0 penilaian0% menganggap dokumen ini bermanfaat (0 suara)
15 tayangan5 halaman
Tahun 2020 menjadi tahun yang bersejarah bagi siswa kelas 9 karena pandemi Covid-19 melanda Indonesia. Siswa harus belajar daring selama beberapa minggu dan kegiatan sekolah seperti wisuda tidak dapat dilaksanakan. Siswa mengalami berbagai perasaan sedih dan senang selama masa pandemi.
Tahun 2020 menjadi tahun yang bersejarah bagi siswa kelas 9 karena pandemi Covid-19 melanda Indonesia. Siswa harus belajar daring selama beberapa minggu dan kegiatan sekolah seperti wisuda tidak dapat dilaksanakan. Siswa mengalami berbagai perasaan sedih dan senang selama masa pandemi.
Tahun 2020 menjadi tahun yang bersejarah bagi siswa kelas 9 karena pandemi Covid-19 melanda Indonesia. Siswa harus belajar daring selama beberapa minggu dan kegiatan sekolah seperti wisuda tidak dapat dilaksanakan. Siswa mengalami berbagai perasaan sedih dan senang selama masa pandemi.
Tahun 2020 wingi tahun sing paling berkesan lan paling
ora ngepenakke gawe awakku. Pas aku kelas 9 SMP tepate tahun 2020 awal (maret) ana virus seng melbu neng Indonesia, jenenge Corona. Asline virus iki wes ono awit tahun 2019 tapi ora ning Indonesia, anane ning wuhan China. Pas virus corona melbu Indonesia para siswa termasuk aku pada seneng lan sedih, Seneng e bisa prei sekolah 2 minggu lan bisa ngerjakake tugas karo nyantai. Sedih e prei sekolah 2 minggu bakalan nggarai ora stress jehule sewalike. Prei 2 minggu kui ora oleh metu omah blas, dadi kudu neng omah terus saben dino, gae masker, lan ora oleh metu metu ning mall, ora bisa ketemu lan guyonan bareng poro konco. Hari terakhir prei aku seneng banget, amarga bisa cepet cepet ketemu para kanca kanca. Tapi hal kui fana amarga sekolah ngekei pengumuman seng isine libur diperpanjang 2 minggu maneh, perasaanku buyar kabeh, aku males, aku sedih amarga ora bisa sekolah normal koyo sak durunge. Kasus corona malah meningkat, akeh manungsa seng dadi korban virus iki. Aku sempet kepikiran yan virus iki terus berlanjut bakal dadi piye. 2 sasi belajar saka daring ujug-ujug lulus SMP. Kabeh momen terindah seng kudune diungkapno pas wisudaan ora bisa terungkapno. Amarga pas kelulusan sekolahku ora ngadakno wisudaan. Pemdaftaram SMA aku ora ketrima ning SMA Negri, sedih banget rasane, tapiora nyurutno roso semangat belajarku. Akhire aku daftar lan sekolah ning salah siji SMA Favorit ninh sidoarjo, yaiku SMA Hang Tuah 2 Sidoarjo. Prasaanku seneng banget, bisa due konco anyar luwih akeh kabeh perbedaan berkumpul ning sekolahku. Ana sing teka Surabaya, Sidoarjo, Jakarta, Aceh, Makassar, Semarang lan liyane. Perbedaan iki gae pengetahuanku luwih luas manih. Pada karo pas smp, pas sma aku sekolah via jaringan / daring tapi ora sepenuhe daring, kadang yo sekolah offline. Dadi ora mbosenake. Para kanca pada guyon, pada cerito bebarengan lan sapanunggale. Akeh cerito seng kocak kocak hahahaha, yo iki seng gawe aku luwih seneng sekolah offline, sak liyane kui penjelasan guru yo luwih cepet dingerteni. Munggah kelas 11 sawijining masa terindah selama sekolah SMA. Januari 2022 wingi pas aku kelas 11 sekolahku ngadakno out door learning (ODL) marang ning Yogyakarta, prasaanku seneng banget akhire bisa liburan. Destinasi wisata odl sekolahku yaiku Pantai Parangtritits, Desa Krebet, lan Malioboro. Menurutku Desa Krebet dadi destinasi paling menarik. Ning Desa Krebet arek arek diajari sejarah, asal muasal, lan carane gae topeng kayu seng nduweni nilai esteika dukur. Ning Desa Krebet arek arek yo diajari carane mbatik gae canting ning media topeng kayu. Iki pengalaman pertamaku, gae awakku hal iki berharga banget. Amarga aku oleh wawasan anyar lan amarga sak banjure iki durung tentu aku iso mbatik maneh. Malioboro yo dadi destinasi istimewa bagiku. Aku seneng poto poto, lan malioboro tak anggep surga e spot foto estetik. Mlaku bareng kanca kanca ning Pasar Beringharjo gae golek spot foto seng apik yaiku pengalaman endah seng ora bisa dilalikake. Gedong- gedong vintage garai aku betah ning malioboro. Poto poto sampek puas, poto poto sampek memori entek. Sak liyane kui malioboro terkenal karo kulineran. Aku sempet mampir ning bakul jajanan pasar. Nek wong jowo ngarani e klanting. Warnae ijo pink ditambah gulo abang seng legi garai aku nambah porsi terus. Sak banjure mangan klanting arek arek ngejak aku ning toko buku, panggone ning sebelah e Taman Pintar Malioboro. Arek arek sempet kesasar, muter muter ora jelas podo ora ngerti dalan hahahaha. Untunge salah sijine kancaku due kuota gae buka Google Maps, sat set wat wet alhamdulilah teka ning panggone toko buku. Arek arek podo sibuk golek buku incerane. Ana sing ning lantai ngusor ono sing ning lantai dhuwur. Jujur ancen buku seng didol ning toko buku malioboro bukune apik apik lan ragane miring banget. Bedo karo toko buku ning Surabaya. Aku nemu buku judule “Jejak Langkah” buku iki karangan pengembara terkenal seng jenenge Fiersa Besari. Aku kaget banget pas oleh buku iki. Regane murah banget, cuman 25,000, padahal nek ning Gramedia buku iki didol regane 98.000 meh satus ewu. Hahahahahha lumayan hokki. Oiyo aku duwe hal seng menurutku terobosan apik soko pemerintah. Dadi seminggu sak banjure aku tekan Jogja, Pemkot Jogja ngadaake kebijakan seng neng endi isine tentan penertiban PKL Malioboro. Krungu-krungu ku se PKL Malioboro ditertibno, dipindah, difasilitasi, lan dilumpukno dadi siji ning sawijing panggonan. Jenenge Teras Malioboro. Dadi Teras Malioboro iki salah sawijing program.pemerintah Yogyakarta gawe nertibake pedagang trotoar sing ana ning Malioboro. Kabeh mulai pedagang souvernir sampek kuliner dilumpukno dadi siji ning Teras Malioboro. Program iki nduweni dampak positif kan negatif, positife kawasan malioboro dadi resik lan luwih tertib, dampak negatif e kawasan Malioboro kelangan ciri khas e seng ana mulai jaman mbengen, Malioboro ora rame koyo jaman mbengen. Oiyo wektu perjalanan balik saka Yogya aku sempet kaget karo kuliner asli Solo, kenopo kaget? “Sate Guk- Guk” Tongseng Guk-Guk” wahhhhh ketok e se unik hahahahha tapi sayang raiso nyoba HARAM hmm. Perjalanan balik gaono seng berkesan, lewat tol lan perjalanan bengi seng jagade peteng ndedet. Ditinggal turu ujug-ujug wos tekan Sidoarjo. Hadehhh sesok wes mbalik ning realita urip, seng kadang pahit koyo kopi hahaha. 2 sasi mlaku akhire aku kena Omicron, pertama kali semenjak wayah copit 2020. Sedih lan seneng dadi siji. Sedih e ora oleh metu omah lan kudu ngombe obat sabendino, awak podo loro kabeh, lan napsu mangan ilang. Ehhh tapi yo ono seneng e hehe, kena kopit dadi surga panganan lan buah buahan nde omah. Meh sabendino akeh wong-wong sing ngirimi panganan awujud roti, sayur, iwak san sapanunggale. Sak liyane kui yo akeh wong sing ngirimi parcel buah seng isine uwakeh, yo gedhang, apel, pear, pelem anggur lan liyane. Bayyohhh enak to hehe.