CARITA BABAD
Disusun ku :
KELOMPOK 3
Virly
Erda
Anggun
Salsabila
Azka
Laurent
Panyusun
i
DAFTAR EUSI
PANGJAJAP.................................................................................................... i
DAFTAR EUSI................................................................................................ ii
BAB I BUBUKA.............................................................................................. 1
A. Kasang Tukang............................................................................... 1
B. Pamedaran....................................................................................... 1
C. Tujuan ............................................................................................ 1
BAB II PEDARAN........................................................................................... 2
A. Harti Carita Babad.......................................................................... 2
B. Struktur Carita Babad..................................................................... 2
C. Ciri-ciri Carita Babad..................................................................... 3
D. Conto Carita Babad......................................................................... 3
BAB III PANUTUP.......................................................................................... 6
A. Kacindeukan................................................................................... 6
ii
BAB I
BUBUKA
A. Kasang Tukang
Babad nyaéta carita nu patali jeung hiji patempatan atawa ilaharna
mah karajaan nu dipercaya minangka sajarah. Patali jeung pangaruh Jawa,
karéréaan babad ditulis dina wangun wawacan, upamana Babad Godog, Babad
Panjalu, Babad Cirebon, Babad Banten, Babad Sumedang, jsb. Ditilik tina
jihat sajarah, babad téh lain bukti nu bisa dijieun sumber sajarah, tapi
sahenteuna bisa dipaké pikeun bahan babandingan dina ngulik sajarah.
Biasana dianalisis heula kalawan kritis, nepi ka meunang hiji kacindekan. Ieu
hal téh dilantarankeun eusi babad salian ti nyaritakeun hal-hal nu patali jeung
sajarah, ogé réa pisan nyaritakeun hal-hal nu pamohalan, sipatna fiktif, saperti
jalma bisa ngapung, jalma sakti, jsté, anu nyampak dina karya-karya sastra.
B. Pamedaran
Dina makalah ieu, bade dipedarkeun ngeunaan :
1. Naon anu dimaksud carita babad ?
2. Naon wae struktur carita babad ?
3. Naon wae ciri-ciri carita babad ?
4. Contoh carita babad
C. Tujuan
1. Mikawanoh tur maham kana carita babad
2. Mikawanoh tur maham kana struktur carita babad
3. Mikawanoh tur maham kana ciri-ciri carita babad
4. Mikawanoh kana contoh carita babad
1
BAB II
PEDARAN
2
aturan pupuh. Aya 17 rupa pupuh anu dibagi jadi dua kelompok nyaeta Sekar
Ageung jeung Sekar Alit. Dina Sekar Ageung aya opat rupa pupuh.
Sedengkeun dina Sekar Alit aya 13 rupa pupuh. Wawacan biasa ngagunakuen
pupuh nu aya dina Sekar Ageung nyaeta pupuh kinanti, sinom, asamarandana,
dangdanggula (KSAD).
KÉAN SANTANG
Kéan Santang téh putra Prabu Siliwangi anu katelah gagah tur
sakti. Di Pajajaran, malah di Pulo Jawa teu aya hiji ogé jalma anu bisa
nandingan kasakténna.
Dina hiji waktu Kéan Santang ngadeuheus ka ramana, unjuk-
kan yén dirina hayang ningali getih sorangan. Hayang tarung ngadu
jajatén, tapi teu aya nu bisa nandingan.
Ngadangu kasauran putrana kitu, Prabu Siliwangi geuwat baé
nyauran para ahli nujum karajaan. Ménta bongbolongan, sugan aya
3
jalma anu bisa nandingan kasaktén Kéan Santang. Ditanya kitu, para
ahli nujum téh kabéhanana ngabigeu teu aya nu némbal. Ngan teu lila
ujug-ujug aya aki-aki anu nyampeurkeun ka Kanjeng Prabu.
“Kanjeng Prabu, kaula bisa nuduhkeun saha jalma anu bisa
nandingan kasaktén tuang putra. Jauh pisan éta jalma téh, ayana di
nagri Mekah, ngaranna Bagénda Ali.”
“Saha kira-kirana anu bakal unggul lamun anak kaula tarung
jeung Bagénda Ali?” Kanjeng Prabu ,alik naor.
Anéh pisan, saméméh ngajawab éta aki-aki téh geus ngaleungit,
duka ka mana ngilesna.
Ti harita Kéan Santang teu genah cicing. Hayang geura gok
patepung jeung jalma nu ngaran Bagénda Ali. Hayang geura tarung
ngadu jajatén.
Hiji waktu Kéan Santang pamitan ka ramana Prabu Siliwangi,
seja miang ka nagri Mekah, rék nepungan Bagénda Ali. Sanggeus
diwidian ku ramana, gejlig baé anjeunna angkat ti Pajajaran. Leumpang
ngulon, muru ka lebah panonpoé surup. Bubuhan jalma sakti,
leumpangna téh napak kancang, nyaéta leumpang dina kulit cai, nyéak
gancang ka ditu ka kulonkeun.
Barang nepi ka nagri Mekah, Kéan Santang patepung jeung aki-
aki anu keur ngiuhan handapeun tangkal korma. Pok Kéan Santang
nanya.
“Ki, cing tuduhkeun di mana ayana Bagénda Ali téh?” Éta aki-
aki téh ukur melong, neges-neges ka nu anyar datang.
“Saha Ujang téh?” pokna kalah malik nanya.
“Kaula téh Kéan Santang ti Pulo Jawa. Kaula hayang tepung
jeung Bagénda Ali. Cenah anjeunna téh jalma sakti, kaula hayang
ngadu jajatén.”
“Euh, kitu. Yu atuh tuturkuen Aki!” ceuk éta aki-aki ngajak
indit ti dinya. Kéan Santang nuturkeun. Tapi kakara ogé sababaraha
léngkah, aki-aki téh pok nyarita, “Aéh, iteuk Aki tinggaleun. Cing
pangnyokotkeun, Ujang!” Kéan Santang geuwat balik deui, maksud rék
4
mangnyokotkeun iteuk. Ari iteuk si aki téa nanceb deukeut tangkal
korma.
Barang éta iteuk dicabut, karasa bet pageuh. Kéan Santang
nyabut deui beuki bedas, angger baé teu kacabut. Kéan Santang
mapatkeun ajian, nyabut deui éta iteuk sataker tanaga. Ané pisan. Lain
iteuk anu kacabut téh, tapi kalah sukuna ambles kana taneuh. Kitu
jeung kitu baé, unggal manéhna nyabut, sukuna kalah beuki mebes.
Kéan Santang geus ngoprot késang. Iteuk angger teu bisa
kacabut. Manéhna mimiti boga curiga yén aki-aki nu boga éta iteuk téh
tangtu lain jalma samanéa. Keur kitu, aki-aki téh geus aya gigireun.
“Saha saenyana andika téh, Ki?” ceuk Kéan Santang semu
lungsé. Si Aki ukur seuri ditanya kitu téh.
“Nya kaula anu ditéangan ku andika téh. Kaula Bagénda Ali!”
Ngadéngé kitu, rumpuyuk baé Kéan Santang nyuuh kana sampéan
Bagénda Ali. Manéhna taluk, sadar yén kasaktén dirina ukur satungtung
buuk upama dibandingkeun jeung élmu kawedukan Bagénda Ali.
“Kaula taluk, sumerah diri hoyong guguru ka Kanjeng
Bagénda,” ceuk Kéan Santang.
“Heug, tapi andika kudu ngucapkeun sahadat heula, asup agama
Islam,” walon Bagénda Ali
Ti harita Kéan Santang asup agama Islam sarta terus guguru,
ngulik bagbagan agama Islam di Nagri Mekah.
Sanggeus ngarasa cukup ngalap élmu, Kéan Santang pamitan
hayang mulang deui ka nagrina, Pajajaran. Ku Bagénda Ali diwidian
kalayan dibéré pancén yén Kéan Santang kudu nyebarkeun agama
Islam di Pulo Jawa. Aya dua rupa barang anu dibekelkeun ku Bagénda
Ali nyaéta tasbéh jeung kitab Al-Qur’an.
Kéan Santang mulang deui ka Pajajaran, nyebarkeun agama
Islam. Teu saeutik rahayat Pajajaran anu tuluy ngagem agama Islam.
Ari ramana, Prabu Siliwangi, teu kersaeun ngagem agama Islam.
Dibarengan ku sawatara prajuritna, Prabu Siliwangi ninggalkeun
karaton, ngungsi ka hiji tempat di pakidulan Garut. Ceuk sakaol, di
dinya anjeunna ‘nghiyang’, ngaleungit tanpa wujud. Ari para prajuritna
minda rupa jadi maung.
5
BAB III
PANUTUP
A. Kacindeukan
Carita babad bisa mangrupa karya sastra dina wangun puisi, tapi unsur
atawa struktur nu aya dina carita babad nyaeta sarua jeung unsur atawa
struktur nu aya dina karya sastra wangung prosa. Struktur carita babad nyaeta :
1. Jejer atawa tema, nyaeta ide poko nu aya dina carita babad
2. Latar, nyaeta latar waktu jeung latar tempat
3. Galur atawa alur carita babad, aya tilu rupa galur nyaeta Galur maju, Galur
mundur jeung Galur maju - mundur
4. Palaku atawa tokoh nu aya dina carita babad
5. Amanat atawa pesen dina carita babad