak ? “
: “ Oh nggeeh nggeeh tak padhoske datane riyen pak .“ (karo madhos data – datane )
“ Naaaah niki paak “
Pak Yono : “ Pak saged jelaske tentang mas Bowo’ niku ? “
: “ kerso pak . Bowo’ niku bocah kang pinter dheweke saged mlebet murid teladan tahun 2010 sak
Provinsi . Kulo bangga kalian Bowo , nanging kadose keadaan ekonomine hambat keadaane .”
Pak Yono : “ Pantespaak , kula wis tau semerep . “
: “ Semerep nopo ? “
Pak Yono : “ Semerep Bowo’ dados tukan semir sepatu . “
: “ Astagfirullah , kula gek ngertos Bowo’ sekolah saking hasil kringete dhewe . “
Pak Yono : “ Ngenten paak , kulo gadah ide. Pripun nek kagem biaya sekilahe mas Bowo’ kula tanggung
sedaya ngantos kuliah . “
: “ Leres pak . Tapi po mboten ngendika kalih ibune riyin ? “
Pak Yono : “ Masalah niku gampang , masalah aministrasi mangkeh kula lebetke langsung wonten
SSP.ne . “
: “ Oh ngeeh nggeh pak badhe kula urus secepete . Nanging kula badhe rembug kalian Bowo’ . “
Pak Yono ; “ Matur nuwun sanget nggeh pak .” (ngulurke tangan salaman )
: “ Sami – sami pak . “ ( salaman )
Ora disengaja Mono lan Tutik lewat ono ngarep kantor lan krungu opo kang dikendikake Guru
kalian Pak Yono .
: “ Mon Mon krungu ra mau sing diobrolke Pak Yono karo Guru?“
: “ Ah aku ra ngerti e . “
: “ Ah koe ki opo sing ngerti ? “
: “ lhaa aku gek ning ngamatke kae kok “
: “ Aaaaa mesti gek namatke murid kelas sebelah kae to ? “
: “Haaaaaaaaaaaa! Kepo loe , ono opo to?
: “ Kae lo. . . . sing tentang bowo’ kae lo . . .
: “ La piye to?
: “ ikhh . . . . . . .kowe ki . . . mesti kowe ngelih to (narik tangane Mono)
: “ Yo wis kantin wae yo “
Tekan kantin . Akhire Tutik nyritakake opo sing ora sengaja di rungokke.
: “ Ngene lho Mon . Mau ki nek ora salah krungu Pak Yono arep biayai sekolahe Bowo’ .”
: “ Wooh tenane wae ? “
“ Kae ki nek dadi kakang adhi ncen pantes kook . Rupane wae mirip . “
: “ Ah ngawur wae masak kakang adhi , Jimin wae miliarder ning sekolah iki masak iyo kakang adi
karo Bowo sing loper koran . “
: “ Haa mbok iyo nek di emat – emat kan podho . Jajal pisan –pisan nek gek mlaku bareng di emat ? “
.
Bel melbu sekolah wis kaprungu .
: “ Mon balik yo wis bel kii . “
: “ Ora noimongke Bowo’ eneh ? “
: “ Wah nek ngomongke Bowo’ ki ra ono akhire “
: “ Haha .. koyo cintamu karo Bowo’ to ? “
: “ Aaaa ora yoooo “ ( isin ) . Wis – wis ayo lek ndang melbu kelas .
Akhire Tutik lan Mono tekan kelas .
Ing wayah bali sekolah P.Guru tidak wonten griyanipun Bowo’ maringi surat kagem ibune
Bowo ‘
: “ Assalamu’alaikum ? “
i : “ Sinten nggeh ? “ ( karo buka lawang )
: “Kula gurune mas Bowo’ badhe konsultasi tentang mas Bowo‘.”
i : “ Oh nggeh nggeh mlebet riyen “
: ( mlebet )
i : “ Pripun paak kok kadhose penting sanget “
: “ Pripun nggeh bu , kula mboten penak badhe ngendika .”
i : “ Pun pak nek Bowo’ sampun mboten saged sekolah amargi biaya di tokke mawon pak. “
: “ Mboten niku bu sing kula karepke . “
i : “ Lha terus ? “
: “ Niki bu , wonten pengusaha ingkang purun beasiswani Bowo’ kanthi lulus kuliah lan sedaya
kebutuhanipun . “
Bu Wati : ( kaget ) “Hla terus kula kon pripun ? Kula pun kesel mikirke sekolahe Bowo’ lan cita –
citane kang dhuwur banget. Untunglah nek ono sing gelem biayai sekolahe , dadi ora susah golek
duit biayai sekolahe .“ Eh eh tapi sinten nggeh pak asmanipun pengusaha niku ?”
: “ Haduu ibu niku pripun kagungan anak setunggal pinter kok kirang bersyukur . “
i : “ Pak Guruu kula tanglet asmanipun pengusaha niku sinten ? “ Kula pengen pirsa ! “
: “ Nggeh napa njenengan rawuh wonten sekolahan mawon ? “
i : “ Waah kula sek kathah jahitan pak .”
: “ Nggeh sak kersane Bu Wati mawon .Kula tak terusan mawon bu pun ajeng jawah j“
i : “ Nggeh pak matur nuwun , ngantos atos nggeh. “
: “ Assalamu’alaikum”
: “ Wa’alaikum salam “
Seminggu sawise Pak Guru, Bu Wati, Pak Yono janjian ketemu Ing ruang kepala sekolah
sawise jam sekolah wes kelar.
: “ Assalamu’alaikum “ (tok, Tok, Tok)
: “ Walaikum salam, mlebet bu mlebet,”
: “dingapunten pak sek saged rawuh”
: “mboten napa – napa bu, mlebet –mlebet.” Mangga lenggah rumiyin.
(pak guru akhire telpon pak yono ngabari yen ibuke bowo sampun rawuh)
: “ keh riyen geh bu sinambi nengga bapake”
(Ora nganti suwe pak Yono Rawuh kalian Jimin lan Bowo’ )
: “ Assalamu’alaikum , Loh kok ibu”
: “ Walaikum salam mlebu lee” ki golei ibumu “
Pak Yono : “ Assala.. .. . Wati???
: “ Mas Yono? (mrebes mili)
: “ Jenengan sampun podho kenal? “
: “ Mmmmm..pripun nggeh paak . waaah kula mboten saged crita wonten mriki paak “
: “ Nggeh pun nggeh tak tinggal wonten wingking riyin “
: “ Nggeh pak sekecakke mawon “ ( mesem )
Pak Yono : “ Eh Wati berarti Bowo’ kuwi kembarane Jimin ? “
Akhire Bu Wati , Pak Yono , Jimin , lan Bowo’ kumpul dadi siji kang dadi keluarga sempurna .
Banjur lulus SMA Jimin nerusake usahane bapake lan Bowo’ nglanjutake cita – citane kuliah ing
fakultas kedoktern UGM . Nasib Tutik nunggu cintane Bowo’ lan nerusake ing fakultas Akuntansi .
Banjur Mono nerusake sekolah ing fakultas akuntansi UNY .
Akhire keluarga mau urip sempuna lan sakinah , tentrem lan serba kecukupan .
INTINIPUN “ Urip iku mboten mandang tahta lan harta kajaba niat lan manteb kang opo sing
dikarepake

Anda mungkin juga menyukai