PENGAJARAN ASPEK

SENI BAHASA DAN

TATABAHASA
DENGAN
MENGGUNAKAN
TEKNIK LAKONAN
Disediakan oleh: Nurfazlyna Binti Kamaruddin
Jassycorina anak debbie
• Standard Kandungan
4.3 Mengujarkan bahasa yang indah dan
menggunakan bahasa badan dengan kreatif
melalui lakonan secara didik hibur

• Standard Pembelajaran
4.3.1 Mengujarkan dialog dengan sebutan dan
intonasiyang betul dan jelas, dan bahasa
badan yang sesuai melalui lakonan secara
didik hibur
OBJEKTIF:

Pada akhir pengajaran dan

pembelajaran, murid dapat mengujarkan
dialog dengan sebutan dan
intonasi yang betul dan jelas, dan bahasa
badan yang sesuai melalui lakonan secara
didik hibur.
LAKONAN
• Lakonan merupakan aktiviti, atau pergerakan
tubuh badan atau segala bentuk perlakuan yang
meliputi segala kegiatan hidup manusia.

• Ia dilakukan oleh watak-watak tertentu sebagai

mencerminkan keadaan sebenar, atau meniru
cara dan bentuk kegiatan-kegiatan yang berlaku
dalam hidup masyarakat.

• Kamus Dewan (2000) mentakrifkan lakonan

sebagai perihal memainkan sesuatu drama,
sandiwara dan sebagainya.
 JENIS LAKONAN

• Lakonan Berdasarkan Permainan

• Lakonan Spontan
• Lakonan Bisu
• Lakonan Berkait
• Lakonan Berskrip
• Lakonan Boneka
• Lakonan Nyanyian
• Lakonan Puisi
• Lakonan Cerita
• Lakonan Kaku
 IMPROVISASI (lakonan kaku)

Lakonan secara spontan berkisarkan

aktiviti kehidupan seharian.
 SIMULASI

• Main peranan ( lakonan

spontan berdasarkan
sesuatu masalah tanpa
menggunakan skrip.
 Sosiodrama
• Aktiviti lakonan yang berdasarkan
cerita menggunakan skrip lakonan
yang telah disediakan.
KEPENTINGAN TEKNIK LAKONAN

a)Membawa peristiwa- b)Membolehkan pelajar

peristiwa nyata ke berdialog dalam bahasa
dalam bilik darjah yang teratur dan indah

c)Menjadikan aktiviti d)Menarik minat murid

pengajaran dan kerana suasana kelas
pembelajaran lebih yang meriah dan
berkesan danbermakna menyeronokkan murid.