Malaysia merupakan sebuah negara yang terdiri daripada pelbagai etnik yang

berbeza dari segi kepercayaan, budaya dan bahasa. Proses pemantanpan perpaduan dan
integrase nasional yang dilaksanakan oleh kerajaan meliputi pelbagai aspek seperti
memperkenalkan dasar-dasar yang menitikberatkan soal perpaduan dan integrasi nasional
di Malaysia seperti pelaksanaan Rukun Negara.

Faktor

1. Peristiwa 13 Mei 1969 (Peristiwa rusuhan kaum merupakan kejutan sosiopolitik

terhadap kehidupan masyarakat majmuk di Malaysia yang dipisahkan jurang
sosioekonomi yang sangat ketara oleh penjajah.
2. Dasar pecah dan perintah (penguasaan ekomnomi memperlihatkan jurang yang luas
antara etnik, majoriti kaum Melayu menguasai sektor pertanian yang memerlukan
banyak tenaga sumber manusia dan berteknologi rendah. Kaum Cina umumnya
menguasai sektor lebih maju seperti perniagaan, perdagangan dan menggunakan
teknologi moden. Kaum India banyak terlibat dengan perladangan di estet getah dan
kelapa sawit. Jurang pendapatan yang ketara dan tidak seimbang dalam ekonomi
dalam ekonomi negara. Wujud jurang pendapatan yang berbeza antara etnik. Dasar
British yang meletakkan kaum berdasarkan kepada pekerjaan menyebabkan etnik
tertentu mendominasi dalam satu bidang pekerjaan.

orang India pula merupakan buruh di estet. Perbezaan ini telah menimbulkan rasa tidak
puas hati dalam kalangan etnik tertentu. Se4ara tidak langsung, perkara ini
memperkukuhkan lgi semangat perkauman. Perpaduan -konomiProses perkembangan
ekonomi telah dirangka untuk membolehkansemua kaum menyertaisemua bidang dan
peringkat kegiatan ekonomi. 6ntuk men4apai hasrat tersebut, kerajaantelah mengambil
langkah dengan mengintegrasikan ekonomi. Beberapa dasar pembangunan telah digubal
seperti asar -konomi Baru, asar Pembangunan 7asional, dan lain2lain dasar
pembangunan ekonomi negara. asar2 dasar ini diambil untuk memastikan pembangunan
yang seimbang bagi sektor2sektor utama ekonomiuntuk membolehkan pertumbuhan lebih
sama rata dan saling melengkapi antara satu sama lain. 'ujuan dasar2dasar ini
diperkenalkan adalah kerana kerajaan sentiasa berusaha untuk meninggikan tara8 hidup
rakyatnya. asar2 dasar ini juga merupakan satu usaha kerajaan untuk melibatkan semua
rakyat menyertai pembangunan negara supaya negara boleh men4apai kemajuan yang
lebih membanggakan. engan terhapusnya gejala perbezaan 8ungsi ekonomi mengikut
kaum akan dapat melahirkan perpaduan dalam kegiatan ekonomi dalam kalangan rakyat
berbilang kaum. Ini akan meninggikan lagi tara8 pembangunan ekonomi 7egara

Dasar Ekonomi Baru (DEB) (intro dan seimbangkan)

 Mengagihkan kekakyaan negara kepada semua kaum terutamanya kaum

bumiputera yang jauh ketinggalan dalam menikmati kemakmuran dalam Malaysia
 Matlamat tersurat Dasar Ekonomi Baru adalah untuk mencapai perpaduan negara
dan integrasi nasional.
 Matlamat utama DEB adalah untuk mencapai perpaduan negara dengan
membetulkan ketidakseimbangan sosioekonomi yang wujud antara kaum dan
wilayah.
 Menurut Perdana Menteri Malaysia yang ke-2, Tun Abdul Razak: “Untuk mencapai
matlamat perpaduan negara keseluruhannya, Malaysia berkehendakan bukan
sahaja setakat perkembangan ekonomi yang tinggi. Dalam usaha memupuk tenaga
bagi menghadapu pembangunan ekonomi yang cepat, kita terpaksa sama sekali
menentukan adanya keadaan masyarakat yang adil, pembahagian pendapatan yang
saksama dan peluang-peluang pekerjaan yang bertambah.
 DEB dilaksanakan menerusi strategi serampang dua mata iaiatu membasmi
kemiskinan tanpa mengira kaum dan menyusun semula masyarakat untuk
mengurangkan dan menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi-fungsi
ekonomi.
 Dengan pelaksanaan program ini secara tidak langsung dapat membasmi
kemiskinan dengan meningkatkan pendapatan, menambah peluang pekerjaan untuk
semua rakyat Malaysia tanpa mengira kaum serta mempercepatkan proses
penyusunan semula masyarakat Malaysia untuk memperbetulkan
ketidakseimbangan ekonomi dilaksanakan supaya dapat mengurangkan dan
menghapuskan pengenalan kaum mengikut fungsi ekonomi.

 DEB bermatlamat perpaduan negara melalui proses pembasmian kemiskinan dan
penyusunan semula masyarakat dalam konteks keselamatan negara yang kukuh.
 Mewujudkan perpaduan negara dengan mengurangkan perbezaan ekonomi
 Menggugat perpaduan negara kerana masalah kemiskinan mengikut kaum dengan
kadar kemiskinan paling tinggi di kalangan orang Melayu yang tertumpu kepada
aktiviti pertanian tradisional.
 Mewujudkan peluang pekerjaan untuk semua golongan rakyat yang menganggur,
memberi peluang perpindahan orang yang bekerja di sektor yang rendah daya
 pengeluarannya kepada sektor yang lebih lumayan, memperbaiki taraf dan kualiti
hidup rakyat melalui pelajaran, latihan, kesihatan, kemudahan
 Penyusunan semula (meninggikan daya pengeluaran dan taraf kehidupan golongan
miskin melalui pemodenan kawasan luar bandar, memajukan negeri dan kawasan
yang dianggap mundur melalui pembangunan wilayah baru seperti DARA, KESEDA,
KEJORA)

Kebaikan
Kelemahan –

Dasar Wawasan Negara (DWN) 2001-2010

 DWN bermatlamat untuk mencapai status negara maju menjelang 2020.

 Lima strategi (membasmi kemiskinan, penstrukturan semula pemilikan ekuiti,
pembangunan sumber manusia, k-ekonomi, perpaduan nasional)
Dasar Pembangunan Nasional

 Dilancarkan pada tahun 1997 bermatlamat untuk mencapai pembangunan seimbang

bagi mewujudkan masyarakat yang bersatu padu dan adil. Contoh
 DPN merupakan pemangkin negara ke arah menjadikan Malaysia sebagai negara
maju dan digerakkan di atas landasan yang kukuh ke arah membentuk
pembangunan seimbang yang meliputi aspek keadilan sosial, nilai, etika dan moral
mengikut a4uan tempatan.

Selepas DEB berakhir, DPN telah dilancarkan pada 17 Jun 1991 hingga 2000 oleh YAB
Dato Seri Dr. Mahathir Mohamad. DPN berfokus kepada perpaduan negara seperti DEB
kerana masyarakat yang bersatu padu penting untuk memperkukuhkan lagi kestabilan sosial
dan politik dan mengekalkan pembangunan ekonomi yang berterusan. Salah satu daripada
DPN adalah menggalak dan memperkukuhkan integrase nasional dengan mengurangkan
jurang ketidakseimbangan ekonomi berasaskan prinsip pembangunan seimbang dan
pengagihan yang saksama untuk mencapai keadilan sosial dan memperkukuhkan
perpaduan negara. (Cara, contoh)

Dasar Pembangunan Nasional telah memberi penekanan ke arah pembasmian

kemiskinandan penyusunan semula masyarakat untuk memperbaiki ketidakseimbangan
sosial dan ekonomiantara kaum

Peristiwa 13 Mei 1969 telah memberi amaran yang keras kepada pemimpin dan rakyat
Malaysia untuk bersatu padu agar dapat hidup bersama-sama dengan aman dan damai
(Tunku Abdul Rahman,1969; Ting Chew Peh, 1986; Ding Choo Ming, 2005).

Intro dasar,

Dasar Wawasan Negara (DWN)

 DWN telah diperkenalkan sejak tahun 2001 hingga tahun 2010. DWN
menggabungkan teras kritikal dasar pembangunan yang lepas iaitu DEB dan DPN
dengan objektif utama bagi mencapai perpaduan nasional. Pembasmian kemiskinan
tanpa mengira kaum, penyusunan semula masyarakat (fokus hurai) yang seimbang
masih menjadi strategi utama dalam DWN. SWN merupakan gabungan usaha
pembangunan untuk mewujudkan bangsa Malaysia yang bersatu padu, progresif dan
makmur yang dapat hidup dalam keadaan yang harmoni dan ikatan perkongsian
yang saksama.
http://pengajianmalaysiaikmtsya.blogspot.com/2014/09/bab-13-dasar-ekonomi.html

http://eprints.usm.my/30129/1/HARZIDATUL.pdf

http://www.pmo.gov.my/dokumenattached/Dasar/03DASAR_EKONOMI_BARU.pdf

http://www.pmo.gov.my/dokumenattached/Dasar/08DASAR_PEMBANGUNAN_NASIONAL.
pdf

https://prezi.com/nsuozobcrbo4/dasar-wawasan-negara/

Jurang perbezaan ekonomi dan sosial kalangan kaum di Malaysia sering dikatakan akibat
dasar pecah dan perintah (divide and rule) oleh penjajah Inggeris. . Inggeris sengaja
memisahkan kaum-kaum bagi mengelakkan dan menyekat sebarang usaha penyatuan yang
membawa risiko penentangan terhadap penjajahan.penjajah inggeri bimbang apabila semua
bangsa bersatu dan menentang segala pemerintahanya dan menolak sekeras keras
undang-undang mereka. Inggeris perlu mengekalkan penduduk peribumi di kampung-
kampung serta mengekalkan aktiviti pertanian orang Melayu bagi memastikan bekalan
makanan penduduk Tanah Melayu tidak terjejas. Tindakan membawa masuk pekerja asing
adalah bagi mengelakkan penduduk pribumi meninggalkan aktiviti pertanian.penjajah
inggeris mengaturkan setiap pekerjaan orang di tanah melayu dan mengimport pekerja
asing untuk menlipatgandakan keuntungannya dengan membolot segala hasil di bumi tanah
melayu pada ketika itu.Punca kesan dan perintah ini kita masih boleh lihat di Malaysia yang
telah merdeka ini walaupun ada segilintir kaum melayu dan india yang telah berhijrah
daripada bekerja buruh dan petani kepada pekerjaan yang lebih baik dan menjamin masa
depan mereka.

https://www.scribd.com/doc/58577686/Dasar-Pecah-Dan-Perintah

Sungguhpun jumlah penduduk bumiputera melebihi penduduk bukan bumiputera, tetapi

mereka jauh ketinggalan dalam lapangan ekonomi. Ini adalah kesan dasar ekonomi penjajah
British selama 90 tahun yang menimbulkan dwi-ekonomi. Kaum bukan bumiputera dibiarkan
maju dalam ekonomi moden, iaitu perniagaan, pembuatan, pengeluaran getah dan
perlombongan bijih timah yang memberi pendapatan yang tinggi, manakala bumiputera
dibiarkan bergiat terus dalam ekonomi pertanian tradisional (Ness, 1967). Pada pertengahan
tahun 1950, Bank Dunia menganggarkan bahawa dalam sektor pertanian tradisional ini telah
menghasilkan kurang daripada 25% daripada Keluaran Kasar Dalam Negeri. Ini adalah hasil
sebahagiannya dari dasar penjajah British untuk ‘melindungi’ orang Melayu, yang berasaskan
ekonomi pertanian, tetapi tidak menyediakan orang Melayu untuk bertanding dalam ekonomi
moden (Raja Muhamed, 1980) Oleh itu, kebanyakan orang Melayu didapati bekerja dalam
sektor pertanian tradisional dan dengan kerajaan, manakala orang Cina dan India menguasai
sektor perdagangan, pembuatan, perlombongan, binaan dan estet getah. Ini menyebabkan
orang Melayu mendapat pendapatan yang lebih rendah daripada bukan Melayu. (Silcock,
dalam Raja Mohammaad, 1982:27). Silcock seterusnya menganggarkan bahawa pada tahun
1947 dan 1957, orang Cina menerima 3/5, manakala orang Melayu menerima lebih sedikit
daripada 1/5 daripada jumlah keseluruhan pendapatan Malaya (Malaysia Barat). Ini dapat
dibuktikan dengan beberapa kajian tentang perbezaan perbelanjaan mengikut kaum (Wook
Endut dalam Rahmah dan Zaini, 1988). Secara purata, isi rumah Melayu membelanjakan
RM510.49 ke atas perbelanjaan penggunaan, manakala isi rumah Cina membelanjakan
RM875.25, isi rumah India sebanyak RM813.88, dan isi rumah lain-lain kaum membelanjakan
RM1026.42 ke atas perbelanjaan penggunaan. Perbelanjaan isi rumah Cina adalah 1.7 kali
ganda daripada isi rumah Melayu. Bilangan ini menunjukkan ketidaksetaraan dalam agihan
pendapatan di Malaysia.

https://www.academia.edu/24648049/Dasar_ekonomi_Baru