Anda di halaman 1dari 5

Salah Paham

Sutradara : Osuwa Danendra (25)

Narator : Osuwa Danendra (25)

Aktor : 1. Intan : adik mas rangga, adik ustadz wawa (05)

2. Roy : Kancane ustadz, kancane mas rangga (28)

3. Renata : kancane intan, kancane pak ustadz (27)

4. Fina : kancane intan, kancane mas rangga (18)

5. Dina : Arek sangking kutha, kancane mas rangga (10)

6. Rangga : kang gadah warung (31)

7. Kiki : satpam, kancane mas rangga (22)

8. Wawa : ustadz, kang adol pentol (25)

Ning desa sejahtera ana para remaja ing warunge mas Rangga kang padha mbahas bocah sing
pindah saka kutha.

Roy : “He wis padha krungu durung cah sing pindah saka Kutha iku?”

Kiki :”Iya, ana cah wedok ayu lur.”

Mas Rangga : ”Apa ta apa,aku kok ora ngerti apa-apa?”

Roy : “Ikulomas,ana bocah pindahan sangking kutha,ayu ayu.”

Intan : “Mbahas apa ta iki kok serius temen?” (Saut Intan sing mara-mara muncul).

Mas Rangga: “Ngagetno wong koe ki, Nek teko mbok yo salam disek ngunu lho!

Intan : “Assalamualaikum!”

Mas Rangga: “Walaikumsalam! Enek apa kok ndungaren merene biasane nomah wae?”

Intan : “Iku lho, aku ape tuku marimas, kancane mase ape dolan, cah sing pindahan sangking
kuthaikulho!

Roy : “Oalah tibake kancane mas e sampean to,enek acara apa kok sampek pindah mrene?”

Intan : “Mbuh ora ngerti aku, enek apa takok barang?, Ayu-ayu to kancane mas ku,ora kaya
sampean ora ndue Kanca.Tapi ijek ayunan aku to “(Rada kenil).

Kiki : “Iyo-iyo ayu, lang langsung mulih kono nak di golek'i mas mu!”

(Intan balik muleh)


Ana bakul pentol sing jenenge osuwa, dekne oleh wae informasi tapi informasi durung bener-bener
akurat, Osuwa leren ning warunge mas Rangga. Roy karo Kiki wis bali sangking warung, tapi Dina
karo Fina lagek teko.

Osuwa : “pentol-pentol!! Wayahe lho! Enek sing tuku ora?”

Dina : “Leren rene lho, dodol terus.”

Osuwa : “yayanu ben cepet sugih je.”

Fina : “La wis sugih durung?, Mbok dolan dikek crito-crito nggunu!”

Mas Rangga: “Yo rene lho! Tak gawekno kopi.”

( Osuwa medun saka sepeda lan melbu ning warung.)

Osuwa : “Gratis ki berarti?”

Mas Rangga : “Yo bayar nu, rugi ko aku.”

(Renata moro ning warung, nggoleki Intan mergo arepe ning omahe pak ustadz.)

Renata : “Assalamualaikum! Intan e enten nopo mboten mas?”

Intan : “Gak sah bengok-bengok mas,aku gak budek!”

Mas Rangga : “La ape nondhi kok macak ayu-ayu ki?”

Intan : “Ape nonggone pak ustadz, mengko nek ana bocah sangking kutha, kandani aku wis
budal ning nggone pak ustadz.

Mas Rangga : “Iya, sing ati-ati.”

Fina : “Nggeh mpun kula pamit, assalamualaikum”

Mas Rangga : “Walaikumsalam”

Intan lan renata budhal menyang omahe pak ustadz, bakol pentol banjur omong-omongan karo
kancane, nanging arek-arek sangking Kutha iku wis mangkat ning warunge Mas Rangga.

Osuwa : “wis padha krungu arek kutha kae durung?”

Roy : “kenek apa wa arek kutha kui?”

Osuwa : “Jare arek kutha kui pacare pak ustadz.”

Kiki : “La lapo?Pak ustadz lak ijek enom to, yora popo to pacaran.”

Osuwa : “La dekne kan pak ustadz, Jane yo ngekeki contoh sing apik koyok artis-artis ngono lho,
opo wi ta'aruf. Dek mau aku yoweruh pak ustadz ning omahe cah kutha iku.
Mas Rangga : “Ojo percaya omongane bakol pentol kui, hoax kabeh. lawong arek kutha kui
kancane pak ustadz.”

Osuwa :“Sampean weruh sangking pundi mas nek arek-arek kutha kuikancane pak ustadz?”

Mas Rangga : “Dek mau adik'e pak ustadz mrene,Jare cah kutha kui kancane pak ustadz.”

Kiki : “Oalah tol pentol hoax an!”

Dina arek sangking Kutha iku teka ning warunge mas Rangga,dekne goleki Intan mergo jaluk
nduduhake omahe pak ustadz..

Dina : “Assalamualaikum”

Mas Rangga : “Waalaikumsalam, sampean iki arek saking kutha iku?”

Dina : “Inggih mas, Intan e wonten?”

Mas Rangga : “Intan wis budhal ning omahe pak ustadz. Sampean diutus nyusul mawon.

Dina : “Alamat nipun pak ustadz niku pundi nggeh mas?”

Mas Rangga : “Lah sampean iki durung ngerti? Pie Intan ki bature kok ditinggal nek gak ngerti.”

(Renata mara-mara muncul terus nawaraken bareng.)

Renata :”Mbak Dina, mbak Dina” (Mbengok karo tangane awe-awe).

Renata :”Badhe teng griyane pak wawa nggeh? monggo sareng kaleh kula, kula nggeh badhe
teng griyane pak wawa.”

Dina : “nggeh kula mboten sumerep griyone pak ustadz Wawa.

Ridho : “Monggo lewat mriki, Mas Rangga pamit riyin nggeh. Assalamualaikum.”

Mas Rangga : “Nggeh monggo. Waalaikumsalam.”

(Fina mlayu nggodak Renata, lan Dina karo bengok-bengok.)

Fina : “Taaa, enteni dhisek. Aku melok bareng!”

Renata : “ya ndang ayo Fin!”

Dina, Intan, Fina lan Renata wis ning omahe pak ustadz Wawa. Dekne kabeh arepe rembukan kang
mbahas hal penting kang kaitan apik. Rembukan durung rampung tapi wis mundak sore, kabeh wis
padha mulih. Kabeh wis padha janjian mengko dalu bakda isya' inggriyane pun Dina.

...Bengine...
Pak ustadz Wawa sampun rampung ngimami ning masjid. Dekne budhal teng griyone Dina tapi
tiyange petuk satpam sing ngawasi komplek omahe Dina.

Satpam Kiki : “Badhe teng pundi pak kok dalu-dalu?”

Ustadz Wawa : “Badhe teng griyane mbak Dina pak.”

Satpam Kiki : “Ooo nggeh monggo.”

Ustadz Wawa : “Nggeh matur suwun pak.”

Satpam Kiki ngijini ustadz Wawa tapi dekne ngawasi alun-alun saka mburi. sampek ning omahe
Dina,satpam Kiki mendek ning ngarep pager, dekne ndelok lan ngawasi pak ustadz Wawa omong-
omongan karo mbak Dinaa. Mara-mara mas Rangga teka weruh satpam Kiki ndelik nginceng omahe
mbak Dina.

Mas Rangga : “Lapo sampean nginceng-nginceng omahe mbak Dinaa?”

Satpam Kiki : “Iku lho mas. Pak ustadz bengi-bengi kok dolan ning omahe mbak Dina.”

Mas Rangga : “Iya to piye? Aku kok ra percaya.”

Satpam Kiki : “Iku lho deloken! Lho mas kok melbu omah.”

Mas Rangga: “Perlu dicurigai iki.”

Satpam kiki : “ piye Mas? ayo di parani.”

Mas Rangga : “Ojo disek, celukno bocah-bocah ayo di parani bareng bareng.”

Kabeh kanca-kancane Mas Rangga di celuk, banjur kabeh nglumpok nang ngarep omahe Mbak Dina.

Osuwa : “Tenan to Mas hubungane Pak Ustadz wes gak wajar.”

Roy : “Ojo suudzon disek.”

Osuwa : “Suudzon piye wes enek buktine ki, mosok ustadz bengi-bengi kok nomahe wong
wedok.

Fina : “Pak metu disek Pak!!”

Mbak Dina mbukak lawang, Kabeh kaget ana akeh wong. Ana pak ustadz Wawa, Dina, Renata lan
Intan

Dina : “Enten nopo nggeh mas?”

Mas Rangga : “Rumaos kula dek wau sampean kiambak kaleh pak ustadz teng mriki.”

Intan : “Oalah mas-mas suudzon ae.”

Mas Rangga : “Mboten. Mas e gur dikandani pak satpam.”


Satpam Kiki : “Sepurane sak katah-katah e mas, mbak. La sampean sedoyo niki badhe punapa?”

Renata : “Nggeh, Mangkane pak satpam nek durung ngerti mboten usah disebar-sebarake.“

Satpam Kiki : “Nggeh mas.”

Ustadz Wawa: “Niki kita sareng-sareng badhe damel masjid,dados butuh persetujuan Warga.”

Mas Rangga : “Oalah nngoten, saeniku kula dukung.”

Renata : “Dukung-dukung, pean gelem ngiwangi mider pora sesok?”

Mas Rangga : “Nek niku kula mbotensaget,kan kula njaga warung.”

Intan : “Alah mas-mas alesan wae.”

Dina : “Mumpung pada ngumpul niki badhe nyuwun tanda tangan persetujuan bangun masjid.”

Mas Rangga : “Iya mbak, rene cah bocah tanda tangan.”

Ustadz Wawa: “Matur suwun ngeh, panjenengan sedoyo sampun berpartisipasi bangun masjid.”

Mas Rangga : “Nggeh mpun kita pamit, Assalamualaikum.”

Kabeh : “Waalaikumsalam.”

Amanat:Jadi orang jgn mudah berburuk sangka kepada orang lain, karena belum tentu buruk
sangka kita tersebut terbukti nyata

Anda mungkin juga menyukai