Nota Pelaburan

ASAS PELABURAN
ISI KANDUNGAN
RANCANGAN KERJA
Halaman
Hasil Pembelajaran
iv
Sinopsis Kursus
iv
Kaedah Pengajaran
iv
Penilaian
iv
Jadual Pengajaran
Rujukan
ix
BAB 1: PENGENALAN KEPADA ASAS-ASAS PELABURAN

1.1Definisi Pelaburan .........................................................................................................1
1.2Manfaat Pelaburan .......................................................................................................2
1.3Objektif Pelaburan .......................................................................................................5
1.4Kadar Pulangan Diperlukan ........................................................................................7
1.5Jenis-jenis Pelaburan ..................................................................................................10
1.6Kesimpulan ..................................................................................................................14
BAB 2: RISIKO DAN PULANGAN

2.1Sumber Pulangan Pelaburan .....................................................................................15
2.2Mengira Pulangan.......................................................................................................16
2.3Mengira Pulangan Dijangka ......................................................................................17
2.4Pelaburan Semula .......................................................................................................20
2.5Risiko Pelaburan .........................................................................................................21
2.6Mengukur Risiko ........................................................................................................22
2.7Koefisien Variasi .........................................................................................................25
2.8Kesimpulan ..................................................................................................................25
i
Pusat Pendidikan Berterusan Universiti Malaya (UMCCed)
ASAS PELABURAN
BAB 3: NILAI MASA WANG
3.1 Konsep Nilai Masa Wang ..........................................................................................27
3.2 Nilai Masa Wang Bagi Satu Jumlah Tunggal .........................................................28
3.3 Nilai Masa Wang Bagi Anuiti ...................................................................................34
3.4 Nilai Masa Wang Bagi Perpetuiti .............................................................................37
3.5 Nilai Masa Wang Dengan Kadar Pulangan Terlaras .............................................38
3.6 Nilai Masa Wang Dengan Kadar Pulangan Sebenar .............................................40
3.7 Kesimpulan .................................................................................................................43
BAB 4:TEORI PORTFOLIO DAN MODEL PENILAIAN ASET

4.1 Pengenalan kepada Konsep Pempelbagaian dan Portfolio ....................................44
4.2 Pempelbagaian dan Teori Portfolio Moden ............................................................46
4.3 Portfolio Cekap dan Sempadan Cekap ....................................................................48
4.4 Kesimpulan .................................................................................................................49
BAB 5: PENGURUSAN PORTFOLIO DAN STRATEGI PENGURUSAN ASET ......

5.1 Strategi-Strategi Pelaburan ......................................................................................50
5.2 Strategi Pelaburan Menurut Teori Portfolio Moden .............................................52
5.3 Kesimpulan .................................................................................................................54
BAB 6: ANALISA PENYATA KEWANGAN SYARIKAT

6.1 Pengenalan kepada Penyata Kewangan ..................................................................55
6.2 Jenis-Jenis Penyata Kewangan .................................................................................56
6.3 Analisis Penyata Kewangan ......................................................................................58
6.4 Limitasi Analisis Kewangan......................................................................................72
6.5 Kesimpulan .................................................................................................................73
ii
ASAS PELABURAN
BAB 7: PENILAIAN SAHAM
7.1 Pengenalan kepada Saham dan Pelaburan Saham ................................................74
7.2 Penilaian Saham .........................................................................................................75
7.3 Membuat Anggaran Harga Saham ..........................................................................76
7.4 Mengira Kadar Pulangan..........................................................................................80
7.5 Penilaian Relatif .........................................................................................................81
7.6 Kesimpulan .................................................................................................................82
BAB 8: PENILAIAN BON

8.1 Pengenalan kepada Bon ............................................................................................83
8.2 Nilai Bon dan Hasilnya ..............................................................................................84
8.3 Kadar Hasil Sehingga Matang (YTM) .....................................................................89
8.4 Pengkadaran Bon .......................................................................................................91
8.5 Bon Kerajaan .............................................................................................................92
8.6 Kesimpulan .................................................................................................................92
BAB 9: PENILAIAN PRESTASI PELABURAN

9.1 Pengenalan Kepada Konsep Penilaian Prestasi Portfolio ......................................93
9.2 Kriteria Penilaian Portfolio ......................................................................................94
9.3 Mengimbang Semula Portfolio Pelaburan ..............................................................96
9.4 Keseimbangan Dalam Keputusan Untuk Mengimbang Semula .........................107
9.5 Kesimpulan ...............................................................................................................110
RUJUKAN: .....................................................................................................................111
iii
ASAS PELABURAN
RANCANGAN KERJA
Program
Diploma Eksekutif Pentadbiran Perakaunan
Kod Kursus :
UESA 1101
Tajuk Kursus:
Asas Pelaburan
Jam Kredit
HASIL PEMBELAJARAN
Pada akhir kursus ini, pelajar seharusnya dapat:
1. Membincangkan konsep-konsep asas serta teori-teori dalam bidang pelaburan
2. Mengenal pasti risiko dan pulangan pelaburan
3. Mengkaji pengurusan portfolio dan strategi pengurusan aset serta teori-teori portfolio
4. Menggunakan pengetahuan dalam setting (lokasi) di mana pengurus pelaburan
membuat keputusan
5. Mempamerkan kefahaman etika profesion pelaburan dan kepentingan penilaian
prestasi pelaburan
6. Mengenal pasti produk-produk pelaburan (berasas ekuiti dan hutang) dan sahamsaham amanah
SINOPSIS KURSUS
Kursus ini memberi pendedahan kepada pelajar-pelajar berkenaan teori-teori pelaburan,
sekuriti-sekuriti pelaburan yang terdapat di pasaran modal Malaysia dan cara untuk menilai
peluang-peluang pelaburan berdasarkan risiko dan pulangan. Pelajar juga akan berpeluang
menjalankan satu tugasan berasaskan prinsip dan teori yang dipelajari.
KAEDAH PEMBELAJARAN
Kuliah, latihan dalam kelas dan perbincangan kumpulan
PENILAIAN
Penilaian berterusan
60%
Peperiksaan akhir
40%
Jumlah
100%
iv
ASAS PELABURAN
JADUAL PENGAJARAN
MINGGU TOPIK
RUJUKAN
BAB 1: PENGENALAN KEPADA ASAS-ASAS

PELABURAN
1.1
Definisi Pelaburan
1.2
Manfaat Pelaburan
1.3
Objektif Pelaburan
1.4
Kadar Pulangan Diperlukan
1.5
Jenis-jenis Pelaburan
1.6
Kesimpulan
BAB 2: RISIKO DAN PULANGAN
2.1
Sumber Pulangan Pelaburan
2.2
Mengira Pulangan
2.3
Mengira Pulangan Dijangka
2.4
Pelaburan Semula
2.5
Risiko Pelaburan
2.6
Mengukur Risiko
2.7
Koefisien Variasi
2.8
Kesimpulan
Buku Rujukan,
Slide, Nota
Syarahan.
v
ASAS PELABURAN
MINGGU TOPIK
RUJUKAN
BAB 3: NILAI MASA WANG
3.1
Konsep Nilai Masa Wang
3.2
Nilai Masa Wang Bagi Satu Jumlah Tunggal
3.3
Nilai Masa Wang Bagi Anuiti
3.4
Nilai Masa Wang Bagi Perpetuiti
3.5
Nilai Masa Wang Dengan Kadar Pulangan Terlaras
3.6
Nilai Masa Wang Dengan Kadar Pulangan Sebenar
3.7
Kesimpulan
Buku Rujukan,
Slide, Nota
Syarahan.
BAB 4: TEORI PORTFOLIO DAN MODEL PENILAIAN

ASET
4.1
Pengenalan kepada Konsep Pempelbagaian dan

Portfolio
4.2
Pempelbagaian dan Teori Portfolio Moden
4.3
Portfolio Cekap dan Sempadan Cekap
Buku Rujukan,
4.4
Kesimpulan
Slide, Nota
Syarahan.
BAB 5: PENGURUSAN PORTFOLIO DAN STRATEGI

PENGURUSAN ASET
5.1
Strategi-Strategi Pelaburan
5.2
Strategi Pelaburan Menurut Teori Portfolio Moden
5.3
Kesimpulan
ASAEMBUDAYAAN
USAHAWAN
vi
ASAS PELABURAN
MINGGU
TOPIK
RUJUKAN
BAB 6: ANALISA PENYATA KEWANGAN SYARIKAT
6.1
Pengenalan kepada Penyata Kewangan
6.2
Jenis-Jenis Penyata Kewangan
6.3
Analisis Penyata Kewangan
6.4
Limitasi Analisis Kewangan
6.5
Kesimpulan
Buku
Rujukan,
Slide, Nota
Syarahan.
BAB 7: PENILAIAN SAHAM
7.1
Pengenalan kepada Saham dan Pelaburan Saham
Buku
7.2
Penilaian Saham
Rujukan,
7.3
Membuat Anggaran Harga Saham
Slide, Nota
7.4
Mengira Kadar Pulangan
Syarahan.
7.5
Penilaian Relatif
7.6
Kesimpulan
ASAS PEMBU
DAYAAN USAHAWAN
vii
ASAS PELABURAN
MINGGU TOPIK
RUJUKAN
BAB 8: PENILAIAN BON
8.1
Pengenalan kepada Bon
Buku
8.2
Nilai Bon dan Hasilnya
Rujukan,
8.3
Kadar Hasil Sehingga Matang (YTM)
Slide, Nota
8.4
Pengkadaran Bon
Syarahan.
8.5
Bon Kerajaan
8.6
Kesimpulan
BAB 9 : PENILAIAN PRESTASI PELABURAN
9.1
Pengenalan Kepada Konsep Penilaian Prestasi

Portfolio
Buku
9.2
Kriteria Penilaian Portfolio
Rujukan,
9.3
Mengimbang Semula Portfolio Pelaburan
Internet, LCD
9.4
Keseimbangan Dalam Keputusan Untuk
powerpoint
Mengimbang Semula
9.5
Kesimpulan
viii
ASAS PELABURAN
RUJUKAN
1. Avadhani, V.A.. Securities Analysis and Portfolio Management, Global Media, Mumbai,
India, 2009
2. Kamarulzaman Bakri, Analisis, Proses Dan Strategi Portfolio Pelaburan Berteraskan
Syariah, Universiti Utara Malaysia, Mei 1999
3. Reilly & Brown, The Investment Setting, Investment Analysis and Portfolio Management,
Thomson South Western, 8th Edition, 2006
4. Ross, Westerfield and Jordan, Fundamentals of Corporate Finance, McGraw Hill, 6th
Edition, 2003
5. Yesim Tokat, Portfolio Rebalancing in Theory and Practice, Vanguard Investment
Counseling & Research
6. http://www.investopedia.com/articles/basics/03/080103.asp#ixzz1QZGrlYKk
7. http://www. towering skills.com
ix
ASAS PELABURAN
BAB 1
PENGENALAN KEPADA ASAS-ASAS PELABURAN
Objektif Pembelajaran
Pada akhir bab ini, pelajar seharusnya dapat:
1. Menerangkan definisi pelaburan
2. Memahami manfaat pelaburan
3. Menerangkan objektif pelaburan

4. Mengenalpasti kadar pulangan diperlukan
5. Membezakan jenis-jenis pelaburan
1.1
Definisi Pelaburan
Pelaburan didefinasikan sebagai komitmen kewangan hari ini bagi satu tempoh masa
bertujuan mendapatkan pulangan pada masa depan.
Pelabur mungkin terdiri daripada individu, kerajaan, dana pencen atau korporat.
Definisi ini merangkumi kesemua jenis pelaburan, sama ada pelaburan korporat di
dalam mesin dan peralatan, atau pelaburan individu di dalam saham tersenarai, bon
dan komoditi. Dalam semua keadaan, pelabur menukarkan sejumlah wang masa kini
yang diketahui jumlahnya dengan sejumlah aliran tunai dijangka pada masa depan
yang lebih tinggi daripada jumlah pelaburan awalnya.
Ini menjawab persoalan mengapa individu melabur dan apa yang mereka inginkan
daripada pelaburan mereka. Individu melaburkan wang mereka bagi mendapatkan
ganjaran ke atas komitmen masa, inflasi dijangka dan ketidakpastian pulangan.
Ganjaran ini dikenali sebagai pulangan, manakala segala ketidakpastian ini pula
disebut sebagai risiko.
Pelaburan merupakan satu instrumen bagi menjana dan mengumpul kekayaan. Di

dalam proses pengurusan kewangan, pelaburan menjadi instrumen penting bagi
memastikan matlamat kewangan individu tercapai. Bayangkan jika Encik A berhasrat
1
ASAS PELABURAN
menunaikan haji dalam masa lima tahun lagi, tetapi beliau tidak melaburkan
wangnya, sebaliknya hanya menyimpan wang tersebut di rumah. Walaupun tekun
menyimpan setiap bulan, apakah beliau akan mampu mencapai matlamatnya?
Jawapannya, mungkin ya dan mungkin tidak.
1.2
Manfaat Pelaburan
a. Pelaburan Menangkis Kesan Negatif Inflasi Ke Atas Nilai Wang

Beliau mungkin mampu menunaikan haji dalam tempoh lima tahun jika beliau
menyimpan dalam satu jumlah yang meningkat setiap tahun.
Ini kerana kos
menunaikan haji, seperti juga kos barangan dan perkhidmatan lain, meningkat setiap
tahun akibat inflasi. Jika beliau menyimpan pada kadar yang sama, beliau mungkin
terpaksa menangguhkan pemergian beliau ke Mekah kerana terpaksa menunggu
jumlah simpanan beliau mencukupi. Itu pun dengan syarat kerajaan memberi subsidi
bagi menjamin kos haji tidak meningkat. Tapi bagaimana pula dengan kos-kos lain
yang sentiasa meningkat?
Simulasi di bawah menunjukkan kesan inflasi ke atas kos haji. Kos haji tersebut
adalah kos sebenar yang dikenakan ke atas bakal haji bagi tahun-tahun 2006-2010
setelah Tabung Haji memberi subsidi sebanyak lebih RM2,000 setiap tahun bagi
setiap bakal haji.
Jika Encik A menetapkan untuk menyimpan wang sebanyak
RM2,000 setahun bagi mencapai jumlah RM10,000 selama lima tahun, mampukah
beliau mencapai hasratnya jika kos haji meningkat lagi pada tahun berikutnya?
2
ASAS PELABURAN
Rajah 1.1: Tabungan Tetap Haji berbanding Kos Haji
Pelaburan mampu menangkis kesan negatif inflasi ke atas kuasa beli wang kerana
dengan melabur, kita mempunyai potensi untuk menjana pulangan ke atas pelaburan
tersebut. Misalnya, jika Encik A mendepositkan wangnya ke dalam Tabung Haji,
wang tersebut akan dikumpulkan untuk dilabur di dalam aktiviti-aktiviti perladangan,
hartanah, perdagangan dan sebagainya. Hasil pelaburan ini membolehkan Tabung
Haji membayar dividen kepada pendeposit-pendepositnya. Dividen yang diberikan
oleh Tabung Haji mampu mengurangkan kejatuhan kuasa beli wang individu tersebut
akibat inflasi.
Simulasi di dalam Jadual 1.1 menunjukkan jumlah tabungan Encik A dengan

mengandaikan Tabung Haji memberikan 5% dividen setiap tahun. Jumlah tabungan
Encik A akan bertambah menjadi RM11,604 pada penghujung tahun ke 5. Jika kos
haji tetap pada RM9,980, lebihan tabungan tersebut membolehkan Encik A
menggunakannya bagi keperluan-keperluan lain.
3
ASAS PELABURAN
Jadual 1.1: Simulasi Jumlah Tabungan dengan Dividen 5% Setahun
Tahun
Baki awal
0.00
2,100.00
4,305.00
6,620.25
9,051.26
Simpanan
2,000.00
2,000.00
2,000.00
2,000.00
2,000.00
Baki
2,000.00
4,100.00
6,305.00
8,620.25
11,051.26
100.00
205.00
315.25
431.01
552.56
2,100.00
4,305.00
6,620.25
9,051.26
11,603.83
Dividen
Baki akhir
b.
Pelaburan Membantu Menyediakan Keperluan Kewangan Masa Depan
Pelaburan membantu menyediakan keperluan kewangan masa depan. Seperti

contoh sebelumnya, pelaburan membantu Encik A mencapai matlamatnya
menunaikan haji dan pada masa sama mempunyai lebihan wang bagi
kegunaan lain. Hidup manusia mempunyai kitaran dari peringkat kanakkanak hingga dewasa yang berkerja, berkahwin dan bersara. Setiap peringkat
kehidupaan mempunyai keperluan-keperluan yang berbeza.
Pada masa
persaraan misalnya, keperluan hidup bertambah dari aspek keperluan

perubatan, rumah yang selesa dan makanan yang sihat. Bayangkan sekiranya
kita hanya mempunyai kurang daripada RM50,000 simpanan KWSP apabila
tiba umur persaraan.
menampung kehidupan
Jumlah ini sememangnya tidak mencukupi untuk

pada masa persaraan. Jika diandaikan kita
memerlukan RM1,000 sebulan, duit tersebut akan habis dalam tempoh 4 tahun
2 bulan sahaja! Itu belum mengambilkira kesan inflasi ke atas perbelanjaan
kita. Jika kita terpaksa mengekalkan jumlah pembayaran bagi kos-kos tetap
seperti belanja dapur dan bil-bil utiliti misalnya, dengan inflasi, simpanan
KWSP kita akan habis dalam tempoh yang lebih pendek.
Oleh itu, kita mestilah mengambil langkah segera menyediakan pelan
pelaburan bagi memastikan keperluan-keperluan masa depan dapat dipenuhi.
4
ASAS PELABURAN
1.3
Objektif Pelaburan
Pelaburan, secara umumnya, melibatkan komitmen dana kepada aset yang akan
dipegang bagi satu tempoh masa yang panjang. Pelabur (berbeza dengan
spekulator) biasanya mempunyai batas masa yang menjangkaui tempoh enam
bulan atau setahun. Dalam membuat keputusan untuk melaburkan wang untuk
satu tempoh yang lama, pelabur mengharapkan untuk memperoleh pulangan yang
berpatutan daripada pelaburan tersebut. Pulangan ini mesti memberi imbuhan
kepada pelabur untuk:
a. Tempoh masa wang itu dilaburkan

b. Inflasi yang dijangka
c. Ketidakpastian pulangan masa depan
a. Tempoh masa wang itu dilaburkan

Pelabur sudah tentu inginkan pulangan sebagai imbuhan kepada komitment
mereka.
Di dalam membuat keputusan memilih produk pelaburan, pelabur
pastinya berdepan dengan beberapa pilihan, seperti sama ada mahu melabur di
dalam unit saham amanah, saham tersenarai atau mungkin juga amanah pelaburan
hartanah.
Atau mungkin juga, yang paling mudah dan rendah risiko adalah
simpanan di Tabung Haji yang mampu memberikan pulangan sekurangkurangnya 5% setahun. Jadi, jika pelabur memilih unit saham amanah misalnya,
pelabur tentunya inginkan pulangan yang diperolehinya sekurang-kurangnya sama
dengan yang mungkin diperolehi melalui simpanan di Tabung Haji. Ini dikenali
sebagai kos peluang.
Kos peluang menjadi satu daripada faktor-faktor penentu
kadar pulangan dijangka yang diinginkan pelabur.
b. Inflasi yang dijangka

Inflasi ialah kadar kenaikan harga. Ia diukur dengan membandingkan harga terkini
dengan harga sebelumnya. Inflasi menyebabkan nilai wang menurun. Dengan
kata lain, inflasi menyebabkan kuasa beli wang menjunam.
5
ASAS PELABURAN
Bayangkan jika 30 tahun dahulu, dengan 20 sen, kita mampu membeli makanan
dan minuman tengahari di kantin sekolah. Tetapi dengan 20 sen sekarang, kita
hanya boleh membeli 2 biji gula-gula. 20 sen tidak mampu memberikan kita
sepinggan mee, hatta sekeping kuih, pada hari ini. Begitulah kesan inflasi.
Kadar inflasi rasmi yang dicatatkan oleh Bank Negara Malaysia (BNM) ialah 4%
setahun. Dengan kadar tersebut, dalam tempoh 16 tahun, nilai wang berkurang
sebanyak 50%. Ini bermakna, RM1,000 yang kita miliki hari ini, hanya akan
bernilai RM500 16 tahun dari sekarang.
Dalam masa 32 tahun, ia hanya
mempunyai nilai seperti RM250 hari ni.
Inflasi dikatakan sebagai musuh utama wang, selain dari cukai. Cukai, yang
mempunyai pelbagai bentuk seperti cukai pendatapatan, cukai jalan dan cukai
jualan, sangat difahami sebagai faktor penghakis wang. Tetapi, cukai pendapatan
misalnya, hanya memberi kesan kepada kita sekiranya kita mempunyai
pendapatan melebihi kadar tertentu.
Begitu juga cukai jalan, hanya terkesan
kepada mereka yang mempunyai kenderaan.
Cukai jualan juga boleh dielak
dengan tidak membeli barangan yang mengenakan cukai.
Tetapi berlainan
dengan inflasi, kesannya terkena kepada semua, tidak kira jumlah pendapatan atau
gaya hidup. Perlu di sebut di sini, semakin tinggi gaya hidup, semakin tinggi
kadar inflasi peribadi. Ini kerana barangan mewah mempunyai kadar inflasi yang
lebih tinggi dari barangan biasa. Atas alasan tersebut, adalah lebih bijak jika kita
memilih barangan berdasarkan kebolehgunaan dan kualiti, bukan jenama.
Satu lagi sebab mengapa inflasi menjadi musuh utama wang ialah kerana kesan
bola saljinya (snow ball effect). Kadar inflasi terkompaun ini menjadikan nilai
wang semakin lama semakin jatuh.
Seperti yang disebutkan di atas, dalam
tempoh 16 tahun, nilai wang jatuh sebanyak 50% dan dalam masa 32 tahun, nilai
wang menjunam sebanyak 75%!
Kefahaman tentang inflasi dan kesannya ke atas nilai wang amat penting untuk
kita memastikan kuasa beli wang tidak terjejas.
Cara mudah ialah dengan
memastikan pulangan pelaburan kita sentiasa lebih tinggi daripada kadar inflasi.
6
ASAS PELABURAN
Untuk mencapai tujuan tersebut, kita mesti memahami jenis-jenis pelaburan,
risiko-risiko pelaburan tersebut dan kaedah menguruskannya.
c. Ketidakpastian pulangan masa depan

Pelaburan sering dikaitkan dengan risiko.
Risiko bermaksud pelaburan
berkemungkinan memberikan pulangan yang berlainan daripada apa yang kita

harapkan.
Di dalam keadaan tertentu, kita boleh kehilangan semua wang
pelaburan kita.
Atas alasan tersebut, pelabur sentiasa mengharapkan untuk
mendapat pulangan yang setimpal dengan risiko yang diambil. Semakin tinggi
risiko, semakin tinggi kadar pulangan yang diharapkan.
Ini menerangkan konsep keseimbangan risiko dan pulangan. Pelabur biasanya

penghindar risiko. Jika mereka terpaksa menghadapi risiko yang tinggi daripada
sesuatu pelaburan, mereka mengharapkan pulangan yang juga tinggi.
Ini
menyebabkan penawar atau pengendali produk juga perlu memberikan pulangan

yang tinggi bagi produk yang berisiko tinggi bagi tujuan menarik orang ramai
melabur di dalam produk mereka.
Cara lain menerangkan konsep keseimbangan risiko dan pulangan ialah dengan
melihat produk pelaburan yang bergantung kepada faktor penawaran dan
permintaan seperti saham tersenarai di Bursa Malaysia.
Sesetengah saham
tersenarai atau stok mempunyai volatiliti yang tinggi. Ini bermaksud potensi
untuk mendapat pulangan modal yang tinggi daripada saham ini adalah besar.
Bagaimana pun, perlu diingat, saham yang harganya mempunyai potensi untuk
meningkat tinggi juga sebenarnya mempunyai potensi yang sama untuk jatuh
menjunam dengan teruk. Jadi, semakin tinggi pulangan, semakin besar risiko!
1.4
Kadar Pulangan Diperlukan

Definisi pelaburan tersebut membawa maksud bahawa pelabur berkehendakkan
satu kadar pulangan minimum daripada pelaburan mereka, dan pelaburan hanya
akan dibuat jika pelabur yakin mendapat pulangan yang melebihi kadar ini.
7
ASAS PELABURAN
Dalam ilmu pelaburan kadar ini disebut dengan istilah kadar pulangan yang
diperlukan.
Pelabur perlu mendapat pulangan minimum ini sebagai imbuhan kerana
pengorbanannya: (1) berpisah dengan wangnya, (2) menghadapi kemerosotan
nilai wang (inflasi), dan (3) menanggung risiko ketidakpastian pulangan yang
akan diperolehi nanti.
Maka pada teorinya kadar pulangan yang diperlukan ini mengandungi tiga unsur
berikut:
Kadar pulangan sebenar, r

Kadar inflasi, i
Kadar untuk risiko yang dihadapi (premium risiko, rp)
Unsur 1: Kadar pulangan sebenar

Kadar pulangan sebenar merupakan imbuhan untuk tempoh pengorbanan aset;
iaitu tempoh pelabur berpisah dengan wangnya. Ia juga sebagai ganjaran kerana
menangguhkan penggunaan wang tersebut pada masa depan.
Kadar pulangan sebenar juga dianggap sebagai kadar pulangan untuk semua
pelaburan dalam ketiadaan inflasi dan risiko.
Unsur 2: Perlindungan inflasi

Seperti dibincangkan pada awal bab ini, inflasi adalah kenaikan paras umum harga
barang. Apabila berlakunya inflasi, kuasa beli wang akan merosot. Jika nilai
wang merosot pada masa depan disebabkan inflasi, kita memerlukan satu imbuhan
untuk melindungi diri dari kerugian ini. Inilah yang disebut perlindungan inflasi.
Apakah perhubungan kadar pulangan sebenar dengan kadar inflasi?
Dalam
pelaburan, kadar pulangan sebenar boleh diterjemahkan sebagai kadar faedah

sebenar. Kadar faedah adalah kadar pulangan keatas aset tanpa risiko, seperti bon.
8
ASAS PELABURAN
Kadar faedah pasaran disebut sebagai kadar nominal, nr, dan ia merangkumi (1)
kadar faedah sebenar, dan (2) kadar inflasi yang dijangka.
Formula ringkasnya: nr = r + i
Di mana:
nr = kadar nominal
r = kadar sebenar
i = kadar inflasi.
Unsur 3: Imbuhan kerana menanggung risiko

Risiko dalam pelaburan adalah ketidakpastian mengenai pulangan yang akan
diperolehi. Pelabur pada amnya penghindar risiko. Tetapi risiko adalah sesuatu
yang tidak dapat dielak dalam pelaburan. Maka pelabur perlu diberi imbuhan
yang berpadanan dengan risiko yang mereka tanggung.
Bagi pelaburan yang tidak ada risiko, pulangan yang berpatutan adalah sama
dengan kadar faedah nominal tanpa risiko.
Sekiranya pelaburan adalah berisiko, pelabur memerlukan pulangan yang
melebihi kadar tanpa risiko ini sebagai premium untuk risiko.
Sebagai kesimpulannya, kadar pulangan diperlukan oleh pelabur adalah campuran

(1) kadar pulangan sebenar, (2) inflasi dan (3) premium risiko. Premium risiko
berubah mengikut rendah atau tingginya risiko sesuatu pelaburan. Semakin tinggi
risiko, semakin tinggi pula premium risiko yang diperlukan.
9
ASAS PELABURAN
Secara formula, kadar pulangan diperlukan boleh ditulis seperti berikut:
k = r + i + rp
(r + i) juga disebut sebagai kadar pulangan tanpa risiko atau kadar bebas risiko,
krf.
Maka kadar pulangan perlu boleh ditulis semula seperti berikut:
k = krf + rp
1.5
Jenis-jenis Pelaburan
Terdapat pelbagai jenis pelaburan di pasaran. Ia terdiri daripada asset fizikal,
asset kewangan, asset derivatif dan asset alternatif.
1.5.1
Asset Fizikal
Asset fizikal adalah apabila pelabur melaburkan wangnya ke dalam asset-asset

fizikal seperti tanah, rumah, bangunan pejabat, bangunan kilang, mesin dan
peralatan dan jugak stok barangan.
Apakah faktor-faktor risiko yang perlu
diambilkira dalam pelaburan fizikal?
1.5.2
Tempoh pulangan modal yang lama
Aliran tunai yang agak tetap, tapi ada ketidak pastian
Kos baik pulih
Kecairan yang rendah
Asset kewangan
Asset kewangan adalah apabila pelabur melaburkan wangnya ke dalam instrumeninstrumen kewangan yang boleh digunakan sebagai tuntutan ke atas nilai yang
mereka laburkan. Contoh-contoh asset kewangan adalah saham, bon dan unit
amanah.
10
ASAS PELABURAN
a. Saham
Pelaburan di dalam saham syarikat merupakan pelaburan langsung di mana
pelabur melaburkan wangnya dengan membeli saham syarikat. Wang yang
dilaburkan oleh pelabur akan digunakan oleh syarikat bagi membiayai operasi
perniagaannya.
Sebagai ganjarannya, pelabur mungkin memperolehi
pulangan hasil dari keuntungan syarikat. Dua bentuk pulangan dari pelaburan
saham adalah:
i.Aliran tunai dari pembahagian untung yang dikenali sebagai dividen

ii.Keuntungan modal apabila saham tersebut dijual semula kepada
pasaran
Pelaburan saham juga memberikan hak kepada pelabur untuk menghadiri

Mesyuarat Agung Tahunan syarikat dan mengundi di dalam mesyuarat
tersebut.
Dengan kata lain, dengan memiliki saham syarikat, pelabur
sebenarnya mempunyai hak untuk membuat keputusan dalam syarikat.
Pelaburan saham, bagaimanapun, mempunyai risiko-risikonya sendiri. Antara

risiko-risiko pelaburan saham adalah:
i.Harga yang mungkin turun naik secara mendadak akibat perubahan

ekonomi, politik dan musibah alam semulajadi
ii.Syarikat yang mungkin mengalami kerugian dan dinyah senarai
iii.Salah pengurusan yang boleh sebabkan syarikat digantung dari senarai
iv.Kecairan yang rendah akibat kurang permintaan
b. Bon
Bon adalah instrumen hutang yang diterbitkan oleh kerajaan dan syarikat
untuk mendapatkan wang bagi membiayai operasi projek-projek besar.
11
ASAS PELABURAN
Pelabur bon merupakan si pemiutang kepada penerbit bon di mana setiap
enam bulan atau setiap tahun penerbit bon akan membayar faedah kepada
pemegang bon. Pelaburan bon hanya dibuka kepada pelabur-pelabur besar
kerana setiap unit bon berharga lebih RM1 juta.
Pelaburan bon memberikan pulangan tetap kepada pelabur. Risiko pelaburan

bon bergantung kepada jenis bon-bon tersebut.
Bon syarikat biasanya
dianggap lebih tinggi risikonya berbanding bon kerajaan. Risiko pelaburan

bon adalah kegagalan penerbit bon untuk membayar faedah yang dijanjikan
pada setiap tempoh dan dalam kes yang lebih teruk, gagal membayar semula
wang pokok pelaburan tersebut.
c. Amanah Saham
Amanah saham merupakan dana yang mengumpulkan wang ramai pelabur
yang mempunyai matlamat yang sama untuk dilaburkan di dalam pasaran
kewangan seperti pasaran saham, pasaran bon dan pasaran wang jangka
pendek seperti Sijil Deposit Boleh Tawar, Bil Perbendaharaan, Penerimaan
Jurubank dan lain-lain lagi.
Pelaburan amanah saham membolehkan pelabur meraih pulangan dividen dan

untung modal hasil jualan semula unit-unit yang mungkin meningkat
harganya.
Kelebihan melabur di dalam amanah saham ialah:

i.Dana diurus oleh pengurus professional
ii.Tahap kecairan lebih tinggi berbanding pelaburan terus di dalam
saham
iii.Memberikan manfaat pempelbagaian iaitu risiko yang lebih rendah
berbanding pelaburan terus
iv.Memberi peluang pelabur kecil untuk mendapat pendedahan kepada
asset-asset yang secara individu tidak mampu dimiliki, seperti bon
dan sukuk.
12
ASAS PELABURAN
Kelemahan melabur di dalam amanah saham pula ialah:

i.Pelabur tidak mempunyai hak membuat keputusan
ii.Kos pengurusan dan jualan yang relatifnya lebih tinggi berbanding
pelaburan langsung dalam pasaran saham
iii.Pempelbagaian mengurangkan risiko dan pada masa sama
mengurangkan pulangan
1.5.3
Aset Derivatif
Asset derivatif adalah asset yang nilainya diperolehi daripada asset-aset yang
menjadi sandarannya. Bentuk asset derivatif paling lazim adalah kontrak hadapan
dan kontrak pilihan atau dikenali juga sebagai opsyen. Satu contoh asset derivatif
di Malaysia ialah Kontrak Hadapan Minyak Sawit Mentah (Future Crude Palm
Oil). Bagi asset ini, nilainya bergantung kepada harga minyak sawit mentah di
pasaran.
Asset derivatif mempunyai risiko yang lebih tinggi berbanding asset-asset

kewangan lain. Ini kerana jual beli asset ini dibuat dahulu pada harga yang
dijangka pada masa hadapan. Risiko menjadi lebih tinggi apabila pembelian asset
dilakukan menggunakan wang pinjaman.
1.5.4
Asset Alternatif
Asset alternatif pula ialah emas, perak, lukisan, barangan antik dan sebagainya.
Asset-asset ini biasanya dibuat koleksi peribadi dan hanya dijual apabila keadaan
memerlukan.
13
ASAS PELABURAN
1.6
Kesimpulan
Pelaburan merupakan aktiviti yang sangat penting dalam pengurusan kewangan. Ia
bermatlamat mendapatkan pulangan sebagai ganjaran kepada pengorbanan pelabur
menangguhkan penggunaannya, kadar inflasi yang dijangka dan ketidakpastian
mendapat pulangan tersebut. Kemahiran memilih aset bersesuaian amat penting bagi
memastikan pelabur mendapat manfaat yang diinginkan dari pelaburan.
14
ASAS PELABURAN
BAB 2
RISIKO DAN PULANGAN
1. Mengenalpasti sumber-sumber pulangan pelaburan
2. Memahami kaedah pengiraan pulangan
3. Memahami bagaimana mengira pulangan dijangka
4. Menghargai kepentingan pelaburan semula
5. Menerangkan makna risiko dalam pelaburan
6. Mengenaplasti kaedah pengukuran risiko
7. Memahami penggunaan koefisien variasi dalam proses membuat
keputusan pelaburan
2.1
Sumber Pulangan Pelaburan

Seperti yang dibincangkan sebelum ini, pulangan dari sesuatu pelaburan terdiri dari
dua bahagian:
a. Pulangan pendapatan
Pulangan ini merupakan aliran tunai masuk daripada pelaburan tersebut kepada
pelabur. Ia adalah pembahagian keuntungan yang dikenali sebagai dividen, untung
dan bonus atau mungkin juga caj perkhidmatan seperti sewa dan yuran.
Contoh pulangan berbentuk pendapatan

i.
Ahmad membeli saham TNB dengan harga RM10.00 sesaham. Dalam tempoh
setahun, TNB membayar dividen 30 sen sesaham. Pulangan pendapatan =
0.30/10.00 = 0.03 = 3.0%
ii.
Hamid membeli sebuah rumah dengan harga RM200,000 untuk

disewakan. Pendapatan tahunan bersih sewaan ialah RM10,000. Pulangan
pendapatan = 10,000/200,000 = 0.05 = 5% setahun.
15
ASAS PELABURAN
b. Pulangan modal
Pulangan modal adalah pulangan hasil daripada penjualan semula pelaburan tersebut.
Ia diperolehi hasil perubahan harga asset tersebut. Jika harga pelaburan meningkat
berbanding harga beliannya, pelabur akan mendapat keuntungan. Jika harga turun,
pelabur akan menanggung kerugian.
Contoh pengiraan keuntungan modal

i.
Ahmad membeli saham TNB dengan harga RM10.00 sesaham. Dalam tempoh
setahun, harga saham TNB meningkat kepada RM11.20. Keuntungan modal =
(11.20-10.00)/10.00 = 0.12 = 12%
ii.
Hamid membeli sebuah rumah dengan harga RM200,000 untuk disewakan.

Setelah lima tahun rumah itu dijual dengan harga 260,000. Keuntungan
modal=
(260,000-200,000)/200,000 = 0.30 = 30% untuk tempoh lima
tahun.
2.2
Mengira Pulangan
2.2.1
Pulangan Wang (Ringgit)
Jumlah wang yang diperolehi daripada pelaburan untuk sesuatu tempoh

tertentu
2.2.2
Pulangan Ringgit = Pendapatan + Perbezaan Harga
Bergantung kepada saiz pelaburan dan tempoh pegangan (pelaburan)
Pulangan Tempoh Pegangan (%)
Dikira sebagai peratusan Pulangan Wang (RM) berbanding dengan jumlah

pelaburan.
Boleh digunakan untuk membuat perbandingan prestasi pelaburan dengan

syarat tempoh pegangan dan risiko adalah sama
Kadar Pulangan = Pendapatan + (Harga Jual-Harga Beli)

Harga Beli
16
ASAS PELABURAN
2.2.3
Pulangan Setahun (atau Tahunan)
Dalam kebanyakan hal mengenai pulangan pelaburan, kita biasanya

menyebutnya dalam bentuk kadar pulangan setahun atau kadar
pulangan tahunan
Dengan mengira pulangan pelaburan secara tahunan, kita boleh membuat

perbandingan prestasi dengan mana-mana pelaburan yang dikira dengan
kaedah yang sama.
Kaedah mudah (atau hampiran) menukar Pulangan Tempoh Pegangan

(PTP) kepada kadar Pulangan Tahunan (PT):
PT = PTP x bilangan tempoh setahun (n)
Contoh:
Pulangan tempoh pegangan 6 bulan ialah 8%. Maka pulangan

setahun ialah: 8% x 2 = 16%
Pulangan tempoh pegangan 3 bulan ialah 2.5%. Pulangan setahun

ialah: 2.5% x 4 = 10%
Pulangan tempoh pegangan tiga tahun ialah 36%. Pulangan setahun

ialah: 36% x 1/3 = 12%
Kaedah tepat:
PT = (1+PTP)1/n 1
2.3
Mengira Pulangan Dijangka

Pulangan dijangka boleh dikira dengan mengukur kadar pulangan purata bagi
pulangan-pulangan sebenar selama beberapa tempoh yang lalu.
Pulangan purata
biasanya digunakan bagi menjangkakan kadar pulangan yang paling mungkin dicapai
oleh sesuatu pelaburan pada masa depan. Ia merupakan kaedah paling mudah bagi
mendapatkan kadar pulangan dijangka bagi sesuatu pelaburan.
17
ASAS PELABURAN
Cuba lihat jadual di bawah, jika pelaburan kita menghasilkan pulangan tahunan
berikut. Berapakah kadar pulangan purata kita?
Tahun
Kadar Pulangan
10.00%
30.00%
-20.00%
0.00%
20.00%
Terdapat dua kaedah mengira pulangan purata:
2.3.1
purata aritmatik (Arithmetic Mean)
purata geometrik (Geometric Mean)
Pulangan Purata Aritmatik
Pulangan purata aritmatik adalah pulangan purata mudah bagi siri pulangan yang
diberi. Kita hanya jumlahkan semua pulangan dan bahagikan dengan bilangan tahun:
Pa = (PTP)/t
Daripada contoh tadi:
Pa = 40/5 = 8%
Kadar pulangan purata adalah 8%. Tepatkah pengiraan ini? Sebenarnya tidak. Jika
kita memperoleh kadar pulangan ini secara tahunan, jumlah wang yang diperolehi
tidak sama dengan jumlah sebenar.
Jadual di bawah 2.3 (a) menunjukkan jumlah pelaburan awal sebanyak RM1,0000
berkembang menjadi RM1,372 apabila diberi pulangan seperti contoh tadi.
18
ASAS PELABURAN
Jadual 2.3 (a): Jumlah pelaburan dengan kadar pulangan sebenar

Tahun
Baki Awal (RM)
Kadar
Pulangan
Pulangan
(RM)
Baki Akhir (RM)
1,000.00
10.00%
100.00
1,100.00
1,100.00
30.00%
330.00
1,430.00
1,430.00
-20.00%
-286.00
1,144.00
1,144.00
0.00%
0.00
1,144.00
1,144.00
20.00%
228.80
1,372.80
Jika kita menggunakan kadar purata 8%, jumlah wang yang diperolehi pada tahun 5
tidak sama dengan yang sebenarnya. Jadual 2.3 (b) menunjukkan jumlah pelaburan
selepas 5 tahun pada kadar purata 8%.
Jadual 2.3 (b): Jumlah pelaburan dengan kadar pulangan purata 8%

Tahun
Baki Awal (RM)
Kadar
Pulangan
Pulangan
(RM)
Baki Akhir (RM)
1,000.00
8.00%
80.00
1,080.00
1,080.00
8.00%
86.40
1,166.40
1,166.40
8.00%
93.31
1,259.71
1,259.71
8.00%
100.78
1,360.49
1,360.49
8.00%
108.84
1,469.33
Kaedah yang tepat ialah dengan mengira Pulangan Purata Geometrik.
2.3.1
Pulangan Purata Geometrik
Pulangan purata geometrik akan memberi jumlah pulangan yang tepat dengan nilai
wang yang diperolehi daripada pelaburan tersebut:
19
ASAS PELABURAN
Ia dikira mengikut formula berikut:
Pg = [(1+PTP)]1/n 1
= [(1.10)(1.30)(.80)(1.00)(1.20)]1/5 1
= .0654 atau 6.54%
Sekarang kita lihat pula jumlah pelaburan selepas 5 tahun menggunakan purata
pulangan geomatrik.
Perhatikan jumlah pelaburan pada tahun kelima menyamai
jumlah pelaburan berdasarkan kadar pulangan sebenar tahunan.
Jadual 2.3 (c): Jumlah pelaburan dengan kadar pulangan purata 6.54%
Tahun
2.4
Baki Awal (RM)
Kadar
Pulangan
Pulangan
(RM)
Baki Akhir (RM)
1,000.00
6.54%
65.42
1,065.42
1,065.42
6.54%
69.70
1,135.12
1,135.12
6.54%
74.26
1,209.38
1,209.38
6.54%
79.12
1,288.50
1,288.50
6.54%
84.30
1,372.80
Pelaburan Semula
Perhatikan di
dalam contoh-contoh
sebelumnya, pengiraan dibuat
dengan
mengandaikan pelabur melaburkan semula pulangan yang diperolehinya daripada

pelaburan tersebut. Kaedah ini disebut kaedah terkompaun di mana pulangan pada
tahun pertama akan dilaburkan semula menjadikan nilai pokok atau prinsipal pada
tahun kedua bertambah dengan jumlah pulangan yang diperolehi pada tahun pertama.
Dengan kata lain, kita tidak mengeluarkannya daripada sistem pelaburan kita.
Dengan amalan pelaburan semula, nilai pelaburan akan meningkat dengan lebih cepat.
Cuba bandingkan jumlah pelaburan yang terkumpul selepas 5 tahun dengan pelaburan
semula (Jadual 2.4 (a)) dan tanpa pelaburan semula (Jadual 2.4(b)).
pelaburan awal berjumlah RM50,000 dan kadar pulangan purata adalah 8%.
20
Andaikan
ASAS PELABURAN
Perhatikan bahawa dengan pelaburan semula, jumlah pelaburan meningkat kepada
RM73,466. Manakala dengan mengandaikan pelabur mengeluarkan semua pulangan
yang diperolehinya, jumlah pelaburannya kekal RM50,000 selepas 5 tahun.
Jadual 2.4 (a): Jumlah pelaburan dengan pelaburan semula pulangan

Tahun
Baki Awal (RM)
Kadar
Pulangan
Pulangan
(RM)
Baki Akhir (RM)
50,000.00
8.00%
4,000.00
54,000.00
54,000.00
8.00%
4,320.00
58,320.00
58,320.00
8.00%
4,665.60
62,985.60
62,985.60
8.00%
5,038.85
68,024.45
68,024.45
8.00%
5,441.96
73,466.40
Jadual 2.4 (b): Jumlah pelaburan tanpa pelaburan semula pulangan

Tahun
2.5
Baki Awal
Kadar
Pulangan
Pengeluaran
Baki Akhir
(RM)
Pulangan
(RM)
(RM)
(RM)
50,000.00
8.00%
4,000.00
4,000.00
50,000.00
50,000.00
8.00%
4,000.00
4,000.00
50,000.00
50,000.00
8.00%
4,000.00
4,000.00
50,000.00
50,000.00
8.00%
4,000.00
4,000.00
50,000.00
50,000.00
8.00%
4,000.00
4,000.00
50,000.00
Risiko Pelaburan
Risiko ialah ketidakpastian mengenai pulangan pelaburan. Semasa melabur, kita
mempunyai satu jangkaan pulangan. Jangkaan ini mungkin tepat, mungkin tidak
(lazimnya tidak). Ketidakpastian untuk mendapatkan pulangan jangkaan inilah yang
disebut risiko dalam pelaburan.
Dalam pelaburan, ketidakpastian berlaku dalam tiga keadaan:
Ketidakpastian dalam pulangan pendapatan
Ketidakpastian dalam perubahan harga pelaburan
Ketidakpastian dalam kadar pelaburan semula
21
ASAS PELABURAN
Risiko boleh dibahagikan kepada dua jenis: (1) risiko sistematik dan (2) risiko tidak
sistematik. Kedua-duanya berpunca daripada faktor-faktor yang berbeza.
Risiko sistematik adalah risiko-risiko yang disebabkan oleh faktor-faktor ekonomi,

politik dan bencana alam, yang mana kejadiannya memberi kesan kepada keseluruhan
pasaran. Contoh: perubahan kadar faedah, inflasi, pengeluaran negara, krisis politik,
tsunami, dsb.
Risiko tidak sistematik pula ialah risiko-risiko yang terhad kepada syarikat tertentu,
jenis produk tertentu atau industri tertentu. Contoh risiko-risiko tidak sistematik
adalah turun naik permintaan produk, salah laku pengurusan, perubahan polisi
terhadap sesuatu produk, dsb.
2.6
Mengukur Risiko
Sepertimana yang diterangkan pada awal bab ini, risiko pelaburan adalah
kemungkinan pulangan yang diperolehi tidak sama dengan pulangan dijangka. Kita
juga telah mempelajari bagaimana pulangan dijangka dikira berdasarkan pulanganpulangan sebenar yang telah direkodkan selama beberapa tahun.
Oleh kerana
pelaburan dibuat bagi mendapatkan pulangan pada masa depan, maka wajarlah
kemungkinan-kemungkinan pulangan juga diambilkira bagi mendapatkan pulangan
dijangka.
Bagi pulangan dijangka yang dibuat berdasarkan rekod pulangan-pulangan sebenar

masa lalu, jarak pulangan-pulangan sebenar tersebut dengan pulangan purata boleh
menunjukkan kadar risiko pelaburan tersebut. Bandingkan aset pelaburan A dan B
yang ditunjukkan dalam Jadual 2.6.
Secara rambang, apakah yang anda boleh
katakan tentang kedua-kedua aset tersebut?
22
ASAS PELABURAN
Jadual 2.6: Pulangan sebenar Aset A dan Aset B
Tahun
Aset A
Aset B
8.00%
20.00%
9.00%
30.00%
7.00%
-5.00%
8.00%
15.00%
10.00%
40.00%
Berdasarkan formula pulangan purata yang dibincangkan sebelum ini, pulangan

purata atau pulangan dijangka bagi Aset A dan Aset B adalah seperti berikut:
Pg Aset A = [(1+PTP)]1/n 1
= [(1.08)(1.09)(1.07)(1.08)(1.10)]1/5 1
= 0.084 atau 8.40%
Pg Aset B = [(1+PTP)]1/n 1
= [(1.20)(1.30)(0.95)(1.15)(1.40)]1/5 1
= 0.190 atau 19.00%
Risiko pelaburan dikira dengan mengambilkira jarak di antara pulangan-pulangan

sebenar dengan pulangan dijangka pelaburan tersebut. Jarak-jarak ini kemudiannya
dikuasa duakan dan dijumlahkan bagi mencari jumlah jarak atau varians. Ukuran
standard bagi risiko adalah sisihan piawai yang merupakan punca kuasa dua bagi
varians.
Dengan kata lain, sisihan piawai adalah jarak purata di antara taburan
pulangan-pulangan sebenar dengan pulangan dijangka pelaburan tersebut.

Formula untuk varians ialah:
2
= [(Ri-E(R))2]/(n-1)
di mana:
Ri
E(R) = nilai jangkaan,
= nilai kemungkinan,
= bilangan nilai kemungkinan
23
ASAS PELABURAN
Maka, varians dan sisihan piawai bagi Aset A

E(R) = 8.40%
2
= [(8.00-8.40)2+(9.00-8.40)2+(7.00-8.40)2+(8.00-8.40)2+(10.00-8.40)2]/(5-1)
= [0.0016% + 0.0037% + 0.0195% + 0.0016% + 0.0258%]/(5-1)
= 0.0130%
= 1.14%
Varians dan sisihan piawai bagi Aset B

E(R) = 19.00%
2
= [(20.00-19.00)2+(30.0019.00)2+(-5.00-19.00)2+(15.00-19.00)2+(40.00-
19.00)2]/(5-1)
= [0.0101% + 1.2107% + 5.7584% + 0.1597% + 4.4114%]/(5-1)
= 2.8876%
= 16.99%
Perhatikan di sini, aset B yang mempunyai pulangan dijangka lebih tinggi berbanding
A, mempunyai risiko yang juga lebih tinggi berbanding A. Jelas, hukum tukar-ganti
pulangan risiko terbukti semakin tinggi pulangan, semakin tinggi risiko.
Jadi, bagaimana untuk pelabur memilih di antara kedua aset ini?
Jika pelabur
memilih pulangan yang tinggi, sudah tentu pelabur patut memilih B. Namun B
mempunyai risiko yang sangat tinggi berbanding A. Jika pelabur memilih risiko yang
rendah pula, seharusnya pelabur memilih A. Namun A memberikan pulangan yang
sangat rendah. Apakah penyelesaiannya?
24
ASAS PELABURAN
2.7
Koefisien Variasi
Koefisien variasi mengukur risiko bagi setiap unit pulangan. Ini bermaksud, bagi
setiap 1% pulangan, berapakah risiko aset tersebut. Pengukuran ini membolehkan
pelabur membuat pilihan pelaburan, misalnya seperti contoh di atas, di antara Aset A
dan Aset B.
Formula bagi koefisien variasi ialah:
CV =
/ E(R)
Maka, Koefisien Variasi bagi aset A dan B adalah seperti berikut:

CV Aset A = 1.14%/8.40% = 13.58%
CV Aset B = 16.99%/19.00% = 89.45%
Perhatikan bahawa Aset A mempunyai risiko sebanyak 13.58% bagi setiap 1%

pulangannya, manakala Aset B mempunyai risiko 89.45% bagi setiap 1%
pulangannya. Pelabur yang secara rasionalnya adalah penghindar risiko sudah pasti
memilih Aset A kerana risiko yang lebih rendah berbanding Aset B.
2.8
Kesimpulan
Risiko dan pulangan merupakan konsep paling penting yang perlu difahami oleh
pelabur. Pelabur mesti mahir kaedah pengiraan pulangan bagi memastikan matlamat
pelaburan tercapai. Hubungan risiko pulangan menyebabkan pelabur perlu memahami
bagaimana menyeimbangkan antara risiko dan pulangan bagi memastikan pelaburan
yang dibuat menghasilkan pulangan optimum.
25
ASAS PELABURAN
Aktiviti 1:
Kirakan pulangan pendapatan daripada maklumat yang diberi:
1. Ali membeli 10,000 unit ASN dengan harga RM0.70 seunit. Pada
akhir tahun ASN memberi dividen 5.6 sen seunit.
2. Ah Peng membeli saham Public Bank dengan harga RM12.50
sesaham. Dividen tahunan ialah 25 sen sesaham.
3. Muthu membeli satu tanah lot dengan harga RM80,000. Dia
menjangka dapat menjualnya dalam tempoh tiga tahun dengan harga
RM120,000. Tanah sekarang dijadikan lot meletak kereta dan menjana
pendapatan purata RM400 sebulan.
Aktiviti 2:
Kirakan pulangan modal untuk pelaburan berikut
1. Ali membeli 10,000 unit ASN dengan harga RM0.70 seunit. Pada akhir
tahun harga ASN telah meningkat kepada RM0.74 seunit.
2. Ah Peng membeli saham Public Bank dengan harga RM12.50 sesaham.
Setelah setahun, harga saham menjadi RM10.00 sesaham.
3. Muthu membeli satu tanah lot dengan harga RM80,000. Setelah tiga tahun
dia menjualnya dengan harga RM110,000.
26
ASAS PELABURAN
BAB 3
NILAI MASA WANG
1. Menerangkan konsep nilai masa wang
2. Mengira nilai masa wang bagi satu jumlah tunggal
3. Mengira nilai masa bagi bagi satu aliran tunai atau anuiti
4. Mengira nilai masa wang bagi satu alirai tunai infiniti atau
perpetuiti
5. Mengira nilai masa wang dengan kadar pulangan terlaras
6. Mengira nilai masa wang dengan kadar pulangan sebenar
3.1
Konsep Nilai Masa Wang

Nilai masa wang adalah prinsip yang paling asas dalam ilmu kewangan dan
pelaburan. Nilai masa wang mengatakan bahawa nilai sejumlah wang hari ini lebih
tinggi berbanding jumlah wang yang sama yang akan diperolehi pada masa depan. Ini
disebabkan oleh kebolehan wang tersebut menjana pendapatan jika ia digunakan
untuk pelaburan.
Jika ia tidak digunakan untuk pelaburan, sebaliknya digunakan untuk pembelian,

kepuasan yang diberikannya hari ini melebihi kepuasan yang diperolehi jika jumlah
wang yang sama dibelanjakan pada masa depan. Salah satu sebabnya adalah faktor
inflasi, yang menyebabkan jumlah barangan yang diperolehi pada masa depan tidak
sebanyak jumlah yang diperolehi hari ini. Ini menjadikan nilai wang hari ini lebih
tinggi berbanding nilai sejumlah wang yang sama pada masa depan.
Prinsip nilai masa wang menjadikan seorang individu yang rasional tidak akan
menerima sejumlah wang yang sama pada masa depan, melainkan ia diganjarkan
dengan imbuhan yang sewajarnya. Seperti yang dibincangkan dalam bab sebelum ini,
imbuhan yang sewajarnya bermaksud pulangan yang boleh menyamai:
27
ASAS PELABURAN
3.2
Kos melepas: keuntungan yang boleh diperolehi jika wang tersebut dilaburkan
Inflasi: kenaikan harga barang yang berlaku
Risiko kredit: kemungkinan wang tersebut tidak dibayar
Nilai Masa Wang Bagi Satu Jumlah Tunggal

Jika kita melaburkan RM10,000 di dalam satu instrumen pelaburan yang boleh
memberikan kita pulangan 7% setahun, berapakah nilai masa depan wang tersebut
selepas 10 tahun?
Atau, jika kita ingin mendapatkan sejumlah RM100,000 dalam masa lima tahun,
berapakah jumlah yang perlu kita laburkan hari ini jika pelaburan tersebut boleh
memberikan pulangan sebanyak 6%?
Kedua-dua soalan ini adalah tentang nilai masa wang bagi satu jumlah tunggal.
Jumlah tunggal bermaksud satu jumlah yang kita perlu laburkan hari ini, tanpa perlu
menambah pelaburan kita. Atau satu jumlah yang akan kita perolehi sekali sahaja
pada masa depan, misalnya wang simpanan KWSP yang akan kita keluarkan ketika
berumur 55 tahun.
Nilai masa wang terbahagi kepada dua iaitu nilai masa depan dan nilai kini. Nilai
masa depan diperolehi menggunakan kaedah pengkompaunan manakala nilai kini
menggunakan kaedah pendiskaunan. Untuk memahami maksud pengkompaunan dan
pendiskaunan, kita perlu melihat Rajah 3.2:
28
ASAS PELABURAN
Rajah 3.2: Pengkompaunan dan Pendiskaunan
Rajah 3.2 menunjukkan bahawa untuk mendapatkan nilai masa depan pada tahun ke 3
bagi RM1,000 yang dilaburkan hari ini, wang RM1,000 itu perlu dikompaunkan pada
kadar keuntungan tertentu untuk tempoh masa tertentu. Sebaliknya, jika kita ingin
tahu nilai kini bagi RM2,500 yang akan kita terima pada masa depan, kita perlu
diskaunkan wang tersebut pada kadar keuntungan tertentu pada tempoh tertentu.
3.2.1 Nilai Masa Depan Bagi Satu Jumlah Tunggal

Seperti yang diterangkan sebelum ini, nilai masa depan bagi satu jumlah tunggal
adalah nilai sejumlah wang yang kita laburkan hari ini pada kadar keuntungan tertentu
untuk tempoh masa tertentu. Kita lihat pula contoh ini: Berapakah nilai yang akan
terkumpul jika kita laburkan RM10,000 hari ini untuk tempoh masa 10 tahun, dengan
mengandaikan bahawa pelaburan tersebut mampu memberikan pulangan 7%.
Formula asasnya adalah:

n
FV = PV x (1 + r)
Di mana:
FV
nilai masa depan
PV
nilai kini
kadar keuntungan
tempoh dalam bilangan tahun
29
ASAS PELABURAN
Oleh itu, apabila RM10,000 dilaburkan pada kadar 7% untuk tempoh 10 tahun, nilai
masa depannya adalah:
FV
10,000 x (1+0.07)10
10,000 x 1.9672
19,672
Jika kita inginkan jumlah masa depan yang lebih tinggi, apakah yang boleh kita
lakukan dengan jumlah wang yang sama pada hari ini? Dengan kata lain, jika kita
merasakan RM19, 672 itu tidak mencukupi, bagaimanakah caranya supaya wang
RM10,000 yang kita miliki hari ini menjadi satu jumlah yang lebih tinggi?
Jawapannya, dengan jumlah nilai kini yang sama, nilai masa depan boleh ditingkatkan
dengan:
Mendapatkan kadar keuntungan yang lebih tinggi
Mendapatkan instrumen pelaburan yang membuat pengagihan untung
lebih kerap (Lebih kekerapan pengkompaunan)
Melabur untuk tempoh masa lebih panjang
Contoh: r = 12%
Berbanding contoh sebelumnya di mana keuntungan diperolehi 7%, kita boleh

meningkatkan nilai masa depan dengan mendapatkan pulangan lebih tinggi,
iaitu 12%.
r
FV
7%
12%
10,000 x (1+0.07)10
10,000 x (1+0.12)10
10,000 x 1.9672
10,000 x 3.1058
19,672
31,058
30
ASAS PELABURAN
Mendapatkan instrument yang membuat pengagihan untung lebih kerap
(Lebih kekerapan pengkompaunan)
Contoh: dua kali setahun, maka n = 10 x 2 = 20
r = 7 %/2 = 3.5%
Apabila keuntungan diagihkan lebih kerap, iaitu dua kali setahun, nilai masa
depan menjadi lebih tinggi, iaitu RM19, 898, berbanding RM19, 672 yang
diperolehi sebelumnya.
Kekerapan
FV
Sekali setahun
Dua kali setahun
10,000 x (1+0.07)10
10,000 x (1+0.035)20
10,000 x 1.9672
10,000 x 1.9898
19,672
19,898

Contoh: n = 15
Berbanding contoh awal, dengan tempoh pelaburan dilanjutkan hingga 15

tahun, nilai masa depan meningkat kepada RM27,590.
n
FV
10
15
10,000 x (1+0.07)10
10,000 x (1+0.07)15
10,000 x 1.9672
10,000 x 2.7590
19,672
27,590
3.2.2 Nilai Masa Kini Satu Jumlah Tunggal

Nilai masa kini atau nilai kini adalah nilai hari ini bagi satu jumlah yang akan
diterima atau dibayar pada masa depan.
Seperti contoh kedua tadi, kita ingin
mengetahui berapakah nilai kini bagi sejumlah wang, iaitu RM100,000 yang ingin
kita terima selepas lima tahun jika pelaburan yang kita pilih mampu memberikan
pulangan 6%.
31
ASAS PELABURAN
Formula asasnya adalah:
PV =
FV
n
(1 + r)
Di mana:
FV
nilai masa depan
PV
nilai kini
kadar keuntungan
Oleh itu, untuk mendapatkan RM100,000 dalam masa lima tahun, dengan andaian
bahawa kadar pulangan adalah 6%, wang yang perlu dilaburkan hari ini adalah:
PV
100,000 / (1+0.06)5
100,000 / 1.3382
74,727
Kita mungkin merasakan bahawa RM74,727 masih terlalu tinggi untuk dilaburkan
hari ini bagi mendapatkan RM100,000 lima tahun dari sekarang. Bagaimana caranya
supaya kita tidak perlu melaburkan wang yang banyak, tetapi masih mampu
mendapatkan RM100,000?
Sepertimana nilai masa depan, kita juga boleh menentukan jumlah yang perlu kita
laburkan hari ini tanpa mengubah jumlah yang kita inginkan pada masa depan.
Bagaimana pun, jika untuk nilai masa depan kita inginkan jumlah yang lebih tinggi,
untuk nilai kini, pelabur yang rasional biasanya inginkan jumlah yang lebih rendah.
Sudah tentu, jika diberi pilihan, kita mahukan jumlah nilai kini pelaburan yang lebih
rendah untuk dapatkan nilai masa depan yang sama. Caranya, sama sahaja dengan
kaedah mendapatkan nilai masa depan yang tinggi. Untuk dapatkan nilai kini yang
rendah, kita perlu:
Mendapatkan instrument yang membuat pengagihan untung lebih
kerap (Lebih kekerapan pengkompaunan)
32
ASAS PELABURAN
Melabur untuk tempoh masa lebih panjang mungkin terpaksa kita
tangguhkan hasrat mendapatkan jumlah tersebut dalam masa lima
tahun

Contoh: r = 11%
6%
PV
11%
5
100,000 / (1+0.06)
100,000 / (1+0.11)5
100,000 / 1.3382
100,000 / 1.6851
74,727
59,344
Mendapatkan instrument yang membuat pengagihan untung lebih kerap (Lebih

kekerapan pengkompaunan)
Contoh: dua belas kali setahun, maka n = 5 x 12 = 60
r = 6 %/12 = 0.5%
Kekerapan
FV
Sekali setahun
Dua belas kali setahun
100,000 / (1+0.06)5
100,000 / (1+0.0005)60
100,000 / 1.3382
100,000 / 1.3488
74,727
74,139

Contoh: n = 10
FV
10
100,000 / (1+0.06)5
100,000 / (1+0.06)10
100,000 / 1.3382
100,000 / 1.7908
74,727
55,841
33
ASAS PELABURAN
3.3
Nilai Masa Wang Bagi Anuiti

Jika sebelumnya kita mempelajari kaedah pengiraan nilai masa wang untuk satu
jumlah tunggal, kini kita akan mempelari nilai masa wang bagi satu nilai yang
berulang-ulang. Nilai wang yang sama yang berulang-ulang atau diterima /dibayar
secara berkala ini dipanggil anuiti.
Dengan kata lain, anuiti membabitkan lebih
daripada satu jumlah tunggal.
Contohnya, berapakah yang perlu dilaburkan hari ini bagi mendapatkan RM1,000
setiap tahun selama lima tahun akan datang jika aset pelaburan tersebut memberikan
pulangan 6% setahun?
Atau, berapakah jumlah yang akan terkumpul 15 tahun lagi jika RM1,000 dilaburkan
setiap bulan di dalam sebuah unit amanah yang memberikan purata pulangan 12%
setahun?
Jumlah sama (RM1,000) yang akan diterima atau dilaburkan bagi setiap tempoh
dikenali sebagai anuiti, iaitu aliran tunai yang sama dan berkala.
3.3.1
Nilai Masa Kini Anuiti
Nilai masa kini bagi sesuatu anuiti (PVA), RM1,000 yang akan diterima pada akhir
tahun pertama sehingga tahun kelima, boleh ditentukan melalui pendiskaunan jumlah
secara berasingan, pada kadar pulangan yang diberikan:
PVA
[RM1,000 / (1.06)1 ] + [ RM1,000 / (1.06)2]+

[RM1,000 / (1.06)3 ] + [ RM1,000 / (1.06)4]+
[RM1,000 / (1.06)5 ]
RM943.40 + RM890.00 + RM839.62 + RM792.09

+ RM747.26
RM4,212.37
34
ASAS PELABURAN
Untuk lebih jelas, Rajah 3.3 menunjukkan proses pendiskaunan aliran tunai secara
berasingan seperti yang diterangkan di atas.
Rajah 3.3: Proses pendiskaunan aliran tunai secara berasingan
Formula asas anuiti adalah seperti berikut:
PVA
PMT
=
1
(1 + r)n
Di mana:
PVA
nilai kini anuiti
PMT
Anuiti
kadar keuntungan
Disebabkan kaedah pengiraan yang agak rumit untuk kita menggunakan pendekatan
matematik, adalah lebih praktikal untuk pengiraan anuiti ini dibuat menggunakan kalkulator
kewangan.
Di
sini,
kalkulator
yang
digunakan
adalah
Casio
35
FC100V.
ASAS PELABURAN
SET END
n
PV
SOLVE 4212.37
PMT
-1000
3.3.2
Nilai Masa Depan Anuiti
Nilai masa depan anuiti adalah kebalikan daripada konsep nilai kini anuiti. Nilai masa depan
sesuatu anuiti (FVA) boleh ditentukan melalui pengkompaunan bayaran secara berasingan.
Sebagai contoh, nilai masa depan bagi pelaburan tahunan sebanyak RM6,000 yang dibuat
pada penghujung tahun selama empat tahun di dalam sebuah dana pelaburan yang
memberikan pulangan purata 10% boleh digambarkan seperti berikut:
FVA = [RM6,000 x (1.10)3 ] + [ RM6,000 x (1.10)2]+ [RM6,000 x (1.10)1 ] +
[RM6,000 x (1.10)0]
= RM7,986.00 + RM7,260.00 + RM6,600.00 + RM6,000
= RM27,846.00
36
ASAS PELABURAN
Menggunakan kalkulator kewangan:
SET END
3.4
10
PMV
-6000
PMT
SOLVE 27846
Nilai Masa Wang Bagi Perpetuiti

Jika sebelumnya kita mempelajari bagaimana mengira nilai masa anuiti, kini kita akan
mempelajari pula apakah itu perpetuiti dan kaedah pengiraannya. Sepertimana anuiti,
perpetuiti juga merupakan aliran tunai yang sama nilainya dan berkala. Bezanya
dengan anuiti ialah anuiti mempunyai tempoh masa tertentu, tetapi perpetuiti adalah
aliran tunai infiniti atau selama-lamanya.
Mengapa kita perlukan aliran tunai infiniti?
Di dalam perancangan kewangan,
keperluan manusia berbeza-beza. Sesetengah individu mempunyai sebab tersendiri

mengapa mereka memerlukan aliran tunai infiniti. Di antaranya ialah:
Mempunyai tanggungan yang memerlukan peruntukan kewangan yang

berterusan, contohnya anak istimewa.
Berhasrat mewujudkan dana untuk keperluan kebajikan secara berterusan
Di dalam perancangan kewangan Islam, amalan berwaqf amat digalakkan terutama

bagi mereka yang mempunyai lebihan wang. Untuk mewujudkan waqf, terutamanya
waqf tunai persendirian, seseorang itu perlu mengetahui jumlah nilai kini yang perlu
beliau wujudkan sebagai jumlah pokok (prinsipal) bagi mendapatkan aliran tunai atau
dividen yang berterusan.
37
ASAS PELABURAN
Formula asasnya:
PV = PMT/ r
Di mana:
PV
nilai kini
PMT
Anuiti
kadar keuntungan
Contoh:
Jika En. Amin mahu pendapatan yang diterima selepas bersara berterusan (kerana
risaukan hayatnya melebihi 20 tahun) dan mahu anaknya terus menerima pendapatan
tersebut selepas ketiadaannya, maka En. Amin perlu menggunakan kaedah nilai kini
perpetuiti bagi mengira modal yang perlu pada masa persaraan.
Pendapatan diperlukan
= RM48,000
Kadar pulangan dijangka = 5%

Nilai kini Perpetuti
= PMT
r
= RM48,000
0.05
= RM960,000
Ini bermakna, untuk mendapatkan aliran tunai berterusan sebanyak RM48,000

setahun,
En. Amin perlu mempunyai RM960,000 pada masa persaraannya dan
meletakkan wang tersebut di dalam instrumen pelaburan yang boleh memberikan

beliau pulangan sebanyak 5% setahun.
3.5
Nilai Masa Wang Dengan Kadar Pulangan Terlaras

Kaedah pengiraan nilai masa wang dengan kadar pulangan terlaras digunakan bagi
mengira nilai masa depan bagi pelaburan yang meningkat pada kadar tertentu.
38
ASAS PELABURAN
Formula asasnya:
n
FV = A((1+r) -(1+g) /(r-g))
Di mana:
FV
nilai masa depan
Anuiti atau jumlah sumbangan/pelaburan berkala
kadar keuntungan
kadar pertumbuhan
Contoh:
En. Suhaimi berumur 37 tahun. Baki terakhir wang di KWSP En. Suhaimi adalah
RM100,000. Pada masa ini jumlah sumbangan En.Suhaimi adalah RM13,800 setahun.
Berapakah jangkaan jumlah wang di KWSP pada masa persaraan jika pendapatan En.
Suhaimi meningkat pada kadar 7% dan kadar pulangan pula adalah 5%?
Nilai masa depan bagi baki simpanan
Set : End
N
= 55-37 = 18
I% = 5
PV = -100000
FV = SOLVE 240,661.92
Nilai masa depan sumbangan tahunan

A((1+r)n-(1+g)n)/(r-g)
= 13800((1+0.05)18-(1+0.07)18)/(0.05-0.07)
= 13800(2.4066 3.3799)/(-0.02)
= -13431.54/(-0.02)
= 671,577
39
ASAS PELABURAN
Jumlah simpanan KWSP pada masa persaraan = 240,661.92 + 671,577
= 912,238.92
Menggunakan FC100V bagi mengira nilai masa depan sumbangan tahunan
Langkah pertama: Cari nilai kini sumbangan tahunan

Set : Begin
N
= 19
I%
= (1.05/1.07)-1 = -0.018692
PMT = 13800
PV
= SOLVE -262,641.00
Langkah kedua: Cari nilai masa depan sumbangan

Set : Begin
N
= 19
I%
= 5
PMT = 0
PV
= - 262641.00
FV
= SOLVE 663,682.33
Jumlah simpanan EPF pada masa persaraan = 240,661.92 + 663,682.33

= 904,344.25
3.6
Nilai Masa Wang Dengan Kadar Pulangan Sebenar

Kadar pulangan sebenar adalah kadar pulangan yang di selaraskan setelah diambilkira
faktor inflasi. Inflasi, sepertimana yang kita fahami, mempunyai kesan negatif ke atas
nilai masa wang. Jadi, ia perlu diambilkira di dalam pengiraan nilai masa wang.
40
ASAS PELABURAN
Formula asasnya:
R=
1+r - 1
1+g
Di mana:
R
Kadar pulangan sebenar
Kadar keuntungan
Kadar pertumbuhan
Oleh itu, jika kadar pulangan dijangka adalah 5% dan kadar inflasi adalah 4%, maka
kadar pulangan sebenar adalah 0.9615%
Kadar Pulangan Sebenar = 1+0.05 - 1

1+0.04
= 0.009615 @ 0.9615%
Kadar pulangan sebenar ini perlu digunapakai bagi semua pengiraan yang melibatkan
kadar pulangan yang perlu diselaraskan dengan faktor inflasi. Contohnya, di dalam
mengira perbelanjaan yang perlu bagi kehidupan selepas bersara, faktor inflasi perlu
diambilkira bagi menyelaraskan kadar pulangan bagi mendapatkan jumlah dana
persaraan yang perlu disediakan pada usia 55 tahun.
Contoh:
Puan Rokiah, 40 tahun, ingin mengekalkan gaya hidupnya sekarang selepas

persaraan. Jumlah perbelanjaan bulanan Puan Rokiah sekeluarga adalah RM4,000.
Untuk itu, Puan Rokiah inginkan pendapatan selepas persaraan sebanyak RM48,000
setahun.
41
ASAS PELABURAN
Berdasarkan kadar inflasi 4%, pendapatan yang diperlukan ketika Puan Rokiah
berusia 55 tahun adalah:
Set : End
N
= 15.00
I%
= 4.00
PV = -48000.00
FV = SOLVE
86,445.29 setahun
Jumlah RM86,445.29 adalah nilai masa depan bagi pendapatan yang diperlukan oleh
Puan Rokiah ketika beliau berumur 55 tahun, setelah faktor inflasi diambilkira.
Jumlah ini akan berterusan meningkat berdasarkan kadar inflasi. Oleh itu, untuk
mendapatkan jumlah yang perlu dikumpul oleh Puan Rokiah untuk menampung
hidupnya selama 20 tahun selepas persaraan, Puan Rokiah perlu mencari nilai kini
bagi satu jumlah yang boleh menghasilkan pendapatan yang meningkat seiring
dengan inflasi. Jika diandaikan Puan Rokiah menempatkan jumlah atau dana tersebut
didalam satu instrumen pelaburan yang memberikan pulangan 5%, kadar pulangan
sebenar bagi dana persaraan Puan Rokiah adalah 0.9615%, selepas faktor inflasi
diambilkira.
Maka, nilai kini dana persaraan Puan Rokiah adalah:
Set : Begin
N
= 20
I%
= 0.09615
PMT = -86445.29
PV
= SOLVE
RM1,727,327.57
Ini bermakna, untuk mendapatkan pendapatan selepas persaraan yang meningkat pada
kadar 4% selama 20 tahun, jumlah yang perlu Puan Rokiah ada pada usia 55 tahun
adalah RM1,727,327.57.
42
ASAS PELABURAN
3.7
Kesimpulan
Nilai masa wang adalah satu konsep penting dalam pelaburan.
Ia digunakan dalam
menentukan nilai pelaburan yang sewajarnya dilakukan hari ini bagi mendapatkan sejumlah
wang pada masa depan atau mengira jumlah hasil pelaburan masa depan setelah melibatkan
diri dengan pelaburan pada hari ini.
Konsep nilai masa wang juga merupakan asas kepada penentuan jumlah keuntungan bagi
produk-produk pembiayaan di institusi-institusi kewangan. Ia juga menjadi asas pengiraan
bagi menentukan bayaran ansuran oleh peminjam. Oleh itu ia menjadi satu kemestian dalam
ilmu pelaburan.
43
ASAS PELABURAN
BAB 4
TEORI PORTFOLIO DAN MODEL PENILAIAN ASET
1. Menerangkan konsep pempelbagaian dan portfolio
2. Mengaplikasi konsep pempelbagaian dalam Teori Portfolio
Moden
3. Memahami konsep portfolio cekap dan sempadan cekap
4.1
Pengenalan kepada Konsep Pempelbagaian dan Portfolio

Pempelbagaian atau diversifikasi adalah tindakan mempelbagaikan aset pelaburan
bertujuan untuk meminimumkankan risiko dan memaksimumkan pulangan.
Pempelbagaian bermakna "mengembangkan pelaburan kepada beberapa cabang",
iaitu tidak meletakkan wang dalam satu instrumen pelaburan sahaja, sebaliknya
menyertai beberapa instrumen pelaburan.
Samalah seperti tidak meletakkan semua telur dalam satu bakul, kerana jika bakul
terhempas jatuh, kemungkinan semua telur akan pecah. Begitu juga, jika kita
melaburkan semua wang dalam saham satu syarikat, jika nilai saham itu menjunam
jatuh, kita mungkin kehilangan wang yang dilaburkan.
Sesuatu portfolio pelaburan yang dipelbagaikan mempunyai beberapa kelas

pelaburan, contohnya ekuiti, instrumen pendapatan tetap dan derivatif. Setiap kelas
pelaburan pula mungkin mengandungi beberapa jenis aset yang berbeza. Contohnya
di dalam kelas ekuiti, portfolio boleh dipelbagaikan dengan memegang saham
syarikat tersenarai, unit saham amanah, dana amanah hartanah dan dana dagangan
bursa. Langkah seterusnya ialah mempelbagaikan pelaburan dalam sesuatu jenis aset
tersebut. Misalnya jika membeli saham syarikat tersenarai, belilah daripada berbagaibagai sektor; dan di dalam sektor tersebut pula, belilah saham beberapa syarikat
berlainan. Atau jika membeli unit amanah saham, belilah lebih daripada satu jenis
44
ASAS PELABURAN
(umpamanya dana pendapatan, dana pertumbuhan, dana bon dan lain-lain). Contoh
portfolio yang dipelbagaikan ditunjukkan di dalam Jadual 4.1:
Jadual 4.1: Contoh Pempelbagaian Dalam Portfolio

Kelas
Ekuiti
Peratus
90%
Jenis Aset
Saham Tersenarai
Sektor
Syarikat
Minyak dan
Alam Maritim Berhad
gas
Petronas Gas Berhad
Perladangan
IOI Corporation Berhad

KL Kepong Berhad
Unit Amanah
Dana
Public Ittikal
Saham
Pertumbuhan
CIMB Dana Ihsan
Dana Imbang
Dana Imbang Islamik
Dana
Amanah Perkhidmatan
Hartanah
Pendapatan Tetap
10%
Perladangan
Simpanan Tabung -
KPJ Al-Aqar REIT

Al-Hadarah REIT
-
Haji
Strategi yang baik ialah menggabungkan pelaburan yang berisiko tinggi dengan yang
berisiko rendah dan meletakkan pelaburan itu dalam setiap kelas pelaburan dan jenis
aset. Ini perlu supaya kita mempunyai peluang lebih baik untuk berjaya dalam sesuatu
kelas aset dan di kalangan kumpulan sesuatu aset. Ini penting untuk mengimbangkan
risiko dan pulangan. Bayangkan bagaimana jika semua wang simpanan kita terikat
dalam pasaran saham sedangkan kita dalam keadaan terdesak dan memerlukan wang
tunai dengan cepat. Sudah tentu kita menghadapi masalah mudahtunai sekiranya pada
waktu itu pasaran saham pula terus menjunam. Keadaan ini terjadi akibat tidak
mempelbagaikan pelaburan dalam sesuatu kelas aset. Atau kita mungkin meletakkan
semua wang dalam saham minyak dan gas, kemudian mendapati harga minyak
mentah menjunam jatuh yang mana ia menyebabkan harga kebanyakan syarikat
minyak dan gas juga terjejas.
Dalam keadaan ini, alangkah baiknya jika kita
mempelbagaikan pelaburan di dalam syarikat yang menggunakan minyak dan gas,

contohnya perladangan dan perdagangan, yang sudah tentu menikmati keuntungan
meningkat akibat kejatuhan harga minyak!
45
ASAS PELABURAN
Melalui pempelbagaian, jika satu daripada aset kita menjunam teruk, aset lain yang
kita miliki mungkin mengalami kesan sebaliknya. Peningkatan nilai aset kedua akan
dapat menimbal kesan kejatuhan aset pertama. Inilah faedah yang boleh diperolehi
dengan pempelbagaian.
Risiko pelaburan secara keseluruhan dapat dikurangkan
manakala kadar purata pulangan dapat dimaksimumkan.
Bagaimanapun, elakkan daripada mempelbagaikan aset pelaburan secara keterlaluan.

Melabur dalam terlalu banyak instrumen kewangan juga tidak bijak kerana kesukaran
untuk mengawasi semua pelaburan serentak. Pempelbagaian pelaburan secara
berlebihan juga mungkin akan menyebabkan imbangan balas antara satu aset dengan
aset yang lain yang mungkin mengakibatkan kadar pulangan menyusut.
4.2
Pempelbagaian dan Teori Portfolio Moden

Teori Portfolio Moden (MPT) adalah teori yang menerangkan bagaimana satu
portfolio pelaburan boleh mendapat manfaat sepenuhnya daripada pempelbagaian.
Teori ini diperkenalkan oleh Harry Martkowitz pada tahun 1952.
Mengikut teori ini, pempelbagaian akan memberi kesan optimum apabila aset-aset
yang digabungkan mempunyai korelasi tidak sempurna.
Korelasi tidak sempurna
adalah keadaan di mana dua atau lebih aset pelaburan memberi reaksi yang tidak
sama ke atas satu peristiwa. Misalnya, kenaikan harga minyak sawit mentah memberi
kesan negatif kepada syarikat pengeluar makanan kerana kos bahan mentah keduadua syarikat ini meningkat.
Tetapi ia memberi kesan positif kepada syarikat
perladangan kelapa sawit kerana hasil jualan dan keuntungan mereka akan meningkat.
Sebaliknya, korelasi sempurna bermaksud keadaan di mana dua atau lebih aset
memberikan reaksi yang sama ke atas sesuatu perubahan. Merujuk kepada contoh
yang digunakan di atas, syarikat lain yang menerima kesan negatif hasil peningkatan
harga minyak sawit mentah adalah syarikat pengeluar sabun. Maka, saham syarikat
pengeluar makanan dan syarikat pengeluar sabun itu dikatakan mempunyai korelasi
sempurna.
46
ASAS PELABURAN
Jadi, untuk mendapatkan manfaat daripada pempelbagaian, aset-aset yang
digabungkan di dalam portfolio mestilah mempunyai korelasi tidak sempurna.
Mengikut teori ini lagi, risiko-risiko pelaburan terdiri dari dua jenis utama iaitu risiko
sistematik dan risiko tidak sistematik. Risiko sistematik bermaksud risiko-risiko yang
memberi impak kepada semua jenis aset pelaburan. Contohnya risiko kadar faedah,
risiko inflasi, risiko politik dan risiko matawang. Sebaliknya, risiko tidak sistematik
adalah risiko-risiko yang memberi impak hanya kepada kelas aset tertentu, sektor
tertentu atau syarikat tertentu sahaja.
Misalnya apabila Eropah menegah import
produk hasil laut Malaysia, hanya syarikat-syarikat pengeluar produk hasil laut
Malaysia sahaja yang menerima impaknya. Risiko ini disebut risiko pasaran yang
hanya melibatkan sektor atau industri tertentu. Risiko-risiko lain yang dikategorikan
sebagai risiko tidak sistematik termasuklah risiko pengurusan, risiko operasi dan
risiko produk.
Rajah 4.2: Risiko Sistematik dan Risiko Tidak Sistematik

Jumlah risiko
Risiko Boleh
Dipelbagaikan (Tidak
sistematik)
Jumlah risiko
portfolio
pelaburan
Risiko Tidak Boleh

Dipelbagaikan
(Sistematik)
Bilangan aset pelaburan dalam portfolio
47
ASAS PELABURAN
Teori ini menjelaskan, apabila aset-aset yang mempunyai korelasi tidak sempurna
digabungkan di dalam satu portfolio, risiko tidak sistematik akan dapat dihapuskan
sepenuhnya. Oleh itu, jumlah risiko portfolio tersebut akan berkurang kerana yang
tinggal hanyalah risiko sistematik. Portfolio yang hanya mempunyai risiko sistematik
dipanggil portfolio cekap.
4.3
Portfolio Cekap dan Sempadan Cekap

Portfolio efisien atau portfolio cekap adalah portfolio yang memberikan pulangan
tertinggi pada satu tahap risiko tertentu atau risiko terendah pada satu tahap pulangan
tertentu. Garisan yang menghubungkan portfolio-portfolio cekap ini dipanggil
Sempadan Cekap. Sempadan Cekap mewakili set portfolio-portfolio yang
memberikan pulangan tertinggi pada satu tahap risiko tertentu.
Tiada satu titik pun di atas garisan Sempadan Cekap ini lebih baik berbanding titiktitik yang lain. Dengan kata lain, tiada satu gabungan aset pun yang berada di atas
garisan Sempadan Cekap adalah lebih baik berbanding gabungan-gabungan aset lain
yang terdapat di atas garisan Sempadan Cekap. Oleh itu pelabur perlu mengukur
tahap toleransi risiko masing-masing bagi mengenalpasti portfolio yang mempunyai
profail risiko dan pulangan yang bersesuaian. Secara teorinya, selagi portfolio yang
dipilih terletak di atas garisan Sempadan Cekap, ia akan memberikan pulangan
tertinggi pada satu tahap tertentu atau tahap risiko terendah pada satu tahap pulangan
tertentu.
Konsep sempadan cekap ditunjukkan di dalam Rajah 4.3.
Perhatikan bahawa
portfolio yang optimal adalah portfolio yang berada di atas garisan Sempadan Cekap.
Portfolio yang berada pada kedudukan lebih tinggi daripada Sempadan Cekap adalah
mustahil dicapai kerana tidak mungkin bagi pelabur memperolehi kadar pulangan
yang lebih tinggi pada tahap risiko yang terlalu rendah. Sebaliknya, portfolio yang
berada pada kedudukan yang lebih rendah daripada Sempadan Cekap adalah portfolio
yang tidak efisien kerana pelabur gagal memperolehi pulangan yang sepatutnya pada
kadar risiko yang dihadapi oleh portfolio tersebut.
48
ASAS PELABURAN
Pulangan Dijangka
Rajah 4.3: Sempadan Cekap
Sempadan Cekap
terletaknya portfolioportfolio cekap
Setiap titik mewakili pilihan-pilihan portfolio.

Portfolio di bawah garisan Sempadan Cekap
merupakan portfolio-portfolio kurang cekap
Risiko
4.4
Kesimpulan
Teori Portfolio Moden menerangkan konsep bahawa pempelbagaian hanya akan
memberi manfaat dari segi pengurangan risiko apabila aset-aset yang digabungkan
mempunyai korelasi tidak sempurna. Portfolio yang berjaya menggabungkan aset-aset
yang mempunyai korelasi tidak sempurna akan dapat menghapuskan risiko-risko
tidak sistematik aset-aset tersebut. Apabila semua risiko tidak sistematik berjaya
dihapuskan, yang tinggal di dalam portfolio hanyalah risiko-risiko sistematik yang
sememangnya tidak dapat dielak dalam pelaburan. Ini akan menghasilkan portfolio
cekap, iaitu portfolio yang memberikan sama ada pulangan tertinggi pada satu tahap
risiko tertentu, atau risiko terendah pada satu kadar pulangan tertentu. Kita
sewajarnya diberi pilhan untuk memilih portfolio-portfolio yang terletak di atas
Sempadan Cekap. Ini kerana kesemua portfolio yang berada di atas Sempadan Cekap
adalah portfolio cekap. Oleh itu, adalah penting untuk kita memahami ciri-ciri risiko
dan pulangan sesuatu aset dan korelasi aset tersebut dengan aset-aset lain bagi
memastikan portfolio yang kita bina benar-benar memberikan risiko dan pulangan
yang kita harapkan.
49
ASAS PELABURAN
BAB 5
PENGURUSAN PROTFOLIO DAN STRATEGI
PENGURUSAN ASET
1. Jenis-jenis strategi pelaburan yang dipraktiskan oleh pelabur
2. Kaedah menilai prestasi kewangan pelaburan
3. Strategi bagi mengimbang semula portfolio pelaburan
5.1
Strategi-Strategi Pelaburan
Strategi-strategi pelaburan terdiri dari strategi pelaburan asas, strategi pelaburan
dalam pasaran meningkat dan strategi pelaburan dalam keadaan pasaran tidak
menentu. Strategi pelaburan individu bergantung kepada beberapa faktor iaitu:
Jumlah modal
Keupayaan menerima risiko
Pengetahuan tentang pelaburan
Objektif pelaburan
5.1.1
Strategi Asas Pelaburan
Pelbagai bentuk strategi pelaburan boleh dibentuk berdasarkan kepada jangkaan

perubahan ekonomi, pasaran dan sikap pelabur.
Secara umumnya ia boleh
dibahagikan kepada empat, iaitu:

a. Strategi jangka panjang
b. Strategi jangka pendek
c. Strategi berasaskan giliran sektor ekonomi
d. Strategi lindung nilai pelaburan
50
ASAS PELABURAN
a. Strategi jangka panjang
Strategi jangka panjang ialah strategi yang melibatkan pelaburan yang melebihi
tempoh 5 tahun.
Ianya berasaskan konsep beli dan pegang dan biasanya
dilaksanakan berdasarkan pendekatan fundamental.
Ini bermakna keputusan
pelaburan dibuat berdasarkan analisa fundamental keatas prestasi masa lalu dan
potensi masa depan syarikat. Asset pelaburan biasanya terdiri daripada sahamsaham syarikat mewah dan bon-bon kerajaan serta korporat. Objektif strategi
jangka panjang memfokus kepada pendapatan dividen dan pertumbuhan modal
jangka panjang.
b. Strategi jangka pendek

Strategi pelaburan jangka pendek ialah strategi yang melibatkan pelaburan yang
mengambil masa kurang daripada setahun. Keputusan pelaburan biasanya dibuat
berdasarkan pendekatan teknikal, iaitu kaedah mengenalpasti pergerakan harga
pada masa depan berdasarkan prestasi harga dan volum dagangan masa lalu .
Pendekatan teknikal tidak memperdulikan nilai intrinsik asset pelaburan,
sebaliknya hanya memfokus kepada permintaan dan penawaran pasaran terhadap
asset pelaburan tersebut. Asset pelaburan biasanya terdiri daripada saham-saham
spekulasi yang bertujuan untuk mengaut keuntungan daripada pergerakan harga
dalam jangka pendek.
c. Strategi berasaskan giliran sektor ekonomi

Strategi berasaskan perubahan kitaran ekonomi ini biasanya dilakukan oleh
pelabur-pelabur institusi yang mengurus portfolio pelaburan mereka secara aktif.
Keputusan pelaburan dibuat berdasarkan analisa terhadap situasi ekonomi.
Pelaburan akan dibuat di dalam sektor yang berdaya maju dan mempunyai potensi
berkembang berdasarkan perubahan dalam keadaan atau polisi ekonomi.
Pemantauan akan dibuat secara kerap, mungkin suku tahun, bagi menilai prestasi
portfolio. Pengurus akan menstruktur semula portfolio jika berlaku perubahan
51
ASAS PELABURAN
dalam ekonomi yang memberi kesan negatif kepada aset pelaburan di dalam
portfolionya.
d. Strategi lindung nilai pelaburan

Strategi lindung nilai pelaburan merupakan strategi yang digunapakai bagi
memastikan nilai portfolio tidak terjejas akibat perubahan ekonomi atau pasaran.
Ia bertujuan melindungi portfolio pelaburan daripada risiko-risiko pelaburan yang
pelbagai. Asset yang digunakan bagi tujuan ini biasanya terdiri daripada derivatif
seperti opsyen atau kontrak hadapan.
Strategi lindung nilai secara teknikalnya bermaksud menggunakan instrumen

pelaburan di pasaran bagi bertindakbalas ke atas sebarang pergerakan harga di
pasaran. Dengan kata lain, untuk melindung nilai, pelabur perlu melabur di dalam
sekurang-kurangnya dua asset yang mempunyai korelasi negatif - aset-aset yang
mempunyai pergerakan harga yang bertentangan.
5.2
Strategi Pelaburan Menurut Teori Portfolio Moden

Perbincangan berkaitan pengurusan portfolio pelaburan tidak boleh lari dari
membincangkan Teori Portfolio Moden yang dikembangkan oleh Harry Markowitz
pada tahun 1927. Teori ini boleh dikatakan yang paling berpengaruh dalam industri
pengurusan pelaburan. Menurut Markowitz, pemilihan sesuatu portfolio pelaburan
adalah bergantung kepada situasi pelabur. Analisis portfolio pelaburan pula, menurut
Markowitz, perlu mengambilkira tiga faktor iaitu pulangan, risiko dan hubung kait
dari segi pergerakan harga saham-saham dalam sebuah portfolio pelaburan (price covariance of stocks).
52
ASAS PELABURAN
Markowitz mengetengahkan prinsip-prinsip pelaburan penting yang termasuk:
Risiko sesuatu aset pelaburan akan menentukan wajarannya (weightage)

dalam portfolio berkenaan
Pempelbagaian, walaupun sedikit, mempu mengurangkan risiko portfolio

dengan signifikan
Keputusan untuk melabur dalam sesuatu saham perlu berlandaskan pulangan

dan hubungan risiko saham itu dengan saham yang lain dalam sesuatu
portfolio pelaburan
Lebih tinggi pulangan, lebih tinggi risikonya
Pelabur, secara amnya, tidak suka pada risiko yang tinggi, tetapi
berkehendakkan pulangan yang tinggi
Empat analisis ke atas portfolio pelaburan yang dicadangkan oleh Markowitz ialah:
Mengasingkan portfolio yang cekap daripada yang tidak cekap
Menggambarkan kombinasi pulangan yang dikendaki dan risiko yang sedia

ada dari portfolio pelaburan
Pelabur atau pengurus pelaburan perlu berhati-hati membuat pemilihan

kombinasi pulangan dan risiko yang dikehendaki bersesuaian dengan objektif
pelaburan
Mengenalpasti portfolio pelaburan yang akan memberikan kombinasi

pulangan dan risiko yang sesuai
Kesimpulannya, terdapat pelabagai strategi pelaburan yang boleh digunapakai bagi

tujuan memaksimakan pulangan dan pada masa sama meminimakan risiko. Yang
penting, strategi tersebut mestilah bersesuaian dengan matlamat pelaburan individu
dan profil risiko masing-masing.
53
ASAS PELABURAN
5.3
Kesimpulan
Terdapat pelbagai jenis strategi pelaburan, daripada yang berlandaskan tempoh masa
pelaburan, kepada yang berasaskan sektor ekonomi dan objektif pelaburan. Strategi-strategi
ini sewajaranya dibangunkan bagi memenuhi matlamat pelaburan individu atau sekumpulan
individu. Keberkesanan strategi-strategi ini perlu diukur bagi memastikan ianya sentiasa di
atas garisan yang betul. Penilaian semula portfolio perlu dilakukan bagi mencapai objektif
pelaburan.
54
ASAS PELABURAN
BAB 6
ANALISA PENYATA KEWANGAN SYARIKAT
1. Apakah penyata kewangan dan mengapa ia diperlukan?
2. Jenis-jenis penyata kewangan yang digunakan dalam laporan
kewangan syarikat.
3. Jenis-jenis analisis kewangan dan kaedah pengiraannya.
4. Apakah limitasi analisis penyata kewangan?
6.1
Pengenalan kepada Penyata Kewangan

Penyata kewangan adalah sebuah catatan laporan kewangan yang merekod semua
transaksi kewangan yang berlaku dalam sesebuah organisasi. Penyata kewangan
merupakan satu laporan yang komprehensif dan berstruktur yang menggambarkan
kedudukan dan prestasi kewangan sesuatu entiti. Ia boleh disediakan pada setiap
bulan, suku tahunan, setengah tahun atau sekali setahun. Pada umumnya, penyata
kewangan perlu disediakan sekurang-kurangnya sekali setahun yang juga dikenali
sebagai laporan tahunan dan biasanya disediakan merangkumi satu tempoh
perakaunan. Laporan-laporan ini disediakan dan disusun oleh penganalisis kewangan,
akauntan dan juruaudit yang memastikan bahawa laporan tahunan ini memberikan
gambaran sebenarnya kedudukan kewangan organisasi.
Penyata kewangan sangat penting bagi sesebuah organisasi kerana tanpanya kita tidak
akan mengetahui prestasi kewangan organisasi tersebut. Menurut FRS 101 yang
dikeluarkan oleh Malaysian Accounting Standard Board (MASB), objektif penyata
kewangan adalah untuk memberi gambaran sebenar mengenai kedudukan kewangan
sesebuah organisasi termasuklah kedudukan kewangan dan prestasi kewangan
semasa, prestasi masa lampau dan prospek masa hadapan serta aliran tunai sesebuah
55
ASAS PELABURAN
entiti yang mana maklumat-maklumat ini berguna kepada pelbagai kumpulan
pengguna dalam membuat keputusan ekonomi.
Penyata kewangan juga menunjukkan hasil pengawasan
terhadap
pengurusan
sumber kuasa yang diamanahkan kepada sesebuah entiti. Oleh kerana itulah, laporan
penyata kewangan hendaklah menuruti konvensyen pendedahan penuh (full
disclosure) yang telah ditetapkan dalam FRS. FRS 101 telah menetapkan maklumatmaklumat minimum yang perlu dilaporkan dalam Laporan Tahunan sesebuah
organisasi iaitu terdiri daripada:
(a) penyata kedudukan kewangan (lembaran imbangan atau kunci kira-
kira) pada akhir tempoh;

(b) penyata pendapatan (penyata untung rugi) menyeluruh untuk satu
tempoh;
(c) penyata perubahan ekuiti untuk satu tempoh;
(d) penyata aliran tunai untuk satu tempoh;
(e) nota kepada penyata kewangan yang mengandungi ringkasan polisipolisi perakaunan yang signifikan dan penerangan maklumatmaklumat lain.
6.2
Jenis-Jenis Penyata Kewangan

Berikut ini adalah beberapa jenis penyata kewangan yang perlu disediakan menurut
FRS 101:
a. Penyata Kedudukan Kewangan

Penyata Kedudukan Kewangan yang juga dikenali sebagai Lembaran Imbangan atau
Kunci Kira-kira adalah laporan yang memberikan maklumat tentang kedudukan
kewangan sesebuah entiti. Lembaran Imbangan memberi maklumat kewangan bagi
satu masa yang ditetapkan iaitu biasanya pada akhir tempoh perakaunan seperti pada
31 Disember setiap tahun sekiranya tempoh perakaunan sesuatu entiti itu adalah dari 1
Januari dan berakhir pada 31 Disember. Maklumat-maklumat kewangan yang perlu
56
ASAS PELABURAN
dilaporkan di dalam Lembaran Imbangan antara lain adalah aset atau harta
perniagaan, liabiliti atau hutang yang ditanggung oleh perniagaan dan ekuiti pemilik
atau modal yang dilaburkan oleh pemilik atau pemegang saham. Maklumat-maklumat
ini penting bagi mengetahui sama ada entiti tersebut mempunyai imbangan modal
yang cukup berbanding dengan hutang yang ditanggung, mengetahui lebihan aset
iaitu selepas aset ditolak dengan liabiliti di mana maklumat-maklumat ini amat
membantu pengguna membuat keputusan masing-masing.
b. Penyata Pendapatan
Penyata pendapatan adalah penyata yang mempersembahkan hasil pendatan yang
diperolehi daripada aktiviti perniagaan, belanja-belanja yang dilibatkan bagi
menjalankan operasi perniagaan dan untung atau rugi dari aktiviti-aktiviti perniagaan
sesebuah entiti. Penyata ini disediakan bagi suatu tempoh masa yang ditetapkan,
biasanya bagi setiap suatu tempoh perakaunan seperti setahun. Penyata pendapatan ini
dapat memberi maklumat tentang prestasi dan pencapaian aktiviti perniagaan sama
ada meningkat atau menurun. Selain daripada itu, pihak pengurusan juga dapat
memantau atau mengawal perbelanjaan supaya tidak melebihi daripada hasil atau
pendapatan yang diterima.
c. Penyata Perubahan Ekuiti

Penyata Perubahan ekuiti menerangkan perubahan baki ekuiti pemilik daripada
jumlahnya pada awal tempoh kepada jumlah baki itu pada akhir tempoh tertentu.
Perubahan ekuiti pemilik dalam sesuatu tempoh adalah disebabkan oleh untung atau
rugi bersih tempoh itu, berlaku penambahan atau pengurangan modal perniagaan dan
agihan dividen kepada pemegang saham. Penyata Perubahan Ekuiti merupakan
penyata yang menghubungkan maklumat Penyata Pendapatan dan Lembaran
Imbangan. Perubahan baki dalam akaun ekuiti pemilik dalam Lembaran Imbangan
ditunjukkan dengan jelas dalam penyata ini.
57
ASAS PELABURAN
d.
Penyata Aliran Tunai
Penyata Aliran Tunai adalah penyata yang melaporkan aliran tunai masuk bersih dan
aliran tunai keluar bersih secara menyeluruh bagi setiap aktiviti perniagaan yang
merangkumi aktiviti operasi, pelaburan dan pembiayaan. Maklumat dari Penyata
Aliran Tunai ini penting kerana ia memberitahu tahap kecairan sesuatu entiti,
kemampuan untuk membayar dividen kepada pemegang saham, menunjukkan
hubungan antara untung bersih dengan perubahan tunai dalam perniagaan dan dapat
menjangka aliran tunai pada masa hadapan.
6.3
Analisis Penyata Kewangan

Penyata kewangan sesebuah entiti digunakan oleh pelbagai kumpulan pengguna untuk
menilai prestasi kewangan entiti tersebut.
Bahagian ini akan memberi tumpuan
kepada teknik-teknik asas yang biasa digunakan untuk menganalisis maklumatmaklumat yang terdapat dalam lembaran imbangan dan penyata pendapatan.
Maklumat-maklumat dalam penyata kewangan ini akan menjadi lebih bermakna
kepada pengguna-pengguna maklumat perakaunan jika mereka dapat mengenal pasti
hubungan antara maklumat yang terdapat dalam penyata-penyata itu.
Dua kaedah yang biasa digunakan untuk menganalisis penyata kewangan ialah
Analisis Perbandingan dan Analisis Nisbah.
a. Analisis Perbandingan
Analisis perbandingan dibuat berdasarkan kepada 3 asas iaitu :
a) Asas Inter Syarikat - Data-data dalam syarikat itu sendiri dibandingkan dengan
item-item yang serupa tetapi dalam tahun yang berlainan.
b) Asas Antara Syarikat - Item-item dibandingkan antara satu syarikat dengan
syarikat yang lain dalam tahun yang sama sama ada syarikat itu merupakan
syarikat subsidari dalam satu syarikat induk atau syarikat yang sama
industrinya tetapi secara individu.
58
ASAS PELABURAN
c) Asas Purata Industri - Perbandingan dibuat dengan purata prestasi keseluruhan
syarikat yang berada dalam industri yang sama. Contoh Syarikat A (syarikat
barangan elektrik) dibanding dengan angka industri dari pelbagai syarikat
pengeluar barangan elektrik.
Terdapat dua jenis analisis perbandingan iaitu analisis menegak dan analisis
melintang.
Analisis menegak menganalisis komponen atau item dalam penyata pendapatan

dan lembaran imbangan menggunakan peratusan yang relatif. Ini bermakna setiap
item dibandingkan dengan satu item asas contohnya jualan bersih di dalam
penyata pendapatan dan jumlah aset bersih di dalam lembaran imbangan. Analisis
menegak ini menggambarkan peningkatan sesuatu item secara relatif berbanding
jumlah item tertentu dalam penyata di samping memberitahu perubahan penting
yang mungkin berlaku pada item-item yang dilaporkan pada penyata tersebut.
Analisis menegak berguna untuk membolehkan pengguna membuat perbandingan
antara syarikat yang berlainan saiz untuk menilai prestasi dan kedudukan
kewangan syarikat tersebut.
Analisis melintang (analisis arah aliran) pula membuat perbandingan data-data

laporan kewangan dengan menggunakan satu tahun tertentu sebagai tahun asas
perbandingan. Contohnya, peratus pulangan atas jualan tahun 2010 dan tahun
2011 dibandingkan dengan peratus tahun 2009 yang dijadikan tahun asas
perbandingan.
b. Analisis Nisbah
Analisis nisbah merupakan kaedah analisis yang membandingkan amaun ringgit
item tertentu yang dilaporkan dalam penyata kewangan dengan item lain yang
berkaitan dengan penyata kewangan tersebut. Analisis nisbah digunakan untuk
menunjukkan hubungan antara satu kuantiti dengan kuantiti yang lain. Hubungan
ditunjukkan dalam bentuk peratus, kadar atau nisbah. Analisis nisbah boleh
dibahagikan kepada:
59
ASAS PELABURAN
i.
Nisbah Kecairan
ii.
Nisbah Kecekapan
iii.
Nisbah Keberuntungan
iv.
Nisbah Mampu Bayar
Illustrasi berikut akan digunakan dalam setiap contoh untuk menunjukkan

pengiraan setiap nisbah.
Maju Berhad
Penyata Pendapatan bagi tahun berakhir 31 Disember
2010 (RM)
2009 (RM)
Jualan (bersih)
1,185,000
1,159,500
Tolak : Kos Jualan
(741,000)
(684,000)
Untung Kasar
444,000
475,500
Belanja-belanja operasi
330,000
361,500
Belanja faedah
22,500
32,500
Jumlah belanja
352,500
394,000
91,500
81,500
22,875
20,375
68,625
61,125
Pendapatan sebelum cukai

Belanja cukai pendapatan
(25%)
Pendapatan Bersih
60
ASAS PELABURAN
Maju Berhad
Lembaran Imbangan pada 31 Disember
2010 (RM) 2009 (RM)
Aset Semasa
Tunai
30,000
27,000
Sekuriti Boleh Pasar
31,500
37,500
Akaun Penghutang (Bersih)
118,500
111,000
Inventori
315,000
304,500
6,000
7,500
501,000
487,500
Loji dan Peralatan
240,000
211,500
Jumlah Aset
741,000
699,000
Akaun Belum Bayar
99,875
109,500
Nota Belum Bayar
20,000
45,000
119,875
154,500
Bon Belum Bayar
210,000
210,000
Jumlah Liabiliti
329,875
364,500
60,000
60,000
195,000
195,000
Modal berbayar tambahan
65,000
39,000
Pendapatan tertahan
91,125
40,500
411,125
334,500
741,000
699,000
Belanja Terdahulu
Jumlah Aset Semasa
Aset Tetap
Liabiliti Semasa
Jumlah Liabiliti Semasa

Liabiliti Jangka Panjang
Ekuiti Pemegang Saham

Saham Keutamaan
Saham Biasa, nilai tara RM1.50 sesyer
Jumlah Ekuiti Pemegang Saham

Jumlah Liabiliti dan Ekuiti
61
ASAS PELABURAN
Maklumat tambahan :
Maju Berhad telah mengisytihar dan membayar dividen tunai ke atas saham
keutamaan sebanyak RM2,400 pada tahun 2010 dan RM2,200 pada tahun
2009.
Pemegang saham biasa pula menerima dividen tunai sebanyak RM15,600 bagi
tahun 2010 dan RM9,750 bagi tahun 2009.
Pada 31 Disember 2009, harga pasaran saham biasa ialah RM1.80 sesaham
dan pada 31 Disember 2010 ialah RM2.00 sesaham.
i.
Nisbah Kecairan
Nisbah kecairan mengukur kemampuan jangka pendek sesebuah syarikat untuk
membayar hutang atau obligasi-obligasi mereka yang sudah cukup tempoh dan
untuk memenuhi keperluan tunai yang tidak dijangka. Keupayaan syarikat
membayar hutang semasa merupakan faktor utama untuk menilai kekuatan
kewangan jangka pendek sesebuah syarikat. Lima jenis nisbah yang digunakan
dalam analisis nisbah kecairan adalah:
Nisbah Cepat
Nisbah cepat menunjukkan hubungan antara tunai, sekuriti boleh pasar dan
penghutang bersih dengan liabiliti semasa.
Nisbah ini mengukur kemampuan syarikat untuk membayar hutang jangka

pendeknya dengan cepat atau serta merta.
Semakin tinggi nilai nisbah semakin cair kedudukan kewangan syarikat

tersebut.
Formula:
Nisbah Cepat = Tunai + Sekuriti Boleh Pasar + Penghutang Bersih
Liabiliti Semasa
Contoh:
Nisbah cepat bagi Maju Berhad dikira seperti berikut:
62
ASAS PELABURAN
Nisbah cepat (2010)
= RM30,000 + 31,500 + 118,500

RM119,875
= 1.03 : 1
Nisbah cepat (2009)
= RM27,000 + 37,500 + 111,000

RM154,500
= 1.24 : 1
Nisbah Semasa
Nisbah semasa yang juga dikenali sebagai nisbah modal kerja

menunjukkan hubungan antara aset semasa dengan liabiliti semasa pada
tarikh tertentu.
Ia digunakan untuk menilai kecairan syarikat dan kemampuan syarikat

untuk membayar hutang jangka pendek.
Nisbah semasa yang tinggi menunjukkan kemampuan syarikat membayar

hutang jangka pendeknya dalam tempoh kurang daripada 12 bulan.
Formula :
Nisbah Semasa =
Aset Semasa
Liabiliti Semasa
Contoh:
Nisbah semasa bagi Maju Berhad dikira seperti berikut:
Nisbah semasa (2010) = RM501,000

RM119,875
= 4.18 : 1
Nisbah semasa (2009) = RM487,500
RM154,500
= 3.16 : 1
63
ASAS PELABURAN
ii.
Nisbah Kecekapan
Nisbah kecekapan mengukur tahap keberkesanan dalam pengurusan asset-aset
syarikat. Kecekapan syarikat menguruskan aset-aset secara tidak langsung akan
mempengaruhi tahap keuntungan. Tahap kecekapan diukur dalam pengurusan
aset tetap, aset semasa, inventori, akaun belum terima dan sebagainya.
Pusing Ganti Inventori
Nisbah ini mengukur secara puratanya berapa kali inventori dijual dalam
satu tempoh tertentu (biasanya 12 bulan iaitu satu tempoh perakaunan).
Nisbah pusing ganti inventori digunakan untuk menunjukkan kecukupan

inventori dan kecekapan pengurusannya. Jika jumlah inventori yang
disimpan adalah kecil, tetapi jumlah jualan adalah tinggi, ini menunjukkan
pengurusan dianggap baik.
Formula:
Pusing Ganti Inventori =
Kos Jualan
Purata Baki Inventori
Contoh: Pusing ganti inventori bagi Maju Berhad dikira seperti berikut:
(2010)
(RM304,500 + 315,000)/2
=
RM741,000
(2009)
2.39 kali
RM684,000
(RM295,000* + 304,500)/2
2.28 kali
* dengan andaian baki awal inventori 2009 adalah RM295,000
64
ASAS PELABURAN
Pusing Ganti Akaun Belum Terima
Nisbah ini mengukur berapa kali secara puratanya baki penghutang boleh
dikutip dalam satu-satu tempoh.
Nisbah ini menunjukkan kecekapan syarikat dalam aktiviti pemberian

kredit dan pengutipan hutang.
Semakin tinggi nisbah pusing ganti akaun belum terima maka semakin
cekap syarikat dalam mengendalikan penghutangnya.
Formula:
Pusing Ganti Akaun
Belum Terima
Jualan Bersih
Purata Baki Akaun Penghutang Bersih
Contoh: Pusing ganti Akaun Belum Terima bagi Maju Berhad dikira
seperti berikut:
Pusing Ganti ABT
(2010)
(RM111,000 + 118,500)/2
=
Pusing Ganti ABT
RM1,185,000
(2009)
10.33 kali
RM1,159,500
(RM95,000* + 111,000)/2
11.25 kali
* dengan andaian baki awal akaun Penghutang 2009 adalah RM95,000 dan
semua jualan adalah secara kredit
Purata Tempoh Kutipan
Purata tempoh kutipan menunjukkan purata bilangan hari untuk mengutip

akaun penghutang. Tujuannya untuk menilai keberkesanan polisi kredit
dan polisi pengutipan yang diamalkan oleh syarikat.
Polisi pengutipan syarikat dianggap berkesan jika purata hari yang perlu
untuk mengutip mestilah hampir sama panjang dengan masa yang
dibenarkan mengikut syarat jualan syarikat.
65
ASAS PELABURAN
Formula:
Purata Tempoh Kutipan =
365 hari
Pusing ganti akaun belum terima
Contoh: Purata Tempoh Kutipan bagi Maju Berhad dikira seperti berikut:
(2010)
10.33
=
35.4 hari
365 hari
(2009)
11.25
=
iii.
365 hari
32.4 hari
Nisbah Keberuntungan
Nisbah keberuntungan digunakan untuk mengukur hasil atau keupayaan operasi
sesebuah perniagaan bagi suatu tempoh tertentu. Keberuntungan syarikat memberi
kesan terhadap kemampuannya mendapat pinjaman, kemampuannya menerbitkan
saham serta kemampuan syarikat untuk berkembang. Beberapa nisbah kewangan
yang biasa digunakan untuk menilai keberuntungan syarikat termasuk margin
untung, pulangan atas aset, pulangan atas ekuiti pemegang saham, perolehan
sesaham, nisbah harga perolehan, dan nisbah bayar keluar (kadar hasil dividen).
Margin Untung
Margin untung yang juga dikenali sebagai pulangan terhadap jualan

menunjukkan jumlah pendapatan bersih yang diperolehi daripada setiap
jualan bagi suatu tempoh.
Formula:
Margin Untung =
Pendapatan Bersih 100%

Jualan Bersih
66
ASAS PELABURAN
Contoh: Margin untung bagi Maju Berhad dikira seperti berikut:

Margin untung (2010) =
RM68,625
x 100%
RM1,185,000
= 5.79%
Margin untung (2009) =
RM61,125
x 100%
RM1,159,500
= 5.27%
Pulangan Atas Aset
Pulangan atas aset mengukur keberuntungan syarikat secara keseluruhan.
Ia menunjukkan sama ada aset syarikat digunakan dengan berkesan untuk

mendapatkan keuntungan.
Ia dinyatakan dalam bentuk peratus di mana semakin tinggi peratus

semakin baik cekap dan produktif sesebuah syarikat itu.
Formula :
Pulangan atas Aset = Pendapatan Bersih 100%
Purata Aset
Contoh: Pulangan atas aset bagi Maju Berhad dikira seperti berikut:
Pulangan atas aset (2010) =
RM68,625
100%
(RM699,000 + 741,000)/2
=
9.53%
Pulangan atas aset (2009) =
RM61,125
100%
(RM650,000* + 699,000)/2
=
9.06%
* dengan andaian baki awal aset 2009 adalah RM650,000

Pulangan Atas Ekuiti Pemegang Saham
Pulangan atas ekuiti pemegang saham mengukur kadar pulangan yang

diperolehi oleh pemegang saham biasa pada pelaburan mereka.
67
ASAS PELABURAN
Semakin tinggi peratus adalah semakin baik kerana ia menggambarkan

perniagaan lebih baik dan berupaya menghasilkan keuntungan yang tinggi
kepada pemegang saham biasa.
Formula :
Pulangan atas Ekuiti = Pendapatan Bersih Dividen SK 100%
Pemegang Saham
Purata Ekuiti Pemegang Saham
Contoh: Pulangan atas ekuiti pemegang saham bagi Maju Berhad dikira
seperti berikut:
(RM68,625 2,400)
Pulangan atas Ekuiti Pemegang =

Saham (2010)
100%
(RM334,500 + 411,125)/2
= 17.76%
(RM61,125 2,200)
Pulangan atas Ekuiti Pemegang =

Saham (2009)
100%
(RM315,000* + 334,500)/2
= 18.14%
* dengan andaian baki awal Ekuiti Pemegang Saham 2009 adalah

RM315,000
Perolehan Sesaham
Perolehan sesaham mengukur untung bersih untuk pemegang saham biasa

selepas ditolak dividen untuk pemegang saham keutamaan.
Ia dinyatakan dalam Ringgit Malaysia.
Formula :
Perolehan Sesaham =
Pendapatan Bersih Dividen SK

Purata Bilangan Saham Biasa diterbitkan
Contoh: Perolehan sesaham bagi Maju Berhad dikira seperti berikut:

Perolehan Sesaham (2010)
(RM68,625 2,400
(130,000 + 130,000)/2
= RM0.51 sesaham
68
ASAS PELABURAN
Perolehan Sesaham (2009)
= (RM61,125 2,200
(130,000 + 130,000)/2
= RM0.45 sesaham
Nisbah Harga Perolehan
Nisbah harga perolehan mengukur harga pasaran setiap saham biasa

berbanding dengan perolehan sesaham syarikat.
Nisbah ini menggambarkan penilaian pelabur terhadap perolehan syarikat

pada masa akan datang.
Formula:
Nisbah Harga Perolehan =
Harga Pasaran Saham Biasa

Perolehan Sesaham
Contoh: Nisbah harga perolehan Maju Berhad dikira seperti berikut:

Nisbah Harga Perolehan (2010) =
=
Nisbah Harga Perolehan (2009) =
=
RM2.00 / RM0.51
3.92 : 1
RM1.80 / RM0.45
4:1
Nisbah Bayar Keluar (Kadar Hasil Dividen)
Nisbah bayar keluar mengukur peratusan perolehan syarikat yang

diagihkan dalam bentuk dividen tunai.
Syarikat yang mempunyai kadar pertumbuhan yang tinggi akan

mencatatkan nisbah bayar keluar yang rendah kerana sebahagian besar
daripada pendapatan bersih syarikat akan dilaburkan semula.
Formula :
Nisbah bayar keluar =
Dividen Tunai
100%
Pendapatan Bersih
69
ASAS PELABURAN
Contoh: Nisbah bayar keluar Maju Berhad dikira seperti berikut:

Nisbah bayar keluar (2010) = RM15,600 / RM68,625 100%
= 22.73%
Nisbah bayar keluar (2009) = RM9,750 / RM61,125 100%
= 15.95%
iv.
Nisbah Mampu Bayar

Nisbah mampu bayar mengukur kemampuan dan keupayaan sesebuah perniagaan
untuk meneruskan operasinya dalam jangka masa panjang. Pemiutang jangka panjang
dan pemegang saham biasanya ingin mengetahui tahap kemampuan syarikat
membayar semua tanggungan kewangan jangka panjangnya. Nisbah yang berkaitan
dengan mampu bayar adalah:
Nisbah Hutang Atas Jumlah Aset
Nisbah hutang atas jumlah aset digunakan untuk mengukur peratusan

jumlah aset yang diperoleh melalui pembiayaan pemiutang.
Formula:
Nisbah Hutang atas Jumlah Aset = Jumlah Liabiliti
100%
Jumlah Aset
Contoh: Nisbah hutang atas jumlah aset bagi Maju Berhad dikira seperti
berikut:
Nisbah Hutang atas Jumlah Aset (2010) =
RM329,875 100%
RM741,000
=
Nisbah Hutang atas Jumlah Aset (2009) =
44.52%
RM364,500 100%
RM699,000
52.15%
70
ASAS PELABURAN
Bilangan Perolehan Faedah (Nisbah Liputan Faedah)
Bilangan perolehan faedah mengukur kemampuan syarikat untuk

memenuhi keperluan pembayaran faedah apabila pembiayaan seperti
pinjaman mencapai tempoh matang.
Semakin tinggi bilangan perolehan faedah, semakin kukuh kedudukan

syarikat dan menunjukkan syarikat berupaya membayar belanja faedah
kepada kreditor.
Formula:
Bilangan Perolehan Faedah = Pendapatan Sebelum Cukai dan
Belanja Faedah
Belanja Faedah
Contoh: Bilangan perolehan faedah bagi Maju Berhad dikira seperti

berikut:
Bilangan perolehan faedah (2010) = (RM91,500 + 22,500)
RM22,500
= 5.07 kali
Bilangan perolehan faedah (2009) = (RM81,500 + 32,500)
RM32,500
= 3.51 kali
Nisbah Hutang Atas Ekuiti
Nisbah hutang atas ekuiti mengukur peratusan jumlah ekuiti yang

dibiayai oleh hutang.
Semakin rendah nisbah hutang atas ekuiti, semakin tinggi kemampuan

syarikat membayar semula kepada pemegang saham.
Formula:
Nisbah Hutang atas Ekuiti = Jumlah Liabiliti
100%
Jumlah Ekuiti
Contoh: Nisbah hutang atas ekuiti bagi Maju Berhad dikira seperti berikut:
Nisbah hutang atas ekuiti (2010) = RM329,875 / RM411,125 100%
= 80.24%
71
ASAS PELABURAN
Nisbah hutang atas ekuiti (2009) = RM364,500 / RM334,500 100%
= 108.97%
6.4
Limitasi Analisis Kewangan

Walaupun analisis penyata kewangan banyak memberi menfaat kepada pihak-pihak
berkepentingan sama ada pihak luaran atau pihak dalaman, analisis ini juga
mempunyai beberapa kekangan atau kelemahan. Antaranya adalah:
a) Apabila perbandingan dibuat di antara satu syarikat dengan satu syarikat yang
lain, pastinya setiap syarikat mempunyai perbezaan dari segi polisi perakaunan
yang diamalkan dalam penyediaan penyata kewangan. Misalnya untuk penilaian
inventori, ada syarikat menggunakan kaedah Masuk Dulu Keluar Dulu (First-in
First-out) dan ada yang menggunakan kaedah Masuk Kemudian Keluar Dulu
(First-in Last-out) menyebabkan nilai inventori akhir tidak dapat dibandingkan
dengan tepat.
b) Maklumat di dalam penyata kewangan yang digunakan sebagai asas pengiraan

dinyatakan pada nilai kos sejarah dan bukannya pada nilai semasa. Ini bermakna
keputusan yang akan dibuat untuk tindakan pada masa akan datang adalah
berdasarkan kepada prestasi lepas.
c) Penyata kewangan mengandungi banyak maklumat yang diperoleh melalui

anggaran contohnya peruntukan hutang ragu dan susutnilai. Ini mengakibatkan
pengiraan menjadi tidak tepat.
d) Analisis kewangan yang dikira mungkin mampu menunjukkan sesuatu masalah
kewangan telah wujud tetapi tidak menunjukkan bagaimana masalah ini telah
berlaku.
72
ASAS PELABURAN
e) Nisbah yang dikira berasaskan penyata kewangan yang disediakan untuk sesuatu
tahun mempunyai kegunaan terhad. Untuk mendapatkan pandangan yang lebih
jelas, adalah penting untuk mengambil kira trend untuk beberapa tempoh
perakaunan.
f) Nisbah-nisbah perakaunan yang dikira berasaskan data-data pada akhir tahun

hanya menunjukkan kedudukan pada akhir tahun tersebut dan tidak mengambil
kira kedudukan atau operasi sepanjang tahun. Ia tidak memberi gambaran yang
lengkap tentang kedudukan kewangan syarikat sepanjang tempoh berkenaan.
g) Pengiraan nisbah perakaunan mudah dimanipulasikan untuk menunjukkan prestasi

atau kedudukan kewangan yang lebih baik.
6.5
Kesimpulan
Analisa penyata kewangan sangat penting dan merupakan asas kepada penilaian
syarikat.
Kebolehan menganalisa penyata kewangan akan membolehkan pelabur
membuat keputusan pelaburan yang tepat. Ia membolehkan pelabur menilai prestasi

kewangan syarikat dari aspek kemampuan melunasi hutang semasa dan jangka
panjang, kecekapan operasi, kebolehan menghasilkan untung dan penilaian pelabur
terhadap saham syarikat di pasaran. Ia juga membantu pelabur menilai harga yang
sewajarnya dibayar oleh pelabur tersebut ke atas saham bagi memastikan pelabur
mendapatkan pulangan optimum dai pelaburan tersebut.
73
ASAS PELABURAN
BAB 7
PENILAIAN SAHAM
1. Menjelaskan definisi saham dan kebaikan serta keburukan pelaburan
saham
2. Menjelaskan konsep penilaian saham
3. Membuat anggaran harga saham melalui pertumbuhan dividen
4. Mengira kadar pulangan saham
5. Memahami penilaian relatif saham
7.1
Pengenalan kepada Saham dan Pelaburan Saham

Saham adalah sehelai kertas yang membolehkan pemegangnya menuntut hak ke atas
sesuatu aset berdasarkan jumlah yang dilaburkannya.
Dengan memiliki saham
sesuatu syarikat, pelabur akan diberi hak untuk hadir di dalam Mesyuarat Agung
Tahunan dan mengundi ke atas resolusi syarikat. Pelabur juga mempunyai hak ke
atas keuntungan syarikat yang biasanya diagihkan dalam bentuk dividend dan bonus.
Pelabur mungkin akan memperolehi keuntungan modal jika harga saham tersebut
meningkat pada masa depan.
Walau bagaimana pun, terdapat beberapa risiko dalam pelaburan saham. Risikorisiko tersebut adalah:
1. Harga saham mungkin menurun disebabkan syarikat mengalami kerugian
perniagaan
2. Saham tersebut mungkin dinyah senaraikan jika kerugian terlalu teruk dan
berlarutan
3. Saham mungkin tidak dapat diniagakan jika tiada permintaan atau penawaran
74
ASAS PELABURAN
7.2
Penilaian Saham
Seperti juga bon, nilai saham bergantung kepada nilai kini aliran wang yang
dihasilkan oleh saham tersebut pada masa depan. Ada dua perkara yang diperlukan:
Kadar pulangan perlu ke atas saham tersebut
Anggaran aliran tunai masa depan
Kadar pulangan perlu ditentukan oleh:

1. Kadar pulangan sebenar tanpa risiko,
2. Kadar inflasi yang dijangka
3. Premium risiko, bergantung kepada risiko aset tersebut. Semakin tinggi risiko
sesuatu aset, semakin tinggilah premium risiko.
Contoh satu tempoh
Anda ingin membeli saham syarikat ABC dan menjangkakan dividen RM2.00 akan
dibayar pada tahun pertama, dan anda dapat menjualnya pada harga RM14 pada akhir
tahun. Jika anda memerlukan pulangan pada kadar 20% untuk saham ini, berapakah
harga anda sanggup bayar hari ini?
Kirakan nilai kini aliran tunai, iaitu dividen dan perubahan harga
Harga = PV = (14 + 2) / (1.2) = RM13.33
Calculator: FV = 16; I/Y = 20; N = 1; CPT PV = -13.33
Contoh dua tempoh

Jika anda ingin memegangnya sehingga dua tahun, anda akan mendapat dividen tahun
kedua RM2.10 dan harga jualannya menjadi RM14.70. Berapakah harga saham itu
sekarang?
Harga = PV = 2 / (1.2) + (2.10 + 14.70) / (1.2)2 = 13.33
75
ASAS PELABURAN
Contoh tiga tempoh
Jika anda menyimpan untuk tiga tahun, anda akan mendapat dividen tahun ke-3
RM2.205 dan harga jualan menjadi RM15.435. Berapakah harganya sekarang?
Harga = PV = 2 / 1.2 + 2.10 / (1.2)2 + (2.205 + 15.435) / (1.2)3 = 13.33
Kita boleh teruskan hingga beberapa tahun lagi, tapi pengajarannya ialah harga
semasa saham adalah jumlah nilai kini aliran tunai daripada saham tersebut.
7.3
Membuat Anggaran Harga Saham

Memang mustahil untuk kita menelah dividen masa depan dengan tepat dan pasti.
Jadi kita ambil pendekatan mudah dengan melihat 3 bentuk aliran dividen:
1. Dividen tetap (g=0, g=kadar pertumbuhan dividen)
Dividen dibayar secara berterusan dengan jumlah yang sama.
Ini adalah aliran berbentuk perpetuiti, jadi penilaiannya adalah model

pertuiti
2. Pertumbuhan dividen tetap (g>0, g adalah tetap)
Dividen akan bertambah dari tahun ketahun dengan kadar yang sama
3. Pertumbuhan luar biasa (g berubah-ubah)
Dividen berubah dari tahun ke tahun pada awalnya, dan selepas beberapa tahun akan
tumbuh pada kadar tetap.
76
ASAS PELABURAN
7.3.1 Pertumbuhan sifar
Pertumbuhan sifar bermakna amaun dividen adalah tetap tahun demi tahun.
Oleh kerana saham biasa tiada had usia, maka dividen mengalir secara
berterusan. Aliran seperti ini disebut perpetuiti. Formula nilai kini perpetuiti
ialah:
P0 = D / R
Jika satu saham dijangka membayar dividen secara tetap RM0.50 setiap
setengah tahun. Jika pulangan diperlukan ialah 10% setahun, berapakah harga
wajar untuk saham ini sekarang, jika dividen dikompaunkan setengahtahunan?
Harga = P0 = .50 / (.1 / 2) = RM10
7.3.2
Pertumbuhan Tetap
Dividen tumbuh pada kadar tetap setiap tahun.

P0 = D1 /(1+R) + D2 /(1+R)2 + D3 /(1+R)3 +
P0 = D0(1+g)/(1+R) + D0(1+g)2/(1+R)2 + D0(1+g)3/(1+R)3 +
Di mana P0 = harga semasa, D=dividen, g=kadar pertumbuhan dividen,
R=pulangan diperlukan
Dengan beberapa langkah aljebra mengenai satu siri angka, kita akan
mendapat formula r:ingkas berikut :
P0
D 0 (1 g)
D
1
R -g
R -g
77
ASAS PELABURAN
Contoh 1
Katakan Syarikat PQR baru saja membayar dividen RM0.50 (ini ialah D0),
dan menjangka dividen meningkat setiap tahun pada kadar 2%. Jika pasaran
memerlukan kadar pulangan 15% ke atas saham ini, berapakah harga wajar?
P0
D 0 (1 g)
D
1
R -g
R -g
P0 = .50(1+.02) / (.15 - .02) = RM3.92

Contoh 2
Syarikat TBP dijangka membayar dividen RM2 pada tahun pertama. Jika
dividen dijangka meningkat pada kadar 5% setahun, dan kadar pulangan perlu
ialah 20%, berapakah harganya sekarang?
P0 = 2 / (.2 - .05) = RM13.33

Perhatikan: RM2 ialah D1 = D0(1+g). Di sini D0 tidak diberi, dan tidak
diperlukan.
Contoh 3
Syarikat GGC dijangka membayar dividen RM4 tahun depan, dan diangka
tumbuh pada kadar 6% setahun. Pulangan perlu ialah 16%. Berapakah harga
sekarang?
P0 = 4 / (.16 - .06) = $40
78
ASAS PELABURAN
Berapakah harganya pada akhir tahun 4?
P4 = D4(1 + g) / (R g) = D5 / (R g)
P4 = 4(1+.06)4 / (.16 - .06) = 50.50
7.3.3
Pertumbuhan Tidak Tetap
Syarikat PQR dijangka menaikkan dividen pada kadar 20% pada tahun
pertama dan 15% pada tahun kedua, selepas itu dividen akan tumbuh pada
kadar tetap 5% setahun secara berterusan. Jika dividen yang terakhir dibayar
ialah RM1 dan pulangan perlu ialah 20%, berapakah harga wajar sekarang?
Ingat: Kita perlu kira aliran tunai untuk tahun 1 dan 2. Pada tahun 2, kita
terima D2 dan harga jual P2.
Pertumbuhan tak tetap penyelesian 3 langkah
1. Kirakan dividen sampai peringkat pertumbuhan malar
D1 = 1(1.2) = RM1.20
D2 = 1.20(1.15) = RM1.38
D3 = 1.38(1.05) = RM1.449
2. Kirakan harga hadapan dengan formula pertumbuhan malar
P2 = D3 / (R g) = 1.449 / (.2 - .05) = 9.66
3. Kirakan nilai kini aliran tunai
P0 = 1.20 / (1.2) + (1.38 + 9.66) / (1.2)2 = 8.67
79
ASAS PELABURAN
Aktiviti:
1. Berapakah harga wajar saham yang dijangka membayar dividenRM2 setahun
secara tetap jika kadar pulangan perlu ialah 15%?
2. Berapakah harganya jika syarikat mula menaikkan dividen pada kadar 3%
setahun mulai tahun depan, dan kadar perlu tidak berubah pada 15%?
7.4
Mengira Kadar Pulangan

Formula asal
D 0 (1 g)
D
1
R -g
R -g
jadikan R tajuk formula :
D (1 g)
D
R 0
g 1 g
P0
P0
P0
Mengira kadar pulangan

Contoh:
Saham Syarikat DEF dijual dengan harga RM10.50. Syarikat baru saja membayar
dividen RM1 dan dividen dijangka meningkat 5% setahun. Kirakan kadar pulangan
perlu.
R = [1(1.05)/10.50] + .05 = 15%
Berapakah kadar hasil dividen?
1(1.05) / 10.50 = 10%
Berapakah keuntungan modal?

g =5%
Perhatikan: Pulangan seluruh = kadar hasil dividen + keuntungan modal.
80
ASAS PELABURAN
Aktiviti:
Saham XYZ berharga semasa RM50. Dividen yang akan datang dijangka RM2 dan
akan meningkat pada kadar 6% setahun.
1. Kirakan pulangan jangkaan saham ini.
2. Jika kadar pulangan diperlukan saham ini ialah 12%, berapakah harga wajar
saham? Dan berapakah kadar hasil dividennya?
7.5
Penilaian Relatif
Ini sebenarnya bukanlah model penilaian tiada teori harga untuknya ia lebih
kepada untuk menentukan waktu terbaik untuk membeli atau menjual saham. Sesuai
diguna untuk:
perbandingan melalui tempoh waktu,
perbandingan dengan aset lain dalam industri yang sama
Terdapat beberapa model penilaian relatif yang sering diguna oleh juru analisis
saham, dua di antara yang popular adalah:
7.5.1
Nisbah harga-perolehan (price-earnings ratio (PER))
Nisbah pasaran kepada nilai buku (market-to-book ratio)
Nisbah harga-perolehan (price-earnings ratio (PER))

PER dikira dengan membahagikan harga pasaran semasa dengan perolehan
atau keuntungan sesaham.
PER semasa digunakan bagi menganggarkan harga pada masa depan

berdasarkan jangkaan keuntungan yang mungkin diperolehi syarikat.
Jika keuntungan diramalkan meningkat, harga juga secara teorinya
akan meningkat. Atas dasar tersebut, saham tersebut dianggap bernilai
untuk dibeli kerana ia akan memberikan keuntungan kepada pelabur.
81
ASAS PELABURAN
PER syarikat dibandingkan dengan PER industri. Jika PER syarikat

lebih rendah dari PER industri, ini menunjukkan bahawa saham
tersebut masih murah dan wajar dibeli kerana ia mempunyai potensi
untuk naik.
Kajian membuktikan bahawa saham yang mempunyai PER rendah memberi

keuntungan lebih berbanding saham PER tinggi. Maka pelabur yang bijak
sentiasa mencari saham PER rendah bagi tujuan pelaburan.
7.6
Kesimpulan
Penilaian saham membolehkan pelabur menentukan harga yang sewajarnya dibayar
oleh pelabur terhadap saham sesuatu syarikat. Ianya dinilai berdasarkan prestasi
kewangan syarikat, iaitu dari aspek perolehan sesaham (EPS) dan juga kesanggupan
pelabur membayar harga saham tersebut yang diukur melalui nisbah harga perolehan
(PER).
Kemahiran membuat penilaian ke atas saham akan membantu pelabur membuat

keputusan pelaburan yang tepat bagi memastikan pelabur membayar harga yang
sewajarnya ke atas saham tersebut. Ia juga boleh membantu pelabur menentukan
pada harga berapakah pelabur sewajarnya menjual semula saham tersebut.
Kemahiran ini akan dapat mengelakkan pelabur terus menunggu untuk harga saham
meningkat sehinggakan tanpa sedar pelabur mungkin terjerumus dalam kerugian.
82
ASAS PELABURAN
BAB 8
PENILAIAN BON
1. Memahami definisi bon dan ciri-cirinya
2. Menjelaskan kaedah penilaian bon dan hasilnya
3. Mengira kadar hasil sehingga matang (YTM)
4. Memahami aktiviti pengkadaran bon
5.
8.1
Memahami jenis-jenis bon yang pelbagai
Pengenalan kepada Bon

Apabila sesuatu organisasi, sama ada kerajaan atau syarikat korporat ingin meminjam
wang bagi membiayai operasi atau projek besar mereka untuk jangka panjang, mereka
biasanya menerbitkan sekuriti hutang yang biasanya dikenali sebagai bon.
Bon
adalah instrumen berasaskan faedah di mana penerbit bon atau peminjam wang akan
membayar faedah kepada pelabur atau pemberi pinjaman pada setiap penggal yang
biasanya enam bulan. Jumlah pinjaman pokok atau prinsipal hanya akan dibayar
semula pada penghujung tempoh pinjaman.
Sebagai contoh, Yasmeen Berhad ingin mendapatkan dana seabnyak RM100 juta bagi
membiayai projek lebuhraya. Ia berhasrat menerbitkan 100 unit bon bernilai RM1 juta
setiap satu untuk jangkamasa 30 tahun. Kadar faedah yang dipersetujui adalah 12%.
Oleh itu, Yasmeen perlu membayar 12% x RM1 juta = RM120 ribu dalam bentuk
faedah bagi setiap pemegang bon selama 30 tahun. Pada penghujung tahun ke 30,
Yasmeen akan membayar semula kesemua jumlah prinsipal RM1juta kepada setiap
pemegang bon tersebut.
83
ASAS PELABURAN
Berdasarkan contoh di atas, beberapa istilah yang perlu dipelajari berkaitan bon.
Jumlah faedah yang dibayar di sepanjang tempoh bon itu dipegang disebut kupon.
Kadar faedah 12% itu pula disebut kadar kupon. Jumlah prinsipal yang akan
diperolehi pada penghujung tempoh 30 tahun itu pulak disebut nilai muka, atau nilai
par, manakala tempoh pemegangan bon disebut tempoh matang.
8.2
Nilai Bon dan Hasilnya

Kadar faedah sentiasa berubah-ubah, namun aliran tunai daripada bon tidak berubah.
Ini menyebabkan nilai bon turun naik seiring dengan perubahan kadar faedah.
Apabila kadar faedah meningkat, nilai semasa bagi aliran tunai bon akan menurun,
menjadikan nilai bon turut menurun. Sebaliknya apabila kadar faedah jatuh, nilai bon
meningkat.
Untuk menentukan nilai bon pada sesuatu masa, kita perlu mengetahui bilangan
tempoh yang masih ada sehingga bon tersebut matang. Kita juga perlu mengetahui
nilai muka, kupon dan kadar faedah bagi bon yang berciri sama. Kadar faedah yang
diperlukan bagi bon berciri sama di pasaran dikenali sebagai hasil sehingga matang
(Yield to Maturity, YTM). Kadar ini kadang kala disebut dengan ringkas sebagai
hasil bon (yield). Dengan mempunyai semua maklumat di atas, kita akan dapat
menentukan nilai semasa aliran tunai sebagai pengukur kepada nilai pasaran semasa
bon.
Contoh:
Zain Berhad menerbitkan bon dengan tempoh matang 10 tahun dan kupon tahunan
RM80. Bon yang sama di pasaran memberikan hasil sehingga matang sebanyak 8%.
Nilai muka bon Zain adalah RM1,000.
Aliran tunai daripada bon tersebut
ditunjukkan dalam Jadual 8.2.
84
ASAS PELABURAN
Jadual 8.2: Aliran Tunai Bon Zain Berhad
Tahun
80
80
80
80
80
80
80
80
80
Kupon (RM)
Nilai Muka (RM)
10
80
1,000
80
80
80
80
80
80
80
80
80 1,080
Seperti ditunjukkan dalam Jadual 8.2, Bon Zain mempunyai komponen anuiti (kupon)
dan jumlah tunggal (nilai muka yang dibayar semula pada akhir tempoh matang).
Kita boleh menentukan nilai semasa bon dengan mengira nilai semasa (nilai kini) bagi
kedua-dua komponen ini secara berasingan dan mencampurkannya.
Pertama: Nilai kini bagi nilai muka (prinsipal) yang akan dibayar pada akhir tempoh
matang:
PV
FV/(1+r)n
1,000/(1.08)10
463.19
Kedua: Nilai kini bagi kupon
PV
A x (1-1/(1+r)n)/r
80 x (1-1/2.1589)/0.08
80 x 6.7101
536.81
Maka, nilai kini bagi bon Zain adalah RM463.19 + RM536.81 = RM1,000
Perhatikan bahawa bon ini dijual pada nilai muka. Ini bukanlah kebetulan. Faktor
yang menyebabkan harga bon menyamai nilai mukanya ialah kerana kadar faedah di
pasaran bon adalah 8%, sama dengan kadar kupon bon itu sendiri (RM80/RM1,000 =
8%).
85
ASAS PELABURAN
Untuk melihat bagaimana nilai bon berubah apabila kadar faedah berubah, kita
andaikan selepas setahun, kadar faedah pasaran meningkat kepada 10%. Maka untuk
mengira nilai bon, ulangi kaedah di atas. Ambil perhatian bahawa Bon Zain pada
masa itu mempunyai 9 tahun lagi untuk matang.
matang:
PV
FV/(1+r)n
1,000/(1.10)9
1,000/2.3579
424.10
PV
A x (1-1/(1+r)n)/r
80 x (1-1/2.3579)/0.10
80 x 5.7590
460.72
Maka, nilai kini bagi bon Zain adalah RM424.10 + RM460.72 = RM884.82
Dengan kata lain, ia menunjukkan pada kadar kupon 8%, bon ini perlu diniagakan
pada harga RM884.82 bagi menghasilkan 10%.
Kenapakah bon ini diniagakan pada harga lebih murah dari nilai mukanya?
Ini
kerana, disebabkan bon tersebut memberikan kadar kupon yang lebih rendah dari
pasaran, pelabur hanya sanggup membayar harga yang lebih rendah bagi bon tersebut.
Bon begini disebut bon diskaun.
86
ASAS PELABURAN
Ini berlaku kerana pelabur mahukan pulangan yang berbaloi dengan jumlah yang
mereka laburkan. Maka untuk memastikan wang yang mereka laburkan memberi hasil
yang sama dengan pasaran, mereka membayar lebih rendah bagi mendapatkan untung
siap (built-in gain). Bagi bon Zain, perbezaan harga adalah RM1,000 RM884 =
RM115. Maka pelabur yang membeli bon Zain dan memegangnya hingga matang
akan memperolehi RM80 setahun dan untung RM115 pada tempoh matang.
Keuntungan ini memberi gantirugi kepada pemegang bon yang mempunyai kadar
kupon yang lebih rendah dari pasaran.
Cara lain melihat kenapa bon tersebut diniagakan pada diskaun sebanyak RM115
ialah dengan melihat kadar diskaun pada kuponnya. Pemegang bon Zain Berhad
hanya mendapat RM80 selama 9 tahun sedangkan pemegang bon baru mendapat
RM100. Maka nilai kini bagi RM20 selama 9 tahun ialah:
PV
A x (1-1/(1+r)n)/r
20 x (1-1/2.3579)/0.10
20 x 5.7590
115.18
Jelaslah bahawa nilai kini bagi RM20 yang terkurang itu adalah sama dengan diskaun
harga bon tersebut.
Bagaimana pula jika kadar faedah jatuh sebanyak 2%, iaitu sebanyak 6%?
Sepertimana yang disebut awal bab ini, harga bon akan meningkat jika kadar faedah
turun. Bon yang dijual pada harga lebih tinggi daripada nilai muka dipanggil bon
premium.
matang:
PV
FV/(1+r)n
1,000/(1.06)9
1,000/1.6895
591.89
87
ASAS PELABURAN
PV
A x (1-1/(1+r)n)/r
80 x (1-1/1.6895)/0.06
80 x 6.8017
544.14
Maka, nilai kini bagi bon Zain adalah RM591.89+ RM544.14= RM1,136.03
Harga bon tersebut adalah RM136.03 melebihi nilai muka. Sekali lagi, kita boleh
menjustifikasi lebihan (premium) tersebut dengan mengira nilai kini bagi perbezaan
kupon yang diterima dengan kupon pasaran.
Kupon diterima adalah RM80
manakalau kupon pada kadar pasaran ialah RM60. Premium RM20 selama 9 tahun
itu memberikan nilai kini berjumlah:
PV
A x (1-1/(1+r)n)/r
20 x (1-1/1.6895)/0.06
20 x 6.8017
136.03
Berdasarkan contoh di atas, jika bon tersebut mempunyai (1) nilai muka F yang akan
dibayar semula pada akhir tempoh matang (2) kupon dibayar sebanyak C untuk satu
tempoh, (3) tempoh t hingga matang, dan (4) kadar hasil sebanyak r untuk satu
tempoh, maka nilai bon tersbut ialah:
1 - (1 r) t
Harga bon C
r
t
(1 r)
Nilai kini kupon + Nilai kini prinsipal

(nilai muka)
88
ASAS PELABURAN
Rajah 8.2: Perhubungan Harga Bon Dengan Kadar Hasil Sehingga Matang (YTM)
Harga Bon
Kadar Hasil Hingga Matang
Perhubungan Harga, Kadar Kupon Dan Kadar Hasil (YTM)
Jika YTM = kadar kupon, harga = nilai par

Jika YTM > kadar kupon, harga < nilai par
Jika YTM < kadar kupon, harga > nilai par
8.3
Kadar Hasil Sehingga Matang (YTM)

Kadar hasil sehingga matang (YTM) ialah kadar pulangan tersirat yang menyamakan
harga semasa bon dengan nilai kini kupon dan par. Mengira YTM tanpa calculator
kewangan dilakukan secara cubaan (trial and error), iaitu dengan mengambil
beberapa kadar tertentu dan mengira PV sehingga mendapat satu kadar yang memberi
PV sama dengan harga bon. Dengan menggunakan calculator kewangan, mencari
YTM adalah perkara mudah.
89
ASAS PELABURAN
Mengira YTM
Contoh 1:
Suatu bon 10% kadar kupon dibayar secara tahunan mempunyai 15 tahun tempoh
matang dan nilai par RM1,000. Harga semasa ialah RM928.09. Kirakan YTM.
Adakah YTM kurang atau lebih daripada kadar kupon?
N = 15; PV = -928.09; FV = 1,000; PMT = 100
CPT I/Y = 11%
Contoh 2:
Jika suatu bon 10% kadar kupon dibayar setengah tahunan, bernilai muka RM1,000
dan tempoh matang 20 tahun dijual dengan harga RM1,187.93, berapakah YTM?
Adakah YTM kurang atau lebih daripada 10%?
Berapa amaun faedah setiap setengah tahun?
Berapa kali bayaran faedah?
N = 40; PV = -1,197.93; PMT = 50; FV = 1,000; CPT I/Y = 4% (ini kadar

setengah tahunan)
YTM = 4%*2 = 8%
Aktiviti:
Kirakan harga semasa bon yang bernilai par RM1,000 dengan kadar kupon 6%
dibayar setengah tahunan dan mempunyai 9 tahun sebelum matang.
Jika YTM 5%. Adakah ini bon diskaun atau premium?
Jika YTM 7%. Adakah ini bon diskaun atau premium?
90
ASAS PELABURAN
8.4
Pengkadaran Bon
Siapa yang menilai risiko bon? Ini dilakukan oleh badan pengkadaran bon (bond
rating agency), seperti RAM Ratings Sdn Bhd dan Malaysia Rating Corporation
Berhad di Malaysia, Moodys dan S&P di USA. Bon paling tinggi kualiti mendapat
gred AAA, diikuti oleh AA, A, BBB, BB dan sebagainya untuk yang semakin tinggi
risikonya.
Risiko bon (dan pengkadarannya) adalah bergantung kepada teguhnya jaminan yang
ada dalam kontrak bon untuk membayar kadar kupon dan menebus semula bon pada
akhir tempoh matang. Bon daripada syarikat yang sama mungkin tidak mendapat
pengkadaran yang sama, kerana bergantung kepada jaminan setiap bon.
Pada amnya gred bon mempunyai makna berikut:
Gred A ke atas dianggap gred terbaik (atau gred pelaburan) dan risiko paling
rendah.
Gred B adalah berisiko sederhana (gred pelaburan)
Gred C adalah berisiko tinggi dan berkadar tinggi (bon spekulasi).
Agensi pengkadaran bon mempunyai notasi tersendiri untuk penggredan bon.
Bagi Standard & Poor's, gred yang digunakan adalah:
AAA dan AA: gred pelaburan, tinggi kualiti kredit
AA dan BBB: gred pelaburan, sederhana kualiti kredit
BB, B, CCC, CC, C: gred spekulasi, rendah kualiti kredit, juga

dipanggil "junk bonds.
91
ASAS PELABURAN
8.5
Bon Kerajaan
Bon kerajaan dipanggil:
Bil perbendaharaan adalah bon jangka pendek (setahun atau kurang, tidak
diberi faedah (kadar kupon sifar), dijual dengan harga diskaun.
Nota perbendaharaan adalah bon jangka sederhana, 110 tahun, berkadar
kupon dan bernilai par.
Bon perbendaharaan adalah bon jangka panjang, melebihi 10 tahun, berkadar

kupon dan bernilai par.
Faedah dikecualikan cukai
Bon perbandaran
8.6
Diterbitkan oleh majlis perbandaran
Mempunyai risiko sepeti bon syarikat swasta
Faedah dikecualikan cukai
Kesimpulan
Bon merupakan satu instrumen penting bagi syarikat mendapatkan pembiayaan
operasi.
Bagi pelabur, ia adalah satu instrumen pelaburan berpendapatan tetap.
Kemahiran menilai bon sangat penting terutamanya kepada mereka yang berkerja
sebagai juruanalisa pelaburan, pedagang pelaburan atau pengurus portfolio.
Ini
kerana bon menjadi aset yang sangat penting untuk mengimbangkan risiko portfolio.
Kepada pelabur individu, pelaburan dalam bon hanya dibuat secara tidak langsung
melalui saham amanah. Jadi memadai jika pelabur individu memahami konsep bon,
kadar pulangan yang boleh diharapkan dan risiko-risiko yang terlibat dalam pelaburan
bon.
92
ASAS PELABURAN
BAB 9
PENILAIAN PRESTASI PELABURAN
1. Memahami konsep penilaian portfolio
2. Menerangkan kriteria penilaian portfolio
3. Mengukur prestasi portfolio mengikut Sharp, Treynor and Jensen
4. Mengimbangi semula portfolio pelaburan
5. Mengenalpasti keseimbangan dalam keputusan untuk mengimbang
semula portfolio
9.1
Pengenalan Kepada Konsep Penilaian Prestasi Portfolio

Perubahan berlaku hampir setiap hari yang menyebabkan persekitaran tidak lagi sama
seperti sewaktu kita merangka portfolio pelaburan yang selaras matlamat kewangan
pelanggan. Mungkin pada masa kita memulakan portfolio pelan persaraan pelanggan
pada tahun 2009, keadaan politik dunia boleh dikatakan agak stabil. Kita mungkin
mencadangkan pelaburan di dalam dana ekuiti MENA (Middle East and North
Africa) yang memfokus kepada pelaburan dalam ekuiti di negara Timur Tengah dan
Afrika Utara bagi mendapatkan manfaat daripada pertumbuhan industri minyak dan
gas yang sememangnya makmur di wilayah tersebut. Malangnya, kekacauan politik
di MENA kini amat membimbangkan. Ini menyebabkan portfolio pelaburan perlu
diukur dan mungkin diolah semula bagi mengambilkira risiko-risiko yang pada
awalnya belum wujud dalam persekitaran pelaburan.
Juruanalisa Pelaburan dan Pengurus Portfolio bertanggungjawab memantau dan

menilai prestasi portfolio yang mereka uruskan secara berkala. Kebolehan Pengurus
Portfolio untuk menandingi prestasi pasaran bergantung kepada kemahiran dan
pengalaman mereka. Di antara ciri-ciri Pengurus Portfolio yang baik ialah:
Kemahiran memilih aset pelaburan yang bersesuaian dengan matlamat

pelaburan dan profil risiko dana
93
ASAS PELABURAN
Kemampuan mereka menjangka pergerakan pasaran dengan menganggarkan

kadar pulangan dan risiko dengan tepat
Kebolehan mempelbagaikan aset pelaburan bagi memaksimakan pulangan dan

pada masa sama meminimakan risiko
Kebijaksanaan mengurangkan risiko berkaitan pelaburan dan menggunakan

anggaran Beta dalam memilih aset bagi mengurangkan risiko sistematik
Kecekapan menentukan masa yang sesuai untuk masuk dan keluar dari
pasaran
Kemahiran menganalisa pelaburan bagi mengenalpasti aset bernilai tinggi

yang berharga rendah
Dua faktor utama yang mempengaruhi prestasi portfolio adalah pulangan yang
diperolehi dan kadar risiko yang dihadapi oleh portfolio tersebut. Pengurus perlu
mempelbagaikan aset pelaburan dengan memilih aset dari pelbagai industri, kelas dan
instrumen bagi meminimumkan risiko pada satu tahap pulangan tertentu. Risiko
berkaitan pasaran perlu diurus dengan bijak dengan memilih aset yang mempunyai
Beta yang bersesuaian.
9.2

Pengurus Portfolio, tidak kira sama ada Pengurus Dana Profesional atau pelabur yang
menguruskan sendiri dana mereka, perlu melakukan pemantauan portfolio secara
berterusan dan mengolah semula portfolio mereka jika keadaan memerlukan.
Penilaian portfolio, yang diikuti dengan pengolahan dan mungkin pembinaan semula
merupakan langkah-langkah yang perlu dalam pengurusan portfolio bagi memastikan
matlamat kewangan individu tercapai.
Pengurus dan pelabur perlu menilai prestasi mereka dalam menyusun dan
melaksanakan strategi pelaburan.
Ini dapat dilakukan dengan mengukur kadar
pulangan bagi satu unit risiko, secara mutlak atau bandingan.
Secara mutlak
bermaksud melihat prestasi aset tersebut secara individu. Secara bandingan pula
adalah dengan membandingkan pulangan aset tersebut dengan aset lain, atau dengan
pasaran keseluruhan. Mereka perlu menilai sejauh mana objektif pelaburan tercapai,
94
ASAS PELABURAN
iaitu dari segi pendapatan, pertumbuhan modal, imbangan risiko dan pulangan, dan
sebagainya.
Dalam konteks ini, penilaian harus mengambilkira sama ada portfolio tersebut
mencapai kadar pulangan melebihi, sama, atau kurang, berbanding purata pasaran.
Kemampuan
mempelbagaikan
aset
untuk
mengurangkan
atau
mungkin
menghapuskan keseluruhan risiko tidak sistematik, dan kemahiran menguruskan

risiko sistematik berkaitan pasaran menggunakan kaedah pengukuran risiko, iaitu
Beta, serta kebijaksanaan memilih aset pelaburan yang bersesuaian, merupakan faktor
utama yang menentukan prestasi portfolio.
Di samping itu, kemahiran menggunakan teknik pemasaan pasaran jugak memainkan

peranan dalam menentukan prestasi pasaran. Teknik ini adalah berkaitan dengan
penentuan masa yang sesuai untuk masuk dan keluar dari pasaran.
Kaedah
pempelbagaian yang dipelopori oleh Markowitz atau Model Indeks Tunggal Sharpe
akan mengurangkan risiko berkaitan pasaran dan memaksimakan pulangan pada satu
tahap risiko tertentu. Oleh kerana pulangan pasaran berhubungkait secara positif
dengan risiko, penilaian perlu mengambilkira:
1) Kadar pulangan, atau lebihan pulangan berbanding kadar pulangan bebas risiko
2) Tahap risiko, iaitu risiko sistematik (Beta) dan risiko tidak sistematik, dan lebihan
risiko yang tinggal setelah portfolio dipelbagaikan.
Di bawah teori Tradisional, penilaian hanya dilakukan dari aspek kadar pulangan,
terutamanya dengan membandingkan aset tersebut dengan aset-aset lain yang
mempunyai kelas risiko yang sama. Teori Markowitz dan Teori Portfolio Moden
telah membuka jalan bagi memilih dan menilai portfolio berdasarkan Kadar Pulangan
Terlaras Risiko.
Teori Portfolio Moden mencadangkan bahawa pemilihan dan
penilaian risiko dibuat dengan mengambilkira kedua-dua risiko dan pulangan dan
matlamatnya mestilah bagi mengoptimakan pulangan pada satu tahap risiko tertentu
atau meminimakan risiko pada satu tahap pulangan tertentu. Disebabkan turun naik
pulangan yang tidak menentu dan kepelbagaian tahap risiko yang tinggi, Kadar
Pulangan Terlaras Risiko telah menjadi asas kepada penilaian. Perkembangan ini
95
ASAS PELABURAN
terhasil setelah terciptanya kaedah pengukuran risiko yang dipanggil Sisihan Piawai,
varians dan kovarians.
Di bawah Teori Tradisional, tiada indeks komposit bagi mengukur kedua-dua risiko
dan pulangan secara bersama. Di bawah Teori Portfolio Moden pula, ia menjadi
keperluan untuk membina indeks komposit bagi mengukur kedua-dua risiko dan
pulangan kerana objektifnya sekarang adalah untuk memaksimakan pulangan dan
meminimakan risiko. Disebabkan oleh prinsip keseimbangan risiko pulangan yang
membuktikan bahawa semakin tinggi pulangan yang diharapkan, semakin besar risiko
yang perlu diambil bagi mendapatkannya, matlamat Teori Portfolio Moden ini tidak
mungkin tercapai.
Di dalam konteks inilah, kajian-kajian terbaru cuba mewujudkan satu indeks

komposit bagi mengukur kadar pulangan berdasarkan risiko dengan mengambilkira
pelbagai komponen-komponen risiko seperti sistematik dan tidak sistematik, dan
lebihan risiko setelah portfolio dipelbagaikan.
Usaha ini berjaya dilakukan oleh
Sharpe, Treynor dan Jensen.
9.2.1 Kaedah Pengukuran Sharpe

Kaedah pengukuran Sharpe menggunakan formula berikut:
ST =
Rt Rf
t
Di mana ST adalah Indeks Sharpe apabila Rt ialah pulangan purata portfolio dan Rf
ialah kadar pulangan bebas risiko.
Kaedah ini mengukur jumlah risiko menggunakan sisihan piawai. Numerator bagi
formula ini membandingkan kadar pulangan purata portfolio dengan kadar pulangan
bebas risiko. Ia dikenali sebagai Premium Risiko, yang bermaksud lebihan pulangan
yang diperolehi dengan mengambil risiko. Jumlah risiko menjadi denominator
96
ASAS PELABURAN
formula ini yang diwakili oleh sisihan piawai bagi pulangan. Menggunakan formula
di atas, kita dapat mengukur lebihan pulangan bagi setiap unit risiko portfolio yang
berjaya diperolehi hasil kemahiran pengurus portfolio.
Kaedah yang digunakan Sharpe membolehkan semua portfolio dibandingkan

berdasarkan pengukuran ST, iaitu lebihan pulangan bagi satu unit risiko. Jika satu
portfolio mempunyai ST yang lebih tinggi berbanding yang lain, bermaksud portfolio
tersebut mempunyai prestasi yang lebih baik. Cuba lihat contoh berikut:
Portfolio
Pulangan Purata
Sisihan Piawai
Rf
(Kadar Pulangan
Bebas Risiko)
20%
4%
10%
24%
8%
10%
Berdasarkan formula Sharpe,

ST bagi Portfolio A
STA
0.20 - 0.10
0.04
0.10
2.50%
1.75%
0.04
ST bagi Portfolio B
STB
0.24 - 0.10
0.08
0.14
0.08
Oleh kerana Portfolio A menunjukkan ST yang lebih tinggi iaitu 2.5% berbanding
Portfolio B yang mempunyai ST 1.75%, maka Portfolio A dikatakan merekodkan
prestasi yang lebih baik. Rajah 13.4 menjelaskan kenyataan ini.
97
ASAS PELABURAN
Rajah 13.4: Ukuran Prestasi
Sharpe
Y
ST = 2.5
ST = 1.75
Kadar
Pulangan
Dijangka
Kadar
Pulangan
Bebas
Risiko
24
2
0
X
0
8
Sisihan
Piawai
1
2
9.2.2 Kaedah Pengukuran Prestasi Treynor

Menurut kaedah Treynor, jumlah risiko perlu mengambilkira risiko portfolio tersebut
berbanding risiko pasaran.
Oleh itu, denominator dalam formula Treynor
menggunakan Beta, iaitu risiko portfolio berbanding pasaran, dan bukannya sisihan
piawai seperti yang digunakan Sharpe yang hanya mengambilkira risiko portfolio
tersebut sahaja. Ini bermaksud Treynor mengambilkira risiko-risiko sistematik
pasaran yang tidak mungkin dihapuskan. Formula yang digunakan oleh Treynor
adalah seperti berikut:
Tn = Rn Rf
t
98
ASAS PELABURAN
Di mana:
T
= Ukuran penilaian Treynor
Rn
= Kadar Pulangan Portfolio
Rf = Kadar Pulangan Bebas Risiko
= Risiko pasaran
Treynor mengasaskan formulanya kepada Garisan Ciri (Characteristic Line). Garisan

Ciri ialah regresi mudah yang menunjukkan hubungan antara lebihan pulangan ke atas
portfolio dengan mengambilkira pulangan bagi portfolio bebas risiko yang mana
pekali Beta sebagai kecerunan untuk ukuran risiko tidak boleh dipelbagaikan. Konsep
ini diterangkan secara grafik di dalam Rajah 13.5. Garisan regresi dibentuk oleh
persamaan berikut :
Rp = + x + e
Di mana;
Rp = Pulangan bagi portfolio tersebut
= Pintasan menggambarkan pulangan bebas risiko
= Kecerunan garisan
x = Pulangan pasaran
e = Tempoh ralat
99
ASAS PELABURAN
Rajah 13.5: Ukuran Prestasi Treynor
Y
Rp = + x + e
Kadar
Pulangan
Portfolio
(Sudut bagi garisan regresi)

Kadar
Pulangan
Bebas Risiko
X
0
1
Pulangan Pasaran 2
8
Contoh:
Portfolio
Pulangan Purata
Rf
(Kadar Pulangan
Bebas Risiko)
20%
0.5
10%
24%
1.0
10%
Tn bagi Portfolio A
TnA
0.20 - 0.10
0.10
0.5
0.2%
0.5
Tn bagi Portfolio B
TnB
0.24 - 0.10
1.0
0.14
0.14%
1.0
100
ASAS PELABURAN
Oleh itu, kesimpulannya adalah Portfolio A mempunyai prestasi lebih baik
berbanding Portfolio B kerana TnA lebih besar berbanding TnB.
Perbezaan di antara kaedah pengukuran Sharpe dan Treynor adalah seperti berikut:
Sharpe mengukur prestasi portfolio berdasarkan jumlah risiko, iaitu sistematik dan
tidak sistematik, manakala Treynor hanya mengambilkira risiko sistematik sahaja
sebagai relevan kepada prestasi portfolio.
Risiko tidak sistematik ialah risiko-risiko yang berkait dengan asset pelaburan tertentu
seperti risiko pengurusan, risiko permintaan dan risiko teknologi. Risiko-risiko ini
boleh dihapuskan dengan kaedah pempelbagaian. Misalnya permintaan bagi produk
sawit boleh terjejas akibat kempen negatif oleh pengeluar kacang soya di Amerika
Syarikat. Oleh itu, sebagai pelabur di Malaysia, untuk mengurangkan pendedahan
portfolio kita kepada risiko permintaan produk sawit, kita boleh mempelbagaikan
portfolio kita dengan melabur di dalam produk
mungkin juga getah.
berasaskan kelapa, koko atau
Tindakan ini dapat mengurangkan risiko tidak sistematik
daripada permintaan produk sawit terhadap portfolio tersebut.
Risiko sistematik pula adalah risiko-risiko berkaitan pasaran yang melibatkan

kesemua asset pelaburan tidak kira jenis pelaburan, kelas asset, industri atau syarikat.
Contoh-contoh risiko sistematik adalah risiko kadar faedah, risiko kadar tukaran
asing, risiko inflasi, risiko politik dan risiko alam semulajadi.
Risiko-risiko ini
biasanya tidak boleh dihapuskan dan terpaksa ditanggung oleh pelabur. Contohnya,
kenaikan kadar faedah memberi impak negatif kepada kebanyakan syarikat. Kos
modal yang meningkat menyebabkan margin keuntungan menurun dan akibatnya
prestasi pasaran saham juga menurun.
Kekacauan politik atau peperangan juga
memberi kesan negatif kepada hampir semua industri dalam Negara-negara yang
terlibat. Lihat sahaja ekonomi yang hampir lumpuh di Negara-negara Timur Tengah
dan Afrika Utara sekarang ini. Malapetaka alam semulajadi seperti gempa bumi dan
tsunami yang berlaku di Jepun pada awal tahun ini juga adalah contoh risiko
sistematik. Ianya terpaksa ditanggung oleh pelabur kerana kesannya yang meluas
101
ASAS PELABURAN
kepada semua industri di Jepun dan memberi kesan domino kepada Negara-negara
rakan dagangan Jepun di dunia. Inilah yang dinamakan risiko sistematik.
Berbalik kepada perbezaan di antara kaedah pengukuran Sharpe dan Treynor. Sharpe
mengambilkira jumlah risiko manakala Treynor hanya memfokus kepada risiko
sistematik. Semakin tinggi risiko sistematik yang diambil, semakin besar potensi
pulangan portfolio. Oleh itu, jika risiko tidak sistematik berjaya diuruskan dengan
baik, maka yang tinggal dalam formula Sharpe hanyalah risiko pasaran - semakin
tinggi risiko, semakin tinggi pulangan. Oleh itu, ini menjadikan pengukuran prestasi
portfolio menggunakan kedua-dua kaedah Sharpe dan Treynor akan memberikan
keputusan yang sama dari segi kedudukan portfolio.
9.2.3 Kaedah Pengukuran Prestasi Jensen

Kaedah pengukuran prestasi Jensen agak berbeza dengan Sharpe dan Treynor. Ini
kerana kedua-dua kaedah Sharpe dan Treynor mengukur prestasi portfolio dan
memberi kedudukan kepada prestasi portfolio berdasarkan pulangan terlaras risiko
manakala Jensen mengukur prestasi mutlak portfolio berdasarkan pulangan terlaras
risiko. Standard yang berdasarkan konsep Capital Asset Pricing Model (CAPM) ini
mengukur kebolehan meramal Pengurus Portfolio untuk mencapai pulangan lebih
tinggi pada satu tahap risiko tertentu.
102
ASAS PELABURAN
Model Jensen
R - R = + (R
Jt
ft
Mt
- R )
ft
Di mana;
R = Pulangan Purata Portfolio J untuk tempoh 't'
Jt
R = Kadar Pulangan Bebas Risiko untuk tempoh t'
ft
= Pintasan pada graf, mengukur kebolehan meramal pengurus portfolio
J = Ukuran Risiko Sistematik
R = Pulangan Purata Portfolio Pasaran untuk tempoh t

Mt
Apabila
J = 0, prestasi adalah neutral atau bersamaan dengan pasaran
J > 0, prestasi adalah lebih baik dari pasaran
J < 0, prestasi kurang baik berbanding pasaran
Pendekatan Jensen boleh difahami dengan melihat kepada illustrasi berikut:

Portfolio
Pulangan Portfolio
Portfolio
18%
1.2
15%
0.8
21%
1.5
Indeks Pasaran
16%
1.0
Diberi Beta pasaran adalah 1.0 dan kadar pulangan bebas risiko adalah 10%.
103
ASAS PELABURAN
Maka, prestasi portfolio-portfolio tersebut boleh diukur menggunakan pendekatan
CAPM seperti berikut:
R - R = + (R
Jt
ft
Mt
- R )
ft
Portfolio (1) = 10% + (16% - 10%)1.2 = 17.2%

Portfolio (2) = 10% + (16% - 10%)0.8 = 14.8%
Portfolio (3) = 10% + (16% - 10%)1.5 = 19.0%
Maka, prestasi sebenar berbanding anggaran:
Portfolio (1) = 18% - 17.2% = 0.8%

Portfolio (2) = 15% - 14.8% = 0.2%
Portfolio (3) = 21% - 19.0% = 2.0%
Data di atas menunjukkan bahawa pengurusan portfolio terbaik, menurut kaedah

Jensen, adalah Portfolio 3, yang mempunyai prestasi lebih baik dari pasaran dan
memberikan pulangan 2% melebihi kadar pulangan CAPM pada tahap risiko pasaran.
Bagaimana pun, ketiga-tiga portfolio menunjukkan prestasi lebih baik dari pasaran
dengan pulangan melebihi kadar yang diperolehi oleh CAPM.

Model Indeks Treynor dan Sharpe mengukur prestasi beberapa portfolio dan
memberikan kedudukan kepada portfolio-portfolio ini berdasarkan prestasi mereka
merekodkan pulangan terlaras risiko yang tertinggi secara bandingan. Sebaliknya
Jensen pula mengukur prestasi mutlak berdasarkan pulangan terlaras risiko yang
dibandingkan dengan pulangan sebenar portfolio masing-masing.
Jensen boleh dilihat melalui model ringkasnya iaitu:
104
Versi mudah
ASAS PELABURAN
R - R = + (R
Jt
ft
Mt
- R )
ft
Di mana;
RJt = Pulangan Purata Portfolio J untuk tempoh 't'
R = Kadar Pulangan Bebas Risiko untuk tempoh t'

ft
J = Pintasan pada graf, mengukur kebolehan meramal pengurus portfolio

= Ukuran Risiko Sistematik
J
RMt = Pulangan Purata Portfolio Pasaran untuk tempoh t
Secara grafik, kaedah pengukuran Jensen ditunjukkan dalam Rajah 13.6. Bagi Sharpe
dan Treynor, pintasan garisan akan melalui koordinat (0,0), tetapi bagi Jensen, ia
boleh melalui mana-mana koordinat termasuk (0,0).
Rajah 13.6: Ukuran Jensen
Y
> 0
J
= 0
RMt - Rft
<0
J
X
0
J (RMt - Rft)
105
ASAS PELABURAN
Jika positif, ia menunjukkan prestasi yang lebih baik berbanding pasaran, negative
menunjukkan prestasi kurang baik, manakala = o menunjukkan prestasi neutral,
iaitu menyamai pasaran.
Berbanding dengan kaedah Sharpe dan Treynor yang membandingkan prestasi

portfolio dengan portfolio lain dan pasaran, kaedah Jensen lebih memfokus kepada
prestasi mutlak portfolio, iaitu melihat prestasi sebenar portfolio berbanding prestasi
portfolio tersebut di bawah CAPM.
9.3
Mengimbang Semula Portfolio Pelaburan

Tindakan mengimbang semula portfolio adalah satu strategi pengawalan risiko yang
sangat berkesan. Dalam jangka masa panjang, aset-aset di dalam portfolio akan
menghasilkan pulangan dengan kadar yang pelbagai. Ini akan menyebabkan portfolio
tersebut menyimpang daripada kedudukan alokasi aset yang asal. Perubahan ini akan
menyebabkab perubahan dalam profil risiko dan pulangan portfolio yang mungkin
menjadikan ia tidak konsisten dengan matlamat dan profil risiko pelanggan. Strategi
mengimbang semula portfolio membantu mengawal risiko ini dengan menyediakan
garis tindakan tentang bagaimana proses imbangan semula ini patut dilakukan. Ia
merangkumi:
Berapa kerap pemantauan harus dilakukan
Berapa jauh penyimpangan alokasi aset dari kedudukan asalnya sebelum

tindakan mengimbang semula diambil
Sama ada proses imbangan semula secara berkala mampu mengembalikan

portfolio ke alokasi aset yang asal atau ke alokasi pertengahan.
Walau pun secara dasarnya garis tindakan am boleh digunapakai untuk semua strategi
mengimbang semula, garis tindakan spesifik yang bersesuaian dengan portfolio
tertentu adalah unik untuk portfolio tersebut sahaja. Disebabkan setiap garis tindakan
akan memberi kesan kepada profil risiko dan pulangan portfolio; kekerapan, jarak
penyimpangan dan kemampuan untuk kembali ke asal adalah bergantung kepada
kecenderungan pelabur.
106
ASAS PELABURAN
Faktor-faktor
yang
mempengaruhi
keputusan
untuk
melaksanakan
strategi
mengimbang semula portfolio ialah:
Pulangan bersih pelabur akan mengimbang semula portfolio jika risiko yang
diambil seimbang dengan pulangan bersih setelah mengambilkira kos
mengimbang semula portfolio tersebut.
Ciri-ciri aset dalam portfolio jika aset-aset dalam portfolio memiliki korelasi
yang rendah antara satu sama lain, risiko untuk portfolio tersebut menyimpang
dari kedudukan asalnya agak rendah.
Ini menyebabkan keperluan untuk
mengimbang semula portfolio juga rendah.
9.4
Keseimbangan Dalam Keputusan Untuk Mengimbang Semula

Seperti memilih strategi alokasi aset yang bersesuaian untuk portfolio, strategi
mengimbang semula juga melibatkan keseimbangan antara risiko dan pulangan.
Dalam alokasi aset, risiko dan pulangan adalah mutlak.
Contohnya, untuk
mendapatkan pulangan dijangka 10%, ia melibatkan risiko turun naik sebanyak 15%,
manakala untuk mendapatkan pulangan 5%, risikonya mungkin 7%. Sebaliknya,
dalam strategi mengimbang semula portfolio,risiko dan pulangan diukur secara relatif
dengan prestasi alokasi aset yang disasarkan.
Keputusan yang mempengaruhi
keberkesanan strategi mengimbang semula portfolio termasuklah:
Kekerapan portfolio tersebut dipantau
Jarak penyimpangan portfolio berbanding kedudukan asal yang mencetus

tindakan mengimbang semula
Sama ada portfolio diimbang semula ke kedudukan asal atau ke alokasi

pertengahan.
Jika portfolio tidak pernah diimbang semula, dalam jangka panjang ia akan
menyimpang dari kedudukan asal alokasi aset kepada aset yang mempunyai profil
pulangan tinggi, dan risiko tinggi.
Contoh:
Portfolio ABC bersaiz RM1 juta dilaburkan di dalam ekuiti dan bon dengan alokasi
aset 60% ekuiti dan 40% bon. Pada penghujung tahun, ekuiti memberikan pulangan
107
ASAS PELABURAN
20%, manakala bon hanya 5%. Ini menyebabkan alokasi aset menyimpang dari
kedudukan asal 60:40 kepada kedudukan baru iaitu 63:37. Lihat jadual berikut untuk
ilustrasi lebih jelas.
Kelas aset
Alokasi aset awal
Pulangan
Alokasi aset akhir
Ekuiti
RM600,000
60%
20%
RM720,000 63.2%
Bon
RM400,000
40%
5%
RM420,000 36.8%
RM1,000,000
100%
Jumlah
RM1,140,000
100%
Berbanding kedudukan asal alokasi aset, apabila pulangan meningkat, kedudukan

alokasi aset akan berubah. Keseimbangan ini dikenali sebagai Sempadan Imbangan
Semula, ditunjukkan dalam Rajah 9.7.
108
ASAS PELABURAN
Rajah 9.7: Keseimbangan Imbangan Semula Berbanding Alokasi Aset Sasaran
Y
Kecenderungan
Pelabur:
Pulangan berisiko
rendah
Sisihan
Pulangan
Dijangka
Sebelum kos:
Sempadan Keseimbangan
Selepas kos:
Sempadan Keseimbangan
X
0
Sisihan Risiko
Pulangan
Sasaran alokasi:
Sisihan pulangan dijangka = 0
Sisihan risiko pulangan = 0
Apabila pendedahan portfolio kepada ekuiti makin bertambah, portfolio tersebut akan
bergerak ke bahagian atas-kanan sempadan imbangan semula.
Ia merupakan
kedudukan yang berpotensi memberikan pulangan tinggi, dengan tahap risiko yang
juga tinggi.
109
ASAS PELABURAN
9.5
Kesimpulan
Penilaian prestasi pelaburan merupakan satu kemahiran penting bagi memastikan
pelabur mencapai matlamat pelaburan. Kebolehan menilai prestasi pelaburan akan
membantu pelabur mengambil tindakan-tindakan sewajarnya bagi memperbaiki
prestasi, jika didapati ianya tidak mencapai keputusan yang diharapkan. Pelabur juga
boleh mengimbang semula portfolio jika profil risiko portfolio telah menyimpang dari
kedudukan asal. Semua tindakan-tindakan ini perlu dilakukan bagi mencapai objektif
asal pelaburan, iaitu mendapatkan pulangan optimum pada tahap risiko yang mampu
diterima oleh pelabur.
110
ASAS PELABURAN
RUJUKAN:
Avadhani, V.A.. Securlties Analysis and Portfolio Management, Global Media, Mumbai,
India, 2009
Kamarulzaman Bakri, Analisis, Proses Dan Strategi Portfolio Pelaburan Berteraskan
Syariah, Universiti Utara Malaysia, Mei 1999
Reilly & Brown, The Investment Setting, Investment Analysis and Portfolio Management,
Thomson South Western, 8th Edition, 2006
Ross, Westerfield and Jordan, Fundamentals of Corporate Finance, McGraw Hill, 6th
Edition, 2003
Yesim Tokat, Portfolio Rebalancing in Theory and Practice, Vanguard Investment
Counseling & Research
http://www.investopedia.com/articles/basics/03/080103.asp#ixzz1QZGrlYKk
http://www. towering skills.com
111

Nota Pelaburan

Diunggah oleh

Informasi Dokumen

Hak Cipta

Format Tersedia

Bagikan dokumen Ini

Bagikan atau Tanam Dokumen

Opsi Berbagi

Apakah menurut Anda dokumen ini bermanfaat?

Apakah konten ini tidak pantas?

Hak Cipta:

Format Tersedia

Nota Pelaburan

Diunggah oleh

Hak Cipta:

Format Tersedia

ASAS PELABURAN

BAB 1: PENGENALAN KEPADA ASAS-ASAS PELABURAN

BAB 2: RISIKO DAN PULANGAN

BAB 4:TEORI PORTFOLIO DAN MODEL PENILAIAN ASET

BAB 5: PENGURUSAN PORTFOLIO DAN STRATEGI PENGURUSAN ASET ......

BAB 6: ANALISA PENYATA KEWANGAN SYARIKAT

BAB 8: PENILAIAN BON

BAB 9: PENILAIAN PRESTASI PELABURAN

Diploma Eksekutif Pentadbiran Perakaunan

BAB 1: PENGENALAN KEPADA ASAS-ASAS

Kadar Pulangan Diperlukan

BAB 2: RISIKO DAN PULANGAN

Sumber Pulangan Pelaburan

Mengira Pulangan Dijangka

BAB 3: NILAI MASA WANG

Konsep Nilai Masa Wang

Nilai Masa Wang Bagi Satu Jumlah Tunggal

Nilai Masa Wang Bagi Anuiti

Nilai Masa Wang Bagi Perpetuiti

Nilai Masa Wang Dengan Kadar Pulangan Terlaras

Nilai Masa Wang Dengan Kadar Pulangan Sebenar

BAB 4: TEORI PORTFOLIO DAN MODEL PENILAIAN

Pengenalan kepada Konsep Pempelbagaian dan

Pempelbagaian dan Teori Portfolio Moden

Portfolio Cekap dan Sempadan Cekap

BAB 5: PENGURUSAN PORTFOLIO DAN STRATEGI

Strategi Pelaburan Menurut Teori Portfolio Moden

BAB 6: ANALISA PENYATA KEWANGAN SYARIKAT

Pengenalan kepada Penyata Kewangan

Jenis-Jenis Penyata Kewangan

Analisis Penyata Kewangan

Limitasi Analisis Kewangan

BAB 7: PENILAIAN SAHAM

Pengenalan kepada Saham dan Pelaburan Saham

Membuat Anggaran Harga Saham

Mengira Kadar Pulangan

BAB 8: PENILAIAN BON

Pengenalan kepada Bon

Nilai Bon dan Hasilnya

Kadar Hasil Sehingga Matang (YTM)

BAB 9 : PENILAIAN PRESTASI PELABURAN

Pengenalan Kepada Konsep Penilaian Prestasi

Kriteria Penilaian Portfolio

Mengimbang Semula Portfolio Pelaburan

Keseimbangan Dalam Keputusan Untuk

7. http://www. towering skills.com

3. Menerangkan objektif pelaburan

Pelaburan merupakan satu instrumen bagi menjana dan mengumpul kekayaan. Di

a. Pelaburan Menangkis Kesan Negatif Inflasi Ke Atas Nilai Wang

Ini kerana kos

Jika Encik A menetapkan untuk menyimpan wang sebanyak

Simulasi di dalam Jadual 1.1 menunjukkan jumlah tabungan Encik A dengan

Pelaburan Membantu Menyediakan Keperluan Kewangan Masa Depan

Pelaburan membantu menyediakan keperluan kewangan masa depan. Seperti

persaraan misalnya, keperluan hidup bertambah dari aspek keperluan

Jumlah ini sememangnya tidak mencukupi untuk

a. Tempoh masa wang itu dilaburkan

a. Tempoh masa wang itu dilaburkan

Di dalam membuat keputusan memilih produk pelaburan, pelabur

Kos peluang menjadi satu daripada faktor-faktor penentu

kadar pulangan dijangka yang diinginkan pelabur.

b. Inflasi yang dijangka

Dalam masa 32 tahun, ia hanya

mempunyai nilai seperti RM250 hari ni.