KEDWIBAHASAAN

Menurut Mario Pei (1949), kedwibahasaan

ialah kualiti atau kebolehan seseorang
bertutur dalam dua bahasa
Kedwibahasan atau bilingualisme
(bilingualism) telah menjadi amalan di
Malaysia untuk seseorang itu
berkebolehan menguasai dua bahasa iaitu
bahasa Melayu danBahasa Inggeris
terutamanya bagi orang Melayu.

masyarakat yang penduduknya boleh

bertutur dalam dua bahasa mungkin
menggunakan bahasa rasmi untuk
berkomunikasi, dan bahasa ibunda untuk
hubungan lain
Ada pendapat yang mengatakan bahasa
dwibahasaan yang sempurna ialah
penguasaan sepenuhnya dua bahasa
oleh penutur
Keadaan kedwibahasan lahir dalam
masyarakat majmuk yang pelbagai
budaya, etnik, agama,bangsa dan kaum.

Malaysia merupakan sebuah negara yang

pelbagai bahasa dan terdapat individu
yangdapat memahami dua bahasa atau
lebih, sama ada Melayu-Inggeris, CinaMelayu-Inggeris,atau India-MelayuInggeris, dan sebagainya.
Di Malaysia, dialek Melayu-Johor telah
diterima sebagai bahasa rasmi.
Bagaimana pundialek-dialek Kelantan,
Terengganu, Perak, NegeriSembilan,
Kedah dan sebagainya digunakan di
rumah dansituasi tak formal.

Satu lagi unsur yang mewujudkan

keadaan kedwibahasaanialah
perkahwinan campur dalam masyarakat
majmuk
Kesan yang paling ketara akibat
kedwibahasaan ini ialah berlakunya
penukaran kod (codeswitching).
Menurut Ayeomoni (2006) sebab-sebab
penukaran kod adalah kerana status,
integriti,kebangaan diri, keselesaan dan
prestij.

Faktor-faktor lain termasuklah proses

pemodenan,pengaruh barat, kecekapan,
profesionalisme dan kemajuan sosial.
Ciri penukaran kod juga dapat dilihat dari
aspek kelancaran ujaran penutur
tersebut.

Nunan dan Carter (2001) mendefinisikan

percampuran kod sebagai satu
fenomenapenukaran dari satu bahasa ke
bahasa yang lain dalam wacana yang sama
Hazlina Abdul Halim, Normaliza Abdul
Rahim, Mohd Azidan Abdul Jabar Adi
Yasran Abdul Aziz (2010) menyifatkan
percampuran kod sebagai
peralihanantara bahasa yang sering dapat
diperhatikan dalam pembelajaran bahasa
asing.

Auer (1998) mentakrifkan

percampuran kod sebagai
alternating use of two or morecodes
within one conversational episode yang
diterjemahkan sebagi penukaran
duaatau lebih kod dalam satu episod
perbualan.
Gumperz (1982) mentafsir
percampuran kod sebagai penyelitan
dua sistem atausubsistem tatabahasa
yang berbeza ke dalam sesuatu urutan
ujaran (speech exchange) yang sama

Ada pada ketika yang lain pula bahasa kedua (asing) ini
digunakan sebagai satu istilah dalamperbualan dan
difahami oleh ramai penutur dan pendengar. Contohnya,
perkataan soruyang diambil dari bahasa Tamil
bermakna nasi dan kalau dalam perbualan
penuturmengatakan belum soru yang bermaksud
belum makan nasi.
perkataan tapau yang bermakna bungkuskan
daripada Bahasa Cina.
Percampuran kod bahasa Melayu baku dengan Bahasa
Indonesia juga berlaku. Ini keranaramai pendatang dari
negara jiran tersebut bekerja di sini.

Percampuran kod ini juga berlaku kepada

kanak-kanak yang dibesarkan oleh ibu
bapa yang mempunyai latar belakang
bahasa yang berlainan
Contoh perbualan antara kanak-kanak ini
dengan mereka yang tahu tentang latar
belakang keluarga tersebut

Percampuran kod juga boleh dilihat di dalam

mesyuarat akademik, walaupun semua yang
menghadiri mesyuarat tersebut boleh bertutur
bahasa Melayu dengan baik
Contoh yang dapat diperhatikan:
i. Peperiksaan yang diadakan Cuma untuk
melihat sejauh mana anda faham subjek yang
diajar. Anda tidak payah prepare.
ii. Mungkin some of them over confident.
They never take time untuk read the
instruction.
iii. Kita masih insist untuk use English as our
medium pada waktu mesyuaratjabatan.

Kadang kala individu dalam dunia

hiburan seperti pelakon, penyanyi dan
pemuzik menggunakan Bahasa Melayu
yang bercampuraduk dengan Bahasa
Inggeris

Perluasan maksud berlaku apabila sesuatu

perkataan yang mempunyai satu makna
memilikimakna-makna yang lain.
Perkataan saudara pada mulanya bermaksud
orang yang sama ayah dan ibu. Kemudian maknanya
diperluaskan meliputi orang yang ada hubungan
kekeluargaan
Perkataan abang yang asalnya ialah panggilan
kepada saudara lelaki yang lebih tua, tetapi
sekarang ianya digunakan juga untuk memanggil
orang lelaki yang lebih tua tanpa mengira saudara
atau tidak
Selain daripada dua perkataan di atas, perkataan
semangat juga mengelami perubahan kerana
perluasan maksud. Pada asalnya makna perkataan
semangat ialah jiwa atau roh.

Makna sesuatu perkataan boleh juga dibataskan

untuk tujuan-tujuan tertentu.
Perkataan sarjana pada mulanya digunakan
untuk merujuk kepada orang yang pandai atau
bijak, seorang cendekiawan
Perkataan daging telah disempitkan makna
untuk merujukkan kepada daging
lembusahaja, tetapi bagi daging lain pula,
disebut daging kambing, daging ayam atau
daging arnab,sedangkan makna perkataan itu
dalam kamus ialah isi pada manusia atau
binatang antara kulit dan tulang (Kamus
Dewan, 1994).

Melalui proses penyingkatan ini,

perkataan- perkataan tertentu
dipendekkan apabila ditulis dan sering
pula dianggap sebagai satu perkataan
sahaja seperti contoh yang berikut:

Perubahan makna kerana tujuan

simbolik ini biasa kita lihat dalam hasil
karya berbentuk sastera khususnya
dalam puisi. Contohnya perkataan
kumbang dan bunga selaludikaitkan
dengan makna yang tertentu seperti
kumbang = lelaki dan bunga
=perempuan, bukan lagi ditujukan
kepada nama sejenis kumbang dan nama
sejenis tumbuhan

Kata Basahan ialah kata yang

digunakan dalam percakapan harian dan
belum diterima sebagai kosa kata Melayu
baku (Nathesan, 2012).
Kata basahan ini juga dirujuk sebagai
kata kolokial dalam bahasa Melayu,
khususnya dalam konteks linguistik.

Bahasa basahan atau Bahasa

Kolokial ialah bahasa yang bersifat
percakapan atau basahan.Bahasa
basahan ini ialah bahasa pertuturan
sehari-hari
Bentuknya pula sering dipengaruhi
oleh dialek dan slanga daerah.
Ciri Bahasa Basahan
1. Cara penyampaian
2.Mewujudkan kemesraan
3. Penggunaan dialek
4. Penggunaan tatabahasa
5. Percampuran kod
6. Bahan yang diperkatakan

Kesalahan bahasa yang terdapat pada papan tanda

premis perniagaan (iklan) dan papan tanda awam
Perubahan bahasa di dalam ekonomi bermaksud usaha
menggunakan Bahasa Melayu untuk mempengaruhi
penguna membentuk tanggapan tertentu , atau
mengubah sikap dan melakukan tindakan
CONTOH: Penggunaan Bahasa Melayu dalam
Pengiklanan
(a) Slogan: Kami Ada Cara
(b) Kaedah Pernyataan: Rumah Untuk Dijual/Disewa
(c) Perkaitan Konsep: Artis X dengan Tilam Jenama Y
(d) Perisytiharan: Waja dengan Aksesori Lengkap

Merujuk Kamus Dewan (2005) peribahasa

bermaksud ayat atau kelompok kata yang
mempunyai susunan yang tetap dan
mengandungi pengertian yang tertentu, bidal
atau pepatah. Menurut Koh Boh Boon (1992)
bahasa Melayu amat kaya dengan peribahasa
yang dapat disifatkan sebagai mutiara bahasa
Melayu. Zaba (1965: 165), peribahasa
ialah:Segala
susunan cakap yang pendek yang telah melekat
di mulut orang ramai sejak beberapa lama oleh
sebab sedap dan bijak perkataannya,luas dan
benar tujuannya- dipakai akan dia jadi sebutansebutan olehorang sebagai bandingan, teladan,
dan pengajaran

Bidalan susunan kata tertentu yang

mempunyai erti yang khusus, biasanya berunsur
pengajaran, peringkatan dan sebagainya)
Kiasan - Kiasan ialah bahasa yang menyatakan
sesuatu perkara dengan mengiaskannya kepada
perkara lain, sama ada dengan menyebut
bandingan atau tanpa menyebut bandingan
Simpulan bahasa ungkapan yang terdiri
daripada dua perkataan atau lebih dan mempunyai
makna yang berlainan dariapda erti perkataanperkataan yang membentuknya.
Tamsil cerita yang membawa sesuatu ajaran

Penekanan terhadap teknologi maklumat

dan komunikasi di era globalisasi dan
liberalisasi bermakna penggunaan Bahasa
Inggeris menjadi semakin penting dan tidak
dapat dielakkan oleh masyarakat dunia.
Nik Safiah Karim (1999) berpendapat apabila
teknologi maklumat dan komunikasi
dikembangkan dalam bahasa Inggeris, maka
istilah-istilah yang digunakan perlulah
disesuai dan diselarikan dengan bahasabahasa rasmi dan utama di negara-negara
yang tidak menjadikan bahasa Inggeris
sebagai bahasa rasmi seperti di Malaysia

Bahasa yang digunakan adalah bahasa yang

tidak baku atau bahasa basahan.
Terdapat campur aduk antara bahasa Melayu
dan Inggeris, bahasa daerah dan dialek (Zaid
Ismail,2012).
Penggunaan simbol, kod dan
singkatansingkatan yang tidak sepatutnya
terbawa-bawa dalam aktiviti rasmi sehingga
dikatakan menjadi punca kemerosotan
penguasaan bahasa Melayu terutamanya
pelajar-pelajar sekolah dan masyarakat
lainnya.