Anda di halaman 1dari 8

Sampiatu Duo Beninik Mendam di Kebun Talang

Penulis Ana Sari


Narasumber nik lanang ( kakek )

Cerita ini berasal dari daerah Benung Keling Kec. Pino Raya Kabupaten Bengkulu
Selatan . Yang diangkat langsung dari narasumber . Sampiatu merupakan sebutan dari nama
cucunya nenek. Asal mula dari nama Sampiatu karena dia tidak memiliki kedua orangtua yang
kemudian dijulukilah oleh nenek dengan sebutan Sampiatu . Cerita ini merupakan bagian dari
jenis andai-andai . Andai –andai Adalah pristiwa yang dinggap mudah terjadi .
Andai- andai sendiri merupakan sebuah cerita yang bersasal dari nenek moyang yang
memang sampai sekarang masih disimpan walaupun tidak dibukukan . Jenis dari cerita andai-
andai ini biasanya bergendre tentang manusia ,horror , dan hewan namun yang lebih
dominannya kepada cerita manusia.
Sampayatu duo beninik mendam di kebun talang itulah judulnya
jadi kata nenek : Sampiatu
Sampiatu : Kenapa nek ?
Nenek : Lebih baik kamu ke hutan dan memasang perangkap !
Sampiatu : tapi nek tidak ada alatnya untuk memasang perangkap , aku mencari alatnya dulu
nek.
Nenek : iyaa
Siapa tau nantinya dapat rusa atau kijang , jawab nenek . setelah berbincang dengan nenek
sampiatu pun pergi kehutan dan memasang perangkap dengan harapan perangkap yang ia
pasang pun mendapatkan rusa dan kijang . Setelah sampai dihutan sampiatu memasang
perangkap tujuh pintu , tujuh luang, tujuh pematang ,tujuh enggang ,enggang melayang . Setelah
satu hari satu malam sampiatu memasang perangkap dihutan .
Nenek : Sampiatu , coba kamu liat perengkap yang kamu pasang dihutan siapa tau sudah ada
hewan yang terperangkap
Sampiatu : Sebelum pagi-pagi besok , nenek masak dahulu .
Nenek : iya
Keesokan harinya sebelum sampiatu berangkat , nenek menyuruh sampiatu untuk makan
terlebih dahulu sebelum sampiatu melihat perangkap dihutan . Kemudian sampiatu berangkat
dan meliahat perangkat tersebut . Setelah sampai , sampiatu membuka sepintu tidak ada yang
masuk kemudian sampiatu membuka pintu kedua namun tetap tidak masuk, kemudian dilihat
lagi untuk pintu ke tiga tetapi tetap tidak ada masuk , hal tersebut tidak membuat sampiatu
meresa putus asa hingga membuka pintu ketujuh al hasil didalam perangkap sampiatu ada seekor
kijang yang besar kemudian sampiatu berkata
Cukuplah kijang ini untuk makan aku dan nenek “ kata sampiatu
Setelah mendapatkan kijang kemudian sampiatu mengambil bahan-bahan masak seperti
kunyit , lengkuas dan rempah lainnya . Kemudian rempah itu diikat di ikat ditandung kijang ,
sambil berkata
Baliklah kamu kijang dan temui nenek ditalang !aku mau memasang perangkap lagi
Dilepaskannya ikatan tali kijang dan kijang tersebut disurunya pulang . setelah tali itu terlepas
kemudian kijang tersebut lari.
Ghap ghapp “ bunyi langkah kijang berlari
Iyaaa kijang , jalan itulah menuju nenek !
Ghap ghap bunyi kijang terus berlari
Temuilah nenek ditalang mungkin nenek masih disitu , aku masih masang perangkap “ ujar
sampiatu pada kijang
Setelah sampiatu memasang perangkap lagi kemudian dia bergegas pulang . sebelum
sampai ke tempat nenek sampiatu pun berteriak
Sampiatu : nekkk
Nenek : kenapa Sampiatu
Sampiatu : ada kijang sampai ke pondok tadi ?
Nenek : ya tidak ada , memangnya kenapa ?
Sampiatu : saya tadi mendapatkan kijang nek , rempah rempahnya sudah diikat ditanduknya ,
tapi saya suruh pulang , kijangnya berbunyi ghap ghap sambil berlari . saya kira kijang itu mau
pulang
Nenek : yaa tidak ada sampiatu , ayyy sampiatu bodohh bodohhh . mana kan mau kijang disuruh
pulang

Setelah kejadian itu nenek dan sampiatu marahan , kemudian nenek berucap lihat lagi
perangkap yang kamu pasang tadi . Setelah satu malam sampiatu pun meliahat lagi perangkap
yang dia pasang kemaren . ternyata perangkap itu mendapatkan seekor kijang lagi .Sampiatu
teringat pesan nenek , jikalau mendapatkan kijang lagi , jangan dilepas seperti kemaren .
Sampiatu pun mengikat kaki , tangan dan kemudian ditarik kijang itu untuk pulang .
Sampiatu : naa nek dapat lagi kijang
Nenek : naa coba seperti ini , jangan seperti kemaren tidak akan mau kijang pulang
Setelah itu , sampiatu mengajak orang-orang untuk memasak sama- sama kijang
tersebut . setelah rame orang-orang datang mereka juga bertanya dari mana dapat kijang
tersebut , sampiatu pun menjawab dia memasang perangkap tujuh pintu , tujuh luang, tujuh
pematang ,tujuh enggang ,enggang melayang. Setelah memasak kita makan kata sampiatu
sedangkan nenek saat itu sedang mandi karena yang memasak kijang tersebut rami . Saat nenek
sedang mandi orang-orang tersebut sudah mulai makan , tetapi karna orang- orang itu banyak
sekalipun lauk kijang itu banyak tetap habis juga .
Al hasil nenek tersebut tidak memakan lauk kijang . kemudia nenek pun pergi sambil
berkata tidak ada yang baik padanya dan tidak memikirkannya . kemudian nenek pergi ke hulu
sungai , sepanjang sungai nenek bertemu buah yang sangat lebat .
Jikalau sampiatu masih hidup dia akan mengambil buah itu tetapi pun sampiatu sudah mati
Kemudian nenek melanjutkan perjalanannya dan bertemu buah manggus yang lebat kemudian
nenek berucap lagi
Jikalau sampiatu masih hidup dia akan mengambil buah manggus itu tetapi pun sampiatu sudah
mati

Kemudian ada seorang raja yang kemudia berkata


Raja : apa ucapan mu ? sampiatu masih hidup
Nenek : sampiatu itu tidak memikirakan aku lagi , dan tidak meninggalkan makanan untuk ku.
Itulah mengapa saya pergi hulu sungai ingin meminta hidupin oleh raja .
Raja : boleh kalau itu keinginanmu .

TAMAT
Sampiatu Duau Beninik Mendam di Kebun Talang
Penulis Ana Sari
Narasumber nik lanang ( kakek )

Ceritau ni beasal jak dusun benung keling kec. Pino Raya kabupaten Bengkulu Selatan .
Diangkat jak di naraumber. Sampiatu ni panggilan namau jak ninikau. Asal mulauwau namau
sampiatu diau ni nidau bediau bapak ngan mak agi jak kecik itulah mangku di panggil sampiatu.
Jenis ceritau ini pacak di kicikah andai-andai . Andai-andai tu kejadian mudah galau tejadi.
Andai-andai ceritau jak ninik muyang dulu sampai mbak kini di simpan mpuak nidau di
bukukah. Biasaunyau andai-andai jenisau ceritaukah tentang manusiau, antu, binatang anyau
lebih banyakau nceritaukah manusiau.
Sampiatu duau beninik mendam di talang itulah judulau
Jadi katau ninik : Sampiatu
Sampiatu: ngapau nik
Ninik: iluk masang jeghat kaba ni
Sampiatu: Yak nidau bediau dandananau amu luak itu aku ndalak dandanau kudau nik
Ninik: au gilah sapau keruan bulih ghusau mandak kijang

Jadi masang lah sampiatu jeghat tujuah pintu, tujuah luang, tujuah pematang, tujuah enggang,
enggang melayang. Karnau jeghat lah dipasangkah di tinggalkah lah seaghi semalam lah ke
pagiau sampiatu di ajung ninikau ngaruh kah jeghat nyau di pasang kemaghi

Ninik : aruhkahlah sampiatu jeghat kitau tu kalu lah ngenau


Sampiatu : au anyau aku beghangan kudai ntu aku ngaruhkah diau
Ninik : arau gilah
Beghangan lah sampiatu ngan ninikau nanak nasi, gulai diau di anjunng karnau lah udim galau
ngijiklah ninik ngan sampiatu
Ninik : makan lah kudai sampiatu kalu kaba ndak ngaruhkah jeghat kelau
Sampiatu : arau nik
Karnau lah udim makan pegilah sampiatu ke utan ndak ngaruhkah jeghat nyau dia pasang
kemaghi. Lah di utan di karuhkah sepintu niadu ngenau, karuhkah duau pintu nidau ngenau,
karuh kah tigau pintu masih nidau ngenau nah sampai lah jeghat nyau terakhir jeghat ke tujuah
satu di kinaki ngenau lah kijang besak nianan. Nah katau sampiatu ngenai ini bulih lukak ini
batan ninik kenau kijang(ngicik sughang). Jadi karnau bulih tadi langsung sampiatu dalakah
dandanan batan gulaiau kunyit, seghai, lengkuas ngan dandanan gulai lainanu, bleh kejatkah di
tanduk kijang rempahau tadi lah udim itu bleh tuturkah ngan kijang “kijang balikah temui ninik
di talang aku ndak ngulang masang jeghat agi” lah udim di tuturi bleh paculi tali kijang ni tadi
luputkanyau lah jadi bejalan kijang ni tuapau amau taliau lah di paculi “eghap-eghap” katau
muni kijang di lepaskah, “jalan itulah kijang nyenguk ninik” katau sampiatu “eghap-eghap”
katau kijang sambil belaghi “ jenguk lah ninik kalu masih di anjung ninik tadi, aku ndak masang
jeghat agi” katau sampiatu karnau lah udim masang jeghat balik lah sampiatu ke anjung masih
agak jauh tu langsung manggil ninikau sampiatu ni.

Sampiatu : ninik-ninik
Ninik : ngapau sampiatu
Sampiatu : adau kijang sampai ke anjung tadi
Ninik : yak nidau ngapau pulau?
Sampiatu : oy jeghat kitau tadi ngenau tapi lah dalakah rempahau tadi kekejatkah ke tandukau
ku ajung balik nemui nidik di anjung mangku deghap-deghap bleh bebunyi tadi
mancau ku diau ndak balik
Ninik : yak nidau, ayy sampiatu bigal manau kendak kijang di ajung balik ke pasigh ajung ni.

Jadi bemarahan lah diau ngan ninikau gawe kejadian itu tadi ngicik agi ninikau ni

Ninik : bukan lok itu sampiatu, akap pagi aruhkah agi jeghat tu
Sampiatu : arau ku karuhkah agi akap pagi
Karnau aghi lah kemalam tiduk galau diau beduau beninik, jadi lah ke akapau tu bleh karaukah
agi jeghat tu nah di pesaninyau ngan ninikau
Ninik : amu ngenau agi jangan agi di luputkah taghik balik
Sampiatu : arau nik
Jadi pegilah sampiatu ngaruhkah jeghat satu bleh kinaki lah ngenai agi kijang besak, satu itu bleh
paculi di ghimpusau bleh taghik pasigh anjung

Sampiatu : nah ninik lah ngenau agi jeghat kitau


Ninik : nah apau amu luak ini acak lasung kita nggulai kijang, amu di luputkah ke ndak nian
diau balik
Nah udim itu ngajaklah tetanggau pasigh anjung jadi rami jemau datang ndak nulung nggulai
kah kijang pulihan njeghat.
Tetanggau : dimanau kaba bulih kijang sampiatu
Sampiatu : kami masang jeghat tujuah luang, tujuah pematang, tujuah enggang, enggang
melayang nah ngenaulah kijang

Jadi lah mulai bemasak nggulai katau ughang kitau makan, nah ninikau masih mandi, ngapau-
ngapau pulau ninikau masih mandy ughang itu lah bekecirak makan, yak tapau mu jemau banyak
mpuak gulai tu banyak abis gulai tu urung ninggali ninikau, nyelah ninikau tu bejalan ngiciklah
ninikau ngan rumbungan jemau banyak tu “ kamu ni nidau bediau iluk ngan aku ni aku ndak
bejalan sajau “ nyelah bejalanlah ninikau nurut aik besak sepanjang aik besak tu adau lah buah
besak nanan . katau ninikau “ ai mbak sampiatu masih idup ngambik aku buah tu tapi sampiatu
lah mati “ bejalan agi ninikau ni nurut aik besak nidau lamau itu betemulah nagn batang
manggus bebuah lebat,

Ninik : wai mbak sampiatu masih idup ngambik aku tuapu anyau sampiatu lah mati
Rajau : wui tapau jijihan kaba tu awak sampiatu giidup
Ninik : ntah bleh nidau ngeruani aku makan nidau ngajak mangku aku belaghi ke iligh aik besak
ni ndak mintak idupi ngan rajau
Rajau : yak tapau mu kaba ndak luak itu mu ndak numpang idup ngan aku bulih kitau di sini.

Tamat.
NARASUMBER

Nama : Yanim

Usia :84 tahun

Alamat : Benung Keling kec. Pino raya kab.Bengkulu sealatan

Pekerjaan : Petani
PENULIS

Nama : Ana Sari

Nim : 2011290033

Semester/kelas : 5A

Instagram : anasari04

Anda mungkin juga menyukai