SEJARAH PEDOFILIA

Secara amnya, pedofilia ini telah wujud sejak zaman Yunani lagi dimana pedofilia ini dikenali
sebagai bentuk perjantanan pada abad 6 masihi.Terdapat tokoh yang boleh dijadikan contoh
dalam penemuan pedofilia pada zaman Yunani iaitu Saint Augustine (335-430M). Kemudiannya,
fenomena ini telah menjadi kontroversi kerana terdapat perdebatan antara proses spiritual atau
proses erotisme. Malah, dalam masyarakat ketat hirarki klasik Yunani, hubungan seksual antara
seorang lelaki dewasa dan kanak-kanak lelaki dianggap sebagai satu sumbangan terhadap
pendidikan kanak-kanak. Walau bagaimanapun, pandangan ini telah dibantah oleh dua orang
penyair iaitu Ovid dan Filsuf Plutarch. Mereka bersependapat bahawa fenomena pedofilia ini,
tidak memuaskan bagi orang dewasa kerana kanak-kanak tidak lagi terdedah dengan dunia sosial
dan pada waktu itu kanak-kanak tidak dibenarkan untuk meluahkan keinginan sendiri.
Sehubungan dengan itu, mereka beranggapan lelaki dewasa ini lebih baik dilayani dengan
mengadakan hubungan seksual dengan seorang wanita. Dengan kebangkitan agama Kristian,
seksualiti diluluskan untuk berada di dalam perkahwinan heteroseksual, dengan penghasilan
sebagai tujuan asalnya. Ini dicerminkan dalam undang-undang zaman pertengahanan yang
ditubuhkan peringkat umur perkahwinan minimum dan larangan terhadap sumbang mahram dan
hubungan homoseksual. Dengan pencerahan dan Revolusi Perancis pada abad kelapan belas,
kemoralan bukan lagi tanggungjawab Gereja. Pengawal moral awam dan swasta adalah untuk
menjadi negeri, dan undang-undang keseksaan abad kesembilan belas yang dibina di atas asas
ini, sambil menambah bahagian-bahagian pada kesalahan seksual. Selain iu, Kanun jenayah tidak
menghalang orang dewasa daripada mengadakan hubungan seks dengan kanak-kanak.
Penyalahgunaan seksual paling teruk boleh dikesan dalam sumber undang-undang, dari rogol
kepada pembunuhan kanak-kanak yang berdasarkan seksual. Antara tahun 1830 dan 1890, dua
pertiga daripada semua kesalahan seksual didokumenkan dalam London melibatkan kanak-kanak
sebagai mangsa. Abad kesembilan belas sumber dari institusi dan pendidikan menunjukkan
gambar yang kurang dramatik, dengan beberapa kekaburan mengenai garisan antara penderaan
fizikal dan seksual kanak-kanak dengan guru. Wacana tentang penderaan seksual kanak-kanak
telah diperbaharui di Perancis dan England sekitar tahun 1850 akibat daripada kebangkitan
keluarga dari kelas pertengahan, dengan konsep romantis kanak-kanak itu, serta penubuhan
saintifik baru psikiatri dan forensik ubat. Dua pakar perubatan Perancis, Adolphe Toulmouche
dan Ambrose Tardieu, menjalankan kajian perubatan forensik pertama kanak-kanak mangsa
penderaan seksual selepas penerbitan satu siri artikel bertajuk "The Maiden Tribute Moden
Babylon" dalam akhbar British yang Pall Mall Warta pada tahun 1885 bahawa penderaan seksual
kanak-kanak menjadi topik untuk perbincangan awam. Artikel-artikel yang ditulis oleh wartawan
WT Stead yang menceritakan hal berkaitan dengan pelacuran kanak-kanak. Mereka mempunyai
kesan besar pada masyarakat yang ditanam imej yang tidak bersalah gadis kanak-kanak itu
ditemui dalam Alice in Wonderland dan dalam banyak gambar kontemporari dan lukisan kanak-
kanak telanjang. Kira-kira satu perempat daripada satu juta orang berarak di jalan-jalan di
London menuntut umur yang lebih tinggi untuk kebenaran bagi perbuatan seksual ini, Pada
tahun 1996, bantahan besar-besaran telah diadakan di Brussels, Belgium, sebagai tindak balas
kepada pengendalian yang tidak betul yang dilihat oleh polis daripada kes Marc Dutroux.
Dutroux telah diculik, didera secara seksual, dan membunuh beberapa kanak-kanak perempuan
pada 1990-an, jenayah beliau pergi tidak dapat dikesan selama bertahun-tahun walaupun pemberi
maklumat telah memberi amaran kepada polis aktiviti beliau beberapa kali. Permintaan telah
bergema di seluruh dunia Barat, dan pada meletusnya Perang Dunia I usia dewasa telah
dibangkitkan di kebanyakan negara dari s10 atau 12-15, 16, atau 18. Rakyat bertanggungjawab
membawa penderaan kanak-kanak terhadap seksual menjadi perhatian orang ramai tetapi tidak
pakar perubatan. Walaupun berlakunya penyakit kelamin dalam kalangan kanak-kanak, kedua-
dua di rumah anak yatim dan dalam keluarga, pakar perubatan cenderung yang menganut
kepercayaan penjelasan yang dipanggil tidak bersalah bahawa kanak-kanak telah menarik
penyakit selepas berkongsi span atau tuala. Pakar-pakar perubatan didorong bukan sahaja oleh
takut kehilangan pelanggan jika mereka campur tangan dalam domain keluarga. Epidemiologi
penyakit kelamin tidak diketahui sepenuhnya. Tambahan pula, ia tidak lagi boleh dilakukan
dalam masyarakat mereka untuk bercakap tentang kanak-kanak dan seksualiti dalam konteks
kanak-kanak yang tidak bersalah. Kepada penyimpan kanak-kanak abad kesembilan belas,
subjek tidak boleh disebut tanpa mengimbas imej kanak-kanak yang beronani dan gadis yang
cepat matang. Dalam keadaan ini, perkara itu telah meninggalkan kesan kepada pergerakan
wanita, masyarakat dermawan, dan penyimpan kanak-kanak individu. Hal ini demikian kerana
kerja-kerja mereka dan imej bagi kanak-kanak itu secara seksual yang menjadi mangsa mudah
bagi orang dewasa secara seksual berakhlak buruk . Walaupun kanak-kanak dianggap seksual
yang tidak bersalah, bagaimanapun mereka tidak sentiasa dipercayai di mahkamah. Keraguan
menghadapi saksi kanak-kanak itu adalah besar, dan ia disokong oleh kajian saintifik baru saksi
kanak-kanak dan dengan pemahaman yang Freudian seksualiti kanak-kanak. Pengetahuan baru
ini juga boleh digunakan untuk membebaskan kanak niat tidak baik, kerana ia dirangka seksualiti
zaman kanak-kanak kerana secara semulajadinya tidak bersalah. Panik moral tentang penderaan
kanak-kanak seksual pada akhir abad kesembilan belas diikuti dengan siri serangan panik media
pada abad kedua puluh. Dengan asas dalam ilmu perkelaminan, perubatan forensik, dan eugenik,
yang menyerupai orang sakit jiwa seksual mendominasi wacana tahun 1930-an melalui tahun
1950-an. Tafsiran ini secara beransur-ansur digantikan dengan psikoanalisis, revolusi seksual,
dan pemahaman dan kepercayaan dalam penjenayah seksual. Pada 1960-an , berubah lagi dengan
perkembangan pergerakan dan pergerakan berkenaan dengan hak-hak pelbagai kumpulan wanita.
Tempoh ini memuncak dengan tuduhan pertama terhadap guru-guru prasekolah. Antara kes
pertama ialah McMartin Preschool di California. Kes itu dibuka pada tahun 1983. Tujuh belas
tahun kemudian kesemua tertuduh dibebaskan. Dalam tahun 1970-an melalui tahun 1990-an,
ayat-ayat kewujudan pornografi kanak-kanak serta kumpulan mesej pedophile di Internet,
sebagai tambahan kepada siri pembunuhan kanak-kanak sensasi di Amerika Syarikat dan
Eropah, menyebabkan panik moral baru, yang membawa kepada desakan ke atas hukuman yang
lebih kukuh bagi penderaan seksual kanak-kanak dan permintaan untuk mendaftar kebangsaan
pesalah seksual. Persidangan dunia pertama untuk penderaan kanak-kanak seksual, yang
diadakan di Stockholm pada musim panas tahun 1996 disokong.Di Amerika Syarikat, tiga puluh
lima negeri melaksanakan undang-undang yang dipanggil MEGAN'S pada tahun-tahun 1994
melalui 1996. Undang-undang ini mengandungi peruntukan pemberitahuan kepada masyarakat
dan mpat puluh sembilan negeri telah memperkenalkan daftar negeri.