0 penilaian0% menganggap dokumen ini bermanfaat (0 suara)
117 tayangan5 halaman
Laporan hasil wawancara Tati, pengusaha kripik tempe rumahan yang telah tujuh tahun berusaha. Produksi utamanya adalah kripik tempe namun juga menerima pesanan kue dan masakan lain. Pendapatan bisa mencapai satu juta untuk pesanan besar, meskipun umumnya hanya puluhan ribu per hari. Tati berusaha sendiri tanpa bantuan karena keterbatasan tenaga kerja.
Laporan hasil wawancara Tati, pengusaha kripik tempe rumahan yang telah tujuh tahun berusaha. Produksi utamanya adalah kripik tempe namun juga menerima pesanan kue dan masakan lain. Pendapatan bisa mencapai satu juta untuk pesanan besar, meskipun umumnya hanya puluhan ribu per hari. Tati berusaha sendiri tanpa bantuan karena keterbatasan tenaga kerja.
Laporan hasil wawancara Tati, pengusaha kripik tempe rumahan yang telah tujuh tahun berusaha. Produksi utamanya adalah kripik tempe namun juga menerima pesanan kue dan masakan lain. Pendapatan bisa mencapai satu juta untuk pesanan besar, meskipun umumnya hanya puluhan ribu per hari. Tati berusaha sendiri tanpa bantuan karena keterbatasan tenaga kerja.
1. CLARA ULFIANI 2. METI ANINDITA RAMADANI 3. NASIROH 4. NUR KHUSAINAH 5. SELLI AMELIA 6. IMAM NUR KHAFIDZIN
SMA NEGERI 1 BOBOTSARI
TAHUN AJARAN 2016/2017 I. IDENTITAS NARASUMBER NAMA : TATI ALAMAT : DAGAN RT 01 RW 09 UMUR : 36 TAHUN
PRODUKSI : KRIPIK TEMPE
PANGGONAN WAWANREMBUG : DAGAN RT 01 RW O9 WAKTU WAWANREMBUG : MINGGU, 11 SEPTEMBER 2016
II. HASIL WAWANREMBUG BAB KRIPIK TEMPE
Pewawancara : “Sampun pinten taun usaha niki dimulai bu?”
Narasumber : “Enggih kirang lewieh sampun pitung taunan” Pewawancara : “Sedangune pitung taun niki, wonten mboten bu masalah?” Narasumber : “Enggih katah mba, nikii waune usaha nggih coba-coba, alhamdulillah coba-coba niku nggih dados usaha kecil- kecilan kangge muter arto, nek kendala niku seniki malahan mba, katah sanget sing pesen saking katahe kadang-kadang ngantos mboten kober gole goreng” Pewawncara : “lho napa ibu mboten wonten sing mbantun teng ngiriki?” Narasumber : “Sinten sing saged, damel kripik kudu nduweni bakat, ngiris tempe sing tipis jarang sing saged mba niku masalaeh mboten wonten sing saged nomer setunggil, nomer kalieh wong niki industri alit mba nggih mengkn nek wonten kariyawane mbok mboten saged ngodenine” Pewawancara : “Kira-kira niki pendapatan perharinipun pinten bu?” Narasumber : “nggih mboten menuntu mba kadang malahan kulo sing kesel anggene kulo nggoreng katah sedinten nggih saged telas mba, malahan kadang wonten tiang sing badhe tumbas sampun telas niku sering. Kadang sedinten saged kaliatus ewu enggih saged tergantung jumlah kripik sing digoreng” Pewawancara : “Menapa ibu nerimaaken pesenan?” Narasumber : “Enggih nerima malahan ngantos mboten kesait mba kadang katah sanget sing antri tumbas” Pewawancara : “Niku biasanipun tiang ingkang pesen kangge napa niku, supados ibu sanjang pesen ingkang kathah?” Narasumber : “Wonten sing di maem piambak nggih wonten sing ngge tui niku” Pewawancara : “Pesenan biasaanipun paling kathah sepinten bu?” Narasumber : “kulo pernah nampi pesenan kangge oleh-oleh tiang mbarangdamel sekitar sejuta niku sing paling kathah, biasane sing pesen kathah niku rata-ratsa nggih satus ewu nama seket ewu” Pewawancara : “Menawi angsal niku reginipun setunggale pinten bu?” Narasumber : “Niki wonten kalih regi, wonten sing gangsal ewu wonten sing sedoso ewu” Pewawancara : “Ibu sadean kripik teng dhalem kemawon napa ibu ider napa kepripun bu?” Narasumber : “Wonten warung-warung sing nyuwun dianter nggih purun mba tapi kadang kripike sampun telas kathah tiang mriki nggih kula layani” Pewawancara : “Sampun pinten warung bu ingkang nyuwun kripik?” Narasumber : “Nggih kira-kira wonten 3 warung” Pewawancara : “Ibu rutin ndukekaken napa kepripun?” Narasumber : “Mboten mba kula jujug nggih ngantosi warunge nyuwun mba, wong teng mriki be kurang mba dadose anggene nyuwun dijujugi nembe kulo jujugi” Pewawancara : “Niku warung-warunge teng sekitaran pundi bu?” Narasumber : “teng dagan mawon mba niku si maslaeh piambakan si kulo dados mboten saged produksi kathah” Pewawancara : “Napa ibu mboten kepengin ngagengaken usahae ibu niki?” Narasumber : “Nggih pengin niku si kendalane mboten wonten tiang ingkang mbantu mba” Pewawancara : “Terus ibu mboten badhe ngembangaken usaha sanesipun sesanese kripik bu?” Narasumber : “Kula niki mboten kur nerima pesenan kripik kula nggih saged nerima pesenan kados kue-kue menawa wonten sing pesen roti ulangtahun, nasi kuning ngantos senek kangge acara nggih saged teng mriki mba” Pewawancara : “Ooo dados ibu mboten namung nerima pesenan kripik kemawon, nanging ibu kalih nerima pesenan makanan ringan?” Narasumber : “Enggihlah mba niki saged nggih dilakoni mba lumayan kangge jajan anake” Pewawancara : “Kalih ibu usaha kados niki napa mboten repot bu?” Narasumber : “Nggih asline repot mba, ngurusi kerjaan umah piambak, wong niki sampun kegiatan sehari-hari nggih mboten kerasa sampun biasa” Pewawancara : “Ibu biasane niku mulai nggoreng sekitar jam pinten?” Narasumber : “Nggih mboten menentu niku si anake kula ingkang bontot kadang teksih nyuwun dianter dados anggene kados niku biasane mulaine sekitar jam sewelas, tapi kadang nek gasik niku jam wolu enggih sampun mapan goreng, malahan kadang anggene kathah sanget pekerjaan mulai jam kalih utawa jam setunggil” Pewawancara : “Ibu nggoreng kripik biasanipun pirang jam” Narasumber : “Nggih anggene nggoreng kathah ngantos sekawan jam- man, tapi nek sekedik nggih tigong jam nggih sampun rampung” Pewawancara : “Anggene kula angsal ngertos niku untunge kinten- kinten pinten persen?” Narasumber : “Alhamdulillah kinten-kinten selangkung persene niku dipendhet saking hasil penjualane sedoyo sanes perijene mba, mboten mendhet untung ageng-ageng mba” Pewaancara : “Ibu angsal sagede ndamel kripik niku asline saking pundi?” Narasumber : “Kula mboten sekolah mba enggih niki belajar piambek ningali kalih pengalaman si mba, wong kulo nggih namung ijazah smp sederajat” Pewawancara : “Ibu saged masak kados niku nggih mboten nate kursus bu?” Narasumber : “Nggih mboten mb niki namung bakat kalih belajar piambek mboten sekolah napa malih kursus mba boro- boro”
III. ULASAN PARAGA
Bu Tati niku pengusaha rumahan ingkang sampun dangu, sampun kirang lewihipun sampun pitung taun. Produksi ingkang dikhasilaken niku kripik tempe, mboten namung niku kemawon prudoksi ingkang saget dihasilaken Bu Tati, wonten pesenan napa kemawon insallah saged, amargi Bu Tati nggadaih keterampilan, sing luar biasane malih Bu Tati nggadaih keterampilan kados niku tampa sekolah menapa kurus. Sedoyo kemawon dilaksanaken Bu Tati kangge muter arto. Penghasilanipun sedintenipun sampun lumayan amargi bisnis niki nggih rugine setunggal tok, kirangen hasil amargi mboten wonten sing saged mbantuni Bu Tati damel kripik. Sedangu niki Bu Tati namung saged jujug teng warung-warung cedhak mawon amargi produksi kripikepun namung sekedik dados mboten kober enggane ngisi sedoyo warung teng ngriki. Mulai jam songo ngantos sekitar tigo ngantos sekawan jam kangge nggoreng kripik. Lan sesampunipun digoreng sampun saged dibungkus teng plastik, wonten sing regine gangsal ewu wonten sing sedoso ewu, biasane kathah tiang langsung tumbas teng dhalem, sampun kados niku mawon kadang wonten mawon tiang ingkang mboten angsal amargi pesenan utawane tiang niku kirang cepet. IV. KESIMPULAN Sedoyo kemawon saged kita laksanaaken, kinten-kintene sedoyo saged napa mboten mujudakene. Mboten usah sekolah utawa kursus nek kito sedoyo purun lan niat percaya kito saged insallah niku bakalan kelakon, lan setunggal kuncine nduweni pikran ingkang positif lan sampun gampang menyerah. Sebab napa kemawon mesti wonten susah senenge wonten suka dukane, nanging sampun dadosaken duka niku kangge akhir segalanipun, diwiwiti saking usaha ingkang alit insaallah percaya, berdoa, niat lan nduweni motivasi.